آره گیم پلی اولیه ـش اول شخص بود و بر پایه ی Move
اصن استودیوش ، استودیوی ساخت این تیپ بازیاس
اینا اگه همون روند رو پیش میگرفتن ، به عنوان یه بازی Move شاید تحویلش هم می گرفتن ولی الان که کلاً رویه ی بازی عوض شده و از اون حالت اول شخص و ماجراجویی با چراغ قوه تبدیل شده به یه بازی داستانی (که داستانشم به نظر یه کلون از Saw هست و بعیده اونقدری سر و صدا کنه) که با دوربین ایزومتریک روایت میشه و این کارش رو خیلی سخت میکنه ! چون اول از همه باید داستان خیلی پرباری داشته باشه (که با توجه به سابقه ی استودیو بعیده) یا اینکه اگه نمی تون داستان رو خوب پوشش بد باید بنا رو روی مفرح بودن و سرگرم کنندگی گیم پلی بذارن که با توجه به رویه ی فعلی بازی و پیرو گیم پلی بازیای دیوید کیج بودنش ، این مورد هم نتفیه
بازی یه جوری بین زمین و هوای بازیای دیگه گیر کرده
قبلاً تکلیفش مشخص بود و میشد به موفقیتش امید داشت. ولی الان بازی نمی دونه باید داستان اره رو از دید چند تا تینیج که اومدن خوش گذرونی روایت کنه ؟ یا باید بره تو فاز دوربین رزیدنت ایول کلاسیک و از اون مدل اضطراب استفاده کنه ؟ یا باید گیم پلی دیوید کیج رو بنای کارش بذاره ؟ و ... کلاً بازی مثل اوردر توی یه سردرگمی خفنی به سر میبره
چه این چه اون چه هر بازی مشابهی ، اگه از همون اول بنا رو روی یه چیز خاص بذارن و همونو جلو ببرن میشه بهشون امید داشت ، ولی وقتی قضیه ی از این شاخه به اون شاخه پریدن پیش میاد میشه با قاطعیت گفت نتیجه افتصاح میشه