دیشب با دیدن The Brutalist پرونده تمام فیلم‌های اسکار رو برای خودم بستم و باید بگم که به نظرم تنها Substance و Anora ارزش اسکاری شدن رو داشتند
البته Substance بیشتر یک علاقه شخصی بود وگرنه هیچوقت این مدل فیلم‌ها اسکار پسند نیستند!
همچنین تبریک میگم به دوستمون و تیمی که باعث شد برای اولین بار یک انیمیشن ایرانی اسکار ببره! من همیشه انیمیشن‌های کوتاه سال رو از نامزدهای اسکار میبینم چون هیچوقت تو فضایی نیستم که انیمیشن‌های کوتاه طی سال تو دایره دیدم بیاد، باید بگم که اثر فوق‌العاده‌ای رو درست کردند!
Anora با اینکه باعث شد من بحث سنگینی با همسرم داشته باشم سر نظرهای متفاوتمون نسبت به فیلم
ولی تنها فیلم تمام هنری بی شیله پیله امسال بود و من به شدت خوشحالم که تلاش‌های پی در پی شان بیکر برای صنعت سینمای indie بالاخره نتیجه داد! به نظر من Tangerine هم یکی از قوی ترین اثرهای شان بیکر هست و پیشنهاد میکنم ببینینش.
نمیدونم جدیدا من حساس شدم یا کلا فیلم‌های "هدف‌دار" و "پیام‌دار" بیشتر شده! مثلا قبلا هم فیلم در مورد هولوکاست ساخته میشد اما اینقدر پیام مستقیمی نداشت که The Brutalist میخواد تو صورتت بزنه! و با اینکه به شدت از فیلم‌های طولانی استقبال میکنم و اکثر شات‌های فیلم رو واقعا دوست داشتم اما به نظرم یکمقدار بی مورد این فیلم طولانی بود.
Conclave هم به همین صورت پیامش رو میخواست مثل سیلی بزنه به صورتت! Emilia Perez که اصلا کل هدفش همین بود! Nickel Boysو Wicked هم همینطور!
حتی The Substance هم خیلی علاقه داشت "پیام‌دار" باشه و به extereme ترین حالت بکنه هی بزنه تو سر و صورتت
نمیدونم احساس میکنم art for the sake of art خیلی کمتر دیده میشه، نمیگم کمتر شده ولی کمتر دیده میشه. بخشی ازون هم فکر کنم به خاطر ندادن بودجه هست. فیلم‌های هنری‌تر و بی‌هدف و پیام انگار کمتر بودجه میگیرن این روزا تا فیلمی که بالاخره یک پیامی چه به چپ چه به راست بزنه!
Google