چرا بعضی یک دفعه از بازی کردن زده میشوند ؟

[aha2012]

من از بدشانسیم دقیقا این مدتی که سرم خلوته و میتونم بازی کنم کنسولم خراب شده
تازه اشتراک PS PLUS EXTRA گرفته بودم داشت بهم حال میداد

کنسولت و مشکلش چیه؟

 

[MR.MARIO]

دوستان مهم ترین دلیلی که بعضی ها کششون نسبت به گیم کم میشه به لحاظ روانشناسی ارضا نشدن نیازهای اولیه و اصلی هست که برطرف نشدن و ضمیر ناخوداگاه شخص در این موقع دست به کار میشه و خودشخص شاید اطلاع نداشته باشه ولی به لحاظ روحی و روانی چون اون نیازهایی که برای شخص در سنین بالاتر اولویت حیاتی تر وبالاتری دارند برطرف نشدن شخص نمیتونه بره طرف گیم این نیازها در اصل کارهایی هستن که شخص باید انجام میداده و نداده از نیازهای جسمی و جنسی گرفته تا کارهایی که برای اهدافش باید صورت بگیره و نمیگیره



دوستان این مورد رو در نظر بگیرین و برطرف کنین اونوقت میبینین که با خیال راحت به سمت سرگرمی مورد علاقه تون کشش پیدا خواهید کرد.

 

[Mahdi_MM]

کنسولت و مشکلش چیه؟

موقع روشن شدن چراغ آبی چشمک میزنه روشن نمیشه
کنسول پلمپ خونگی رو فرستادمش تهران واسه تعمیر، انقدر این تعمیرکارا انگولکش کردن فکر نکنم درست بشه

 

[MR.MARIO]

موقع روشن شدن چراغ آبی چشمک میزنه روشن نمیشه
کنسول پلمپ خونگی رو فرستادمش تهران واسه تعمیر، انقدر این تعمیرکارا انگولکش کردن فکر نکنم درست بشه

من خودم به شخصه هر مشکلی پیش بیاد اول تو نت به انگلیسی جستجو میکنم بعد اقدام میکنم اگه خودم تونستم درست میکنم نشد قطعا پیش یه تعمیر کار مورد اعتماد میبرم چون بعضی از این تعمیر کارا بی انصافن خیلی اهمیت نمیدن به کنسول کنسول و میاری میبینی چندتا جاشو سوزنده یا پیچاشو برداشته نبسته و ....

 

[saw007]

درود بر تمام دوستان
جوابش فقط یک کلمه است حوصله
من خودم متولد 59 هستم زمان بچگی من اتاری بود واقعا هم لذت میبوردم از بازی کردن باهاش ولی از خیلی چیزهای دیگه هم لذت میبردم مثل توپ پلاستیکی توپ زیر بغل بودیم برای جمع کردن بچه ها برای بازی حالا یا فوتبال یا وسطی یا هفت سنگ کلا بازیهای گروهی واقعا لذت بخشه صبح تا شب هم بازی میکردیم خسته نمیشدیم البته تفریحات دیگه ایی هم داشتم مثل بازی با زربین یا جم کردن عکس فوتبالی با بازی عکس برگردون اولین بار که سگا خریدم پیش خودم میگفتم این بازی شورش 2 رو با این دستگاه سگا و یک اطاق داشته باشم تا اخر عمر همین منو بسه بخاطر این بود که اینقدر من عاشق این بازی بودم ولی الان هیچ کدوم از اینها جذابیت اونموقع رو برام نداره چرا ممکنه دوباره بازی کنم هر کدوم این مواردی که گفتم ولی حد لذتش در حد اونموقعها نیست زمان بنده کلا ازاده بیکار هستم از سن 27 سالگی کار رو بوسیدم کنار گذاشتم امورات زندگیم هم می گذرد مشکل مالی هم ندارم تو سن 20 سالگی گیم نت داشتم با بازیهای انلاین هم اشنا هستم سیستم گیمینگ دارم ولی لذت دوران بچگی که از اتاری و سگا بردم رو از سیستم 70 میلیونی نبردم نینتندو سوییچ خریدم گفتم شاید بازیها داستانی شده مثل قبل لذت نمیده بازی ماریو بیشتر گیم پلی داره تا داستان و همه ماریوها رو هم تموم کردم ولی لذت قبل رو نداد الان به این نتیجه رسیدم با بالا رفتن سن صبر و حوصله ادم تحریر میره مثل تحریر رفتن جسمی مثلا شما در سن کم راحت تر به کسی که به شما بدی کرده گذشت میکنی یا در سن کم خیلی براتون اهمیت نداره شب کجا بخوابی کلا بچگی را میشه دوران ابر قهرمانی هر فرد دانست چون خستگی ناپذیر هستی حالا از هر چیزی که خوشت بیاد میتونی صبح تا شب اون کار رو با عشق انجام بدی نه تنها خسته نمیشی بلکه لذت هم می بری لذتی که در سنهای جوانی میان سالی پیری هرگز نمی توانی تجربه کنی.

 

[sorvinho2]

چه خوشال شدم این همه ادم مشابه خودم دیدم.
فک کردم خودمم فقط.
درحالی که تا ۱۶ ۱۷ سالگی روزی ۴ ۵ عنوان بازی رو انجام میدادم و سالی ۲۰ -۱۵ بازی میخریدم(البته اون موقع دیسکی ۴ هزار تومن بود بعد شد ۸ تومن برا ایکسباکس), یه مرتبه و تقریبا ناگهانی دیدم جز فیفا چیز ذیگه ای بازی نمیکنم! الان هم دیگه همونم بازی نمیکنم خیلی عجیب و ناراحت کنندس، چقد شوق داشتم زمانی یه بازیکن گوون از ۷۰ ۶۰ برسونم به ۹۰ ۸۵ و گرون بفروشم یا تیم از دسته پایین بیارم لیگ و قهرمان شم یا ....
هعی...

 

[bayern_vahid]

پیرو موضوع تاپیک بهتون بگم الان چند ماهه گاد جدید اومده ولی فقط 20 دقیقه ازش بازی کردم یعنی در این حد دغدغه های زندگی زیاد شده اصلا دست و دلم به گیم زدن نمیره با اینکه مجرد هم هستم

 

[PlayStationStudios]

دلیلش سادس تکراری شدن من چند وقت پیش داشتم این استاروارز میرفتم بعد مغزم بهم میگفت اینو قبلا میلیون ها بار رفتی درستم میگفت قبلا همینو تو انچارتد پرنس پرشیا اساسین و ... هزاران ساعت رفتم گیم هم دوره ای داره و به نظرم دیگه فوق فوقش زور بزنی تا 25 حال بده و بترکونی 30 و امکان نداره بعدش لذت ببری به اون صورت مگر موارد خاص الان گیم زدن حالم بد میکنه !!!

 

[sam.fisher]

به نظرم جدا ازمشغله و درگیری های ذهنی از یه سنی نگاه جامعه هم بی تاثیر نیست. یعنی مثلا شما 30 سال به بالا باشی بشینی اوقات فراقتت فیلم ببینی یا توی اینترنت الکی بچرخی خیلی کار اوکی و نرمالیه از نظر بقیه. ولی شما همون تایم الکی گشتن توی اینستا را بذاری برای بازی کردن میگن عجب ادم تباهیه هنوز داره بازی میکنه. فرقشم من متوجه نشدم که چرا این خوبه اون بده. و به نظرم هرچقدرم شما سعی کنی اهمیت ندی ته ذهنت داره اذیتت میکنه یا حس بدی داری و این کم کم شما را زده میکنه. حالا شما بشین 5 تا فیلم پشت سر هم ببین همچین حس بدی پیدا نمیکنی و واقعا چیزیه که توی جامعه ما مثل هزاران چیز دیگه اشتباه جا افتاده

 

[Soheil]

دلیلش سادس تکراری شدن من چند وقت پیش داشتم این استاروارز میرفتم بعد مغزم بهم میگفت اینو قبلا میلیون ها بار رفتی درستم میگفت قبلا همینو تو انچارتد پرنس پرشیا اساسین و ... هزاران ساعت رفتم گیم هم دوره ای داره و به نظرم دیگه فوق فوقش زور بزنی تا 25 حال بده و بترکونی 30 و امکان نداره بعدش لذت ببری به اون صورت مگر موارد خاص الان گیم زدن حالم بد میکنه !!!

دقیقا بستگی داره به این که سابقه گیمینگت چقدر باشه و چقدر بازی کرده باشی قبلا.

برای منی که تقریبا از 5-6 سالگی شروع کردم و نزدیک 27-28 ساله دارم بازی میکنم و از نسل 3 به اینور انواع و اقسام سبک ها را تجربه کردم و عنوان خوبی را نذاشتم رد بشه دیگه گیمینگ الان تو سن 33 سالگی اصلا مثل سابق حال نمیده. با این که امکانات مالی برای خرید هر کنسول و هر بازی که دلم بخاد را دارم ولی اصلا رمق دیگه نمیکنم.

یادمه یک زمان تو سن 16-17 سالگی صبح از ساعت 9-10 بازی میکردم تا شب 11-12 و خسته نمیشدم و به عشق اینکه قردا چی بازی کنم میخابیدم. الان تو یک مرحله ای 5 دقیق گیر کنم میندازم اونور.

هر بازی که میاد به قول شما حس میکنم ده ها بار این چیزها را دیدم و تجربه کردم. معدود عناوینی مثل FrostPunk مثلا پیدا میشه که حس میکنم حرف جدیدی برا گفتن دارن و میشینم بازیشون میکنم. بازی های سبک سوم شخص داستان محور را خیلی دوست داشتم. عاشق بازی هایی مثل GOW و DMC و Unchared بودم. الان یک ساعت پی در پی تحمل نمیتونم بکنم .

خلاصه گیم هم به نظرم مثل خیلی چیزهایی دیگه تو زندگی یک دوره و زمانی داره و باید تو همون دوره سنی تجربه بشه. خوشحالم البته از اینکه این تجربه را داشتم به موقعش

 

['USG Ishimura']

دقیقا بستگی داره به این که سابقه گیمینگت چقدر باشه و چقدر بازی کرده باشی قبلا.

برای منی که تقریبا از 5-6 سالگی شروع کردم و نزدیک 27-28 ساله دارم بازی میکنم و از نسل 3 به اینور انواع و اقسام سبک ها را تجربه کردم و عنوان خوبی را نذاشتم رد بشه دیگه گیمینگ الان تو سن 33 سالگی اصلا مثل سابق حال نمیده. با این که امکانات مالی برای خرید هر کنسول و هر بازی که دلم بخاد را دارم ولی اصلا رمق دیگه نمیکنم.

یادمه یک زمان تو سن 16-17 سالگی صبح از ساعت 9-10 بازی میکردم تا شب 11-12 و خسته نمیشدم و به عشق اینکه قردا چی بازی کنم میخابیدم. الان تو یک مرحله ای 5 دقیق گیر کنم میندازم اونور.

هر بازی که میاد به قول شما حس میکنم ده ها بار این چیزها را دیدم و تجربه کردم. معدود عناوینی مثل FrostPunk مثلا پیدا میشه که حس میکنم حرف جدیدی برا گفتن دارن و میشینم بازیشون میکنم. بازی های سبک سوم شخص داستان محور را خیلی دوست داشتم. عاشق بازی هایی مثل GOW و DMC و Unchared بودم. الان یک ساعت پی در پی تحمل نمیتونم بکنم .

خلاصه گیم هم به نظرم مثل خیلی چیزهایی دیگه تو زندگی یک دوره و زمانی داره و باید تو همون دوره سنی تجربه بشه. خوشحالم البته از اینکه این تجربه را داشتم به موقعش

البته این چیزی هم که شما میگی برای همه صادق نیست خودم بشخصه مثل شما از 5-6 سالگی بازی کردم الانم 29 سالمه هیچوقت اندازه الانم از بازی لذت نبردم! قدیما مثل تند تند میرفتم تموم بشه بازی سراغ کارهای جانبی اینا اصلا نمیرفتم یا مثلا به یه معما میرسیدم کلا ول میکردم به همین خاطر مثل تومب ریدرهای خیلی قدیمی همه بعد 2-3 ساعت ول میشد! ولی الان به شخم زدن بازی، 100% کردن، پلات کردن و غیره انقدر علاقه‌مند شدم کاری که غیر ممکن بود مثلا تو 20 سالگی حوصلم بکشه.
البته من یه دوره خیلی علاقم به بازی کم شد حدود اوایل 2019 تا اوسط 2021 و کلی بازیهای اون موقع رو بازی نکردم یه نصفه ول کردم حتی دلیلی هم بابت این اتفاق به ذهنم نمیاد ولی بعد ناگهان دوباره علاقم به شدت افزایش پیدا کرد و الان یجورایی بیشتر از هر موقع دیگه‌ای به گیم علاقه دارم!

 

[Silent fans]

انسان اگر چیزی را دوست داشته باشد،محال است از آن خلاص شود،شاید در مقطعی آن حس کم رنگ شود،یا به حداقل خود برسد اما هرگز نمی میرد.و بگذارید چیزی را بگویم،اگه 30 سال را رد کرده اید،و هنوز گورتان را از منزل پدری گم نکرده اید،پس زخم و زبان حداقل آن چیزی هست که با آن روبرو خواهید شد.من معتقدم که باید فرار کرد از دستان انسان ها!به کنامی گریخت،در جایی پرت و دور دست.،زندگی یک بازی تک نفره است،هر کسی که به نحوی شما را در این مسیر نگه دارد،و یا یاریتان کند،در ازایش چیزی از شما طلب خواهد کرد.

 

[Changed_Man 50]

امیدوارم کسی فک نکنه حرف منفی/قضاوت دارم میزنم ولی یکی از رایج ترین دلایل بازی کردن فرار از مشکلات شخصی/خانوادگی و... هست چون ذهن آدم درگیر میشه کامل که تو مدیوم های دیگه اینقدر نمیشه
پس طبیعیه اگه شخصی دیگه کمتر نیاز به این فرار حس کنه یا اینکه فرار های دیگه ای جایگزینش بشه انگیزه آدم طبیعتا خیلی کم میشه برا بازی کردن.

 

[PlayStationStudios]

دقیقا بستگی داره به این که سابقه گیمینگت چقدر باشه و چقدر بازی کرده باشی قبلا.

برای منی که تقریبا از 5-6 سالگی شروع کردم و نزدیک 27-28 ساله دارم بازی میکنم و از نسل 3 به اینور انواع و اقسام سبک ها را تجربه کردم و عنوان خوبی را نذاشتم رد بشه دیگه گیمینگ الان تو سن 33 سالگی اصلا مثل سابق حال نمیده. با این که امکانات مالی برای خرید هر کنسول و هر بازی که دلم بخاد را دارم ولی اصلا رمق دیگه نمیکنم.

یادمه یک زمان تو سن 16-17 سالگی صبح از ساعت 9-10 بازی میکردم تا شب 11-12 و خسته نمیشدم و به عشق اینکه قردا چی بازی کنم میخابیدم. الان تو یک مرحله ای 5 دقیق گیر کنم میندازم اونور.

هر بازی که میاد به قول شما حس میکنم ده ها بار این چیزها را دیدم و تجربه کردم. معدود عناوینی مثل FrostPunk مثلا پیدا میشه که حس میکنم حرف جدیدی برا گفتن دارن و میشینم بازیشون میکنم. بازی های سبک سوم شخص داستان محور را خیلی دوست داشتم. عاشق بازی هایی مثل GOW و DMC و Unchared بودم. الان یک ساعت پی در پی تحمل نمیتونم بکنم .

خلاصه گیم هم به نظرم مثل خیلی چیزهایی دیگه تو زندگی یک دوره و زمانی داره و باید تو همون دوره سنی تجربه بشه. خوشحالم البته از اینکه این تجربه را داشتم به موقعش

هیچ حسی تو دنیا از تکراری شدن بدتر نیست و با افزایش سن هرچیزی که یه زمان میپرستیدی شروع میکنه تکراری شدن و این خیلی غم انگیز یادم میارم چقدر دنیا گیم برام جذاب بود چقدر حتی دیدن تریلر بازیا حالم خوب میکرد و اصلا همین که کنترلر میگرفتم دستم لذت بخش بود غم میگیرتم بعد الان نیم ساعت نمیتونم هیچ گیمی تحمل کنم ! اصلا دقت کنی همین که وارد بازی میشی مغز ارور میده میگه بیا بیرون اینو که قبلا رفتی ! قشنگ من الان هر بازی جدیدی رو تا وارد میشم درجا مغزم میگه بیا بیرون اینو قبلا رفتی !

البته این چیزی هم که شما میگی برای همه صادق نیست خودم بشخصه مثل شما از 5-6 سالگی بازی کردم الانم 29 سالمه هیچوقت اندازه الانم از بازی لذت نبردم! قدیما مثل تند تند میرفتم تموم بشه بازی سراغ کارهای جانبی اینا اصلا نمیرفتم یا مثلا به یه معما میرسیدم کلا ول میکردم به همین خاطر مثل تومب ریدرهای خیلی قدیمی همه بعد 2-3 ساعت ول میشد! ولی الان به شخم زدن بازی، 100% کردن، پلات کردن و غیره انقدر علاقه‌مند شدم کاری که غیر ممکن بود مثلا تو 20 سالگی حوصلم بکشه.
البته من یه دوره خیلی علاقم به بازی کم شد حدود اوایل 2019 تا اوسط 2021 و کلی بازیهای اون موقع رو بازی نکردم یه نصفه ول کردم حتی دلیلی هم بابت این اتفاق به ذهنم نمیاد ولی بعد ناگهان دوباره علاقم به شدت افزایش پیدا کرد و الان یجورایی بیشتر از هر موقع دیگه‌ای به گیم علاقه دارم!

به نظرم دلیلش همینه که قبلا خوره گیم نبودی و الان تازه خوره گیم شدی ! ولی مثلا یکی مثل من از 8 سالگی تمام زندگیم گیم بود و بازیارو میجوییدم به معنی واقعی کلمه بازی aaa نبود که نرم و صرفا بازی نمیکردم باهاشون زندگی میکردم ! برای همین الان هیچ چیزی نیست که برام تکراری نباشه عملا تمام بازیا برام همون بازیا قدیمن با رنگ جدید مثل اینه 15 تا کلاغ بخری هرکدوم یه رنگ بزنی ولی در نهایت هر 15 تا کلاغن مثلا کاسکو که نیستن

 

['USG Ishimura']

به نظرم دلیلش همینه که قبلا خوره گیم نبودی و الان تازه خوره گیم شدی ! ولی مثلا یکی مثل من از 8 سالگی تمام زندگیم گیم بود و بازیارو میجوییدم به معنی واقعی کلمه بازی aaa نبود که نرم و صرفا بازی نمیکردم باهاشون زندگی میکردم ! برای همین الان هیچ چیزی نیست که برام تکراری نباشه عملا تمام بازیا برام همون بازیا قدیمن با رنگ جدید مثل اینه 15 تا کلاغ بخری هرکدوم یه رنگ بزنی ولی در نهایت هر 15 تا کلاغن مثلا کاسکو که نیستن

تا منظور شما از خوره گیم بودن یا نبودن چی باشه من همیشه بازیهای روز رو بازی کردم بازی نبوده که موقع عرضش بازی نکرده باشم، معمولا هم سریع تموم میکردم. اما اینکه بزنه سیو 100% یا همه ماموریت جانبیها رو بری یا چه میدونم کالکتیبل ها رو بری اصلا اهلش نبودم. ولی بازی جدید میومد همون روز میرفتم میخریدم و بازی میکردم شاید نسبت به شما کمتر بوده اما اصلا اینجور نبوده که کم وقت بزارم و سرگرمی اصلیم بوده همیشه. من مثلا اون دوره ای که از اوایل 2019 علاقم کم شد تا اواسط 2021 اکثر بازیهای این دوره رو بعد این دوره نشستم پاش تازه و تو اون دوره بازی نکردن برای خودمم یه جورایی رو اعصاب بود و حتی بابت نگرانیم! چون به هر رو تفریح اصلیم بود و تو این دوره هم PS4 رو فروختم هم تو فکر فروش PC رفتم ولی خب ناگهان برگشت علاقم وگرنه من همه جور سبکی بازی میکردم و حتی به جز PC همیشه کنسولها رو هم داشتم انحصاریها رو از دست ندم.
من بیشتر از تکراری بودن به حوصله داشتن یا نداشتن این مسئله رو مربوط میدونم که هیچ ربطی هم به تکرار نداره بنظرم طبیعتا چیزهای جدید کمتر روی حوصله آدم فشار میاره ولی مثلا همزمان با افزایش علاقم به بازی علاقه من فیلم و سریال به شدت کاهش پیدا کرده من حوالی سالهای 2015 اینها مثلا فیلمهای مهم معروف اسکاری و این دست رو میدیدم الان تو یک سال اخیر جمعا شاید 10 تا فیلم و انیمیشن جدید دیده باشم تازه اونم چند ماه بعد اینکه میان برای دانلود میبینم!

وگرنه آره منم میبینم که اکثریت بازیهای AAA شبیه هم شدن منم همیشه تفریحم گیم بوده فقط منظورم اینه که کیس تکراری شدن برای برخی خسته کننده تره وگرنه همین الان من بازیهایی که متفاوت باشن بیشتر میخکوبشون میشم مثل Subnautica یا Death's Door تا یه شوتر یا اکشن جنریک دیگه. من همین الان مثلا Days Gone که همه ازش تعریف میکنن به شدت برام خسته کننده بود و هیچوقت هم نتونستم بشینم پاش بعد 2 سال تازه 10 ساعت شده پلی تایمم یا مثلا آساسین والهالا من از موقعی که اومده داشتم بازیش میکردم تازه همین 1 ماه پیش تموم شد. حتی اون بازیهایی هم که 100% میکنم هر بازی نیست مثلا راگناروک من با علاقه رفتم تک تک کالکتیبلها رو خودم پیدا کردم اما لست 2 حتی با گاید برام جمع آوری کالکتیبلها رفت رو اعصابم و بیخیال پلاتش شدم.