اگه اینطوری باشه میتونیم بگیم بدترین بازی سال هم مخاطب خودش رو داره. :d به عنوان کسی که بازیهای همسبک «Until Dawn» رو که از دههی ۸۰ تا الان بازی کرده میگم که بازی ایدهی جدیدی نداره و «بیهویت» هست. برای چی میگم بیهویت؟ برای این که اگه نمایش بازی رو نگاه کنید فکر میکنید بازی کیج یا TT Games هست. فکر میکنی دوست دارم بازی بدی از آب در بیاد؟ :d اتفاقا دوست دارم بازی خوبی بشه و به سرنوشت بازیهای کیج دچار نشه. ولی این چیزی که من دیدم نکتهی خاصی نداره. من این سبک رو بیشتر از هر سبک دیگهای دوست دارم و دنبال میکنم، واقعا بدم نمیاد این بازی موفق بشه. ولی این قضیهی مخاطب خاص و اینا یه ذره قدیمی نشده؟ کیج که این سبک رو به وجود نیاورده. جالبه بدونی قبل از این که سبکهای رایج بیاد این نوع بازیها بیشترین فروش رو داشتن و تقریبا یه زمانی اکثر بازیها همینطوری بودن، از همون دههی ۸۰ که بازیهای ماجراجویی عالی میومدن. ایدهای نیست که تازه باشه و فقط یه عده خوششون بیاد. اینقدری تو این سبک بازی اومده که بازیهای اخیر کیج (فارنهایت رو فاکتور میگیرم) از نظر کیفیت و ایده حتی چند لول پایینتر به نظر بیان.
اینکه اعتقاد داری بازی های کیج سرنوشت بدی داشتن! نشون میده با این سبک خوب ارتباط نمیگیری چون خوب یا بد بودن رو من فقط تو تاثیری که بازی روی من میزاره میسنجم نه اینکه متا با فروش چقدر بوده.
تو معقوله فیلم میتونم نبود هویت رو درک کنم ولی تو بازی نگاه سخت گیرانه میدونمش.
بازی قراره چند ساعتی مارو درگیر خودش کنه و فکر کنم این بازی تو این زمینه کشش لازم رو برای علاقمنداش فراهم کنه + کسانی که ترس های این مدلی رو دوست دارن.
به عنوان مثال واسه منی که عاشق هر دو این موارده میتونه به اندازه کافی لذت بخش باشه.
مخاظب خاص تو هر موضوعی وجود داشته و داره و خاهد بود!
بعضی چیزها تو هر موردی مخاطب بیشتری داره و .... که خارج از موضوعه.
ولی بازیهای کیج و کلن این دست بازیها رو نمیتونیم عام پسند بدونیم.