Dragon Age 3: نه از بازی The Witcher 3 می‌ترسیم و نه از Dark Souls II.

[Farh@d]

​

درود.


با معرفی شدن بازی Dragon Age 3 از سوی Bioware، بازار سبک RPG بازها داغ‌تر از همیشه شد. سه عنوان و سه سازنده‌ای که هر یک در گوشه‌ای از جهان می‌کوشند تا بهترین کارشان را روانه بازار کنند. همانطور که مطلع هستید دو عنوان بسیار مهم در این سبک یعنی The Witcher 3 و Dark Souls II' نیز در حال ساخت هستند، حال با این تفاسیل شرکت Bioware این دو عنوان را رقیب می‌داند؟ در همین راستا از این استودیو اقای Blair Brown در فروم رسمی بازی اذعان کرد: "نه از بازی The Witcher 3 می‌ترسیم و نه از Dark Souls II" وی در ادامه بیان کرد شرکت EA به این بازی اعتماد کامل دارد و از روند آن نیز بسیار خرسند و هیجان زده می‌باشند.

وی در پاسخ به سوال یکی از طرفدارن که در مورد این که بازی‌های The Witcher 3 و Dark Souls II هر دو نشان داده شدند و بسیار هم عالی بودند چه اقداماتی را در بال این بازی‌ها انجام خواهید داد، این گونه پاسخ داد.

"این بازی با نام Dragon Age 3 به فروش می‌رسد، و نه مثل دیگران که می‌گویند، هی اینور را ببینید، عنوان ما هم مثل برخی از بازی‌ها شده است. این بازی اینقدر قوی هست که به تنهایی ایستادگی کند.

وی در ادادمه نیز در مورد اطلاعات جدید از بازی بیان کرد، تصمیم با خودمان است که کی اطلاعات جدید را پیرامون بازی بدهیم، هنوز وقتش نرسیده است منتظر زمان عالی هستیم که هوش از سر همگان برداریم.

gamechup

 

[kaizershauze]

اصلا اینا رو ول کن! elder scroll رو بچسب! جرعت داری بگو از اون نمی ترسیم!:d(اخه خودشون گفته از اسکایریم الگو گرفتند)
در کل بنظرم witcher 3 تو این سه تا موفق میشه! گرافیک کامل! داستان کامل! موسیقی و صداگذاری کامل و.... همه کامل!

ویچر 3یی که تو خط دومت بش اشاره کردی تا اینجا تک تک مصاحبه هایی که سازنده هاش کردن یه اسمی از SKYRIM بردن
اوه ببخشید یه مصاحبه بود از SKYRIM اسمی نبردن به جاش گفتن FALLOUT 3

 

[779]

این چیزیه که من توش شک ندارم. :biggrin1: اگر کسی هر 3 تا رو کامل درک بکنه، بدون شک دارک سولز رو انتخاب میکنه. یک ذره هم توش شبهه‌ای ندارم.
این حرف شما باعث شد من به مطلبی اشاره کنم. اون موقع که DA: Origins منتشر شد، منتظر بودم تا GS این بازی رو به عنوان بهترین بازی RPG انتخاب کته، چون یک سروگردن بلندتر از بقیه نامزدها بود و از طرفی همه بازی‌های اون سال رو بازی کرده بودم ... بجز یک بازی ... Demon's Souls
موقعی که دیدم GS اومده Damon's Souls رو به عنوان بهترین بازی سال و نقش‌آفرینی انتخاب کرده رسما تعجب کردم! فکر کردم GS قاطی کرده! ولی بعدا متوجه شدم در اشتباه بودم. فکر میکنم شما الان وضعیت چند سال پیش منو دارین.

Dark Soulsبازی شاهکاری بود، اصلا نمیتونم بگم نبود. خلاقیت و نوآوری‌های خاص خودشو داشت + جو بسیار سنگینی هم داشت.
اما اینکه بگیم هرکی این دو بازی رو درک و بازی کرده، حتمی Dark Souls رو انتخاب میکنه، کاملا اشتباه هست.
من حتی اینجا میتونم اینو بگم که، تمام CRPGباز ها و RPG بازهای اصیل، DS رو حتی RPG هم حساب نمیکنن.
المنت‌های RPG اون بازی 0.1٪ DAO هم نمیشه. DAO از همه لحاظ یک CRPG کاملا کلاسیک و کامل بود. ـ(البته DAO به طور کلی بالانس خوبی نداشت، برای مثال Mage توی Origin بسیار قوی بود طوریکه راحت اگه همه‌ی شخصیت‌ها میج بودند، بازی رو روی Legendary تموم میکردید. هنوز دنیا بازی‌ای به بالانسی Baldur's Gate به خودش ندیده)
من حتی از لحاظ داستانی هم نمیتونم DS رو سرتر بدونم، چون Bioware با یک نسخه‌ از DAO چنان دنیا و خدایان و Universeای رو خلق کرد، که من (و یکی از دوستام اون دوران) اصلا تو کفش مونده بودیم! شما از لحاظ متنی هم حساب کنی، داستان و Universe بازی DS کاملا ناقص‌تر از DAO هست. اگه اون بازی فقط شما میتونستی داستانش رو تو آیتم‌های مختلف، تک جمله‌های شخصیت‌های مختلف و حتی با چندبار تموم کردن بازی، مواجه شدن با اتفاقات جدید، پیدا کنی، توی DAO با 1000ان خط دیالوگ، Codex، داستان کلی و حتی المنت‌های محیطی که روی داستان تاثیر داشتند مواجه میشدی. حتی آیتم‌های معروف این بازی هم داستانشون کمی از DS نداشتند.
البته از نظر من این دو رو نمیشه زیاد مقایسه کرد، ولی من فکر کنم شما به خاطر جو و اتمسفر فوق‌العاده‌ی DS، به چیزهای دیگه‌اش نگاه نمیکنین.
چندین بار گفتم، بازی‌ای که مهارت بازیکن در اولویت مهارت کاراکتر بازی باشه، RPGای قوی‌ای نیست (تعریف RPG همینه).
فکر کنم جنبه‌های هنری بازی شما رو خیلی تو خودش فرو برده. (انصافا هم بازی بسیار زیبایی بود)

 

[Mr.Death]

ببین احد جان ارتباط برقرار کردن یه فرد با بازی یه چیز کاملا سلیقه ای هست,نمیشه گفت که همه با DS ارتباط بیشتری برقرار میکنند و این حرف رو با هم همچین اطمینانی زد!!
کامل به سلایق فرد بستگی داره,بنده با هردو بازی ارتباط برقرار کردم ولی چون داستان و شخصیت پردازی تو بازی واسم مهمترین قسمته طبیعیه که DA رو خیلی بهتر از DS بدونم ولی شما ممکنه چیز دیگه واست مهم باشه که DS رو بگی بهتره!!!
یه قانون و یه چیز از پیش تعیین شده نیست که ارتباط برقرار کردن با بازی و لذت بردن از اون!!

ارتباط برقرار کردن با دانش افراد مرتبطه، نه سلیقشون. سلیقه افراد باعث میشه تا بازی مورد نظرشون رو انتخاب کنن و در مرحله بعدی هست که گیمر باید با اون سلیقش ارتباط برقرار کنه. هر چقدر دانش بالا باشه، به شرط اینکه محیط پتانسیلش رو داشته باشه، مخاطب با محیط ارتباط بیشتری برقرار میکنه. من گفتم کسانی که دارک سولز رو به طور کامل درک میکنن این بازی رو برتر از 2 شماره قبلی میدونن. چون دارک سولز خیلی چیزها در دل خودش نهفته داره.
این بازی‌هایی که ازشون صحبت میکنیم هر 2 تاشون نقش‌آفرینی هستن. بازی‌های نقش‌آفرینی گسترده‌تر از بقیه بازی‌ها هستن. یعنی باید در جست‌و‌جوی المان‌های بیشتری در داخل بازی بود. فکر نکنم درست باشه که فقط از یک بعد مورد بررسیشون قرار بدیم.
مهمترین شاخصه یک بازی RPG اینه که بازی باعث بشه این حس در مخاطب به وجود بیاد که در داخل بازی هستی. حالا این داستانی که شما میگی یکیشه ... اما خب باید دنبال معیارهای بیشتری بود.

منم فکر می کردم برخی تو این سایت حضور دارند با وجود سابق طولانی به تعداد پست طرف نگاه نمیکند و تهمت اینکه "اصلا DA بازی کردی؟" بزنند. البته به این واکنش انی شما حق میدم چون خودتون متوجه قیاس به کلّ اشتباتون شدین. شما دارید می گید من یاد خودم زمانی افتادم که demon soul بازی نکرده بودم پس اینکه حتا درکش هم کرده باشید به خودی خود میره کنار. ولی اینجا هر دو رو بازی کردند پس ربطی به شرایط اون موقع شما نداره که یک طرفه به قاضی رفته بودید، امیدوارم قدرت استنباط بالاتون اجازه درک موضوع به این سادگی رو بهتون بده.
نیازی به اثبات خودم برا اینکه چیو بازی کردم یا نکردم نمی بینم چون واضحه در صورتی که تجربه ایی تو این عناوین نداشتم ربطی هم نداشت تو خبرش بیام و دخالت کنم فقط اگه منظورتون از DA بازی کردن همون ds بازی کردنه، ds که هیچ demon soul هم بازی کردم، اتفاقا تموم هم کردم، پست های بنده تو تاپیک ds هنوز موجوده. سوالی هم داشتید در خدمتم فقط این نگاه از بالا به پایین اصلا شایسته نیست.
مورد آخر اینکه خوشحالم ds حس مازوخیست و خود برتر بینی رو تو شما تقویت میکنه و به حدی از ارضا می رسونه که بیاید بگید بین گیمر ها خط کشید و از این حرفا در صورتی که همین da در درجه سختی آخر بسیار بیشتر از ds چالش بر انگیزه چون کلّ ds خلاصه شده در یاد گیری یک سری مکانیزم محدود (هر چند یادگیری تموم و کمالش به صبر ایوب نیاز داره)

در راستای اون بخشی از جملاتتون که بیشتر بوی سفسطه میده تا منطق باید دوباره متذکر بشم که دوستمون گفتن که "منم میگم شما هم اگه ارتباط کامل با DA O برقرار می کردین اونو برتر میدونستین!!!" و بنده هم توی پاسخی که دادم گفتم من زمانی به طور کامل تحت تاثیر بازی بودم. این جوابی که دادم مرتبط با گفته شما یعنی "اینجا هر دو رو بازی کردند پس ربطی به شرایط اون موقع شما نداره" نیست. چون اینجا من دارم از خودم دفاع میکنم و کاری به بقیه ندارم.
موقعی که شما این پست رو فرستاده بودین من پستم رو ویرایش کرده بودم. منظورم همون DS‌ بود. جمله هم سوالیه و خبری نیست که بهش بگیم تهمت. فرق جمله خبری و سوالی رو هم میدونیم دیگه ... مازوخیسم هم با به چالش کشیده شدن فرق داره و کلا چیز دیگریست! هر چند عادت کردیم یک سری از کلمات رو به کار ببریم، بدون اینکه بدونیم دقیقا معنیشون چیه و کجا باید استفاده بشه. هر چند اصولا باید تندتر جوابتون رو میدادم، ولی برای کسی که برای تهمت زدن و جمله سوالی تفاوتی قائل نیست، چیزی بیش ازاین هم انتظار نمیره!
اگر نیازی هم نمیبینین چیزی رو اثبات کنین لازم نیست بنده رو به چالش بکشین. من دوست دارم وقتی یکی وارد بحث میشه بتونه نگرشش رو توضیح بده، نه اینکه با جمله تکراری " من نیازی نمیبینم" خودش رو تبرئه بکنه. در ضمن من نشانی از اینکه اشتباه کردم مشاهده نمیکنم و به تبع اون چیزی از قبیل ندامت. پس برای بار دوم سوالم رو تکرار میکنم، ویژگی‌ها و معایب DS رو بگین. لطفا هم برگردیم سر بحث خودمون ... چون با این فرافکنی‌ها، تاپیک رو به حاشیه میکشین. اگر جوابی دارین طالب خوندنشم.

Dark Soulsبازی شاهکاری بود، اصلا نمیتونم بگم نبود. خلاقیت و نوآوری‌های خاص خودشو داشت + جو بسیار سنگینی هم داشت.
اما اینکه بگیم هرکی این دو بازی رو درک و بازی کرده، حتمی Dark Souls رو انتخاب میکنه، کاملا اشتباه هست.
من حتی اینجا میتونم اینو بگم که، تمام CRPGباز ها و RPG بازهای اصیل، DS رو حتی RPG هم حساب نمیکنن.
المنت‌های RPG اون بازی 0.1٪ DAO هم نمیشه. DAO از همه لحاظ یک CRPG کاملا کلاسیک و کامل بود. ـ(البته DAO به طور کلی بالانس خوبی نداشت، برای مثال Mage توی Origin بسیار قوی بود طوریکه راحت اگه همه‌ی شخصیت‌ها میج بودند، بازی رو روی Legendary تموم میکردید. هنوز دنیا بازی‌ای به بالانسی Baldur's Gate به خودش ندیده)
من حتی از لحاظ داستانی هم نمیتونم DS رو سرتر بدونم، چون Bioware با یک نسخه‌ از DAO چنان دنیا و خدایان و Universeای رو خلق کرد، که من (و یکی از دوستام اون دوران) اصلا تو کفش مونده بودیم! شما از لحاظ متنی هم حساب کنی، داستان و Universe بازی DS کاملا ناقص‌تر از DAO هست. اگه اون بازی فقط شما میتونستی داستانش رو تو آیتم‌های مختلف، تک جمله‌های شخصیت‌های مختلف و حتی با چندبار تموم کردن بازی، مواجه شدن با اتفاقات جدید، پیدا کنی، توی DAO با 1000ان خط دیالوگ، Codex، داستان کلی و حتی المنت‌های محیطی که روی داستان تاثیر داشتند مواجه میشدی. حتی آیتم‌های معروف این بازی هم داستانشون کمی از DS نداشتند.
البته از نظر من این دو رو نمیشه زیاد مقایسه کرد، ولی من فکر کنم شما به خاطر جو و اتمسفر فوق‌العاده‌ی DS، به چیزهای دیگه‌اش نگاه نمیکنین.
چندین بار گفتم، بازی‌ای که مهارت بازیکن در اولویت مهارت کاراکتر بازی باشه، RPGای قوی‌ای نیست (تعریف RPG همینه).
فکر کنم جنبه‌های هنری بازی شما رو خیلی تو خودش فرو برده. (انصافا هم بازی بسیار زیبایی بود)

میشه توضیح چرا میگین داستانش ناقص بود؟ یکی از شاهکار دارک سولز تو همین نحوه روایتش بود. من مشکلی با داستان DA ندارم ها ... خودم از طرفدارانش هستم. منتها چطوری میگین که داستان DS ناقص‌تر بود؟
بازی هم کلا اتمسفره ... هر بخشی که ما تو بازی باهش مواجه هستیم بخشی از اتمسفره. پس اگر اتمسفرش عالیه پس حرف منو دارین تایید میکنین دیگه.

 

[779]

میشه توضیح چرا میگین داستانش ناقص بود؟ یکی از شاهکار دارک سولز تو همین نحوه روایتش بود. من مشکلی با داستان DA ندارم ها ... خودم از طرفدارانش هستم. منتها چطوری میگین که داستان DS ناقص‌تر بود؟
بازی هم کلا اتمسفره ... هر بخشی که ما تو بازی باهش مواجه هستیم بخشی از اتمسفره. پس اگر اتمسفرش عالیه پس حرف منو دارین تایید میکنین دیگه.

داستان Universe بازی DS به مراتب ناقص‌تر از DAO بود. اصلا یک سری جاهای بازی پیش‌زمینه‌ی داستانی نداشت اگرم داشت خیلی مبهم توضیح داده شده بود. در کل منظورم از ناقص بودن Universe بازی بود، نه خود داستان اصلی.

 

[AsaraymA]

(تمامی گفته های زیر نظر شخصیه)

Dragon Age Origins یکی از بهترین بازیهایی بود که این نسل بازی کردم...

داستان عالی، موسیقی فوق العاده، گیم پلی روان و جذاب، محیطهای متنوع، آزادی عمل زیاد و مهمتر از همه شخصیت های کم نظیر و دیالوگ های استثنایی که بعضی هاش و هیچ وقت یادم نمیره

اون جو تاریکی که بازی داشت عالی بود و هیچ وقت توی شماره 2 تکرار نشد

عاشق دیالوگ های طنز بازی بودم، توی اون جو تاریک واقعاً شنیدن همچین دیالوگهایی حس عجیبی رو بهم میداد

Morigan : tis cold in my tent, all alone

Warden : then get a ticker blanket

Chantry Brothers : We are all sinners, the fire symbolizes our hope that forgiveness is possible
thus, we all serve by feeding it's flames

Warden : So if i sin, i should just set myself of fire? x__x

Sten : Interesting strategy.
tell me, Do you intend to keep going north until it become south and then attack the archdemon from the rear? x____x

Warden : It'll never see this coming

و کلی دیالوگ های دیگه که واقعاً توی شماره 2 جای خالیشون حس میشد

نمیدونم سازنده ها چی فکر کردن و چی شد که دیالوگهای عالی Origins تبدیل به یک مشت دیالوگ چیپ و مزخرف تو شماره 2 شدن

Dragon Age 2 یکی از بدترین خاطرات دوران گیمینگ منه، نه بخاطر اینکه بازی خیلی بده...

دلیلی اصلیش انتظار بیش از حدیه که از بازی داشتم، ماه ها منتظر عرضه بازی بودم و توقع چیزی حداقل در حد Origins داشتم و وقتی بازی عرضه شد و شروع به بازی کردم واقعاً ناامید شدم

تمام طول بازی منتظر این بودم که از این شهر لعنتی خلاص شم، یعنی وقتی بازی تموم شد میخواستم خودکشی کنم... همش همین!!!

واقعاً چی شد که DA Origins تبدیل به DA2 شد یکی از مسائل حل نشده ذهن منه

توی این نسل 2 تا بازی بودن که بعد از تموم کردنشون تا مدت های مدیدی افسرده بودم و حال و حوصله نداشتم، یکیش همین Dragon Age 2 بود و اونیکی هم Mass Effect 3

------------------------------------------------

در مقام مقایسه Dragon Age Origins با Dark Souls هم من شخصاً Dark Souls رو ترجیح میدم

Dark Souls از اون بازی هایی هست که تا آخرین روز عمرم فراموشش نمیکنم

شاید در مقایسه قسمت به قسمت تو خیلی جاها مثل داستان، شخصیت پردازی، موسیقی و ... ضعیف تر از DA Origins باشه

ولی در مقایسه کلی بنظرم خیلی بهتره، برای اینکه تمام اون قسمتهایی که شاید اگه جز به جز بررسی بشن میتونن جزو نقاط ضعف باشن وقتی کنار هم قرار میگیرن تبدیل به یک پکیج استثنایی میشن

گنگی داستان، روایت داستان به اون شکل عجیب غریب، نبود نقشه، سختی بازی، موسیقی های خیلی کم سیستم Save لحظه به لحظه و...

تمام این المان ها کنار هم قرار میگیرن و تبدیل میشن به چیزی که امروز داریم یعنی Dark Souls

تمام بازی (منظورم DS ) توی اتمسفر اون خلاصه میشه

جوی که بازی داره، تا بحال تو هیچ بازیه دیگه ای ندیده بودم، برای اولین بار تو زندگیم با شخصیت اصلی یک بازی تا این حد ارتباط برقرار کردم

شکست، پیروزی، گم شدن تو دنیای بازی، ندونستن اینکه چکار باید کرد، ترس، اضطراب، نااُمیدی و Black Knights!!!

قرار گرفتن توی موقعیت هایی که همیشه ازش وحشت داشتم مثل بلندی و حس اینکه هر لحظه ممکنه بیفتم پایین و تمام، یا دشمن هایی که هیچ وقت نمیمیرن (مگه سلاح Divine شده داشته باشی)، پریدن توی چاهی که نمیدونی چی در انتظارته، مرگ یا یک Boss عجیب غریب که هر چی بیشتر مبارزه ات باهاش طول میکشه Cloneهای بیشتری ازش تولید میشه و شکست اون غیر ممکن تر از لحظه قبل میشه

اینکه میدونی Exit to main menuی وجود نداره و نمیتونی از Save قبلی دوباره شروع کنی

دکمه Start بازی رو نگه نمیداره و حتی یک لحظه هم آرامش نداری و تنها لحظه ای که آرامش واقعی رو حس میکنی Firelink Shrine هست و نشستن کنار Bonfire، گوش دادن به موسیقی بینظیر بازی و نگاه کردن به صورت زمخت و افسرده Undeadات

Dark Souls نیازی به داستان سر راست نداره، نیازی به تعیین مسیر و اینکه چکار کن و چکار نکن نداره

تمام بازی یعنی گم شدن توی دنیای اون، یعنی مردن و دوباره زنده شدن درست مثل ققنوسی که از خاکستر خودش دوباره متولد میشه، اما اینبار قوی تر و باهوش تر

هر بار مردن تو بازی یک تجربه جدیده و یک چیزی رو بهت یاد میده، بهای اشتباه توی این دنیای تاریک مرگه نه چیزه دیگه ای

از اونجایی که کلاً JRPGبازم و بیشتر انیمه میبینم و مانگا میخونم، همیشه نفرین شدن برام چیز جالبی بوده، کاراکترهای نفرین شده همیشه شخصیت های Cool و خسته ای دارن

ولی Dark Souls بهم عکس این قضیه رو نشون داد، فهمیدم که نفرین شدن اصلاً چیز جالبی نیست

برای اولین بار فهمیدم نفرین شدن یعنی چی... و یکی از بهترین لحظات زندگیه گیمینگم وقتی بود که تونستم این نفرین لعنتی رو Lift کنم

سیستم مبارزات بازی هم عالیه، اون سنگینی حرکات و ضربات باعث میشه واقعاً حس ضربه زدن و ضربه خوردن و درک کنی

تنوع فوق العاده سلاح ها و Armorها هم که نیازی به گفتن نداره و واقعاً قابله تحسینه

یکی از دلمشغولی های من حین بازی جمع کردن کلکسیون Armorهای مختلف بود

کلاً اینکه حرف در مورد Dark Souls خیلی زیاده و منم دیگه باید برم کپم رو بزارم فردا 7 صبح باید پادگان باشم

نکته آخر هم اینکه حرفی که احد (Mr.Death) در مورد اینکه هر کی بازی رو کامل بفهمه اونو بهتر از DA Origins میدونه، هم قبول دارم و هم ندارم.

برای اینکه میشه گفت من و تو که Dark Souls رو بهتر میدونیم شاید DA Origins رو کامل نفهمیدیدم

هم اینکه خودم دیوانه DA Origins بودم، ولی به نظرم Dark Souls خیلی بهتره >_<

در کل سلیقه ها فرق میکنه، فکر نکنم بحث در این مورد که هر کدوم و بهتر بفهمی بیشتر دوست داری چندان نتیجه بخش باشه

 

[Dante Never Cry]

@ Mr.Death

احد نکن از اینکارا
میزنی بچه های مردم رو آخر ترمی هایپ میکنی همه میرن سروقت DS بعد موقع امتحانات اگه افتادن کی جوابگو میشه؟

من هر سری پستات رو میخونم شدیدا هایپ میشم میرم سروقت Demon's Souls یه ذره بازیش میکنم بعد دوباره بیخیال بازی میشم تا زمانی که دوباره یه پست در این زمینه بدی بعضی وقتا هم که اینقدر دوز پستات بالاس () که من تا یه Demon نکشم و روحش رو بدست نیارم بیخیال DS نمیشم و هرشب بازیش میکنم

فکر کنم اگه 11 ، 12 تا تاپیک دیگه در مورد DS II زده بشه من Demon's Souls رو تموم کنم، لول

 

[Grey Warden]

ارتباط برقرار کردن با دانش افراد مرتبطه، نه سلیقشون. سلیقه افراد باعث میشه تا بازی مورد نظرشون رو انتخاب کنن و در مرحله بعدی هست که گیمر باید با اون سلیقش ارتباط برقرار کنه. هر چقدر دانش بالا باشه، به شرط اینکه محیط پتانسیلش رو داشته باشه، مخاطب با محیط ارتباط بیشتری برقرار میکنه. من گفتم کسانی که دارک سولز رو به طور کامل درک میکنن این بازی رو برتر از 2 شماره قبلی میدونن. چون دارک سولز خیلی چیزها در دل خودش نهفته داره.
این بازی‌هایی که ازشون صحبت میکنیم هر 2 تاشون نقش‌آفرینی هستن. بازی‌های نقش‌آفرینی گسترده‌تر از بقیه بازی‌ها هستن. یعنی باید در جست‌و‌جوی المان‌های بیشتری در داخل بازی بود. فکر نکنم درست باشه که فقط از یک بعد مورد بررسیشون قرار بدیم.
مهمترین شاخصه یک بازی RPG اینه که بازی باعث بشه این حس در مخاطب به وجود بیاد که در داخل بازی هستی. حالا این داستانی که شما میگی یکیشه ... اما خب باید دنبال معیارهای بیشتری بود.

خب پس مسلما اول یه بازی باید مطابق سلیقه افراد باشه که بعد بتونن باهاش ارتباط برقرار کنن!!!
من اصلا دلیل نبینم که اینقدر بحث رو پیچیده کنیم,خیلی ساده هست برتری یه بازی بستگی به تمام جنبه هاش داره,شما هم فقط میگی یه چیزایی DS داره که برترش میکنه ظاهرا هم فقط داری از اتمسفر بازی و فضاسازیش صحبت میکنی!!
از لحاظ داستان و شخصیت پردازی که مسلما DA برتره,سیستم دیالوگها هم باز برتره,گیم پلی هم با این که به نظر من برتره ولی خیلی با هم متفاوتن که بشه مقایسشون کرد!!
سیستم لول آپ و ایناش هم فکر کنم DA خیلی تخصصی تر و حرفه ای تر باشه,این چیه تو DS که میگین با درک کردنش برتریش معلوم میشه؟؟؟

 

[Mr.Death]

AsaraymA
بهترین پستی بود که تو این چند ماه در مورد بای خونده بودم. هر چند حتی 10٪ از زیبایی‌های بازی نبود. در جمع‌بندی حرفهات اون جمله همیشگیم رو میزنم ... دارک سولز مجموعه‌ای از غیر استانداردهایی هست که به زیبایی در کنار هم قرار گرفتن و یک استاندارد جدیدی رو خلق کردن. که البته کار بسیار خارف‌العاده و غیرممکنی رو انجام دادن.
و من باز به اون جملم یقین پیدا میکنم. خود من سر اینکه موریگن شخصیت پردازی کاملی داره یا للیانا، 1 ساعت حضوری با امیر حسین (Insomniac) بحث کردم همه متون داخل بازی رو هم خوندم و یکبار هم به سرم زد که داستانش رو مثل داستان رزیدنت ایول به طور کامل توی تاپیکی بنویسم. من خیلی خیلی خیلی روی DA وقت گذاشتم. 6 بار روی PC تمومش کردم و بعدها که 360 گرفتم روی کنسول تجربش کردم. مو به موی بازی رو حفظم و هیچ وقت از یادم نمیره اون لحظاتی که بازی رو تموم کرده بودم. یک هفته توی حال خودم نبودم و کاملا در جو بازی بودم. منتها مشکل اینه توی DS این مدت یه ذره بیشتره و من همچنان بعد بیش از 1.5 سال، همچنان از جوش خارج نشدم. و چون ارتباط برقرار کردن با DS به مراتب سخت‌تر از DA هست، لذا من همچنان ایمان قبلی به اون حرفم دارم

داستان Universe بازی DS به مراتب ناقص‌تر از DAO بود. اصلا یک سری جاهای بازی پیش‌زمینه‌ی داستانی نداشت اگرم داشت خیلی مبهم توضیح داده شده بود. در کل منظورم از ناقص بودن Universe بازی بود، نه خود داستان اصلی.

این مبهم بودن و مبهم توضیح دادن جزو ویژگی‌های دارک سولز هست.
اگر منظورتون اینه که یونیورزش کوچیک‌تره که خب این درسته. ولی اشکال این کوچیک بودن کجاست؟ از نظر بزرگی و کوچیکی قطعا و بدون درنگی میشه گفت DA وسیع‌تر هست اما از نظر روایت داستانی DS شاهکار هست.

خب پس مسلما اول یه بازی باید مطابق سلیقه افراد باشه که بعد بتونن باهاش ارتباط برقرار کنن!!!
من اصلا دلیل نبینم که اینقدر بحث رو پیچیده کنیم,خیلی ساده هست برتری یه بازی بستگی به تمام جنبه هاش داره,شما هم فقط میگی یه چیزایی DS داره که برترش میکنه ظاهرا هم فقط داری از اتمسفر بازی و فضاسازیش صحبت میکنی!!
از لحاظ داستان و شخصیت پردازی که مسلما DA برتره,سیستم دیالوگها هم باز برتره,گیم پلی هم با این که به نظر من برتره ولی خیلی با هم متفاوتن که بشه مقایسشون کرد!!
سیستم لول آپ و ایناش هم فکر کنم DA خیلی تخصصی تر و حرفه ای تر باشه,این چیه تو DS که میگین با درک کردنش برتریش معلوم میشه؟؟؟

بله ... ولی بحث ما سر کمال اون ارتباط برقرار کردنه که اون هم برمیگرده به دانش افراد.
خب عزیزم بازی یعنی اتمسفرش دیگه. حتی گیم‌پلی هم روی اتمسفر تاثیر داره.

@ Mr.Death

احد نکن از اینکارا :biggrin1:
میزنی بچه های مردم رو آخر ترمی هایپ میکنی همه میرن سروقت DS بعد موقع امتحانات اگه افتادن کی جوابگو میشه؟ :biggrin1:

من هر سری پستات رو میخونم شدیدا هایپ میشم میرم سروقت Demon's Souls یه ذره بازیش میکنم بعد دوباره بیخیال بازی میشم تا زمانی که دوباره یه پست در این زمینه بدی :biggrin1: بعضی وقتا هم که اینقدر دوز پستات بالاس (:biggrin1 که من تا یه Demon نکشم و روحش رو بدست نیارم بیخیال DS نمیشم و هرشب بازیش میکنم :biggrin1:

فکر کنم اگه 11 ، 12 تا تاپیک دیگه در مورد DS II زده بشه من Demon's Souls رو تموم کنم، لول :biggrin1:

علی هیچ هایپی در کار نیست اخلاق منو که میشناسی و به سخت‌گیریم واقفی هیچ موردی رو اغراق نمیکنم. جالب اینجاست که هیترهای دارک سولز هیچ وقت نتونستن اشکالات اصلی بازی رو بگن و همیشه ویژگی‌های بازی رو در قالب ایراد مطرح کردن
در ضمن مستقیما Dark Souls رو بازی کن

 

[779]

این مبهم بودن و مبهم توضیح دادن جزو ویژگی‌های دارک سولز هست.
اگر منظورتون اینه که یونیورزش کوچیک‌تره که خب این درسته. ولی اشکال این کوچیک بودن کجاست؟ :biggrin1: از نظر بزرگی و کوچیکی قطعا و بدون درنگی میشه گفت DA وسیع‌تر هست اما از نظر روایت داستانی DS شاهکار هست.

میدونم منظورت چیه. اتفاقا مبهم بودن بازی جذاب است.
نه مسئله کوچیک و بزرگ بودن نیست. مسئله اینکه مثلا توی یک مکان تو DAO میری، یک تاریخچه برا خودش داره. یک مجسمه میبینی، بعد توی Codex مثلا نوشته فلانی اینجا فلان کار رو کرده. یا مثلا تو Orzammer اینجوری شده و ... از این نظر من دارم میگم. توی DS کلا هیچیش مشخص نیست. حتی یک جنازه هم پیدا نمیکنی که یک چیز از اون مکانی که توش هستی بگه. منظورم از مبهم همینه، کل Universe بازی مبهم هست. حالا شاید این از نظر شما سبک خاص بازی باشه، اما من اینو نقص میدونم.

 

[Good Guy Greg]

آقا بی خیال 6 صفحه رفتیم جلو هنوز بازی ازش یه تریلر نیومده بیرون در آخر مگه به غیر از اینه که پایریتش میکنیم ؟ بعدا بیایید فن بازی و هیتر بازی در بیارید خُ :d

 

[abtinhitodie]

در راستای اون بخشی از جملاتتون که بیشتر بوی سفسطه میده تا منطق باید دوباره متذکر بشم که دوستمون گفتن که "منم میگم شما هم اگه ارتباط کامل با DA O برقرار می کردین اونو برتر میدونستین!!!" و بنده هم توی پاسخی که دادم گفتم من زمانی به طور کامل تحت تاثیر بازی بودم. این جوابی که دادم مرتبط با گفته شما یعنی "اینجا هر دو رو بازی کردند پس ربطی به شرایط اون موقع شما نداره" نیست. چون اینجا من دارم از خودم دفاع میکنم و کاری به بقیه ندارم.
موقعی که شما این پست رو فرستاده بودین من پستم رو ویرایش کرده بودم. منظورم همون DS‌ بود. جمله هم سوالیه و خبری نیست که بهش بگیم تهمت. فرق جمله خبری و سوالی رو هم میدونیم دیگه ... مازوخیسم هم با به چالش کشیده شدن فرق داره و کلا چیز دیگریست! هر چند عادت کردیم یک سری از کلمات رو به کار ببریم، بدون اینکه بدونیم دقیقا معنیشون چیه و کجا باید استفاده بشه. هر چند اصولا باید تندتر جوابتون رو میدادم، ولی برای کسی که برای تهمت زدن و جمله سوالی تفاوتی قائل نیست، چیزی بیش ازاین هم انتظار نمیره!
اگر نیازی هم نمیبینین چیزی رو اثبات کنین لازم نیست بنده رو به چالش بکشین. من دوست دارم وقتی یکی وارد بحث میشه بتونه نگرشش رو توضیح بده، نه اینکه با جمله تکراری " من نیازی نمیبینم" خودش رو تبرئه بکنه. در ضمن من نشانی از اینکه اشتباه کردم مشاهده نمیکنم و به تبع اون چیزی از قبیل ندامت. پس برای بار دوم سوالم رو تکرار میکنم، ویژگی‌ها و معایب DS رو بگین. لطفا هم برگردیم سر بحث خودمون ... چون با این فرافکنی‌ها، تاپیک رو به حاشیه میکشین. اگر جوابی دارین طالب خوندنشم.

خوب خدا رو شکر معنی سفسطه رو هم فهمیدم، موضوع به اون سادگی رو هیچ جوره نمیخواید بپذیرید چه برسه خط ها صغرا کبرا راجع به ds و da بنویسم تا برتری یکی به دیگری نشون داده بشه.خدا به خیر بگذرونه فقط خواهشاً با دید افنسیو نخونید
بگذریم، حالا که منظور ds بود، از کامنت اول بنده هم مشخصه که با نهایت احترام عرض کردم نه تنها از بهترین rpg ها بلکه از بهترین های نسل میدونمش پس سوال شما اولین برداشتی که میشه ازش کرد تهمته نه فقط یک سوال ساده، با این حال خوبی های بازی رو میخواید بدونید؟ تکرار مکررات؟ سعی می کنم زیاد تکراری نشه، قویترین بعد ds اینه که زیاده خواهه. هیچ آوانسی به گیمر نمیده، ظالمانه همون آغاز کار راهی به tomb of giants باز میذاره تا گیمری که بیشتر ادعاش میشه و مو به مو محیط رو میگرده مجازات بشه که تکلیفش رو باهاش روشن کنه، بازی روایت خاصی نداره، دیالوگ نداره ولی تمومی اینها از روی قصد و غرض بوده، دیگه لازم نیست پلیر خودش رو جای شخصیت مجازی بذاره و با اون همذات پنداری کنه، چون با جادوی این بازی همه چیز تبدیل میشه به خود گیمر در برابر بازی، شخصیت بد داستان بازیه، چالش شما غلبه بر حوادث بی منطقیه که گیم پیش پاتون میذاره. به همین دلیله که ds به هیچ کدوم از المان های دیگر rpg ها نیاز نداره. و به همین دلیله لذت غلبه بر باس ها تا بدینجا تو هیچ گیم دیگه ای تکرار نشده. _داخل پرانتز اینو بگم اینکه میگم مازوخسیم و شما میخواید به خاطرش تند تر جواب بدید از رو هدف گفتم، خودم هم بهش مبتلا هستم، طبیعت برخی انسان هاست. غیر از اینه هنگام ds در ۹۰% مواقع رنج می برید؟ خوب برخی از تحمل درد های غیر ضروری لذت میبرند که مثال عینی مازوخیسم هست. پس دیگه بر افروختن نداره. فقط این که بدین شکل ازش به عنوان عامل برتری نام ببریم درست نیست،) از ds دور نشم، تمومی این رنج ها و زیاده خواهی های بازی در نهایت منجر به حلو و شیرینی میشه که تا مدت ها از یادتون نمیره، چون زوم همه چیز بر عکس da و ... روی همین بعد بوده. داستانی نبوده که بگید چی شد، و همین هاست که ایرادات ناشیانه ای که به بازی میگیرند رو توجیه میکنه. شخصیت های که ولنگ و وار در محیط بازی رها شدند، تغییر تم های ناگهانی که تو هر گیم دیگه ای فقط سبب شک منفی میشد، و از همه جالبتر نبودن دیالوگ.بازی به هیچ کدوم از اینها نیازی نداره
اما ایرادات: با این همه تعاریفی که از بازی کردم توقع نداشته باشید مورد مورد لیست کنم براتون چون خودمم بازی رو کم نقض میدونم، تنها بخش آزار دهنده مشکلات فنی بازی هست که بدون هیچ بهانه ای باعث میشه بازی لایق نمره کامل نباشه. افت فریم روانی کنند ست در حدی که نزدیک بود بازی رو تو blighttown رها کنم، مورد بعدی هم استت های من در آوردی بازی هست که به هیچ چیز پایبند نیست، نمی دونم با این سبک چقدر آشنایی دارید ولی تجربه ای که من تو عناوین نسل گذشته و صد ها ساعت ممو بازی کردن دارم با اطمینان بهتون میگم اینجور لول اپ و سیستم استت ها نتیجه کاهش تنوع کارکتر و شبیه شدن اونها به هم هر چی به اواخر بازی پیش میریم هست با سبک و سیاق ds زیاد نمیشه بهش خرده گرفت اما با رعایت چند تا نکته می تونست بهتر از این باشه
این از ds فکر کنم برا da هم بگم دیگه زیاد از حد و حوصله سر بر میشه فقط یه کوچولو دلیل اینکه چرا از ds بیشتر دوستش دارم:
دوست عزیز بر عکس نظر شما که می گید ارتباط بر قرار کردن به میزان دانش طرف هست من این رو قبول ندارم و در نهایت احترام فقط از روی خود بزرگ بینی میدونم (لغت بهتری پیدا نکردم) که دلیل علاقه مفرط به ds از جانب شما رو توجیه میکنه، اینجا بحث دو تا شاهکاره که هر دو مرز های بی نهایتی برای ارتباط برقرار کردن دارند، اینکه بگیم کسی که با ds کمتر از da ارتباط برقرار کرده پس دانشش کمتره اشتباه محض هست. عوامل اصلی سلیقه، روحیات و تجربیات شخصی فرد هست نه دانشش، sandal با تک دیالوگ enchantment, للیانای دگر باش، مادر موریگان و فایت حماسی باهاش همه اینا بهترین خاطرات من از این نسل هستند، dao رو می پرستم بیش از ۱۰۰ ساعت پاش وقت گذاشتم و از رو شکم و کل کل کامنت پرت نکردم، از جنبه هاردکور به جرأت میگم رو درجه سختی آخر ds رو قورت میده،سیستم کامبت بی نظیره، همه گیره، در عین اینکه گیمر مبتدی هم به خودش جذب میکنه (که اصلا برام مهم نیست) و اون رو با استت ها و توضیحاتش گیج نمیکنه با زیرکی تمام همه چیز در پشت پرده رخ میده و از تبدیل شدن گیم به H&s بی مغز جلو گیری میکنه، دیگه از سایر موارد مثل داستان و شخصیت پردازی بگذریم که وقت تلف کردنه، بعد شما اینجا میای میگی "هر کی درک کنه میگه ds بهتره و باقی هم دانشش رو ندارند" این غیر از یک فکت صادر کردن بی پایه و اساس چی میشه اسمش رو گذاشت؟ بازم اینو بگم عاشق ds هستم ولی اگه قرار باشه بگم کدوم بهتره بی شک da همونطور که شما بی شک میگی ds فقط فرقمون اینه شما رو بخاطر انتخابت تحقیر نکردم و بی دانش ندونستم
موفق باشید.

 

[Javid Wolf]

من سری های قبلیه همشونو بازی کردم ...همشون مهشرن واقعا نمیشه گفت کدوم بهتره هر کدوم از یه نظر بهتره

فقط میتونم بگم JUST RPG GAMES

 

[armin_shadow]

شرمنده من وسط بحث دوستان دارم حرف می زنم ،

اما من احساس می کنم شما چیزی که از دانش که دوستمون گفته برداشت کردی اشتباه باشه ،
به نظر من منظور ایشون دانش نسبت به گیم مورد نظر یعنی درک اون بازی و باز هم بیشتر یه جوری غرق شدن توی دنیای اون بازی هست ، اینکه چقدر بتونی با اون بازی خودت رو هماهنگ کنی ،
دارک سولز بازی هست که به قول دوستان از همون اول با آزادی که می ده شما رو مجازات می کنه ، اما با مجازاتش به شما درس می ده ، خیلی ها مسیر رو درست نمی رن و از سختی بازی شکایت می کنن و خیلی ها پاک می کنن بازی رو ، اما من این بازی رو سخت نمی دونم ، برای هرکسی می خوام تعریف کنم می گم سخته چون شاید اون طرف هم مثل کسایی باشه که اشتباه رفتن مسیر رو ، یا اینکه اصلا حوصله ندارن که بحثش جداست ، اما این بازی سخت (از نظر من )نیست که بخواییم با درجه های سختی هاردکور و لجندری بازی های دیگه مقایسه کنیم ، یکی از نقات قوت بازی اینه که چیزی به اسم درجه سختی نزاشته ، هرچقدر بیشتر توی بازی غرق بشی این سختی ظاهری بازی برات شیرین تره ، از مرگ شاید لذت ببری حتی ، چون هر مرگش مساوی با کشف چیز جدیدی هست ، و این میشه دانشت از گیم یا امثال این قضیه.
اتمسفر بازی رو هیچ کس نگفته و نمی تونه بگه که بد هست ، مگه اینکه بازی رو چند دقیقه بازی کرده باشه ،
من DAO تقریبا از ذهنم پاک شده ، راستش رو بگم اون موقع هم که بازی می کردم زیاد نمی فهمیدم که بخواد یادم بمونه اما اون موقع با همون وضع عاشق موریگان و دیالوگ هاش بودم ، حس همراهی خوبی بود اینکه یه همراهت نظر می داد ، با بقیه همراهان بحث می کرد و غیره ... . اما بعضی قسمت های دارک سولز شاید ازین شخصیت پردازی هم پیشی می گرفت ، ازون دیالوگ ها ، نوع صحبت آدم ها و اون دیلوگ هاشون تمام جو منطقه رو بهت می رسوند ، دیالوگ هایی که قبل از مبارزه با اژدهای سیاه با هاکی داشت و اون تعریفی که از اژدها ها می کنه واقعا قشنگ و بی نظیر بود ، حتی وقتی توی میدان مبارزه با اژدها می ری و جملات روی زمین رو در مورد هاکی و حضورش می خونی یه حس خاصی بهت دست می ده ، درسته اینا اتمسفر بازی هست ، اما این حس توی من به خاطر همون چند خط دیالوگ به وجود اومده ، شاید بازی های دیگه خیلی دیالوگ داشتن ، اما همین چند خط دیلوگ شخصیت های بازی واقعا یه تعریف دیگه ای از بازی برات می کرد .
البته خوب خیلی چیز های دیگه هم هست که می شه در مورد دارک سولز گفت و بحث کرد اما جمله بندی من اصلا خوب نیست که بخوام بیشتر چیزی بگم:d
اما به نظر من دارک سولز خیلی برتر بود ، البته با این بحث ها می خوام برم دوباره DAO هم بازی کنم ، اما تا الان هیچ بازی نتونسه منو 10 ساعت یکسره پای خودش نگه داره جز دارک سولز ، حتی یک آیتم آنچنان برام توی بازی مهم شده بود که 20 30 ساعت براش گذاشتم تا بتونم ازش استفاده کنم ، اونم فقط به خاطر اون ابهتی بود که فقط یک Black Knight می تونه داشته باشه .
بازم شرمنده دیگه وسط بحث به عنوان کسی که دارک سولز رو واقعا دوست داره وارد شدیم:d البته شاید دوستان بگن تو که DAO نفهمیدی چی داری می گی این وسط ، که منظورم ازین نفهمیدن اونجوری ها هم نیست ، اما خوب دیگه!:d

 

[Safety & Peace]

میدونم منظورت چیه. اتفاقا مبهم بودن بازی جذاب است.
نه مسئله کوچیک و بزرگ بودن نیست. مسئله اینکه مثلا توی یک مکان تو DAO میری، یک تاریخچه برا خودش داره. یک مجسمه میبینی، بعد توی Codex مثلا نوشته فلانی اینجا فلان کار رو کرده. یا مثلا تو Orzammer اینجوری شده و ... از این نظر من دارم میگم. توی DS کلا هیچیش مشخص نیست. حتی یک جنازه هم پیدا نمیکنی که یک چیز از اون مکانی که توش هستی بگه. منظورم از مبهم همینه، کل Universe بازی مبهم هست. حالا شاید این از نظر شما سبک خاص بازی باشه، اما من اینو نقص میدونم.

دقیقا مشکل همینجاست.
ببین همه بلا استثنا فکر میکنن دارک سولز داستان نداره ولی کاملا اشتباه میکنن! احد چندبار گفت که نحوه روایتش یه چیز جدید و غیر عادیه که به زیبایی توضیح داده شده. حالا این نحوه روایت چجوریه؟ با حرف زدن با NPC ها؟ متاسفانه نه. حتی با تمام NPC های بازی هم حرف بزنی هیچی گیرت نمیاد جز حس ناامیدی و سردرگم شدن.
داستان بازی کاملا توی نوشته های روی تک تک آیتم ها گفته شده. بله دقیقا همینطوره. فقط کافیه شروع بازی رو به یاد داشته باشیم که به وجود اومدن این نفرین رو توضیح میده و بعد وارد داستانش میشه. مثلا توضیحات روی زره Ornstein و Smough یه بخشی از داستان رو بازگو میکنه. مواجه شدن با شخصیت Artorias یک طرف دیگه قضیه رو بازگو میکنه (به شدت از این DLC راضی بودم) و در نهایت هزاران آیتمی که در طول بازی پیدا میشن. در حقیقت، بازی شما رو وادار میکنه که هر چه بیشتر به دنبال قطعات گمشده داستان بگردین و در نهایت اونا رو کنار هم قرار بدین.

یه خواهش دارم از دوستان، اونایی که DS رو بازی نکردن، لطفا در صورتی که این عنوان و بازی نکردین، بیخود و بی جهت به نبود داستان و یه سری موارد دیگه گیر ندین.

 

[Fratos]

Dragon Age 3: نه از بازی The Witcher 3 می ترسیم و نه از Dark Souls II.

معمولاً وقتی این حرف رو میزنن که هیچی برای از دست‌دادن نداشته باشن .

محبوبیت و کیفیت فوق العاده TW3 و DS2 چیزی نیست که اینها بتونن بهش برسن مگر اینکه راه بتزدآ رو پیشه کنن.