Rate your last seen movie (قوانین پست اول حتما رعایت شود)

[Darkfie1d]

• اگه خواستید پستی رو نقل قول کنید به جای جواب دادن توی این تاپیک پست رو ببرید داخل تاپیک Movie Center و بزارید پست های اینجا به صورت یک پارچه باقی بمونه. برای این کار گزینه "+ نقل قول" رو پایین سمت چپ پست مورد نظرتون بزنید تا پست انتخاب بشه بعد داخل تاپیک Movie Center از ادیتور گزینه
  
  رو بزنید و پست مورد نظرتون رو اونجا نقل قول کنید.

• لطفاً اسم فیلم رو حتماً بنویسید عکس به صورت خالی کافی نیست
• عکسها رو حتماً به صورت Thumbnail/کم حجم قرار بدید.
• دوستان لطف کنن به جای شیوه های من درآوردی برای امتیاز دادن ، 10 رو حداکثر قرار بدن و نسبت به اون امتیاز بدن.
• نوشته هایی که ممکنه بخش خاصی از داستان فیلم رو لو بده، داخل تگ اسپویلر باید گذاشته بشه، در غیر اینصورت برخورد می شه
• از پست کردن هر گونه مطلبی که به مبحث این تاپیک مربوط نمیشه خودداری کنید

امکان ویرایش قوانین وجود داره .

 

[Anakin]

See How They Run
8/10

این هفته توی تعطیلات فرصت شد چند فیلم ببینم. اما این فیلم رو خیلی دوست داشتم. ترکیبی از Knives out و فیلم های وس اندرسون. خیلی خودش رو جدی نمیگیره، حتی من به معمای فیلم هم علاقه ای نداشتم( با اینکه اون بخشه هم قابل قبول بود). اما بازی سم راکول و Saoirse Ronan خیلی جذاب بود و کمدی این دونفر و مکالماتشون رو خیلی دوست داشتم. پیشنهاد میشه.​

 

[Deliverer]

Virgin Spring (1960)
داستان یک معصومیت ربوده شده!
دختری پاکدامن که در طغیان هوس یک مشت انسان نمای شهوت پرست مورد تعرض قرار میگیره و بعدش هم جان خودش رو از دست میده.
و اما پدرش، استوار و نستوه، در یک بامداد مقدس، خودش رو از نجاست ها تطهیر میکنه تا انتقام دخترش رو بگیره. انتقامی ناشی از یک خشم آگاهانه و پاک.
۱۰/۱۰




Stalker (1979)
یکی از عمیق ترین فیلمهایی که در مورد رنج نوع انسان ساخته شده.
فرقی نداره که آتئیست باشید یا خداپرست؛ نیاز انسان به یک منجی و رهایی بخش غیر مادی و ماورایی، فطری و ذاتی هست.
ولی شاید فقط نا امیدترین ها و دلشکسته ترین ها اجازه ورود به حریم مقدس این منجی رو داشته باشن و عمیق ترین خواهش های درونی خودشون رو اجابت شده ببینن.
۱۰/۱۰

 

[Origami 2008]

Boiling Point 2021
5.5/10

هیاهوی زیادی در مورد میزان Anxiety-Inducing فیلم «نقطه جوش» شنیده بودم. متاسفانه وجود شخصیت‌های نخ‌نما با بک‌گراندی قابل پیش‌بینی، آن زره لازم برای احساس همذات‌پنداری با استرس شغلی (آشپزی و رستوران‌داری) را از بین برده است. کافی‌ست این فیلم را با اثر جاودانه «بردمن» مقایسه کنید؛ آن‌جا لانگ شات (تک پلان سکانس) عواطف و روحیات شخصیت‌ها را واکاوی می‌کند (چیزی که در «نقطه جوش» به علت مدت زمان فشرده فرصت چنین کاری را پیدا نمی‌کند)، چه بسا فیلم‌نامه جذابی در پشت پرده یک سالن تئائر روایت می‌شود.​

 

[VICE]

Wise Guys 1986

4/10



Greetings 1968

10/ -

جفت فیلم ها ، فیلم های ضعیفی از دی پالما بودن ، باز فیلم اول میشد نگاه کرد
دومی که کلا نفهمیدم چیشد همش اسکیپ و دیلیت زدم
مثله این که فیلم hi mom 1970 هم ادامه همین بود اونم ندیده پاک کردم​

 

[Changed_Man 50]

وسط سریال دیدن این اواخر دوتا فیلم هم دیدم

Babylon


فیلم انقدر درباره و برای ریخت و پاش و زرق و برق های خودش هست که موضوع اصلی- اوج و افول یک دوره سینمایی و ستاره هاش- به حاشیه میره و گم میشه.
فیلمی که خوب کار شبیه به این رو انجام داد گرگ وال استریت بود، هم محتوی خودش رو حفظ کرد و هم پر از جذابیت ظاهری و کمدی بود. اما وقتی محتوی کمرنگ میشه کل سازه پایین میاد و دیگه در اون سطح بالا نمیمونه. یبار دیدن این فیلم توصیه میشه بخاطر همون زرق و برق هاش و چاشنی کمدیش. اما تاثیر گذاری طولانی مدتی نداره. قسمت پایانی که حالت تجربی و ابسترکت پیدا میکنه خیلی خوبه، اما نمیشه نادیده گرفت که کل فیلم از اون پایان وا میمونه و نمیتونه ارتباط کافی باهاش برقرار کنه‌.

7.5/10

Banshees of inshereen


فیلم واقعا عالیه من که نتونستم ایرادی بگیرم، اینم که نمره کامل نمیدم صرفا سلیقه ای هست نه اینکه ایرادی داشته باشم. بیشتر از همه فیلمنامه و ستینگ زیبا و نامعمولش (روستای ایرلندی صد سال پیش) هست که میدرخشه و بازی هام خیلی خوبن.

9/10

 

[Taha75]

Undisputed 2 & 3 & 4

با بازی زیبا و فراموش نشدنی اسکات آدکینز . درباره مبارزات غیر قانونی و شرط بندی های میلیون دلاری در زندان های روسیه . چیزی شبیه به مبارزات گلادیاتورها در رم باستان .

واقعا این سه فیلم در ژانر رزمی شاهکار هستند با داستان قوی . به ارضای روحی بیننده رو می رسانند . خشن و زیبا .

نمره من : 10 از 10

واقعا اعجوبه های رزمی دنیای سینما به ندرت ظهور می کنند .

جا دارد از اعجوبه های آسیا مانند بروس لی فقید / جت لی / جکی چان / دنی ین / تونی جا / مارک دکاسکاس و جدیدا بازیگر سریال Warrior یعنی اندرو کوجی و جو تاسلیم و بازیگر فیلم Raid یعنی ایکو اوویس و وو جینگ بازیگر گرگ جنگجو .

و اعجوبه های غربی مانند ژان کلود / دولف لانگریم / گری دنیلز / اسکات آدکینز / مایکل جی وایت / وسلی اسنایپس / جیسون استتهام و جدیدا بازیگر کیک بوکسور یعنی آلن موسی یادی کنم که به ندرت مثل اینها ظهور می کنند .

 

[mohsen_mzh]

I Origins - 2014
3/10

​

چقددددر مزخرف بود این فیلم! یعنی قشنگ آدم حس میکرد داستان اینو همون کسی نوشته که سریالای تخیلی ماه رمضون چندین سال پیش رو مینوشت!
یه کاراکتر مثلا خیلی دانشمند و علمی نقش اول داستانه بعد ته فیلم یه ماجراهای مسخره فراتخیلی پیش میاد که این طرف قادر به تحلیلش نیست و نویسنده هم احتمالا پیش خودش گفته ببینید علم هم درمانده هست در مقابل توضیح این مزخرفی که من به صورت پرباگ و بی منطق وارد داستان کردم!
واقعا (با تاکید!) مزخرف ترین فیلمی بود که در تمام عمرم دیدم. الان رفتم نگاه کردم نمراتی که تو imdb ثبت کردم از 712 تا مورد کمترین ریتی که دادم مثلا 4 هست به یه سریالی مثل iron fist. این اولین ریت 3 ای هست که میدم. خیلی جلوی خودمو میگیرم در نمره دهی که الکی نمرات تخیلی 10 و 1 ندم. تنها نکته مثبتش بازیگر نقش سوفی بود که خب کیوته داخل فیلم!

 

[graywolf]

Babylon
6.5/10


به پیشنهاد یکی توی توییتر که "نباید فیلم رو در حالت نرمال تماشا کرد" تصمیم گرفتم کمی میزان الکل خونم رو بیشتر کنم تا شاید بشه ۳ ساعت فیلمی رو که برای یه عده عالی و یه عده تمشک طلایی هست رو ببینم.
بنظرم فیلم خوبیه و برای یک بار دیدن بد نیست اما خیلی سکانس های اضافه و شلوغ زیادی داره که الکی تایم فیلم رو طولانی میکنه.
اما ایده تغییر یک دوران رو تقریباً میشه گفت خوب در آوردن ولی بازم میشد بهتر اجرا میکردن.
اما ذات سینما و تحول صنعت رو چقدر خوب به تصویر کشیدن، افرادی که یه زمانی در میون اون شلوغی و هیاهو و مستی در هنگام ورود پرستیده میشدن در مدت تنها چند سال به نقطه ای رسیدن که سکانس های اضافه رو با ارفاق بهشون می‌سپردن.

 

[Subject 16]

The Whale
9.5/10

بازی که آرنوفسکی از بازیگر درجه سه‌ای مثل برندن فریزر توی این فیلم گرفت رو میشه به عنوان یکی از ده دستاورد برجسته قرن حاضر به حساب آورد.
نزدیک‌ترین نمونه‌ای که میتونم باهاش مقایسه کنم آدام سندلر توی Uncut Gems برادران سفدی هست که اصلا اون جوری که باید تحویل گرفته نشد.
با این وضعیت اسکار رخ دادن سرنوشت مشابه برای فریزر اصلا بعید نیست.​

 

[mohsenjyubi201]

The Whale 10/10

برندن فریزر بدون شک لایق اسکاره واسه این فیلم و هر جوایز دیگه ای

 

[sorvinho2]

بابیلون
زباله/۱۰
این دیمین شیزل هم نشون داد اتفاقی یه ویپلش ساخته‌ و هر بار کارگردانیش پیشرفت که نمیکنه هیچ افتم میکنه.افکتا و کات های فیلمبرداریش عینا کاملا عین دو فیلم قبل. تنها نکته ی مثبت این زباله، اقای پیت بود. بازی زیبا و خوبی داشت.

 

[Democracy]

One Fine Morning

Score:

Babylon

Score:

Argentina 1985

Score:

 

[Augustus]

The Whale

فیلم اونقدر که ازش تعریف میکردن نبود و به نظرم سوژه فیلم چیز جدیدی نیست و قبلا هم مشابهش رو بارها دیدیم و کلیت فیلم خیلی کلیشه ای باقی میمونه و حرف جدیدی برای گفتن نداره. البته که بازی بینظیر برندان فریزر رو نمیشه نادیده گرفت و چهره معصوم و غمگینی رو
ارائه میده که باعث تحریک احساسات بیننده میشه . قطعا لایق گرفتن اسکار هست اما در تمام فیلم آرنوفسکی فقط زجر کشیدن چارلی رو نشون میده و میخواد بیننده سختی های چارلی رو ببینه و اشک بریزه. البته این به نوبه خودش چیز بدی نیست اما همونطور که گفتم باعث میشه کلیت فیلم تو همین
اشک ریختن و دل سوختن برای چارلی باقی بمونه و به نوعی کلیشه ای میمونه. دخترش به محض ورود مثل برج زهر مار میمونه و خیلی شخصیت اغراق شده ای داره در ضمن یک چند جایی هم آرنوفسکی نیش و کنایه اش رو به خدا میزنه که بیشتر حالت شعاری پیدا کرده بود.

امتیاز 6/10​

 

[Origami 2008]

The Whale 2022
6.5/10

قصد دارم این‌بار فیلم «نهنگ» را از دو منظر برون‌متنی و درون‌متنی بررسی کنم؛ یادم می‌آید در حاشیه جشنواره فجر سال 98 (چند هفته پیش از بد شدن شرایط کلی ایران و جهان) مسعود فراستی (منتقدی که احتمالا منفورترین آدم از دید شما در سینمای جهان است) پیرامون هیاهوی فیلم «درخت گردو» (غلظت به گریه‌انداختن این فیلم به مراتب قوی‌تر از «نهنگ» است) گفت به «گریه‌انداختن مخاطب با نمایش صحنه‌های دلخراش - چه ظاهری و چه روانی - کار شاقی در عرصه سینما محسوب نمی‌شود»! کلیت این حرف به آن عبارت شبه‌کلیشه‌ای بازمی‌گردد که «خنداندن مردم به شدت سخت‌تر از به گریه‌انداختن آن‌ها است». این حرف را با تمام وجود قبول دارم؛ در هر شرایط ناگوار، تزریق خنده (توام با هیجان) دوای درد مخاطب است و ذائقه کمدی است که مخاطب را به سینما ترغیب می‌کند؛ حالا بحث خوب بودن یا بد بودن کمدی در ادامه باز می‌شود که در چارچوب فیلم آرنوفسکی قرار نمی‌گیرد.

این حرف را زدم که اگر اشک شما از دیدن فیلم «نهنگ» سرازیر شد، احساس نکنید با فیلم پرفکتی طرف هستید! کار سخت زمانی است که کمدی و تراژدی با هم آمیخته شود و شما در حالت پدروپاسکال‌طور( ) در یک لحظه بخندید و سپس شروع به ریختن اشک کنید. کاری که آلن بال در سریال Six Feet Under به نحواحسن انجام داد یا هر قسمتی از بدبختی‌های «بوجک هورسمن» در انیمیشن Bojack نمایان می‌شود!

در باب درون‌متنی فیلم نهنگ؛ اگر نگاهی به کارهای گذشته آرنوفسکی بیندازید، متوجه می‌شوید که میل او به مازوخیست هرگز از بین نرفته است. مازوخیست را در آثار آرنوفسکی طوری تعریف می‌کنم که شخصیت برای رسیدن به هدفی مشخص (آنکه سناریو تعیین می‌کند) دست به خودآزاری کاریکاتوری و غیرمنطقی می‌زند. گرچه شخصیت و مخاطب در یک کالبد واحد می‌دانند پشت آن هدف تاریکی نهفته است؛ اما کورسوی امیدی دارند که آن هدف بر خلاف میل‌شان ظاهر شود. در اجرا، فیلم «نهنگ» نه پیشرفت برای آرنوفسکی محسوب می‌شود و نه عقب‌گرد؛ متریال او حد و مرز دارد و تنها چیزی که می‌تواند از متریال استخراج کند، نمایش تله‌تئاتری با تیم کوچکی از بازیگران قدرتمند (بی‌انصافی که نقش‌آفرینی سدی سینک یا هونگ چو را نادیده بگیرید!) است. شاید اگر آرنوفسکی قصد داشت اشک من را در بیاورد، فرمت تئاتر را برای نمایش یک‌جانبه شخصیت رو به مرگ انتخاب می‌کرد! انتقاد بزرگ من به کار «نهنگ» آرنوفسکی، قرار دادن کاراکتر چارلی به عنوان نمونه‌ای کل برای توصیف آدم‌هایی با اضافه وزن زیاد (شاید با واژه چاق میانه خوبی نداشته باشید) است؛ از دید وی، تمامی آدم‌ها با مشکل اضافه وزن افسرده هستند، زجر می‌کشند (یا قصد خودکشی دارند) یا مدام در حال خوردن غذا هستند! جهان‌بینی آرنوفسکی به نظر من ضربه بزرگی به شناخت کاراکتر چارلی می‌زند.


​

 

[KinG-ScorpioN]

Winnie-the-Pooh: Blood and Honey
0/10