کلا علاقهای به ژانر هارر، ترسناک اینا ندارم و اصلا سمتشون نمیرم. به خصوص ترسی که مثلا ریشهش یه انسان دیگه باشه. البته فیلمایی با چاشنی Sci-fi رو چرا میبینم. به عنوان مثال the signs یکی از بهترین فیلمهایی هست که دیدم. البته الان چک کردم گویا اصلا horror نیست.
خلاصه اینکه این نظر سنجیا تاپیک باعث شد یه انگیزهای پیدا کنم و بیام مثلا فیلمهای رتبه ۱ هر نظرسنجی رو ببینم. که البته اینم عملی نشد تا همین یکی دو هفته پیش که یه رقابت تنگاتنگی بین it follows و the sinister رو شاهد بودیم. گفتم بذار این ۲ تا رو ببینم.
sinister رو دیدم و نتیجه واقعا ناامیدکننده بود. به قدری ناامید کننده که دیگه سراغ دومی نرفتم.
شکایت بردم پیش یه دوستی که فیلم زیاد میبینه که آقا این چه فیلمی بود و چرا گذاشتی من اینو ببینم!
ایشون Wailing رو بهم پیشنهاد داد. بعد از گرفتن کلی تضمین و ضمانت که این ۳ ساعت مثل قبلیا نشه، دیدمش.
فوقالعاده بود این فیلم. یادم نمیاد اخیرا از دیدن فیلمی اینقدر لذت برده باشم. در کنار این هم بگم که من از زبان کرهای واقعا بدم میاد و به شدت آزاردهندهست واسم ولی با این حال معتقدم بخش زیاد از لذتی که از فیلم بردم بابت همین آسیای شرقی بودنش بود. مطمئنم همین فیلم با تم غربی اینقدر جذبم نمیکرد.
دوستانی هم که فیلم رو دیدن یا قصد دیدنش رو دارن بعد از دیدن فیلم یه سر به این لینکی که میذارم بزنن یه توضیحات کاملی درباره داستان، عنوان فیلم و از اینها مهمتر یه پیشزمینه درباره خود کارگردان میده که دونستنش نه تنها خالی از لطف نیست که به نظرم ضروری هم هست. خود من هیچ ایدهای درباره رفرنسهایی که مثلا به مسیحیت میداد نداشتم و اصلا متوجهشون نشده بودم حین دیدن فیلم.
The Definitive Explanation of The Wailing (곡성)