خوب جاش هست که بنده حقیر به عنوان یه عضوی از جامعه دختران گیمر وارد تاپیک بشم و از حق خودمون دفاع کنم ! :d
ببینید تو ایران کلا دید غلطی نسبت به گیم وجود داره و یکی از اونا اینه که گیم فقط مال پسر هاست ! این دیدگاه هم فقط به عوام و افراد غیر گیمر خلاصه نمیشه.
یه مثال خیلی معمول میزنم :
"من میرم توی یه مغازه گیم فروشی میخوام بازی بخرم ! به فروشنده میگم آقا متروی جدید رو اوردین ؟ یا مثلا گاد اف وار اسنشن اومده ؟ بعد طرف یه نگاهی به من میندازه و میگه برای خودتون میخواین ؟ منم جواب میدم :بله ! ایشون: جالبه که
شما هم گاد آف وار ( مترو یا هر بازی دیگه ای غیر سیمز !
) بازی میکنین ! "
اینجاست که من هر چه قدر هم عشق گیم باشم و حاضر باشم به خاطرش خیلی چیزا رو تحمل کنم ، به خاطر اون لفظ
شما ی غلیظی که فروشنده به کار برده و لبخند ملیح و معنی داری هم که همراهش زده دچار یه جور حس غریبی و ایزولگی ( وگاهی موارد شرمساری تلقینی ) میشم و همین احساس باعث میشه پام از مغازه های گیم (مکانی که یک گیمر گیم هاش رو تهیه میکنه و اگه تهیه نکنه دیگه گیمر نیست ! ) بریده میشه.
این داستان مغازه فقط یکی از نمونه ها بود بقیه رو نمیگم چون واقعا دلم واسه خودم میسوزه وقتی بهشون فکر میکنم !
خوب با این شرایط و درک کاملا صحیحی که از یه دختر گیمر توی کشورمون داریم اونم بین کسایی که به قول خودشون دارن یه عمر از نزدیک با جماعت گیمر تعامل میکنن من ِ نوعی باید خیلی خیلی تلاش کنم تا در وادی گیم باقی بمونم چون انگار دارم خلاف جهت آب شنا میکنم و هیچ گونه امیدی هم به آینده گیمی خودم نمیتونم داشته باشم.
خواستم این مسائل رو به عنوان یک دختری که گیم جزو فعالیت ها و سرگرمی های اصلیشه و داره تو این کشور زندگی میکنه براتون بگم چون دیدم بعضی از دوستان یه حرفایی میزنن که هر چه فدر هم شوخی باشه بازم ممکنه به بنده و امثال بنده بر بخوره چون شرایط اصلا ِ اصلا مساوی نیست که بخوایم به دید شوخی به بعضی مسائل نگاه کنیم !
Google