SiminSecret
کاربر سایت
خب من قسمت نهم رو دیروز صبح تماشا کردم و مثل بقیه دوستان، دیگه دلیلی ندارم صبحای دوشنبه بیدار بشم و این خیلی بده 
قسمت نهم کوتاه بود اما زیبا و هیجان انگیز و نزدیک به بازی و علی عباسی بازم کارشو به خوبی انجام داده بود. اینکه پیش زمینه داستانی مادر الی رو دیدیم هم قشنگ بود و قارچ از طریق بند ناف به الی منتقل شده بود که قابل قبول بود.
از نظر من که اون کشت و کشتار بیمارستان مثل بازیه و هیچ توضیحی لازم نداره. اما خب وقتی برگردیم به قسمت ششم، جول به تامی میگه که من قدیم آدم میکشتم و برای نجات جون دوتامون این کارا رو میکردم و الانم میخوام جبرانش کنم. الی به زن تامی میگه که جول دیگه هر کسیو نمیکشه، فقط کسایی که نیاز باشه. اما قسمت آخر جول همه رو از دم رد میکنه چون برای نجات جون الی این کارو میکنه و میشه همون جولی که 10 سال قبل بوده.
من به طور کلی به این سریال نمره 10 از 10 میدم چون اولا اقتباس خوبی از بازی بود. دوما اسم و رسم TLOU در همکاری با HBO و کریک مازن ترکیب خوبی رو درست کرد و در حد و اندازه این آی پی درخشید و دنیا رو بیشتر با این وجه از ویدئو گیم آشنا کرد. سوما خیلی کم پیش میاد شما اولین خروجیت عالی باشه، دومی هم عالی باشه و سومی هم تو مدیوم نمایش خانگی عالی باشه و بعد خراب کنی، یعنی تاتی داگ، سونی، HBO افتادن تو یه مسیری که امکان نداره مثلا فصل بعد رو خراب کنن چون آوازه اینقدر بلنده که سخت گیری ها بیشتر از قبل میشه. پس من از همین الان امتیاز 10 از 10 رو به فصل دوم هم میدم.
اینکه این سریال برای من جزو بهترین های تاریخ هست یا نه به این بر میگرده که آیا من بهترین های تاریخ رو تماشا کردم یا سبک سریال با اون ها یکی هست یا خیر؟ آیا این سریال از سوپرانوز ها بهتره یا the wire؟ من هیچکدوم ندیدم پس نظری ندارم، آیا از واکینگ دد بهتره؟ قطعا همینطوره. آیا از برکینگ بد سریال بهتریه؟ مگه اصلا شباهتی بهم دارن؟ پس برای من به شخصه تگ بخش داستان گویی، روابط و شیمی بین شخصیت ها و دنیای خلق شده، جزو بهترین های تاریخه. کاری هم به نقد ها و تمجید های رسانه ها و نمراتی که دادن و وظایف و شغلی که دارن ندارم. من لذت بردم و اگه بخوابم بکوبمش، حتما دلایل خاص خودمو داشتم ولی نمیام بگم شما نمیفهمید که زاویه دوربین و دکوپاژ آماتورِ، من این کاره ام، من دیکسای دکسترم در راه رضای خدا دادم به مادربزرگ پسر همسایه مون! دراکمن صهیونیست صبر نداشت برای نمایش گی موو های خودش در سریال و کم نکشیدیم از لب گرفتن دختر 14 ساله که حالا دوتا پشمالو برن رو هم!
از دیشب هم مصاحبه های سازنده ها اومده و موارد جالبی توش بود:
فصل دوم قسمت های بیشتر، طولانی تر و اینفکتد های متنوع تری داره.
فصل دوم شباهتش به بازی کمتر و روایت متفاوت تری داره، ممکنه تو این فصل سرنوشت جول تا قسمت آخر رقم نخوره یا جور دیگه ای روایت بشه.
بلا رمزی علاقه مند به بازی تو فصل دومه و نیل دراکمن در صورتی بازیگر دیگه ای رو میاره که خود بلا نقشو نخواد.
در پایان با این سریال خندیدیم، اشک ریختیم، احساس کردیم و لذت بردیم. وقتی به صفحات اول این تاپیک نگاه کنید می‌بینید که خیلی ها سرنوشتی مثل رزیدنت اویل و آنچارتد و... رو براش در نظر گرفته بودند و هایپ بچه ها رو غیر واقعی می‌دونستن. اما خب دراکمن و مازن ثابت کردن هیچ چیز فیک نبوده و سونی و ناتی داگ نمیتونن خروجی بد تحویل بدن.
قسمت نهم کوتاه بود اما زیبا و هیجان انگیز و نزدیک به بازی و علی عباسی بازم کارشو به خوبی انجام داده بود. اینکه پیش زمینه داستانی مادر الی رو دیدیم هم قشنگ بود و قارچ از طریق بند ناف به الی منتقل شده بود که قابل قبول بود.
از نظر من که اون کشت و کشتار بیمارستان مثل بازیه و هیچ توضیحی لازم نداره. اما خب وقتی برگردیم به قسمت ششم، جول به تامی میگه که من قدیم آدم میکشتم و برای نجات جون دوتامون این کارا رو میکردم و الانم میخوام جبرانش کنم. الی به زن تامی میگه که جول دیگه هر کسیو نمیکشه، فقط کسایی که نیاز باشه. اما قسمت آخر جول همه رو از دم رد میکنه چون برای نجات جون الی این کارو میکنه و میشه همون جولی که 10 سال قبل بوده.
من به طور کلی به این سریال نمره 10 از 10 میدم چون اولا اقتباس خوبی از بازی بود. دوما اسم و رسم TLOU در همکاری با HBO و کریک مازن ترکیب خوبی رو درست کرد و در حد و اندازه این آی پی درخشید و دنیا رو بیشتر با این وجه از ویدئو گیم آشنا کرد. سوما خیلی کم پیش میاد شما اولین خروجیت عالی باشه، دومی هم عالی باشه و سومی هم تو مدیوم نمایش خانگی عالی باشه و بعد خراب کنی، یعنی تاتی داگ، سونی، HBO افتادن تو یه مسیری که امکان نداره مثلا فصل بعد رو خراب کنن چون آوازه اینقدر بلنده که سخت گیری ها بیشتر از قبل میشه. پس من از همین الان امتیاز 10 از 10 رو به فصل دوم هم میدم.
اینکه این سریال برای من جزو بهترین های تاریخ هست یا نه به این بر میگرده که آیا من بهترین های تاریخ رو تماشا کردم یا سبک سریال با اون ها یکی هست یا خیر؟ آیا این سریال از سوپرانوز ها بهتره یا the wire؟ من هیچکدوم ندیدم پس نظری ندارم، آیا از واکینگ دد بهتره؟ قطعا همینطوره. آیا از برکینگ بد سریال بهتریه؟ مگه اصلا شباهتی بهم دارن؟ پس برای من به شخصه تگ بخش داستان گویی، روابط و شیمی بین شخصیت ها و دنیای خلق شده، جزو بهترین های تاریخه. کاری هم به نقد ها و تمجید های رسانه ها و نمراتی که دادن و وظایف و شغلی که دارن ندارم. من لذت بردم و اگه بخوابم بکوبمش، حتما دلایل خاص خودمو داشتم ولی نمیام بگم شما نمیفهمید که زاویه دوربین و دکوپاژ آماتورِ، من این کاره ام، من دیکسای دکسترم در راه رضای خدا دادم به مادربزرگ پسر همسایه مون! دراکمن صهیونیست صبر نداشت برای نمایش گی موو های خودش در سریال و کم نکشیدیم از لب گرفتن دختر 14 ساله که حالا دوتا پشمالو برن رو هم!
از دیشب هم مصاحبه های سازنده ها اومده و موارد جالبی توش بود:
فصل دوم قسمت های بیشتر، طولانی تر و اینفکتد های متنوع تری داره.
فصل دوم شباهتش به بازی کمتر و روایت متفاوت تری داره، ممکنه تو این فصل سرنوشت جول تا قسمت آخر رقم نخوره یا جور دیگه ای روایت بشه.
بلا رمزی علاقه مند به بازی تو فصل دومه و نیل دراکمن در صورتی بازیگر دیگه ای رو میاره که خود بلا نقشو نخواد.
در پایان با این سریال خندیدیم، اشک ریختیم، احساس کردیم و لذت بردیم. وقتی به صفحات اول این تاپیک نگاه کنید می‌بینید که خیلی ها سرنوشتی مثل رزیدنت اویل و آنچارتد و... رو براش در نظر گرفته بودند و هایپ بچه ها رو غیر واقعی می‌دونستن. اما خب دراکمن و مازن ثابت کردن هیچ چیز فیک نبوده و سونی و ناتی داگ نمیتونن خروجی بد تحویل بدن.
)
درانتخاب بازیگران؟ 
Google