آرکی که قراره این فصل Vinland Saga اقتباس شه...الله الله... سکانس های آخرش مو به تن آدم سیخ می کنه. یه چیز سنگین و به شدت تاثیرگذاریه. با این که این آرک (مخصوصا برای قماش گردن کلفت سینین خون) آرکیه که میتونه خیلی ها رو زده کنه از سری. ولی هر کی میمونه از اصحاب تورفین ـه 
بگذریم
==========================
امسال Clover Works در یک حرکت تاریخی به نعش و جنازه Promised Neverland (که همین جوریش بعد پایان خیلی عادی مانگاش چیزی ازش اون قدره باقی نمونده بود) محکم لگد زد و فرو کردش تو یه سطل از سیمان خالص، و پرتش کرد تو دریا تا جوری تو اعماق آب ها دفن شه که کسی جرئت نکنه بعد یه سال اسمی ازش بیاره...
و همزمان تصمیم گرفت یه کار مشابه دیگه رو انیمه کنه
هاه؟
منو میگی، این موقع ها همیشه میگم، یه چیزی هست این کاره
و بهتره چک اش کنم. بعد 9 قسمت انیمه (با یک انتخاب واقعا صحیح که جلوتر توضیح میدم 
) کوچ کردم به مانگا و حالا بعد دو هفته همه 104 چپتری که ترجمه شده رو خوندم و الان آنگویینگ شدم.
حالا Shadows House اصن چی هست؟
خلاصه بگم؟ یه مانگای متفاوت تر، بهتر، و صدالبته رنگارنگ تر تو سبک و استایل میستری ای که The Promised Neverland بود.
حالا مفصلش چی میشه؟
داستان از یه عمارت به شدت بزرگ و درندشتی به اسم Shadows House شروع میشه. تو ضلع شرقی این عمارت که ساختمون بچه ها توش واقعه. یه سری نجیب زاده زندگی می کنن که از سر تا پاشون سیاه سیاهه و رسما صورت و هیچی ندارن و صرفا به لحاظ ظاهری سیلوئت یه آدم رو دارن. اینا عملا از جنس دوده اند و با این که کاملا به لحاظ ذهنی فانکشن یه آدمیزاد رو دارن ولی به لحاظ متابولیسمی قرق های زیادی بین شون هست. اینا ارباب های این عمارت سایه ای اند. و هر کدوم از این بچه های نجیب زاده، یه عروسک زنده داره. خدمتکارایی که ظاهر آدمیزادی دارن و باید با شبیه شدن به سیلوئت ارباب هاشون، حکم چهره شون رو ایفا کنن.
قوانین این عمارت به شدت قوانین سفت و سختیه و هر کدوم از بچه ها باید تو چند سالی که هنوز بزرگ نشدن چند مرحله پروسه حذفی رو بگذرونن تا بتونن جواز ورود به ساختمون بزرگسال ها رو بگیرن و کلی قوانین دیگه که از حوصله این پست به کــــــــــل خارجه
داستان هم شخصیت های اصلی یکی از نجیب زاده های کوچولوی این عمارت به اسم Kate ـه و عروسک زنده اش که Emilyko باشه.
و از این جا تازه دونه دونه میستری ها شروع میشه
چرا این قدر عروسک های زنده شبیه آدم هان؟
اگه شبیه آدم هان چرا وضع زندگیشون این جوریه و همه شون تو عمارت شبیه خدمتگزارها رفتار می کنن؟ از کجا اومدن اصن؟
این سایه ها دیگه چه کوفتین؟ اینا از کجا اومدن؟
دوده از خودشون بیرون میدن اینا؟ این دوده هاشون خاصیت خاصی داره؟
کل این عمارت اصن ساختارش دقیقا چجوریه، چرا ساختمان بزرگترها طبقه هاش هر کدوم سطح اشرافیت خودش رو داره؟
این پیر بزرگ خاندان که Great Grandfather ـه کیه و چرا همه بهش احترام میذارن؟
ساختار Debut چجوریه و اگه توش قبول نشی چه بلایی سرت میاد؟
و...
اینا همه سوال های اولیه ای که بعد خوندن چند چپتر داستان به سرتون هجوم میارن و البته مانگا با حوصله و خیلی قشنگ به تک تک شون جواب میده و بعدش سوال های جدید تر میندازه تو سرتون که پیچیدگی و هیجانشون بیشتره. از این لحاظ به جـد یکی از بهترین مانگاهای میستری ایه که خوندم. بیشتر البته برمیگرده به ستینگ مخوف اش.
مانگا به این لحاظ که ستینگ عمارتش به شدت جای Shady و مشکوکیه، شخصیت های اصلیش یه مشت بچه اند و صدالبته المان های ژانر وحشت که زیرپرده فضای ویکتوریایی ستینگ داستان جا خوش کرده، زیاد به The Promised Neverland تشبیه میشه. هر چند به نظرم تو این 104 چپتری که اومده به اوج TPN نمیرسه Shadows House ولی نزدیک میشه. منتها از اون ور به هیچ وجه به قعری که TPN توش سقوط می کنه Shadows House نزدیکم حتی نمیشه و روندش خیلی یکپارچه و منظم تره.
به غیر از اون، کلا ستینگ داستان و ساختار سیستماتیک عمارت سایه ها و درگیری های بین افراد توش خیلی جذاب تر از هر کوفتی که تو دنیای TPN داشت اتفاق می افتاده و المان های غیرطبیعی داستان کریپپی تر و مرموز تر اند. به طرز خیلی Classy و زیرپوستی ای هم Shadows House کار Lewd تریه 
ولی بهترین چیزش تو مقایسه با TPN بدون شک شخصیت فرعی های داستان اند که کلا پرداخت و نقش شون تو داستان بعضا هم اندازه Kate و Emilyko اند و کلا از حیث کاراکتر دیزاین هم خیلی تو چشم تر اند (مخصوصا باربارا و Anger Issue اش)
راستی، تا الان متوجه شدید که کل مانگا رنگیه؟
تازه اونم از اون مانگا رنگی ها با آرت استایل مشتی! نه این منهوا در و پیتی ها
پیشنهاد من اکیدا اینه که برید سراغ مانگای کار، اگه میخواهید برید سراغ انیمه اول مشکلی نداره، ولی از قسمت 10 دیگه بیشتر نبینید. تا همون جاش یه سری اختلاف جزئی داره با مانگا افتباسشون، ولی سه قسمت آخر رسما میزنن جاده خاکی بر و بچ Clover Works (طبق سنت حسنه شون) به کل با مانگا فرق داره و فقط یه سری سکانس کلیدی رو به بی ربط ترین شکل ممکن به هم چسبوندن
و این که اگه کلا فن TPN بودید یا کارهای میستری یا کار با ستینگ ویکتوریایی دوست دارید، حتما Shadows House رو یه نگاه بندازید. اینم به نظرم یکی از Hidden Gem های این فصلی بود که گذشت و حیفه ازش ساده رد شید.
بگذریم
==========================
امسال Clover Works در یک حرکت تاریخی به نعش و جنازه Promised Neverland (که همین جوریش بعد پایان خیلی عادی مانگاش چیزی ازش اون قدره باقی نمونده بود) محکم لگد زد و فرو کردش تو یه سطل از سیمان خالص، و پرتش کرد تو دریا تا جوری تو اعماق آب ها دفن شه که کسی جرئت نکنه بعد یه سال اسمی ازش بیاره...
و همزمان تصمیم گرفت یه کار مشابه دیگه رو انیمه کنه
هاه؟
منو میگی، این موقع ها همیشه میگم، یه چیزی هست این کاره
و بهتره چک اش کنم. بعد 9 قسمت انیمه (با یک انتخاب واقعا صحیح که جلوتر توضیح میدم ) کوچ کردم به مانگا و حالا بعد دو هفته همه 104 چپتری که ترجمه شده رو خوندم و الان آنگویینگ شدم.حالا Shadows House اصن چی هست؟
خلاصه بگم؟
یه مانگای متفاوت تر، بهتر، و صدالبته رنگارنگ تر تو سبک و استایل میستری ای که The Promised Neverland بود.حالا مفصلش چی میشه؟
داستان از یه عمارت به شدت بزرگ و درندشتی به اسم Shadows House شروع میشه. تو ضلع شرقی این عمارت که ساختمون بچه ها توش واقعه. یه سری نجیب زاده زندگی می کنن که از سر تا پاشون سیاه سیاهه و رسما صورت و هیچی ندارن و صرفا به لحاظ ظاهری سیلوئت یه آدم رو دارن. اینا عملا از جنس دوده اند و با این که کاملا به لحاظ ذهنی فانکشن یه آدمیزاد رو دارن ولی به لحاظ متابولیسمی قرق های زیادی بین شون هست. اینا ارباب های این عمارت سایه ای اند. و هر کدوم از این بچه های نجیب زاده، یه عروسک زنده داره. خدمتکارایی که ظاهر آدمیزادی دارن و باید با شبیه شدن به سیلوئت ارباب هاشون، حکم چهره شون رو ایفا کنن.
قوانین این عمارت به شدت قوانین سفت و سختیه و هر کدوم از بچه ها باید تو چند سالی که هنوز بزرگ نشدن چند مرحله پروسه حذفی رو بگذرونن تا بتونن جواز ورود به ساختمون بزرگسال ها رو بگیرن و کلی قوانین دیگه که از حوصله این پست به کــــــــــل خارجه
داستان هم شخصیت های اصلی یکی از نجیب زاده های کوچولوی این عمارت به اسم Kate ـه و عروسک زنده اش که Emilyko باشه.
و از این جا تازه دونه دونه میستری ها شروع میشه
چرا این قدر عروسک های زنده شبیه آدم هان؟
اگه شبیه آدم هان چرا وضع زندگیشون این جوریه و همه شون تو عمارت شبیه خدمتگزارها رفتار می کنن؟ از کجا اومدن اصن؟
این سایه ها دیگه چه کوفتین؟ اینا از کجا اومدن؟
دوده از خودشون بیرون میدن اینا؟ این دوده هاشون خاصیت خاصی داره؟
کل این عمارت اصن ساختارش دقیقا چجوریه، چرا ساختمان بزرگترها طبقه هاش هر کدوم سطح اشرافیت خودش رو داره؟
این پیر بزرگ خاندان که Great Grandfather ـه کیه و چرا همه بهش احترام میذارن؟
ساختار Debut چجوریه و اگه توش قبول نشی چه بلایی سرت میاد؟
و...
اینا همه سوال های اولیه ای که بعد خوندن چند چپتر داستان به سرتون هجوم میارن و البته مانگا با حوصله و خیلی قشنگ به تک تک شون جواب میده و بعدش سوال های جدید تر میندازه تو سرتون که پیچیدگی و هیجانشون بیشتره. از این لحاظ به جـد یکی از بهترین مانگاهای میستری ایه که خوندم. بیشتر البته برمیگرده به ستینگ مخوف اش.
مانگا به این لحاظ که ستینگ عمارتش به شدت جای Shady و مشکوکیه، شخصیت های اصلیش یه مشت بچه اند و صدالبته المان های ژانر وحشت که زیرپرده فضای ویکتوریایی ستینگ داستان جا خوش کرده، زیاد به The Promised Neverland تشبیه میشه. هر چند به نظرم تو این 104 چپتری که اومده به اوج TPN نمیرسه Shadows House ولی نزدیک میشه. منتها از اون ور به هیچ وجه به قعری که TPN توش سقوط می کنه Shadows House نزدیکم حتی نمیشه و روندش خیلی یکپارچه و منظم تره.
به غیر از اون، کلا ستینگ داستان و ساختار سیستماتیک عمارت سایه ها و درگیری های بین افراد توش خیلی جذاب تر از هر کوفتی که تو دنیای TPN داشت اتفاق می افتاده و المان های غیرطبیعی داستان کریپپی تر و مرموز تر اند. به طرز خیلی Classy و زیرپوستی ای هم Shadows House کار Lewd تریه
ولی بهترین چیزش تو مقایسه با TPN بدون شک شخصیت فرعی های داستان اند که کلا پرداخت و نقش شون تو داستان بعضا هم اندازه Kate و Emilyko اند و کلا از حیث کاراکتر دیزاین هم خیلی تو چشم تر اند (مخصوصا باربارا و Anger Issue اش)
راستی، تا الان متوجه شدید که کل مانگا رنگیه؟
تازه اونم از اون مانگا رنگی ها با آرت استایل مشتی! نه این منهوا در و پیتی ها
پیشنهاد من اکیدا اینه که برید سراغ مانگای کار، اگه میخواهید برید سراغ انیمه اول مشکلی نداره، ولی از قسمت 10 دیگه بیشتر نبینید. تا همون جاش یه سری اختلاف جزئی داره با مانگا افتباسشون، ولی سه قسمت آخر رسما میزنن جاده خاکی بر و بچ Clover Works (طبق سنت حسنه شون) به کل با مانگا فرق داره و فقط یه سری سکانس کلیدی رو به بی ربط ترین شکل ممکن به هم چسبوندن
و این که اگه کلا فن TPN بودید یا کارهای میستری یا کار با ستینگ ویکتوریایی دوست دارید، حتما Shadows House رو یه نگاه بندازید. اینم به نظرم یکی از Hidden Gem های این فصلی بود که گذشت و حیفه ازش ساده رد شید.
.
دراپ کردن اینا پیشنهاد میشه
کافیه یه نگاه به شیون بندازید تو طول انیمه بعد مقایسه کنید با 2 تا فصل قبلی..... امیدوارم سرنوشت مثل Nanatsu no Taizai نشه
Google