داستان:
آقای Ryusuke Tsukumo شخصیت معمولی داره و در یکی از Hostکلوپ های مردانه ی ژاپن مشغول کارشه که یک شب در خیابان حادثه ای براش رخ میده و ضربه ی سختی به سرش میخوره. چندسال از این جریان گذشته و آسیب مغزی، باعث شده که مغز Tsukumo بیش از پیش فعال بشه و از حد طبیعی مغز یک انسان عادی، بیشتر فعالیت کنه. این موضوع باعث رشد فکری زیادی در Tsukumo شده تا جایی که یکی از سازمانی تحقیقاتی ژاپن که زیر مجموعه ای از پلیس ژاپن هست، آقای Tsukumo رو برای کمک به پلیس، استخدام میکنه.
نظرشخصی:
داستان هیچ گونه پیچیدگی خاصی نه در داستان و نه در شخصیت های اون داره. هر قسمت از این سریال 8قسمتی، Tsukumo با پرونده ی قتل ای درگیر هستش که در کنار پلیس در پیدا کردن قاتل هستش.
به سریال کمی چاشنی، طنز هم اضافه شده که بعضی اوقات جالبه و بعضی اوقات هم نه. نقش دستیار Tsukumo رو خانوم "آیاسه هاروکا" بازی میکنه که چندان بازی زیاد خاصی رو نمیشه ازش جدید که میشه گفت، شخصیت ـش تو داستان تا همین حد بشتر پتانسیل نداشته.
بعضی از نکته های علمی که تو سریال درباره ی مغز و نحوه ی دروغ گفتن، توضیح داده میشه، جالبه..بخصوص آزمایشهایی که Tsukumo انجام میده.
در پایان، سریال چیز زیادی برای گفتن نداره و یه سریال خیلی معمولی پلیسی بودش.
اگه هیچ سریال ای دم دست برای دیدن ندارید و با زبان هم مشکلی نیست، MR. BRAIN گزینه ی بدی برای دیدن نیست، چون سختی دیالوگ ها بعضی از قسمت ها، کمی بالاست و به دقت نیازه.
+++++++++++++++++
Sayonara Bokutachi no Youchien
2011
داستان:
داستان از کودکستانی آغاز میشه و دختری بنام "کانا" چان که دلش برای یکی از دوستاش که به تازگی بخاطر بیماری به بیمارستان ای خارح از توکیو رفته، تنگ شده.
"کانا" چان، به همراه چهارتا از دوستانش تصمیم میگیری بدون اطلاع خانواده های خود و مربی ها، از کودکستان خارج شده و سفر ماجرا جویانه ای رو به سمت بیمارستان شهر ای که دوست ـشون در اونجا بستری شده، آغاز کنند.
نظرشخصی:
داستان این فیلم 130دقیقه ای تلویزیون ای، خیلی صافُ پوست کنده هستش و از هیچ پیچیدگی خاصی برخوردار نیست. ولی در عین حال از لطافت قشنگی برخورداره که به فیلم، حس جالبی میده.
بازیگران کودک، فیلم، خیلی خیلی خوب بازی کردند و به خیلی کم پیش می امد که بشه بازی روبات ای، ازشون دید.
بازی مانا آشیدا که مثل همیشه خوب بودش و همچین بازی "میو هوندا" که قبلاً بازیش رو دیدم و کارش خیلی خوب بوده.
کار خانم "میتسوشیما" واقعاً عالیه و خیلی خوب، فراتر از نقش یک مربی کودکستان، نقش ـش رو بازی کرد.
این فیلم تلویزیون ای سه تا جایزه از Tokyo Drama Awards گرفته، بهترین بازی نقش زن و ساپورت، برای "مانا آشیدا" چان و خانوم "میتسوشیما"، همچنین جایزه ی بهترین فیلم تلویزیونی فصل.
موسیقی کار بسیار قشنگ بودش و با قطعات کوتاهی که داشت، خیلی آروم زیر گوش شینده میشد که شنیدنش، لذت بخش بودش.
این کار رو بیشتر بخاطر نویسندگی آقای Sakamoto Yuuji دانلود کردم که پیش از این، داستان دو سریال زیبای "مادر" و "در هر حال، باید زندگی کرد" رو نوشته بود که این یکی داستانش با کارگردانی بسیار خوب آقای Mizuta Nobuo ساخته شده بود.
در کل داستان شروع خوبی داشت و پایان بهتری از شروع ـش، که از دیدنش راضی بودم.