وضعیت شونن ها برای من
ناروتو :دراپ, فلج اطفال
جنگیر آبی : دراپ
بیلزباب:دراپ
بلیچ: نمیدونم با چه انگیزه ای تمومش کردم ... ولی کاش نمیکردم ... سزاوارترین مانگا برای دراپ ، بلیچه
فیری تیل : آرک آخر دراپ ... ویست ویست ویست پتانسیل ، و حروم باشه وقتی که گذاشتم ....
هانتر x هانتر : سرطان ، سرطان مغز و استخوان .... دراپ
مای هیرو آکادمی .... : بعد از لیبریشن آرمی : دراپش به تار مویی بنده ... به تار موی پیرمرد ۹۹ ساله...
ریو مستر :کسالت بار ترین چیزی که به عمرم تجربه کردم ، دراپ
دراگون بال ....: What the hell is that
وان پانچ من : نانی کوره؟؟؟ دراپ
فول متال الچمیست : عالی ، لذت بخش ، هیجان انگیز و عمیق (پایان یافته)
وان پیس : رسپکت ( انگویینگ)
ایده خوبیه
وضعیت شونن ها واسه من
ناروتو : A F**k Ton of Wasted Potential... با این حال از تهش راضی بودم. پر خاطره خوب
وان پیس: همچنان آنگویینگ. داشتم سر آرک درسروزا و زو از سری ناامید میشدم. آرک هول کیک آیلند و وانو عوضش وحشتناک خوب بودند
بلیچ: بعد فایت آخر کاپیتان محبوبم، مایوری کوروتسوچی تو آرک آخر مانگاشو بوسیدم گذاشتم کنار. انیمه اش هم بیاد احتمالا تا همون جا ببینم
مای هیرو آکادمیا: WTF is Happening... بعضی مواقع خیلی خوبه... ولی اکثر مواقع تو یه مردابی از مدیکور بودنه خیلی عجیبه
نمیدونم دراپ کنم یا نه، چون پتانسیلش بالاست و خیلی هم به چیزی اون جوری گند نزده. ولی دنبال کردن جریان داستانش خیلی اعصاب خورد کن شده
گینتاما: GOAT... رو دستش نیست!
کوروکو نو بسکت: هر چقدر بیشتر میگذره بیشتر می فهمم عجب نکات مضخرفی داشت. ولی وقتی میخوندمش هایپ خالص بود لعنتی و همینش هم به نظرم توجیح می کنه خوب بودنش رو
بلک کت: کار مانگاکای اثر تاریخی To-love-ru
حقیقتا خیلی خیلی کار معمولی ای بود. ولی خب یه جوری تمومش کردم. پیشنهاد نمیدم به کسی
نوراگامی: دراپ... نمیدونم شاید بهش برگردم، ولی از یه جایی به بعد تو مانگا دیگه کلا برام مهم نبود داستان
اسلم دانک: خدااااااااا... هر کی اینو نخونه از کفش رفته...
هایکیو: خوبه... همین! جریان بعضی مسابقات واقعا خسته کننده میشد تو مانگا، ولی شخصیت ها و داستانش خیلی خوب و طبیعیه.
هانتر: خدااااااااااا.... دیدن دوباره اش با داداش هام یکی از بهترین تجربه های انیمه ایم بود. فکر کن لذت انزجار تو آرک کیمرا رو با یکی دیگه هم شریک شی
شینگکی نو کیوجین: در انتظار فصل 4. خیلی با فصل اول اون جوری که هایپ بود حال نکردم، ولی فصل 2 و 3 وحشتناک خفن تر از سطح انتظاراتم بودن.
ناناتسو نو تایزای: یه خر تو خری شد دیگه نمی کشید تنم بخونمش
نمیدونم بشه اسم شو دراپ گذاشت ولی الان بخوام برگردم اصن نمیدونم از کجا باید شروع کنم. این موقع ها همیشه انیمه رو می بینم که همه چیز توش واضح تر و کوتاه تر شرح داده میشه. ولی بدبختی این جاست انیمه ناناتسو به قهقرای کامل رفته
اون گزینه رو هم نداریم
وان پانچ من: انیمه که سر فصل 2 دراپ. ولی مانگا هنوز فقط به خاطر آرت استایلش ارزش خوندن داره لعنتی. داستان اما به شدت کند پیش میره که رو مخه
موب سایکو 100: کار عجیبیه. در کل که شاهکاره، ولی به شخصه با تیکه های غیر اکشنش بیشتر حال می کنم از بس کاراکترها خوب نوشته شدن. منتظر فصل بعد انیمه ایم.
فیری تیل: درااااااااااپ... چجوری من بالای دویست چپتر این سرطان رو خوندم
آکامه گا کیل: چقدر میتونست خوب باشه با خشانت محشرش... و چقدر بد شد هر چقدر رفت جلوتر
مانگا چند چپتر جلوتر از انیمه دراپ شد
شوکوگکی نو سوما: دقیقا اوج شوکوگکی سوما و ارینا با دو تا الیت برتر آکادمی رسیدم آنگویینگ که بعدا بخونم. بعدش این قدر از آرک های بعدش بد شنیدم که کامل می ترسم برگردم به مانگا. به شدت دوست داشتم فضای مانگا رو. حیییییف که انگار خرابش کردن. عملا دراپ
کیمتسو نو یایبا: مانگا که تموم شد. کار خوبی بود صرفا. انیمه به نظرم بازم میتونه با اقتباس خفن یوفوتیبل ببرتش بالاتر. در انتظار فیلم آرک قطار مرگ
پرامیسد نورلند: باید همت کنم دو تا آرک آخر مانگا رو بخونم... افت و خیز داشت ولی هنوزم به نظرم کار خیلی خوبیه. یه زمانی خداااا بود. دیگه نیست.
دراگون بال: امسال همت کردم سری Z رو بالاخره مانگا رو خوندم به خاطر فن بیس گل شون
به نظرم خیلی بد عمر کرده کلا سری، ولی خب یه سری چیزها مثل فیلم برولی جدیده بهم امید میدن که اگه پتانسیل های سری درک شه هنوزم میتونه اکشن خدااایی باشه
تچ.... چقدر کار شونن هست دکتر سنگی، ماگی، جوجو باکومن، بیلزباب... بخوام برم همین جوری میرم
تازه اینا شونن های اکشن یا رقابتیه. بخوام غیر اینا رو لحاظ کنم که دیگه میرههههههه