Movie Center

[rpg321]

صلاً امکان نداره بشه اون داستان رو در مدیومی غیر از گیم ارائه داد.

توی ویدیو گیم بازی ساز مثل خدا می مونه هر چی می تون خلق کنه. بنظر من ویدیو گیم تکامل یافته ترین گونه هنره. که فرد جزعی از اون دنیاست خیلی از عناوین rpg و درامی تعاملی و یا visual novel چندین پایان مختلف دارن که بسته به انتخاب های شخص عوض می شن توی سینما چنین چیزی رو نمی شه پیاده کرد چون مخاطب فقط یک بیننده هست و اصلا تصمیمی نمی تونه بگیره چون اصلا نقشی در اون دنیا نداره. در آینده اگه تکنولوژی واقعیت مجازی مثل فیلم Ready Player One پیشرفت کنه (میدونم هنوز سال های زیادی تا اون موقع مونده)بازی ها نقشی پور رنگ تر از سرگرمی خواهند داشت و مثل اینترنت جزعی از زندگی همه خواهند شد دلیلش هم مشخصه بشر همیشه آرزوی لمس کردن و یا زندگی درون افسانه ها و دنیا های فانتزی رو داشته.

 

[The Dragonslayer]

کلاس درسی رو تصور کنید که توش استاد متکلم وحده است. بازده این کلاس بیشتره یا کلاسی که توش تعامل پویای دانشجوها وجود داشته باشه؟ اگه سقراط صرفا بالای منبر میرفت و مردم رو موعظه میکرد روش موثرتری بود یا دیالکتیک مشهورش؟​

 

[Tatsumaru]

اهل Visual Novel نیستم.همینطور گیم پلی نوبتی و RPG صرف.در واقع اکشن و ادونچر برام مهمه.
چون تو بحث خیلی تاکید شد میخواستم بگم مثال هایی از عناوین اکشن هم هست که داستانش استثناییه و در عین حال اورجینال.
Silent Hill 2 : زیر پوست داستان این بازی و میزان عظمت برخی دیالوگ ها رو در زمان خودش بعضی ها اصلا متوجه نشدن.طبیعی هم بود.22 سال پیش خیلی از گیمرها نوجوان بودن و غیر از مسئله زبان،اصولا سنگین بود این بازی براشون.
مفاهیمی مثل "شناخت به واسطه عشق"،"بخشیدن بزرگترین گناهان به دلیل عشق"،"رستگاری" و ...به نحوی بیان میشه که من نظیرش رو نمیتونم در هیچ مدیوم دیگه ای تصور کنم.
با این بازی ترسیدم.گریه کردم و اندیشه کردم.

Metal Gear 3 : فکر نمیکنم نیاز به توضیح باشه:

 

[Natural Killer]

تا باشه از این مزخرفاتی که سونی می‌سازه و میترکونن

آنچارتد، تلو، تویستد متال و حالام گرن توریسمو

گاد آو وار و هورایزن هم که تو راهن

پ.ن: امیدوارم مایکروسافت سراغ فصل دوم شیت شویی به اسم هیلو نره که این آی پی خودش داره داد میزنه منو ولم کنید

دارن سریال fallout میسازن

چندوقت پیش هم عکسهایی از پشت صحنش پخش شده بود

نویسندگانش هم جاناتان نولان و لیزا جوی هستن

 

[Thonkeyes]

دارن سریال fallout میسازن

چندوقت پیش هم عکسهایی از پشت صحنش پخش شده بود

نویسندگانش هم جاناتان نولان و لیزا جوی هستن

ول کن کسی که تکلیفش معلومه رو
خود من N بار به سریال هیلو توپیدم و بعد از اون صحنه حماسی! کلا دراپش کردم. به عمرم تنها سریال هایی رو که دراپ کردن هیلو و TLOU بوده.
اما یک سری هرچی از یک برندی بیاد چشم بسته می بینن و همیشه هم اون برند بهترین رو می سازه از دیدشون کسی هم از ساخته هاش انتقاد کنه وظیفه شرعی و اخلاقی اشونه که پستش رو نقل قول کنن که خدا نکرده نکنه بی جواب بمونه.
-----
من بیشتر از Fallout منتظر GeOW با حضرت Dave Bautista ام. واقعا بهتر از این نمی شه کست واسه مارکوس پیدا کرد

 

[Natural Killer]

من بیشتر از Fallout منتظر GeOW با حضرت Dave Bautista ام. واقعا بهتر از این نمی شد کست واسه مارکوس پیدا کرد

مگه دارن میسازن ؟

 

[Thonkeyes]

مگه دارن میسازن ؟

فیلم/سریال دارن از روش می سازن برای پخش در Netflix.
جزئیاتش مشخص نیست هنوز.

 

[ar-15]

3 تایپ اصلی هنر: ویژوال (نقاشی، عکاسی و مجسمه)، نوشتاری (شعر و داستان)، نمایشی (رقص، موسیقی و تئاتر)
سینما اومد این 3 شکل رو با هم و همزمان ارائه داد
گیم همون سینماست که انجامِ بخش نمایشی ، از بازیگر به مخاطب سپرده شده
گیم پلی همون نمایشه (پرفورمنس آرت).
تو سینما آلپاچینو با هر نصف صورتش یک احساس رو انتقال میده، تو گیم، پلیر میپره هوا، no scope 360 میزنه

 

[Akiba]

چرا فقط دارید بازی های AAA رو میبینید؟
آیا تو سینما میشه اثری مثل Braid ارائه داد؟ درسته داستان ساده ست، ولی اون روایت آخر بازی حرکتیه که عمرا نمیشه تو سینما دیدش

یا مثلا Edge of Tommorrow (که خودش ورژن بد مانگا و باز کتابیست ) چنین ایده ای برای داستان سرایی خوراک سبک روگ لایکه ، که یه نمونه AAAش میشه Returnal (و برید تو تاپیک بازی های ایندی ببینید چیا معرفی میکنند )

یا مثلا ژانر جنایی مثال میزنید، یه عالمه کار معروف تو ویژوال ناول ها هست ... که من نزدم البته، اما خوب خیلی تعریفشون رو از بچه هایی که اهل این کارن شنیدم... تنها بازی جنایی دنیا، Heavy Rain نیست
یا حتی جاجمنت هم داستانش پیچ و خم خیلی خوبی داره

باز بین بازی ها ، بازی Brothers رو احتمالا خیلی هاتون زدید، و تو یک بخشی از داستان قشنگ با نحوه ی کنترل کاراکتر تاثیر داستان خودش رو نشون میده

و مثال های بی شمار دیگر خلاصه اینکه ویدیو گیم هم ابزار خودش رو برای ارائه داستان داره


پ.ن : نامردا، اون بخش BoCه GOW 2018ه پیک خفنیت نسل قبل بود اسمی هم ازش نمیارید

 

[Red Sox]

این بحثایی که الان اینجا شد یاد این مقاله معروف از مرحوم راجر ایبرت افتادم:
Video games can never be art | Roger Ebert | Roger Ebert

علی‌الخصوص این جمله ازش:

No one in or out of the field has ever been able to cite a game worthy of comparison with the great poets, filmmakers, novelists and poets.

نظرتون چیه؟

 

[Red Sox]

آیا تو سینما میشه اثری مثل Braid ارائه داد؟ درسته داستان ساده ست، ولی اون روایت آخر بازی حرکتیه که عمرا نمیشه تو سینما دیدش

عه اتفاقا Braid دقیقا یکی از مثال‌های همین ایبرت بود. و عجیب اینجاست که اون کسی که توی Ted Talk صحبت کرد هیچ حرفی از پایان بازی و «پایان واقعی بازی» نزد. حس می‌کنم اونی که این Ted Talk رو ارائه داده بود خیلی دفاعیات خوبی نکرد.

باز بین بازی ها ، بازی Brothers رو احتمالا خیلی هاتون زدید، و تو یک بخشی از داستان قشنگ با نحوه ی کنترل کاراکتر تاثیر داستان خودش رو نشون میده

من حقیقتا هیچوقت شخصا تا سالها اعتقاد نداشتم که بازی‌های کامپیوتری هنر هستن. ولی سر همین بازی Brothers، دقیقا همون صحنه‌ای که میگی رو که انجام دادم با خودم گفتم: «نه، واقعا این بازی با این مکانیزم گیم‌پلی‌ش پیامی رو رسوند که تو هیچ مدیوم دیگه‌ای نمیشد انتقال داد. بازی واقعا میتونه هنر باشه.»

 

[rpg321]

چرا فقط دارید بازی های AAA رو میبینید؟
آیا تو سینما میشه اثری مثل Braid ارائه داد؟ درسته داستان ساده ست، ولی اون روایت آخر بازی حرکتیه که عمرا نمیشه تو سینما دیدش

یا مثلا Edge of Tommorrow (که خودش ورژن بد مانگا و باز کتابیست ) چنین ایده ای برای داستان سرایی خوراک سبک روگ لایکه ، که یه نمونه AAAش میشه Returnal (و برید تو تاپیک بازی های ایندی ببینید چیا معرفی میکنند )

یا مثلا ژانر جنایی مثال میزنید، یه عالمه کار معروف تو ویژوال ناول ها هست ... که من نزدم البته، اما خوب خیلی تعریفشون رو از بچه هایی که اهل این کارن شنیدم... تنها بازی جنایی دنیا، Heavy Rain نیست
یا حتی جاجمنت هم داستانش پیچ و خم خیلی خوبی داره

باز بین بازی ها ، بازی Brothers رو احتمالا خیلی هاتون زدید، و تو یک بخشی از داستان قشنگ با نحوه ی کنترل کاراکتر تاثیر داستان خودش رو نشون میده

و مثال های بی شمار دیگر خلاصه اینکه ویدیو گیم هم ابزار خودش رو برای ارائه داستان داره


پ.ن : نامردا، اون بخش BoCه GOW 2018ه پیک خفنیت نسل قبل بود اسمی هم ازش نمیارید

جا داره از بازی های مستقل
Her Storyو Telling LiesوImmortality هم یادی بشه.

 

[rpg321]

این بحثایی که الان اینجا شد یاد این مقاله معروف از مرحوم راجر ایبرت افتادم:
Video games can never be art | Roger Ebert | Roger Ebert

علی‌الخصوص این جمله ازش:

نظرتون چیه؟

منفی. ایشون آخرین تجربشون از صنعت بازی مربوط زمان آتاریه. منظورشون هم از هیچ کس احتمالا رفقایه خودشه که از آخرین تجربشون از صنعت بازی (اگه داشته باشن) مربوط به سال ها قبله. این مقاله رو زمان انتشار رد دد نوشته و برای رد افرادی که می گفتن بازی ها هم یک هنر هستن (اون موقع خیلی ها از بازی رد دد به هیجان اومده بودن) و من هم قبلا گفتم اگه ایشون می یومد آثار مطرح و تحسین شده بازی ها را اول بازی می کرد و با توجه به تجربیاتش دلایلی می آورد برای این مقاله منطقی بود ولی ایشون چنین کاری اصلا نکرده و اومده با توجه به تصویر زهنی که خودش از بازی ها داشته چنین حرفی زده و این کار مثل این می مونه که فیلمی رو ندیده نقد کرد(آشنا نیست این کار)
و در انتها این شاعران و نویسندگان بزرگ هم همین فیلم سازان هم حرفی در مقابلشون ندارن مخصوصا فیلم سازان الان.

 

[Red Sox]

منفی. ایشون آخرین تجربشون از صنعت بازی مربوط زمان آتاریه. منظورشون هم از هیچ کس احتمالا رفقایه خودشه که از آخرین تجربشون از صنعت بازی (اگه داشته باشن) مربوط به سال ها قبله. این مقاله رو زمان انتشار رد دد نوشته و برای رد افرادی که می گفتن بازی ها هم یک هنر هستن (اون موقع خیلی ها از بازی رد دد به هیجان اومده بودن) و من هم قبلا گفتم اگه ایشون می یومد آثار مطرح و تحسین شده بازی ها را اول بازی می کرد و با توجه به تجربیاتش و دلایلی می آورد برای این مقاله منطقی بود ولی ایشون چنین کاری اصلا نکرده و اومده با توجه به تصویر زهنی که خودش از بازی ها داشته چنین حرفی زده و این کار مثل این می مونه که فیلمی رو ندیده نقد کرد(آشنا نیست این کار)
و در انتها این شاعران و نویسندگان بزرگ هم همین فیلم سازان هم حرفی در مقابلشون ندارن مخصوصا فیلم سازان الان.

به نظرم مشکل اصلی استدلالش اینه که هیچ تفاوتی بین تخته‌نرد، والیبال و بازی‌های کامپیوتری قائل نیست. و صرفا بازی‌های کامپیوتری رو یه مکانیزم گیم‌پلی میبینه در حد مثلا مار و پله.

ولی این سوالش رو خودم نمیتونم جواب درستی براش بدم: «چه بازی کامپیوتری در حد و اندازه Michelangelo's David یا Citizen Kane میتونه محسوب شه؟»

سوای این موارد، کسی الان اینجا هست که تحصیلات آکادمیک در زمینه هنر داشته باشه؟ خیلی دوست دارم بدونم نظر گیمری که هنر رو به طور سیستماتیک مطالعه کرده راجع به هنر بودن بازی‌های ویدیویی چیه.

 

[Arima Kishou]

این بحثایی که الان اینجا شد یاد این مقاله معروف از مرحوم راجر ایبرت افتادم:
Video games can never be art | Roger Ebert | Roger Ebert

علی‌الخصوص این جمله ازش:

نظرتون چیه؟

اینکه شخصی بخواد بدون هیچ شناختی در این حوزه از بادمعده حرف بزنه مصداق ایشونه!
حالا چون در حوزه خودش اسم و رسمی داره، دلیل نمیشه سر همه موارد حرفش سندیت پیدا کنه.

خلاصه جدیش نگیرید بنده خدا خیلی وقته فوت کرده.