چرا بعضی یک دفعه از بازی کردن زده میشوند ؟

[Sega_genesis]

پس چرا دنبال اپل آرکید اینا بودی خودت؟
مساله صفر و یکی نیست اینکه کارای مهم تری هست دلیل نمیشه آدم ویژگی بازیگوشی و ماجراجوییش که به انسانیت وصله رو کم ارزش جلوه بده.
حرفم کلی هست نه فقط راجع به ویدیو گیم.

دنبال apple tv نیستم چون دارم
هم apple tv مدل ۲۰۱۵ دارم ، هم آیفون ۷ قدیمی
اپل ارکید هم کنسول که نیست یه سرویسه
که اونم اشتراک سرویس۳ ماه مجانی گرفتم

همه اینا اقتضا سن هست
کم کم آدم پخته تر میشه و تازه دیدگاهش عوض میشه و کاملتر میشه
و میفهمی چیزا مهمتر هم هست

بازیا تا نسل ۶ و نسل ۷ بهم لذت میداد
نسل ۸ و همین تک و توک بازیا نسل ۹ که اومدن هیچ جذابیتی برام دیگه ندارن

همش تکرار
همش سینماتیک
همش CG
کپی کاری
بی کیفیت شدن
عدم خلاقیت
گیم پلی بد
و ........

آدم گیم میگیره گیم بازی کنه نه فیلم سینمایی ببینه یا CG

@m1647

 

[Changed_Man 50]

دنبال apple tv نیستم چون دارم
هم apple tv مدل ۲۰۱۵ دارم ، هم آیفون ۷ قدیمی
اپل ارکید هم کنسول که نیست یه سرویسه
که اونم اشتراک سرویس۳ ماه مجانی گرفتم

ما قبولت داریم

 

[king of north]

اگر نیازهای اولیه جسمی و روحی و دغدقه های انسانی مرتفع بشه ، بهترین فعالیت موجود که بیشترین لذت رو ازش میشه برد تو ساعات فراغت همین ویدیو گیمه .
هیچ کسم نمیتونه خلوتتو بهم بزنه .
از آدمایی که باهاشو حال نمیکنید دوری کنید این خیلی مهمه تو روحیه گیمریتون

 

[Sepehr_T]

گروهی از گیمرا هستن که بشدت به یه IP وابسته میشن و وقتی اون IP پس از چند دهه به هر دلیلی ادامه پیدا نکنه یا با کاهش کیفیت زیاد رو به رو بشه خلا براشون بوجود میاد. اگر نگیم به یکباره گیم رو میزارن کنار ولی شاید تا چند سال دنیای گیم جذابیتش رو براشون از دست بده و نسبت بهش بی تفاوت بشن.

 

[ravi]

هر چند زیرخاکیه این تاپیک ولی دیگه اومده بالا و منم با ۳۳ سال سن گفتم نظرمو بگم

من فکر میکنم زده شدن از گیم یا هر نوع تفریحی مثل فیلم دیدن یا موسیقی یا حتی ورزش کردن به حالات روحی روانی فرد بستگی داره و تعاریفش از زندگی

من خودم از نسل NES یا همون میکرو دارم بازی میکنم و الان هم با Series x دارم این نسل دنبال میکنم و میتونم بگم تا حدی زده شدم ولی از برخی بازی ها که دیگه علاقه ای به انجام دادنشون ندارم ولی همچنان فوتبال یا سبک ریسینگ و شوتر به من هیجان میده و لذت میبرم و تنها تفاوتی که ایجاد شده تعداد عناوین هست که بازی میکنم و البته دیگه مثل قبل برای هر بازی تحریک نمیشم

حالا هستن افرادی که فکر میکنن با افزایش سن خجالت داره بازی کردن یا بازی که نون و آب نمیشه و .... سعی میکنن بازی نکردن توجیح کنن ولی واقعیت اینه انسان سالم نیاز به تفریح اونم تفریحات متنوع که یکی از بهترین هاش همین گیم هست

من میشناسم افرادی رو که ازدواج کردن و بچه دار شدن الان کل زندگیشون شده تامین و رفع مشکلات بچه و خانواده در نتیجه اصلا زمانی برای تفریح ندارن
وقتی هم این افراد با کسانی که به تفریحاتشون اهمیت میدن برخورد میکنن جوری رفتار میکنن که انگار اونها هنوز توی کودکی گیر کردن و بزرگ نشدن در حالی که برعکس افرادی که نتونستن بالانس بین زندگی و تفریح ایجاد کنن همون افراد بازنده هستن که شکست خودشون با تفریح نکردن میخوان توجیح کنن

خلاصه که هر تغییر شدیدی در علایق خودتون دیدید بدونید مشکل از خودتونه و به فکر برطرف کردنش باشید
البته این به معنی این نیست که نباید علایق نسبت به هر چیزی کاهش پیدا کنه و طرف صحبتم اشخاصی هست که شدیدا حسشون نسبت به چیزی تغییر میکنه

مثلا طرف یهو میگه من دیگه هیچ موسیقی جدیدی بهم لذت نمیده و فقط آهنگ های قدیمی

 

[Farzad1998]

منم دقیقا همین جوری شدم یعنی کلا دیگه هر بازی می کنم بعد ۵ دقیقا ازش خسته میشم حتی خفن ترین بازی های سال
دلیلش هم به نظرم اینه که با افزایش سن دیگه آدما حوصلشون کم تر میشه ، دغدغه های بزرگتری از بازی کردن دارن ، مشکلات زندگیشون بیشتر میشه و درگیریا بیشتر میشه و ...

 

[mqg1387]

به نظر من دلیلش اینه بازی ها دیگه نه جنبه فان دارن نه جنبه سرگرمی
مثلاً چه دلیلی داره به جای اینکه بین بازی کاتسین باشه روندش برعکسه
مثلاً اون موقع یه بازی های بود مثل ریمن رابیدز
فان بودنشون یه طرف
اونا واقعی بازی بودن چون واقعا هم سرگرمی بودن هم بازی
ولی الان ما فقط داریم یه سریال رو کنترل میکنیم

 

[mqg1387]

الان هم که بازی فان فقط توی کنسول های نینتندو پیدا میشه

 

[ravi]

الان هم که بازی فان فقط توی کنسول های نینتندو پیدا میشه

شما یه نگاه به بازی های ایندی بندازی کلی بازی فان و باحال میتونی پیدا کنی

البته روی پلتفرم نینتندو بیشتره ولی اینجوری نیست بقیه پلتفرم ها نداشته باشن

 

[Capitan_shepard]

ولی ذوق نداشتن با وقت نداشتن فرق داره…
خوده منم با افزایش سن ساعات بازی کردنم کم شده…خیلی کم شاید بعضی اوقات هفته ها یا ماه ها فرصت بازی کردن نداشته باشم…
اما با یه بازی خوب هنوز سر حال میام
شاید مثل گذشته تایم زیادی نداشته باشم ولی همچنان ویدیو گیم تفریح اولیه ک تا یه وقت ازاد پیدا کنم یا برای خودم بوجود بیارم میرم سراغش…
من به شخصه وقتشو انچنان ندارم ولی ذوقشو چرا…این ذوقه هم نه با بزرگ شدن دغدغه ها از بین رفت نه با تنگ تر شدن زمانم !
دلیلش هم فک میکنم اون ستیزه درونیم از کودکی با این مسئله ک گیم وقت تلف کردنه بود و هیچوقت گیم رو یه سرگرمی پوچ ندونستم (چه زمانی که گونی ای بازی میخریدم چه الان که از نظر خودم دیدگاه کارشناسانه تری دارم و بیشتر میفهمم ویدیو گیم رو )
حالا جدا شما هیچ تفریحی ندارین ؟ چرا در کمبود وقت اونها کنار گذاشته نشدن ولی گیم کنار گذاشته شد ؟ به نظرم همه چیز برمیگرده به تفکر…

 

[Sega_genesis]

به خودت میای و میبینی وقت تلف کردنه
( اونایی که سنشون بالاست تو دهه ۳۰ زندگیشون هستن رو به دهه ۴۰ متوجه میشن چی میگم )

 

[ravi]

به خودت میای و میبینی وقت تلف کردنه
( اونایی که سنشون بالاست تو دهه ۳۰ زندگیشون هستن رو به دهه ۴۰ متوجه میشن چی میگم )

اگه تفریح برای شما وقت تلف کردنه که کلا زندگی رو درک نکردین...

اگه تفریح وقت تلف کردنه پس سینما تلویزیون گیم سفر و خیلی چیزهای دیگه هم وقت تلف کردنه

 

[SleepyTurtel]

لامصب خیلی وقتا آدم می‌خواد بزاره کنار گیمو
ولی خب از اونورم جایگزین هیچی نداری

 

[AZOTH]

درود.
کسیکه بازی و تفریح کردن را یک عمر تجربه کرده باشد از آنها زده نمی شود. انسان همیشه و در همه حال نیاز به بازی و تفریح دارد. برای تجدید انرژی در کل همیشه نیاز می باشد. این امکان وجود دارد که نوع تفریحات و بازی های هر آدمی با همدیگر فرق داشته باشد. برای مثال یکی از کتاب خوندن لذت میبرد و یکی هم از بازی های کامپیوتری. وقتی انرژی نداشته باشیم چگونه بیاندیشیم و کار کنیم. شنیدید میگویند ترک عادت موجب مرض میباشد. یک فوتبالست که از بچگی تا بزرگسالی عاشق فوتبال بوده میتواند یکهویی فوتبال را کنار بگذارد و بگوید من از فوتبال زده شدم؟ فقط تجدید انرژی نیست ما در کل در موازات تحصیلات و شغل و چرخاندن خانواده با بازی و تفریح بزرگ شدیم و خاطرات نوستالژیک ساختیم. اتفاقا در این روزهای کرونایی و این زندگی واقعی خسته کننده از همه وقت الان بیشتر از همه به تفریح کردن نیاز داریم.

 

[saeid72]

دلیل اصلی تکراری شدن و عدم پیشرفت بازی هاست
یه دورانی گیم بازی میکردیم هی میگفتم خب چند سال دیگه مثل فیلم طبیعی میشه و هوش مصنوعی مثل واقعی میشه و کل محیط پویا میشه و... هیچ کدوم اینا اتفاق نیفتاده دیگه امیدی هم ندارم حتی 20 سال دیگم امیدی ندارم. ممکنه بشه شایدم نه
من به چیزی نیاز دارم که واقعیت مجازی باشه و کل محیط مثل واقعیت و پویا باشه و کلی حس گر و لباس مخصوص بهم وصل باشه برای تجربه واقعیت دنیای بازی مثل درد و سرما و گرما و تیر خوردن. کلا وقتی تو بازی هستم انگار در یک دنیای واقعی دیگه هستم و کاملا تجربه کنم. میدونم که این زمان بلاخره فرا میرسه و آیندگان لذت میبرن. اگه در زمان حیات من اتفاق بیفته حاضرم هرچی پول و سرمایه دارم براش بدم و برام جذاب میمونه. اگه کامل طبیعی و پویا بشه فقط در صورتی تکراری میشه که زندگی واقعی هم تکراری بشه و دوست داشته باشی دیگه زنده نباشی. وگرنه کلی ایده میشه پیاده کرد که لازمه اش طبیعی بودن مطلق و واقعیت مجازی و هوش مصنوعی در حد واقعیت و حسگرهای مورد نیاز برای تجربه احساساتش هست
مثل فیلم player one به عنوان یک بازی اکشن و یا چیزی مثل فیلم Inception از لحاظ ایجاد محیط شبیه بهش به عنوان شبیه ساز زندگی نه مثل رویا که در این فیلم هست. این دو مورد رو بسازن اگه من خسته شدم انوقت یقه ام رو بگیرین و بگین مشکل از من بوده