inFAMOUS 2 بازی مورد علاقهی من از ساکرپانچه، اما قطعا به یادموندنیترین بازیشون برام اولین نسخهشه.
اون موقع تازه به یه شهر دیگه مهاجرت کرده بودیم و inFAMOUS نه خیلی جدید بود، نه اصلا طرفدار داشت، و من واقعا یادم نیست چرا همچین بازیای رو گرفته بودم!
ولی یادمه که نمیخواستم تمومش کنم. میخواستم یه بازی دیگه بخرم یا همینو عوض کنم. ولی خب، پول نداشتم؛ نه برای خرید یه بازی دیگه، نه برای تعویضش. برای همین من موندم و یه شهر جدید و شروع دوران بلوغ و این بازی که تنها گزینهی فرارم از اون روزای حال بهم زن بود. اما قسمت بدتر قضیه این بود که تا وارد این بازی میشدم یه درجه افسردهتر میشدم. نه تنها تنها گزینهی روی میز بود و من یجورایی مجبور بودم چیزی رو بازی کنم که نمیخوام، بلکه وجب به وجبش بوی غروب جمعه میداد!
نگاه کن آخه اتمسفرو:
اما سر نسخهی دوم اوضاع یکم فرق میکرد. از اون اتمسفر نکبت شمارهی یک فاصله گرفت، کیفیتش هم تقریبا از همه لحاظ - غیر از اتمسفر. من همون اتمسفر نکبت شمارهی اول رو ترجیح میدادم - بهتر بود. این Second Son هم بازی فان و جالبی بود. گیمپلی خوبی داشت. گرافیکش هم واقعا عجیب و غریب بود. اما نه کیفیت کلی بازی مثل 2 بود که بشه بیشتر ازش لذت برد، نه اون اتمسفر اولی رو با خودش داشت تا با اسید هم نشه از حافظه پاکش کرد.
کلا به قول معروف خیلی "فراموش شدنی" بود.
اما Tsushima میتونه وجههی SP رو کلی ارتقا بده. اگه به کارنامهشون نگاه کنیم، همیشه گیمپلی محور بودن، ولی گیمپلی فوقالعادهای نداشته بازیاشون هیچ وقت. Tsushima تو خیلی بخشها مثل طراحی محیط و کرکتر و ستینگ و شخصیت پردازی و داستان - تا جایی که خبر داریم - و موسیقی، خیلی از کارای قبلی SP کیفیت بهتری داره. مهمترین تیکهی باقی مونده از پازل Tsushima همون گیمپلیه. دوست دارم امشب بالاخره نشون بدن که از این نظر هم کلی پیشرفت کردن.