خب خیلی وقته این جا چیزی ننوشتم ولی دلیل نیست چیزی ندیده و نخونده باشم
اتفاقا با این که سرم شلوغ بود تونستم کلی کار تجربه کنم
بریم یه مروری کنیم روشون
=====================
Lord El-Melloi II Case Files
پرونده های لورد ال ملویی دوم انیمه واقعا جالبیه
اگه ذره ای به دنیای Type-Moon و Nasuverse و جزئیات جادویی اش علاقه ای نداشته باشید این انیمه یکی از گیج کننده ترین و چرت ترین و خسته کننده ترین انیمه های ممکنه
ولی اگه مثل من تو این فازها باشید، سرتاسر این داستان پر جزئیات جذابه.
و این به نظرم خیلی نقطه قوت نیست و در حقیقت این بزرگترین نقطه ضعف این سریه. من خوشم اومد از سری، درسته ولی به نظرم در کل این داستان میتونست خیلی Newcomer Friendly تر باشه
در کل بگذریم. مهم ترین چیز در مورد این سری اینه که چقدر شخصیت Velvet رو از Fate/Zero پر اهمیت تر می کنه. ما که از همون اول Velvet رو خیلی دوست داشتیم. ولی نحوه ای که Type-Moon این بشر رو تو قال Lord El-Melloi II پررنگ تر می کنه و بهش پر و بال میده خیلی خاص و دوست داشتنیه
همون جور که از اسم سری برمیاد، این انیمه یه کار کارآگاهیه در مورد یه پرفسور دروس جادویی به اسم لرد ال ملویی دوم که پرونده های جرائم جادویی رو بررسی می کنه
از لحاظ کارآگاهی بودن، انیمه تمام قوائد رو رعایت می کنه ولی در کل به نظرم خود رازها و سرها و معماها میتونست خیلی جذاب تر باشه. با این حال نقطه قوت کار قطعا تو نحوه حل این معماها و خود لرد ال ملویی دوم به عنوان شخصیت اصلیه
آه و یه چیز دیگه
طراحی شخصیت های انیمه واقعا بده. من که نگاه کردم طراحی کاراکترها تو خود تصاویر لایت ناول منبع اقتباس خیلی بهترن
نه فقط این، تک شخصیت های این سری که تو بقیه کارهای Fate و Type-Moon ظاهر میشن طراحی شخصیت بهتری دارن تا این انیمه
تو رو خدا نگاه کنید آخه
قشنگ یه دنیا فرق بین طراحی شخصیت هفائستیون تو انیمه و FGO هست.
در هر صورت انیمه خوبی بود. حیف که دیگه ادامه رمان اقتباس نشده.
===============================
هاع
برای این که درک کنید من چقدر تو منجلاب فیت فرو رفتم، نشستم این مدت 8 جلدی که از Fate Strange Fake کامل ترجمه شده رو خوندم (عکس جلد 9 تزئینیه تا شما فقط چشم تون به جمال زیبای بانو True Rider بیفته
)
این یکی فوق العاده است. یعنی من می شستم یهو تو اوج تمرکزم یه جلد رو تو یه روز می خوندم
برعکس Lord El Melloi II Case Files با اینکه FSF به شدت از دانش شما نسبت به دنیای Type-Moon استفاده می کنه و لذت بخش تر می کنه قضیه رو. بدون اون هم به شدت کار خفن و خوفناکیه و اصن لازم نیست حتما خیلی تو بطن دنیای Type-Moon باشید تا از این کار لذت ببرید
سطح اکشن
سطح تعامل شخصیت ها
ابعاد نبردها و کشمکش های بین جبهه های مختلف
هر چی بگم کم گفتم
بعلاوه این جزو معدود داستان های سری Fate ـه که کلاس Assassin توش واقعا خوفناک عمل می کنه. وارد اسپویلر نمیشم. ولی جلد هشت رسما این کلاس رو احیا می کنه تو چشم مخاطب.
فقط من نمیدونم چجوری این همه داستان رو ناریتا (نویسنده داستان) میخواد تو دو جلد جمع کنه
این بزرگترین نگرانی مه
وگرنه یه لحظه هم نمیتونم صبر کنم تا سکانس های مختلف این رمان، انیمه شن. همون قسمت اسپشیال اش که اقتباس جلد اول بود به قدر کافی خفن بود که تصور بقیه جلدها واقعا سخته
خیلی دوست دارم در مورد جزئیات داستانی Fate Strange Fake صحبت کنم ولی میذارم واسه وقتی که انیمه اش اومد
اون موقع میرم رو مخ تون
==========================
یکی دیگه از مانگاهایی که تو دوران خدمت ام تموم کردم Dungeon Meshi بود
فقط کافی بود 12 قسمت اول انیمه رو ببینم (الان انیمه تا قسمت 19 20 اینا اومده فکر کنم) تا قانع شم که باید مانگا رو ادامه بدم
یادمه خیلی وقت پیش مانگا رو یه ذره خونده بودم و خیلی جذبم نکرد که ادامه اش بدم
ولی الان اوضاع خیلی فرق کرد
Dungeon Meshi کاریه که خیلی عادی شروع میشه به نظرم و یواش یواش تبدیل میشه به یه شاهکار فراموش نشدنی
چند جلد آخر از لحاظ ابعاد و داستان نویسی واقعا یه چیز افسانه ای ایه و خیلی کم میشه یه مانگا بتونه این قدر خوب پرونده همه خطوط داستانی شو ببنده
به اضافه همه این ها نمیدونم چقدر باید از Laios تعریف کنم ولی به نظرم تو موج شخصیت اصلی ها و قهرمان هایی که از لحاظ تایپ شخصیتی تو هم میلولن و خیلی به هم شبیه اند لایوس یکی از خاص ترین تایپ شخصیتی هاییه که کلا تو این ژانر داریم. توصیف اش هم واقعا سخته. بشر واقعا مشکل روانی داره ولی این جوری نیست که آدم روانی ای باشه. بیشتر شبیه بیمارهای روانی اجتماعی عادیه. اصن نمیدونم چجور میشه به زبون آوردش. ولی نحوه تعاملش با خود دانجن و شخصیت ها و نقطه تقابل هاش با شخصیتی مثل کابورو واقعا ااوج نبوغ نویسندگی داستان رو میرسونه
آه از آرت مانگا هم باید زیاد تعریف کنم. ولی خب انیمه همین جوریش اقتباس 10/10 ـیه لذا هر کدوم رو خواستید تجربه کنید مهم نیست
در کل بدونید اگه دنبال یه کار اکشن ادونچر میگردید که پایان خفن داشته باشه Dungeon Meshi رو فقط باید چند جلد اولش رو تحمل کنید تا به همچین چیزی برسید
به شدت کار 10/10 ـیه
=========================================
این چند وقته به طرز عجیبی بیشتر رفتم تو کار لایت ناول تا انیمه و مانگا (دلایلش رو بعدا میگم)
و یکی از کارهایی که خیلی وقت بود میخواستم برم سراغش رو این هفته ای رفتم سراغش و اونم چیزی نیست جز Ascendance of the Bookworm
در صورتی که نمیشناسید. AoB یکی از اون ایسکای های خیلی قدیمی ایه که اول وب ناول بوده از سال نمیدونم چند، بعد تازه تو 2015 تبدیل میشه به لایت ناول رسمی
و سال 2019 انیمه اش میاد. سه فصل ازش به سرعت اقتباس میشه و میره تو خاموشی تا این که چند ماه پیش خبرش میاد استدیو Wit میخواد ادامه کار رو بگیره و فصل چهارم انیمه رو بسازه (که خبر فوق العاده ای برای فن های سری بود)
خلاصه که این از اون کارهای اصیل ژانره
داستان در مورد چیه حالا؟
اورانو یه دختر جوونیه که شب و روزش کتاب خوندنه. اون قدر که کار مورد علاقه اش کتابداریه و ترجیح میده زیر یه خروار کتاب بمیره تا روی یه تخت... و بنگرید به چرخ فلک
اورانو وقتی تو اتاقش داشته کتاب میخونده یه زلزله میاد و زیر خروار کتاب های اتاقش ضربه مغزی میشه و میمیره.
و وقتی بلند میشه میبینه تو بدن یه دختر 6 ساله به شدت مریضی به اسم Maine ـه.
و وقتی میگم مریض یعنی در حدی که خانواده اش به زور بهش اجازه میدن ماین از رو تخت اش بلند شه و اگه از اتاقش بره بیرون شدید دعواش می کنند.
ماین بیشتر از هر چیزی بلافاصله متوجه میشه تو این بدنی که زنده شده به هیچ کتابی دسترسی نداره.
خونواده جدیدش نه تنها فقیر اند بلکه دنیای جدیدی که توش متولد شده خیلی از تکنولوژی عقبه و حتی کاغذ هم ندارن و رو پوست حیوون ها مطالب رو ثبت و ضبط می کنن که اون هم خیلی گرونه.
ماین که می بینه اوضاع این جوریه سعی می کنه قدم به قدم با بدن به شدت ضعیف و مریضی خیلی عذاب آورش بجنگه و آروم آروم راهشو برای به دست آوردن کتاب ها و ساختن کتابخونه خودش باز کنه و تو این راه با کلی شخصیت های رنگارنگ و موانع جدید روبرو میشه و کم کم چشمش به دنیای جدیدی که توش به دنیا اومده و ریزه کاری هاش باز میشه
Ascendance of the Bookworm رو من تا الان فقط 3 جلد خوندم ولی میتونم قاطعانه بگم یکی از اساطیر ژانر ایسکای ـه. ژانری که همزمان با این که پر از آشغال الات و کارهای شر و وره، کم هم شاهکار تو خودش نداره
ماین کاراکتر به شدت فوق العاده ایه و بهتر از اون شخصیت های فرعی مثل Lutz و Benno و... اند که حسابی به داستان پر و بال میدن
فعلا تا جایی که من داستان رو خوندم خیلی به نقاط داستانی حساس نرسیدیم (البته چرا اخر هر جلد اتفاقات جالبی می افته) ولی گویا جلوتر (نزدیک 29 جلد اومده از داستان و هنوزم ادامه داره که خیلی جالب توجهه) داستان خیلی حساس تر و خفن تر میشه
در کل همین روند آروم فعلی اول داستان هم خیلی دوست داشتنیه و نحوه تلاش های ماین و لاتز برای رسیدن به رویاهاشون واقعا جذابه و پیشرفت کارشون واقعا خوندنیه
چیز دیگه ای هم که تو این دو جلد شدیدا باهاش حال کردم نحوه معرفی خیلی قدم به قدم مانا و جادو تو دنیای داستانه
شما تو یه جلد اول اصلا متوجه نمیشید که تو دنیای جدیدی که ماین به دنیا اومده جادو وجود داره. یه سری هینت های خیلی ریز هست ولی تا جایی که به ماین و خانواده فقیر و رعیتی اش مربوط میشه اصلا جادو موضوعیتی تو زندگی شون نداره تا این که اواخر جلد تو Epilouge می فهمید اتفاقا جادو تو این دنیا نقش پر رنگی داره ولی همش منحصر به کلیسا و نجیب زاده هاست و این خودش کلی به دنیاپردازی داستان کمک می کنه و جلد به جلد بیشتر با معانیش درگیر میشید که خیلی گیرایی دنیای داستان رو میبره بالا تا این که همون قسمت اول بفهمید "واو تو این دنیا به هم رعد و برق پرت می کنند"
خلاصه که این سه جلد اول (پارت یک داستان) خارق العاده بود. ببینم ادامه داستان چی میشه
این لایت ناول همون جور که گفتم یه اقتباس انیمه ای سه فصله داره که میگن نسبتا خوبه. حالا تموم شد رمان اونم من می بینم و نظرم رو میگم