تازگیها یه عادت بدی که پیدا کردم هر اینمه فصلی که میبینم اگه خوشم بیاد ازش سریع میرم سراغ مانگا اینا....بعد همون روز تموممیکنم مانگا روو دیگه اون هیجان دیدن انیمه اش رو از دست میدم
فکر می کنی نصف این معرفی مانگاهای من از کجا میان؟
من بعضا شده انیمه ـه معرفی میشه، تریلرشو می بینم میگم چه جالب! بعد میرم سراغ مانگاش از همو اول
آه حالا که صحبتش شد...
======================
I'm a Spider so What
Isekai - Action - Adventure - Survival
52 Chapter
Ongoing
این رو من به محض این که آنگویینگ کردم یهو دیدم که عه، @Witch of Ashes خودمون هم که امضاش بانو شیرائوری خودمونه...
اینو من دیده بودم مانگاشو یه مدت تا این که انیمه اش تایید شد و با دیدن سیرت و صورت CGI شده ی بانو کوموکو (شخصیت اصلی) چنان حالمون گرفته شد که کلا هایپ سری برام خوابید، نه انیمه رو دیدم و نه خواستم مانگا رو شروع کنم. بعدا هم که انیمه شروع شد، یه عده زیادی گفتن که از این ایسکای معمولی هاست و دیگه بیشتر برام هایپش خوابید و تقریبا از مغزم حذف شد.
تا این که دو هفته پیش یه سری نظرات ضد و نقیض دیدم و گفتم Wait a Minute... شاید من اشتباه می کردم. یه ایسکای معمولی که نمیاد صفحه اول Novel Updates، بذا مانگا رو بخونیم شاید چیز خاصی رو من جا انداختم، و از این نقطه بود با حسنات بانو کوموکو آشنا شدیم (+ این موضوع که تو ایام امتحانات و تحویل پروژه، سرعت مانگا خوندن من سه برابر میشه... قابل توضیح نیست ولی برای یه عده فکر کنم قابل درک باشه )
حالا داستان این یه ایسکای چیه?
داستاااان؟ بهتره قبلش یه موضوع دیگه ای رو بگم
یه چیز باحالی هست در مورد ایسکای ها. اکثر این کارها الهامات عظیم از بازی های RPG مثل دراگون کوئست و دنیا پردازی تالکین و D&D دارند. این عملا خط مشی شونه. ولی به طرز جالبی برعکس این منابع الهامات اگه بخوای از بیشتر این کارها یه بازی بسازی، خارج از ژانر ویژوال ناول یا در بهترین حالت، استراتژیک؛ به خاطر شخصیت محور بودن اکثر این کارها سخت بشه تو ژانر دیگه این این کارها رو اقتباس کرد که به اثر اصلی بتونن وفادار بمونن.
حالا این وسط قصه کوموکو چان ما اصن تو وادی ویژوال ناول ها و اینا جا نمی گیره.
رسما Devil May Cry ـه
قصه خیلی سادست. یه روز عادی تو سرزمین آفتاب تابان، ژاپن، یهو یه شکاف فرابعدی وا میشه و یه کلاس دبیرستانی کامل میمیرن و منتقل میشن به دنیای دیگه. (تیپیکال نیپون ) بعد، هر کدوم از این روح های بدبخت این کلاس یه جوری تو این دنیای جدید به تناسخ میرسن. یکی آدم میشه یکی حیوون میشه، یکی خون آشام میشه... با اونا کاری نداریم.
کوموکوی قصه ی ما از شانس گندش تو قالب یه عنکبوت وسط یه کولونی عظیم از عنکبوت های دیگه (که از قضا همنوع خوار اند) متولد میشه دوباره و اونم نه تو یه غار عادی. کوموکوی قصه ما افتاده خوشگل وسط بزرگترین سیاه چاله ی چند طبقه بین قاره ای این دنیا و باید حالا هر جور شده بین هیولاهای این سیاه چال دووم بیاره
خیلی خلاصه بگم عین 52 چپتری که از مانگا اومده وضعیت کوموکو روایت همین میم پایینه
قشنگ این جوریه که این کوموکو هی هر دفعه که فکر می کنه قویتر شده یه چالش دیگه جلوش می افته و تنوع اینا واقعا زیاده و به شدت هم دهن سرویس کن.
قشنگ کار Monster Battle Royal ـه بدون شوخی. از 52 چپتری که از این مانگا اومده 35 چپتر طول می کشه تا یه شخصیت دیگه به غیر از کوموکو شروع کنه صحبت کردن (که تازه اونم دقیقا آدم نیست ) و نزدیک 45 تا چپتر طول می کشه تا این کوموکوی ما یه برخورد معناداری با دنیای آدم ها داشته باشه. خوبیشم همینه، مانگا تقریبا هیچ بخشی از این مصائب کوموکو رو اسکیپ نمی کنه در نتیجه کلا خارج از بحث ایسکای بودنش، مانگای ساروایول به شدت خوبیه.
راستی گفته بودم چقدر کوموکو بامزه است؟
کلا من سر همین expression های کوموکو تو مانگاس که احتمالا هنوز نرفتم دنبال رمان یا انیمه اش. چون تو جفت شون دیزاین کوموکو فرق داره به کل (ناول و انیمه عین هم اند در حقیقت و مانگاس که سبک خودشو داره) و من شدید با استایل مانگا حال می کنم. البته به طرز عجیبی با این که طراحی هیولاها تو مانگا محشر و دوست داشتنیه و اکشن کار عالی کوریئوگرافی شده، ولی طراحی شخصیت های آدم ها عملا زیر استاندارد معمول ـیه که تو مانگاهای فعلی میشه پیدا کرد، خیلی جالبه
همین حالت آراکنه ی کوموکو که نیمه انسانه اولین جایی ـه که جفت انیمه و ناول طراحی شون بهتر از مانگاست که یکم نگران کنندست خدایی چون تا این جاش من با دیزاین های مانگا خیلی حال می کردم
خود داستان هم روایتش دو تیکه است. یه تیکه آرک گذشته است که همین قصه مانگا و مصائب کوموکوئه و تقریبا شخصیت های دیگه دنیای داستان توش خیلی کمرنگ و فرعی اند
یکی هم آرک حال حاضره که 15 سال بعد شروع وقایع تناسخ این کلاس ـه است و داستانیه که بیشتر شخصیت های این کلاسه با هم درگیر یه آرک بزرگ دیگه میشن.
انیمه ظاهرا خیلی زیاد بین این دو تا تایم لاین می پره (و ظاهرا داستان آرک حال اش خیلی جالب نیست رو پای خودش بدون کوموکو) در نتیجه اعصاب خورد کن تره. مانگا تمرکزش فعلا رو همین آرک گذشته است. (یه بار گرا میزنه به آرک حال تو چپترهای 30 این طرفا، ولی در همون حد) در نتیجه واسه شروع کار به نظرم خیلی ورژن سرراست تریه.
خلاصه اگه دنبال یه کار Monster Battle Royal با یه شخصیت اصلی سوپر بامزه میگردید جدا I'm a Spider so What ناامید نمی کنه. از حیث اکشن و پیشروی این جریان بقا واقعا کار عالی ایه. ولی اگه داستان چند لایه می خواید مثل بقیه ایسکای های خوب ژانر، تو مانگا که از این خبرا نیست شاید تو ناول و آرک های بعد باشه. من نخوندم ناول رو
آخرین ویرایش: