من اخیرا Arcane رو دیدم
گفتم بیام Odd Taxi رو ببینم و بعدش در مورد جفت شون صحبت کنم
و خب امروز Odd Taxi رو تموم کردیم....
....
...
..
.
هولی شعط
تمام چیزهایی که میخواستم در مورد Arcane بگم (به غیر از این که سیلکو Carry می کرد کل داستان سریال رو) پاک از ذهنم پرید.
Odd Taxi
13 Episodes
Mystery Drama
خیلی سخته بخوام بگم بهترین انیمه سال چیه. امسال کارهای خفن کم نداشتیم. ولی حتی اگه بخوایم سخت گیری کنیم و هر گزینه ای که یخورده پاش می لنگه رو حذف کنیم نهایتا دو سه تا انیمه اند که واسه پایان سال میمونن
یکی شون قطعا Odd Taxi آه. ساخت استدیوی OLM که به طرز عجیبی معروف ترین کارهاشون سری انیمه های پوکمونه

آدمایی که نقش موثری تو خلق یکی از بهترین سری کارتون های کودکانه تاریخ داشتند (و البته Berserk 1998 و OVA 2012 سری اوچو سنکان یاماتو

) حالا یکی از بهترین کارهای میستری چند سال اخیر یا شایدم کل تاریخ انیمه رو به ارمغان آوردن
روایت داستان در مورد یه راننده تاکسی ایه به اسم هیروشی اودوکاوا که با این که مریضی داره و چندین ساله که نمیتونه درست بخوابه ولی داره زندگیشو با یه روند عادی ای می گذرونه.
اما از نقطه ای که داستان شروع میشه ما با یه عده از مسافرای اودوکاوا آشنا میشیم که هر کدوم قصه مجزایی دارن. از پسر دانشجویی که دنبال شهرت اینترنتیه، مدیر یه گروه آیدولی که میخواد گروهشو با جاهای بالا برسونه تا یه زوج کمدین که کارشون بعد کلی سال نگرفته و آدمای مختلف دیگه ای که چندان تو ابتدای انیمه داستان هاشون به هم ربطی نداره
این وسط اما تو اخبار گزارش گم شدن یه دختر نوجوونی مطرح میشه که مدارک نشون میدن شب قبلش سوار تاکسی اودوکاوا شده. اودوکاوا ظن قتل بهش نمی افته خوشبختانه. ولی این پایان کار نیست. حول راز گم شدن این دختره شخصیت های خطرناک دیگه ای هم دور و بر اودوکاوا پیداشون میشه و داستانشون با شخصیت های قبلی هم حتی گره میخوره و یه روایت تو در تویی رو تشکیل میده که زندگی اودوکاوا رو وارد یه سراشیبی تندی می کنه که ازش نمیشه فرار کرد. این که راز هر کدوم از این شخصیت ها چیه، ربطشون به هم چیه و داستان به کجا میره و راز مخفی پشت همه این داستان ها و گم شدن دختره به کجا ختم میشه، همه شون چیزهایی اند که جریان Odd Taxi بهشون میپردازه.
اگه میخواید بدونید چرا Odd Taxi این قدر خوبه، بذارید راحت کنم تون.
خیلی رک بگم، بهترین چیز Odd Taxi، دو تا کلیف هنگر پایانی شن.

کل 11 قسمت انیمه تا قبل از دو قسمت آخرش راحت یکی از بهترین روایت های پیوسته ی امساله. ولی دو قسمت آخر و کلیف هنگرهاش واقعا دهن آدم رو وا می کنن. نکته خوبش هم اینه که یهو از هیچ جا ظاهر نمیشه این قضیه. به جفت این دوتا کلیف هنگر بارها و بارها هینت داده میشه تو کل انیمه که منی که یه بار دیدم تونستم یکی شون رو حدس بزنم و اون یکی رو هم وقتی معلوم شد تازه منظور یه سری صحنه ها رو متوجه شدم
به نظرم همین توضیح میده که چرا انیمه یکی از گادلایک ترین انیمه های میستری تاریخه
طولانی نیست، تمام تیکه ها پازل رو بهت میده و راز نهایی اش هم واقعا خفنه. مهم تر از همه، هیچ کدوم از کاراکترها رو مخ نیست. جریان داستان هم خیلی سریع پیش میره و هیچ وقت خسته نمیشی (*اهم*اهم* یاد بگیر In/spectre اهم* اهم*)
اگه دقت کرده باشید همه شخصیت های داستان مشابه بیستارز ظاهر حیوونی دارن
تو بیستارز این قضیه به خفنی انیمه کمک می کرد چون هر حیوون رو شخصیتش اثرگذار بود و عملا خوی حیوونی شخصیت های خیلی اهمیت داشت
در مورد Odd Taxi به جای اون قضیه، چون خیــــــــلی داستان شخصیت داره و هر کدوم هم به یه اندازه مهمن تو پیشروی داستان، این که ظاهرشون حیوونیه، به کاراکتر دیزاینرهای انیمه یه فرصت طلایی داده که فقط با طراحی کلی شون نصف شخصیت پردازی طرف رو بریزن زمین
اودوکاوا یه خوک دریایی ـه. از چشماش خستگی بیرون میریزه (چون به خاطر بیماریش نمیتونه بخوابه) نوع حرف زدنش و ظاهر خیلی گردش، آروم بودن و پختگی شو نشون میده ولی نهایتا این که یه خوک دریایی تصویر شده بهتر از هر چیزی ظاهر صلح آمیز و عادی شو نشون میده. این که همیشه قانع ـه به چیزی که داره و دنبال دردسر واسه کسی نمی گرده. خود انیمه و نویسندگی اش خیلی قشنگ شخصیت اودوکاوا رو به تصویر می کشن، ولی همون طراحی کاراکترش رو پوستر انیمه یه دید کلی واقعا کاملی نسبت به شخصیت میده که هیچ وقت خود انیمه خلافش پیش نمیره
این برای تک تک شخصیت های دیگه از کاکیهانای پیر و فقیر تا دوبوی خودجوش و از خودمطمئن صادقه. همشون یجوری همین ظاهر حیوونی شون شخصیت شون رو نشون میده
همین یه قضیه باعث میشه توی داستان به این پیچیدگی هیچ وقت جریان از دستت در نره. نه این که یادت بره کی به کیه ها. بهتر حتی. تو فقط با دیدنشون یادت میاد این "چی" بود. خیلی محشره از این لحاظ.
من انیمه رو به دو تا داداشام دیدم و خیلی به ندرت میشه ما یه کاری ببینیم که سه تامون تهش بلند شیم و بگیم Fuck Yeah That was Great

و این قطعا یکی از اون معدود انیمه ها/سریال ها/بازی ها/فیلم هایی بود که متفق القول پشم هممون آخرش ریخت، شاید برای همین علی رغم این که شخصا با موشوکو تنسه و کلیت اش بیشتر حال کردم این رو انیمه سال ام بدونم.
(در مورد سریال، یادم نمیاد شاید بریکینگ بد بود که نشستیم با هم دیدیم. سختیش اینه که سریال باید حتما تموم شده باشه کامل که داداش بزرگه ام بشینه باهام ببینه. ولی آخرین فیلمی که متفق القول پشم هممون ریخت سرش Avengers Infinity War بود، آخرین بازی هم Zelda:BotW بود داداش کوچیکه ام با GOW 2018 حال نکرد، داداش بزرگه ام هم با RDR 2 حال نکرد، منم با Tlou P2 حال نکردم
)
ولی جالبیش این جا بود، یه بار دو قسمت اش رو من اخوی بزرگتر تکی دیدیم، یهو اخوی کوچیکر سر قسمت بعدی اومد گفت: WTF!? چرا بدون من دیدی؟ حسین بیا بذار اون دو قسمت رو برام ببینم
گفتم Eh کی حال داره وایسه تا تو دو قسمت ببینی. تهش 40 دقیقه داستانه دیگه، خودم الان برات توضیح میدم
اومدم شروع کنم براش توضیح دادن که یه لحظه مرور کردم دیدم، یا ابرفرض الالفاظ!؟

چقدر داستان پیش رفت جلو تو این دو قسمت

رسما داشتم پیشروی پلات لاین 6 تا شخصیت رو بهش می گفتم. که دو تاش تازه تو اون قسمت کامل پلات لاین شون شروع شده بود. آخرش که دیدم توضیحم راه به جایی نمی بره گفتم بشین از همین جا با ما ببین سوالی بود بپرس
ولی خب تهش تونستیم تا آخرش رو با هم تو این دو سه هفته ای ببینیم و واقعا از انتظار هرسه تاییمون فراتر رفت انیمه
تم اوپنینگ شم محشره. هر چند اخوی بزرگتر اصن وایب شو نمیتونست تحمل کنه سر همین اسکیپ می کرد همش
