I Am Legend دو تا پایان داره.
فیلم رو بر اساس پایان دومش ادامه می دن.
آخرین ویرایش:
فیلم رو بر اساس پایان دومش ادامه می دن.
فقط واسه من اینجوری بود یا برای بقیه هم برادران لیلا به نسبت متری شش و نیم فیلم ضعیف تری بود؟ 
در کل فیلم خوبی بود ولی وقتی مقایسه بشه با فیلم قبلی سعید روستایی، اون وقته که باید گفت پسرفت داشته کارگردان بجای پیشرفت.
امیدوارم فیلم بعدی کار بهتری باشه و این پسرفت همین‌جا تموم بشه.
در کل فیلم خوبی بود ولی وقتی مقایسه بشه با فیلم قبلی سعید روستایی، اون وقته که باید گفت پسرفت داشته کارگردان بجای پیشرفت.
امیدوارم فیلم بعدی کار بهتری باشه و این پسرفت همین‌جا تموم بشه.
- May 18, 2012
- 4,709
- نام
- Ebrahim
بعضی از فیلم ها تکلیفشون از همون اول مشخصه، یعنی منظورم بعد از انتشار تریلرها و اطلاعات کلی از فیلمه، ولی بازهم حس کنجکاوی میگه باو یه دور نگاه کن این فیلم هیچ ضرری نداره! 
ولی دلت میخواد بدونی برا چی این فیلم اینقدر کتلت شده!
ولی سم و زهرماری به اسم Winnie the Pooh Blood and Honey، اینطور نیست!
من قصد اینم بود که این ۱ساعت نیم یطوری بگذرونیم تا به آرومی به رزیدنت اویل ۴ نزدیک بشیم! اما خدا شاهده در طول فیلم چشمام همش از سم بودن این فیلم داشت میسوخت!
View attachment reaction-my-eyes.mp4
هیچ گونه منطق دار این فیلم وجود نداره و دلیلشون بشدت مسخره بود!
فیلمنامه بشدت سمی، بازی بشدت کرینج بازیگرا و سکانس احمقانه های و دیالوگ های مریض، باعث شده که این فیلم حتی بدرد یکبار دیگه هم نخوره!
ولی دلت میخواد بدونی برا چی این فیلم اینقدر کتلت شده!ولی سم و زهرماری به اسم Winnie the Pooh Blood and Honey، اینطور نیست!
من قصد اینم بود که این ۱ساعت نیم یطوری بگذرونیم تا به آرومی به رزیدنت اویل ۴ نزدیک بشیم!
اما خدا شاهده در طول فیلم چشمام همش از سم بودن این فیلم داشت میسوخت!View attachment reaction-my-eyes.mp4
هیچ گونه منطق دار این فیلم وجود نداره و دلیلشون بشدت مسخره بود!
فیلمنامه بشدت سمی، بازی بشدت کرینج بازیگرا و سکانس احمقانه های و دیالوگ های مریض، باعث شده که این فیلم حتی بدرد یکبار دیگه هم نخوره!
برای من که بهترین کار سعید روستایی بود و کلا یکی از بهترین فیلمهایی که دیدم و دیدنش هم بنظرم برای همه مردم ایران لازمه. هم از نظر پیامی که داشت فیلم فوق العاده خوبی بود و هم از بعد سرگرمی برای من خیلی جذاب بود و منی که معمولا نمیتونم یک فیلم سینمایی یکی دو ساعته رو یکسره تماشا کنم و وسطاش باید برم یه دوری بزنمفقط واسه من اینجوری بود یا برای بقیه هم برادران لیلا به نسبت متری شش و نیم فیلم ضعیف تری بود؟
در کل فیلم خوبی بود ولی وقتی مقایسه بشه با فیلم قبلی سعید روستایی، اون وقته که باید گفت پسرفت داشته کارگردان بجای پیشرفت.
امیدوارم فیلم بعدی کار بهتری باشه و این پسرفت همین‌جا تموم بشه.
توی این دو و نیم ساعت کامل میخکوب بودم و روز بعدش هم دوباره نشستم دیدمش
برادران لیلا
خیلی خیلی خوب بود. اولین بار نوید محمد زاده بدون عصبی بازی و یه تیشرت پاره پوره معتاد پسند ، بازی کرد و بین سایر نقش ها یک بالانس و شیمی خوبی بوجود اورد . شخصیت علیدوستی ولی انصافا خیلی سیاه و لجن بود از نظر من. دلم میخواست بخوابونم زیر گوشش. دختر اینقدر پفیوز؟ چرا توقیف شد؟ اگه به سیاه نمایی باشه دو فیلم قبلی این کارگردان خیلی سیاه تر و تلختر بودند.
خیلی خیلی خوب بود. اولین بار نوید محمد زاده بدون عصبی بازی و یه تیشرت پاره پوره معتاد پسند ، بازی کرد و بین سایر نقش ها یک بالانس و شیمی خوبی بوجود اورد . شخصیت علیدوستی ولی انصافا خیلی سیاه و لجن بود از نظر من. دلم میخواست بخوابونم زیر گوشش. دختر اینقدر پفیوز؟
چرا توقیف شد؟ اگه به سیاه نمایی باشه دو فیلم قبلی این کارگردان خیلی سیاه تر و تلختر بودند.
اتفاقا تنها شخصیت درست همون علیدوستی بود ، پدر خانواده رو باید سر میبریدنبرادران لیلا
خیلی خیلی خوب بود. اولین بار نوید محمد زاده بدون عصبی بازی و یه تیشرت پاره پوره معتاد پسند ، بازی کرد و بین سایر نقش ها یک بالانس و شیمی خوبی بوجود اورد . شخصیت علیدوستی ولی انصافا خیلی سیاه و لجن بود از نظر من. دلم میخواست بخوابونم زیر گوشش. دختر اینقدر پفیوز؟
اتفاقاً عاقل جمعشون همون لیلا بود بقیه که یه مشت ... و ... بودن پدره هم که سردسته ... ها بودبرادران لیلا
خیلی خیلی خوب بود. اولین بار نوید محمد زاده بدون عصبی بازی و یه تیشرت پاره پوره معتاد پسند ، بازی کرد و بین سایر نقش ها یک بالانس و شیمی خوبی بوجود اورد . شخصیت علیدوستی ولی انصافا خیلی سیاه و لجن بود از نظر من. دلم میخواست بخوابونم زیر گوشش. دختر اینقدر پفیوز؟
درباره توقیف هم کاملا مشخصه اگر اون خانواده رو مثل کشور ببینیم و پدرش رو هم مثل یکی دیگه ببینیم تازه حرف فیلم روشن میشه. برای همین میگم واقعا لازمه دیدن این فیلم
دیدن نظرات متفاوت پیرامون یک اثر سینمایی، تلویزیونی یا گیم قابل تامل است و همین نکته خوبی برای ایجاد بحثی سالم مطرح می‌شود.
در مورد «برادران لیلا» بگویم که هر اثری (به خصوص سینمای ایران) تصویری عریان از وقایع کنونی جامعه به نمایش بگذارد، به منظور واقع‌گرایی و حس همذات‌پنداری با مخاطب نیست. نمایش حقیقت جامعه بدون درام‌سازی، چیزی جز شعارگویی نمی‌شود؛ شما در لابلای بسیاری از کاراکترهای نخ‌نمای فیلم جدید روستایی چیزی جز شعار نمی‌بینید؛ تمامی دیالوگ‌های بالای پشت‌بام علیدوستی و محمدزاده شعارهایی از جنس کپشن‌های اینستاگرامی است. سکانس تقابل برادران با دختران مدل جلوی پاساژ اوج شعار و لودگی است. بله؛ آن زمان که «عصبانی نیستم» آمده بود، همه از دید درمیشیان از بدبختی‌های جوان ایرانی در جامعه مریض مملکت حس همدردی کردند؛ چه بسا وقتی موتیف‌ها را بشناسید و به آن‌ها َروبرو شوید و با دیگر ساخته‌ها مقایسه می‌کنید؛ در آن فیلم هم چیزی جز شعار پیدا نمی‌کنید.
من «برادران لیلا» را با دو قشر مختلف تماشا کردم؛ قشر جوان مانند اکثر شماها نشان حق را به سمت کاراکتر لیلا می‌گیرد اما قشر میان‌سال هم با بیان دیدگاه‌های قابل تامل، اعتقاد داشتند احترام باید به موی سفید افراد حفظ شود و پدر داستان یک ویلن تمام عیار نمی‌باشد! آن قشر قدیمی (میان‌سال) اکثراً با سکانس توگوشی لیلا به پدر ابراز ناراحتی کردند؛ آن را حرکتی برخلاف عرف مرسوم خانواده ایرانی می‌دانستند و نشانی از ترکیدن عقده‌های دختر خانواده می‌دانستند. آن‌ها همچنین اعتقاد داشتند تربیت فرزندان تا آخر عمر توسط خانواده امری درستی نیست؛ دادو فریادهای پدر از اقدام پسرهایش به خرید مغازه/توالت را طبیعی می‌دانستند و به همان دیالوگ "40 سال بزرگتتون کردم خستم کردید!" استناد می‌کردند. لحظات بسیاری از فیلم وجود دارد که پدر قصه ویلن اصلی محسوب نمی‌شود؛ همانطور که در دنیای مریض و نفرت‌برانگیز سریال Succession، «لوگان روی» بدمن قصه نیست (خیلی دوست برادران لیلا را با آن سریال مقایسه کنم؛ البته درونمایه آن سریال به قدری قوی است که می‌توان در لایه‌های سیاسی بهتری از فیلم روستایی پیدا کرد!) البته ضعف روستایی از ایجاد رابطه متقابل میان خصائص پلید پدر و دردهای لیلا در فیلم مذکور قابل قابل دیدن بود؛ شاید به جای 3 ساعت کش دادن، بهتر بود بیشتر شاهد رابطه پدر با لیلا می‌بودیم. پیشنهاد می‌دهم که بهترین نمونه از این ماجرا را در فیلم «اتوپیا» سهراب شهید ثالث ببینید! پلیدی مرد آن قصه به مراتب ملموس‌تر از پدر «برادران لیلا» است. تماشای فیلم برادران لیلا با قشرهای مختلف نزاع میان دو دیدگاه «پدرسالاری» و «فرزندسالاری» را به وجود می‌آورد.
در مورد «برادران لیلا» بگویم که هر اثری (به خصوص سینمای ایران) تصویری عریان از وقایع کنونی جامعه به نمایش بگذارد، به منظور واقع‌گرایی و حس همذات‌پنداری با مخاطب نیست. نمایش حقیقت جامعه بدون درام‌سازی، چیزی جز شعارگویی نمی‌شود؛ شما در لابلای بسیاری از کاراکترهای نخ‌نمای فیلم جدید روستایی چیزی جز شعار نمی‌بینید؛ تمامی دیالوگ‌های بالای پشت‌بام علیدوستی و محمدزاده شعارهایی از جنس کپشن‌های اینستاگرامی است. سکانس تقابل برادران با دختران مدل جلوی پاساژ اوج شعار و لودگی است. بله؛ آن زمان که «عصبانی نیستم» آمده بود، همه از دید درمیشیان از بدبختی‌های جوان ایرانی در جامعه مریض مملکت حس همدردی کردند؛ چه بسا وقتی موتیف‌ها را بشناسید و به آن‌ها َروبرو شوید و با دیگر ساخته‌ها مقایسه می‌کنید؛ در آن فیلم هم چیزی جز شعار پیدا نمی‌کنید.
من «برادران لیلا» را با دو قشر مختلف تماشا کردم؛ قشر جوان مانند اکثر شماها نشان حق را به سمت کاراکتر لیلا می‌گیرد اما قشر میان‌سال هم با بیان دیدگاه‌های قابل تامل، اعتقاد داشتند احترام باید به موی سفید افراد حفظ شود و پدر داستان یک ویلن تمام عیار نمی‌باشد! آن قشر قدیمی (میان‌سال) اکثراً با سکانس توگوشی لیلا به پدر ابراز ناراحتی کردند؛ آن را حرکتی برخلاف عرف مرسوم خانواده ایرانی می‌دانستند و نشانی از ترکیدن عقده‌های دختر خانواده می‌دانستند. آن‌ها همچنین اعتقاد داشتند تربیت فرزندان تا آخر عمر توسط خانواده امری درستی نیست؛ دادو فریادهای پدر از اقدام پسرهایش به خرید مغازه/توالت را طبیعی می‌دانستند و به همان دیالوگ "40 سال بزرگتتون کردم خستم کردید!" استناد می‌کردند. لحظات بسیاری از فیلم وجود دارد که پدر قصه ویلن اصلی محسوب نمی‌شود؛ همانطور که در دنیای مریض و نفرت‌برانگیز سریال Succession، «لوگان روی» بدمن قصه نیست (خیلی دوست برادران لیلا را با آن سریال مقایسه کنم؛ البته درونمایه آن سریال به قدری قوی است که می‌توان در لایه‌های سیاسی بهتری از فیلم روستایی پیدا کرد!) البته ضعف روستایی از ایجاد رابطه متقابل میان خصائص پلید پدر و دردهای لیلا در فیلم مذکور قابل قابل دیدن بود؛ شاید به جای 3 ساعت کش دادن، بهتر بود بیشتر شاهد رابطه پدر با لیلا می‌بودیم. پیشنهاد می‌دهم که بهترین نمونه از این ماجرا را در فیلم «اتوپیا» سهراب شهید ثالث ببینید! پلیدی مرد آن قصه به مراتب ملموس‌تر از پدر «برادران لیلا» است. تماشای فیلم برادران لیلا با قشرهای مختلف نزاع میان دو دیدگاه «پدرسالاری» و «فرزندسالاری» را به وجود می‌آورد.
آخرین ویرایش:
بجز impawards.com که بهش اشاره کردن سایت goldposter.com هم آرشیو خوبی از کاور و پوستر فیلم های سینمایی و سریال ها داره و سرعت بروزرسانی خوبی هم داره.
برادران لیلا تو قواره سینمای ایران فیلم خوبیه.
بخوایم نخوایم بعد از فرهادی فقط روستاییه که داره جور این سینمای توخالی رو میکشه و کارهایی در میاره که استانداردهای بالایی دارن.
تو کارهای روستایی هم ی چیزی در حد متری شیش و نیم بود و باز هم مشکل اصلیش شعارزدگی و زیاده روی تو بعضی سکانس هاس.
البته از ی جایی فیلم دو تیکه میشه دیگه ، عملا به خودت میای و میبینی اصلا داستان مهمی که از اول فیلم ریشه میگیره بعد از نیمه فیلم دیگه پشمم نیس ، و کلا داستان میره یه سمت دیگه و حرفش چیز دیگه ایه اصن.بازی ها هم مثل بقیه کارهاش عالین مخصوصا پدر خانواده و لیلا.
در کل فیلم خوبیه قطعا اما این کار هم نتونست از ابد و یک روز بهتر بشه ، امیدوارم این مرز رو بشکنه تو فیلم بعدیش
بخوایم نخوایم بعد از فرهادی فقط روستاییه که داره جور این سینمای توخالی رو میکشه و کارهایی در میاره که استانداردهای بالایی دارن.
تو کارهای روستایی هم ی چیزی در حد متری شیش و نیم بود و باز هم مشکل اصلیش شعارزدگی و زیاده روی تو بعضی سکانس هاس.
البته از ی جایی فیلم دو تیکه میشه دیگه ، عملا به خودت میای و میبینی اصلا داستان مهمی که از اول فیلم ریشه میگیره بعد از نیمه فیلم دیگه پشمم نیس ، و کلا داستان میره یه سمت دیگه و حرفش چیز دیگه ایه اصن.بازی ها هم مثل بقیه کارهاش عالین مخصوصا پدر خانواده و لیلا.
در کل فیلم خوبیه قطعا اما این کار هم نتونست از ابد و یک روز بهتر بشه ، امیدوارم این مرز رو بشکنه تو فیلم بعدیش
RDJ قراره نقش اصلی در بازسازی Vertigo هیچکاک رو بازی کنه. Steven Knight فیلم نامه رو می‌نویسه.
کاربرانی که این قسمت را مشاهده می‌کنند
Google