Anime & Animation Center (قوانین پست اول خوانده شود)

چند درصد از کیفیت ساخت انیمه One Piece راضی هستید؟

  • 100%

  • 80%-90%

  • 60%-70%

  • 40%-50%

  • 20%-30%

  • 10%

  • فاقد ارزش گذاری

  • وان پیس نگاه نمی کنم "دیدن نتایج"


Results are only viewable after voting.
خب من با تصور اینکه Kakushigoto شبیه Usagi Drop هست رفتم سراغش ولی

View attachment 157423

این که اثر جدید Kumeta Kouji نویسنده Joshiraku و Sayonara Zetsubou Sensei هست!!!
چرا هیشکی به من چیزی نگفت؟ میدونین چقدر شب ها تا صبح (توی خواب) دعا میکردم که ادامه زتسوبو سنسی یا جوشیراکو رو انیمه کنن؟! یه دو قسمت دیدم و همون حس و فضا رو داره، فقط کاش اینم Shaft میساخت (راستی شفت کجاست خیلی وقته خبری ازش نیست؟)

پ.ن: البته گذشته از اینکه اثر فاخری هست ولی فکر نکنم اینم اونقدری فروش کنه که ادامه اش ساخته بشه:|

من مطمئنم این جا در موردش یه سری روضه خوندم
کلا Hidden Gem فصل پیش بود
شدید چسبید... هم کمدی هم کاراکترا هم اوپنینگ و اندینگ محشرش و پایان عجیب خوبش
کلی هم اشک مون رو در آورد :((

در کل به بقیه هم پیشنهاد میشه اگه کمدی تو فاز بقیه کارهای کومتا کوجی و کارهایی مثل Arakawa Under the Bridge و... دوست دارید حتما سراغ Kakushigoto برید. این تیپ کمدی خیلی کم پیدا میشه لای انیمه های فعلی

این همه لیست دادید... ففط یک نفر حقیقت رو بازگو کرد:p

157746
 
قبل از تو خیلی ها تلاش کردن...بعد از تو هم خیلی ها تلاش میکنند:دی
مشکل اینه باور نمیکنید آکیبا نامیراست:دی


ولی توی دنیایی که از یه کاراکتر زیراکس گرفتن، هیچگونه بار احساسیی وجود نخواهد داشت!(حالا کاش قیافه درستی داشت حداقل:)) )
 
به به... بار دیگر white fox نعل رو کوبوند تو سم اسب \m/\m/

157879

یه چیزی کم من در مورد ایسکای ها بدم میاد و عملا تو همشون هم مشترکه (منتها یه سری مثل کونوسوبا و اسلایم و... خوب میپیچوننش و جذاب نگه میدارن کار رو) اینه که شخصیت اصلی جدا هیچ Character Development ـی ندارن! کلا هیچ چالشی برای شخصیت ها چه از لحاظ درونی چه از لحاظ بیرونی وجود نداره.
سر همینه Re Zero این قدر فرق داره به نظرم
این که یه سری هنوز از ناتسوکی سوبارو بدشون میاد (مخصوصا سر خیطی هایی که وسط شورای انتخابات و جلوی شوالیه ها درآورد) به نظرم نقطه قوت داستانه تو دراز مدت. چون میتونه از اون نقطه متمایل به صفر یه همچین Character Development ـی بنویسه که وقتی حالا یه قسمت کامل مختص به گذشته همچین شخصیتی باشه بشه این قدر احساساتی شد و حس نزدیکی کرد با کاراکتر و داستان. (البته نویسنده ممکنه از پس این موضوع بربیاد و در کل یه شخصیت نچسب از آب دربیاره ولی حداقل پتانسیل این حرکت رو داره داستان در این صورت... ناگاتسوکی خیلی خوب به نظرم تو نیمه دوم فصل پیش و این فصل از پس این موضوع براومده)


خوبی این آرک اینه که جلوتر از این سکانس های دولوپ شخصیتی واسه کاراکترهای دیگه هم داره :D قراره حسابی بچسبه >:)
اینم تازه فقط یه تریال از سه تا تریال بود >:)>:)>:)>:)

===
ویرایش: یه چیز دیگه که من خیلی در مورد این قسمت دوست دارم توجیح خیلی از کارهای سوبارو تو فصل اول بود. خیلی خوب اشکالات رفتاری شو وا کرد

راستی این قسمت 29 دقیقه و خورده ای بود... (بدون اوپنینگ تازه)
از لحاظ پروداکشن و تولیدی واقعا اینا تو White Fox به ماها و سری خیلی محبت دارن :D
 
آخرین ویرایش:
من مطمئنم این جا در موردش یه سری روضه خوندم
کلا Hidden Gem فصل پیش بود
شدید چسبید... هم کمدی هم کاراکترا هم اوپنینگ و اندینگ محشرش و پایان عجیب خوبش
کلی هم اشک مون رو در آورد :((

در کل به بقیه هم پیشنهاد میشه اگه کمدی تو فاز بقیه کارهای کومتا کوجی و کارهایی مثل Arakawa Under the Bridge و... دوست دارید حتما سراغ Kakushigoto برید. این تیپ کمدی خیلی کم پیدا میشه لای انیمه های فعلی



View attachment 157746
آره فکر کنم خودت اسمش رو توی تاپیک گفته بودی ولی بازم هیچ پیش زمینه ای ازش نداشتم:D

پ.ن: هنوز به پای op و ed هایی گه شفت میساخت نمیرسن. اصلاً فازشون چی بود برای یه کار کمدی اجتماعی همچین چیزی میساختن؟:D





پ.ن: برای دیدن ترجمه آهنگ انیمه اش رو ببینین:-"
:>
 
آخرین ویرایش:
آقا یکی این قضیه ساحره ها توی ری زیرو رو توضیح بده
این ساحره مو سفیده همونی بود که سوبارو نباید اسمش رو میگفت؟ خب پس بقیه ساحره ها کی بودن؟ این موسفیده بقیه شون رو کشته؟ این کشیش ها چه رابطه ای با ساحره دارن زیر دستش اند؟ هدفشون چیه؟ (با اسپویل مشکلی ندارم اگه نیاز بود از ناول برام اسپویل کنید تا قضیه این ساحره ها برام مشخص بشه)
و اینکه اپیزود 4 لامصب آخر خفنا بود. همون قضیه که یه آدم عادی با کلی ضعف و شکست و کمبود اعتماد به نفس حالا مجبور میشه در سخت ترین شرایط سخت ترین تصمیمات رو بگیره و مدام هم اشتباه میکنه. خیلی زیبا ریشه مشکلات و ضعف های سوبارو رو نشون داد.
 
این لینکه Access Denied میزنه مازیار
بگذریم

این TOP 10 کارهای کیوآنی که من باهاشون حال کردم :x:x:x

  1. Clannad After Story: نمیدونم چطوری از لحاظ روحی سالم از این بیرون اومدم... هنوزم تم هایی که اون کار بررسی می کنه به نظرم تو مدیا خیلی کم روشون کار میشه
  2. Suzumiya Haruhi's Disappearance: اینو قبلا تعریف کردم... نصفه شب بعد این که سه ساعت پاش بودم و تیتراژ داشت می رفت گفتم "اوکی...سگ خورد! از اوّل :D" تو فرمت یه انیمه سینمایی مبتنی بر یه فرنچایز، شاید فقط فیلم پنجم Kara no Kyoukai هم سطحش باشه.
  3. Nichijou: کمدی shitpostگونه تو انیمه با Nichijou به اوجش رسید تو همون 2011 و دیگه هیچ وقت به اون حجم از جنون نتونست برسه
  4. Hyouka: بحث ایده و ستینگ باشه، هیوکا کار خیلی معمولی ایه، ولی اون ترکیب بین شخصیت ها و ویژوال فوق العاده خفن اش حسابی میارتش بالا کار رو
  5. Amagi's Brilliant Park: اکثر کارهای لیست رو قبل این که یکی شروع کنم میدونستم خوب اند. این یکی جدا سورپرایزم کرد. کارکنای پارک آماگی یکی از به یاد موندنی ترین Cast کاراکترهاییه که تو این چند سال اخیر دیدم.
  6. Violet Evergarden: از لحاظ روحی دیگه بعد از قسمت 10 این نتونستم سالم بیرون بیام :D
  7. Suzumiya Haruhi's Melancholy: بعضی وقت ها دوست داری یه مشت بکوبونی تو صورت سوزومیا و ناگاتوی بیچاره رو بگیری بغلت و نازش کنی و کلی تعریف نثار کیون کنی. :D اون موقع است که به کلاب SOS دل بستی :D
  8. Chuunibyou demo Koi ga Shitai!: هر چند به نظرم فصل دوم اش با سر خورد زمین، ولی هنوزم فصل اولش و اون رومنس بامزه و سکانس اکشن های بی ربط و پر زرق و برق اش خیلی چسبیدن
  9. Koe no Katachi: برای یه فیلم اقتباسی از مانگای شاهکارش واقعا کار محشریه و اصولا باید تو لیست باید بالاتر باشه، ولی هنوزم نمیتونم بابت بلایی که سر شخصیت های فرعی و اون پایان محشر مانگا تو سینمایی اش اومد با این اقتباس اون جور که باید حال کنم. جدای همه خوبی هاش (که خیلی زیادن) کلی هم حالم رو گرفت
  10. Kobayashi san's Dragon Maid: آخر کوبایاشی قشنگ این جوری بودم که "عه... همین :| خیلی کم بود که؟ فصل دو کو؟" حس می کنم خیلی به یه فصل دو نیاز داره، چون کل فصل یک تازه یه دنیا Cast کاراکتر خوب رو پایه ریزی کردن.
یه سری هم مثل K-ON و Hibike Euphonium و فصل اول Clannad نرسیدن به TOP 10
و هنوز یه سری کار مثل Kyoukai no Kanata و فصل دوئه HE و فیلم اش و Tamako Story و Kanon هستن که ندیدمشون و امیدوارم سریعتر ببینم شون
Screenshot_20200731-022029.png

باز میشه ، شاید ...تر شکن میخواد
........

کسی سایت ایرانی برای دانلود به جز انیمه لیست سراغ داره ؟؟
 
آخرین ویرایش:
  • Like
Reactions: m.a.t and zack fair
آقا یکی این قضیه ساحره ها توی ری زیرو رو توضیح بده
این ساحره مو سفیده همونی بود که سوبارو نباید اسمش رو میگفت؟ خب پس بقیه ساحره ها کی بودن؟ این موسفیده بقیه شون رو کشته؟ این کشیش ها چه رابطه ای با ساحره دارن زیر دستش اند؟ هدفشون چیه؟ (با اسپویل مشکلی ندارم اگه نیاز بود از ناول برام اسپویل کنید تا قضیه این ساحره ها برام مشخص بشه)
و اینکه اپیزود 4 لامصب آخر خفنا بود. همون قضیه که یه آدم عادی با کلی ضعف و شکست و کمبود اعتماد به نفس حالا مجبور میشه در سخت ترین شرایط سخت ترین تصمیمات رو بگیره و مدام هم اشتباه میکنه. خیلی زیبا ریشه مشکلات و ضعف های سوبارو رو نشون داد.
اکدینا=جادوگر طمع/انسان
ساتلا=جادوگر حسادت/نیمه الف
دوتا کرکتر متفاوت هستن.
 
در مورد قسمت 29 تاپی مصاحبه کرده:
ازش پرسیده بودن که بعد اومدن سوبارو به این دنیا چه بلایی سر خانواده اش اومده، اینم گفته:
پدر و مادر سوبارو هر روز دارن اشک میریزن و ناراحتن!:(
تحقیقات پلیس نتیجه ایی نداشته.
کنیچی سعی داره نائاکو رو دلداری بده، ولی بی فایده است.
ناپدید شدن پسرشون فقط باعث ناراحتی و غمشون شده.

خلاصه اینکه بدبختی سوبارو بعد اومدنش به این دنیا هم ادامه داره:((
 
چهار قسمت اول Re: Zero رو دیدم. اینکه نویسنده بعد از نقطه اوج داستان، یعنی انتهای فصل قبل و شروع این فصل، ریتم داستان را کند کرده و روابط بین شخصیت‌ها را باز کرده، نکته مثبتیه. نکته منفیش این هست که نتونسته از پس انجام این کار بربیاد. این کار می‌تونست منجر به این بشه که مخاطب با روند فکری کاراکترها آشناتر بشه و باهاشون همزاد پنداری بکنه، اما در عمل این اتفاق نمی‌افته. اینکه یک مفهوم، مثل خودباوری، طی مکالمات طولانی و در بازه‌های زمانی کوتاه به یک شکل مطرح بشه، نه تنها هیچ کمکی به شخصیت پردازی نمی‌کنه، بلکه داستان رو کسل کننده هم می‌کنه.

توسعه‌ی شخصیت‌ها یک روند پیوسته است. حتی زمانی که شخصیت دچار یک تحول عظیم و آنی می‌شه، این تغییر نتیجه‌ی یک اتفاق هست و بدون دلیل رخ نمی‌ده. داستان‌های ایسکای اکثرا این مشکل رو دارن. پروتاگونیست‌های این داستان‌ها بعد از ورود به دنیای جدید تبدیل به یک آدم متفاوت می‌شن. مثل این می‌مونه که تمام اتفاق‌هایی که تا قبل از ورود به این دنیا براشون افتاده، که شامل نود و نه درصد تجربه زندگی این افراد می‌شه، هیچ تاثیری روی شخصیت شون نذاشته. اینکه نویسنده‌ی Re: Zero داره سعی می‌کنه به این بخش از زندگی سوبارو بپردازه، کار خیلی خوبیه. مشکل اینجاست که این کار خیلی دیر انجام شده:
ما می‌فهمیم که پدر و مادر سوبارو آدم‌های دلسوز و فوق‌العاده‌ای بودند. این افراد نقش قابل‌توجهی توی زندگی سوبارو داشتند و خود سوبارو هم با وجود تمام مشکلاتش، قدردان این افراد بوده. این پدر و مادر عالی تا قبل از این قسمت کجا بودن؟ چرا توی قسمت‌های قبلی سوبارو به پدر و مادرش فکر نکرده. مثلا با توجه به ارتباطی که با پدرش داشته، اینکه پدرش آدم موفقی بوده، وقتی که سوبارو با مشکلی مواجه می‌شده که فراتر از ظرفیتش بوده، می‌تونست به پدرش فکر کنه. وقت خوردن صبحانه می‌تونست یاد صبحانه‌هایی که با خانواده‌اش خورده بیافته، این که سعی می‌کردن بهش روحیه بدن و شرایطش رو بهتر کنن. هیچ کدام از این اتفاقات نمی‌افته. پدر و مادری که تا این حد نقش مهمی توی زندگی سوبارو داشتن تا قبل از این قسمت اصلا حضوری توی داستان نداشتن.

یا مثلا ما می‌فهمیم سوبارو به خاطر شخصیتی که داشته، توی دبیرستان از طرف همکلاسی‌هاش تا حدودی ترد می‌شه. این ترد شدن کم کم تبدیل به ترس می‌شه، طوری که سوبارو می‌ترسیده با همکلاسی‌هاش مواجه بشه و در نتیجه، اصلا قید مدرسه رفتن رو می‌زنه. همچین شخصیتی وقتی وارد دنیای جدید می‌شه، باید توی ارتباط برقرار کردن با افراد مشکل داشته باشه. نه تنها این اتفاق نمی‌افته، بلکه مدل رفتاری سوبارو توی دنیای جدید دقیقا همونی هست که همکلاسی‌هاش به واسطه‌اش تردش کرده بودن.
 
آخرین ویرایش:

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند

  • H^D^

تبلیغات متنی

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی همین حالا ثبت نام کن
or