دقیقاً من رو توصیف کردی با این تیکه از متن، حتی ۰.۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۱ درصد هم با اون چیزی که هر دفعه یادش می افتم خون رو توی رگم هام به جوش میاره، فاصله نداشت.
اسپویل که رواله
حالی میداد وقتی کلیکر ها میرفتن سراغ خرخره ش نکبتو 
دقیقا دقیقا گاد رگناروک نمونه بارز تناقض در این قشره. مباحث و نقص‌هایی که توی داستان رگناروک وجود داره (حداقل به نظر ما) دو سه لول بزرگتر و اشکار‌تر از اسم گفتن جول هستن ولی یک نفر ازین دوستان رو نمیبینی که چندسال بعد انتشار بیاد حتی اشاره‌ای بهشون بکنه چه بسا که حتی موقع انتشار هم حرفی راجبشون نزدن چون یکسری واقعا بحثشون پلات‌هول و مشکل داستانی نیس و تنفر دارن صرفا. خود ما هم که با یکسری مسائل توی رگناروک به ویژه اخرش مشکل داشتیم نهایتا دوبار بهشون داخل تاپیکش اشاره کردیم و این مسئله رو رها کردیم. حتی الان اگه بحث این بازی بشه من غیرممکنه بهش زیر ۹ یا ۹.۵ بدم چون بازی توی مسائل دیگه عملا شاهکاره. گیم‌پلی به این فوق‌العاده‌ای نداریم اصا. این کینه‌توزی و تنفر رو واقعا اولین‌بار بود که حداقل من به این شدت شاهدش بودم.
موضوع رگناروک با این متفاوته
یکی از مشکلات رگناروک میتونه همون قضیه باشه که اینا سه‌تا بازی رو کردن دوتا بازی که باعث شد ریتم بازی اصلا شکل عجیبی به خودش بگیره ولی از همون اول بازی من به نظرم یکسری ایراداتی داخل داستان رگناروک هست که دانگرید نویسندگی بازی نسبت به ۲۰۱۸ رو شما حس می‌کنی کاملا و ادم همش این حس رو داره که انگار یه‌جای کار می‌لنگه. همین مسئله به مرور داخل بازی بزرگتر و بزرگتر میشه و اخر بازی به اوج خودش می‌رسه که شما میبینی عملا یه شخصیت تبدیل به یک فرد دیگه میشه داخل بازی و ری‌اکشنی رو نشون میده که نویسنده‌ها اصلا حتی اشاره‌ای بهش نکرده بودن داخل بازی. درنهایت خیلی مهم نیس که دلیل این ایرادات چیه و فقط مخصول نهایی مهمه که قابل نقد هم هست.موضوع رگناروک با این متفاوته
توی رگناروک سرعت داستان سرایی توی نیمه دوم بشدت رفت بالا و این باعث شد یکسری از چیزها بی جواب و باز باقی بمونه، یکسری از واکنش ها غیر منطقی باشه و ...
دلیلش از نظر من همون سرعت بالای داستان گویی بود که می خواستن بازی رو جمع کنن فقط. وگرنه خیلی راحت رگناروک میتونست ۴۰ ساعت دیگه داستان داشته باشه.
توی tlou اما با داستان دیگه ای طرفیم و اتفاقاً داستان بازی خیلی استادانه و با ریتم خوبی پیش میره، مشکل فقط همون حذف شخصیت و عدم توانایی در معرفی یک آلترناتیو با همون سطح از محبوبیته. همه منتظر نشسته بودن اون flamethrower که توی پارت ۱ نشد ازش درست و حسابی استفاده کنن رو از اول بجای پیستول بعنوان سلاح دیفالت بگیرن، بعد یهو جوئل سلاخی شد جلو چشمشون
ببین من ترجیح میدم بجای دانگرید نویسندگی، بگم اجبار تیم نویسنده به خلاصه کردن ۱۰۰ ساعت داستان در یک پلات ۳۰ ساعته
دقیقاً من رو توصیف کردی با این تیکه از متن، حتی ۰.۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۱ درصد هم با اون چیزی که هر دفعه یادش می افتم خون رو توی رگم هام به جوش میاره، فاصله نداشت.
البته من از بازی هیچ ایرادی نمیگیرم و معتقدم یه شاهکار به تمام معناست، مشکل من با خط داستانیه که به مذاق من خوش نمیاد. برای مثال بهت بگم که در مورد کتاب a song of ice and fire هم ۲ نوبت این بلا سرم اومد و کتاب رو هر دفعه برای حدود ۲ سال دراپ کردم (سر دیدن سریال هم همینجوری شد)، یه بار سر مرگ ند استارک و بار دوم هم سر مرگ رد وایپر (اوبرین مارتل) و نکته وحشتناک پارت ۲ سریال tlou هم اینه که متاسفانه دوباره قراره این موضوع روی یه بازیگر ثابت تکرار بشه... و از همین الان بصورت پیش فرض تصمیم گرفتم تا نبینمش که بیشتر از این حرص نخورم.
پ.ن: ضمناً علیرغم تمام این موارد و گذشت این همه مدت، هنوزم من به اون دختره‌ی تانکِ وحشی هیچ حقی نمی دم که بخواد جول رو اونطوری سلاخی کنه. آتیش خشمم با تیکه تیکه شدنش توسط الی می تونست یکمی شعله ش کمتر بشه که اونم متاسفانه رخ نداد هیچ، یه انگشت الی رو هم کَند وحشی. امیدوارم توی قسمت سوم (اگر قسمت سومی در کار باشه) لای چرخدنده بزارنش و خون فواره بزنه
اسپویل که رواله
اتفاقاً در مورد من اگه اسپویل نمی شد، موقع دیدن اون چیزا طی داستان حالم خیلی بدتر گرفته میشد. همینکه می دونستم چی به چیه، وسط بازی خیلی راحت اسکیپ کردم که بیشتر حرص نخورم. موقع بازی با اون گنده بک هم تا تونستم به ۷۷۷ روش شناخته شده و ناشناخته به فاک فنا دادمش
پ.ن: در کل و با سلیقه ی خودم، این مدل حذف کاراکترهای کلیدی در اوج داستان رو اصلاً و ابداً نمی پسندم، مخصوصاً اینکه بصورت خیلی بدتر، برمیدارن کاراکتر کلیدی رو حذف می کنن و نمی تونن براش هیچ جایگزین مشابهی تعریف کنن و عملاً دارن از اون نقطه به بعد فقط مخاطب رو با خشم روبرو می کنن. یه نمونه از داستان های پر مخاطب سالهای اخیر بریکینگ بد هست. اگه شخصیت گوگولی و محبوبی مثل هنک رو فصل اول می زد حذف می کرد، باز من دچار خشم مشابه میشدم (کما اینکه هنک اصلاً در حد و اندازه های جوئل نیست و مشابه نفر به نفرش میشد اینکه والتر رو توی فصل اول حذف کنن و با جسی ادامه بدن)، ولی حذف این شخصیت در فصل آخر و در قسمت های پایانی کاملاً بجا و درست بود و هیچ لطمه ای به خط اصلی داستانی نمی زد.
به نظرم بحث مارتین و حذف کارکترهاش متفاوته، مارتین ادارد رو کشت اما به جاش در یک فرآیند داستانی جان اسنو رو دولوپ کرد. حتی در حذف ویلن هاش هم وقتی جافری رو حذف کرد شخصیت رمزی رو ساخت.دقیقاً من رو توصیف کردی با این تیکه از متن، حتی ۰.۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۱ درصد هم با اون چیزی که هر دفعه یادش می افتم خون رو توی رگم هام به جوش میاره، فاصله نداشت.
البته من از بازی هیچ ایرادی نمیگیرم و معتقدم یه شاهکار به تمام معناست، مشکل من با خط داستانیه که به مذاق من خوش نمیاد. برای مثال بهت بگم که در مورد کتاب a song of ice and fire هم ۲ نوبت این بلا سرم اومد و کتاب رو هر دفعه برای حدود ۲ سال دراپ کردم (سر دیدن سریال هم همینجوری شد)، یه بار سر مرگ ند استارک و بار دوم هم سر مرگ رد وایپر (اوبرین مارتل) و نکته وحشتناک پارت ۲ سریال tlou هم اینه که متاسفانه دوباره قراره این موضوع روی یه بازیگر ثابت تکرار بشه... و از همین الان بصورت پیش فرض تصمیم گرفتم تا نبینمش که بیشتر از این حرص نخورم.
پ.ن: ضمناً علیرغم تمام این موارد و گذشت این همه مدت، هنوزم من به اون دختره‌ی تانکِ وحشی هیچ حقی نمی دم که بخواد جول رو اونطوری سلاخی کنه. آتیش خشمم با تیکه تیکه شدنش توسط الی می تونست یکمی شعله ش کمتر بشه که اونم متاسفانه رخ نداد هیچ، یه انگشت الی رو هم کَند وحشی. امیدوارم توی قسمت سوم (اگر قسمت سومی در کار باشه) لای چرخدنده بزارنش و خون فواره بزنه
اسپویل که رواله
اتفاقاً در مورد من اگه اسپویل نمی شد، موقع دیدن اون چیزا طی داستان حالم خیلی بدتر گرفته میشد. همینکه می دونستم چی به چیه، وسط بازی خیلی راحت اسکیپ کردم که بیشتر حرص نخورم. موقع بازی با اون گنده بک هم تا تونستم به ۷۷۷ روش شناخته شده و ناشناخته به فاک فنا دادمش
پ.ن: در کل و با سلیقه ی خودم، این مدل حذف کاراکترهای کلیدی در اوج داستان رو اصلاً و ابداً نمی پسندم، مخصوصاً اینکه بصورت خیلی بدتر، برمیدارن کاراکتر کلیدی رو حذف می کنن و نمی تونن براش هیچ جایگزین مشابهی تعریف کنن و عملاً دارن از اون نقطه به بعد فقط مخاطب رو با خشم روبرو می کنن. یه نمونه از داستان های پر مخاطب سالهای اخیر بریکینگ بد هست. اگه شخصیت گوگولی و محبوبی مثل هنک رو فصل اول می زد حذف می کرد، باز من دچار خشم مشابه میشدم (کما اینکه هنک اصلاً در حد و اندازه های جوئل نیست و مشابه نفر به نفرش میشد اینکه والتر رو توی فصل اول حذف کنن و با جسی ادامه بدن)، ولی حذف این شخصیت در فصل آخر و در قسمت های پایانی کاملاً بجا و درست بود و هیچ لطمه ای به خط اصلی داستانی نمی زد.
قرار نبوده کسی جاش رو بگیره چون شما قراره تا اخر داستان افسوس بخوری که چرا جول نیست و حتی فلش‌بک‌های بازی هم یکی از کاربرداشون گوش‌زد کردن همین مقوله به گیمره. اگه دراکمن میومد یه شخصیتی به نام امیر مثلا دولوپ می‌کرد در حد جول که گیمرا به اون وابسته میشدن و می‌گفتن گوربابای جول و اینطوری کل پوینت داستان و انتقام و تصمیم جول از بین میرفت که. مارتین اومد جایگزین کرد جان‌اسنو رو چون کل داستان گات راجب ادارد نبود و نیازی نبود که مخاطب تا اخرش افسوس نبود ادارد رو بخوره جز بعضی جاهای خاص
به هر حال نگاه ها متفاوته اما من معتقدم تراژدی بدون آنتاگونیست و پروتاگونیست قوی و قابل باور لنگ می‌زنه. به خصوص در مدیومی مثل بازی که ما عملا با جهان بازی از کانال قهرمان در تعامل هستیم. هر وقت قهرمان رو حذف کردی و نتونستی جایگزین کنی ضربه می خوری چه tlou2 باشه چه halo 5 و چه GeoW. بعضی جاها که به نظرم اساسا امکان جایگزینی وجود نداره و حذف قهرمان واقعا به معنای پایان روایته.
خب جول هم حذف شده جاش رو به یه شخصیت بیخود و ناشناس ندادن که. نصف بازی الی هست که اگه در حد جول از نظر شخصیت‌پردازی نباشه نزدیک بهش هست. حرف شما غلط نیست ولی باید در نظر بگیری که صاحب اثر برای حذف کارکتر اصلی دنبال چه هدفی بوده. توی تلو دو این ایراد نیست چون اولا که الی هنوز حضور داره و دوما اینکه شما اگه یه شخصیت در لول همون جول دولوپ کنی اصلا اقدام به اون انتقام زیر سوال میره چون تو کل اثر شما باید غم در اثر نبود جول رو احساس کنی و به خاطرش عصبانی و ناراحت باشی.
به نظرم این منطق که شخصیت محوری رو یه ترنس بدقواره بکشه و بعد مجبورت می کنم تا با همون پیش بری تا زجر بکشی و عصبانی بشی بیش از حد دگرآزارانه‌س
و مهم تر اینکه به انتقامت هم نرسی و تا شماره‌ی بعدی بازی بازم شعله‌ی انتقام رو در درونت بپرورونی، در حقیقت من با یه پایان تلخ مشکلی ندارم اما علاقه‌ای به تلخی بی پایان ندارم
ترنس؟به نظرم این منطق که شخصیت محوری رو یه ترنس بدقواره بکشه و بعد مجبورت می کنم تا با همون پیش بری تا زجر بکشی و عصبانی بشی بیش از حد دگرآزارانه‌س
بازیش کردی تلو دو رو؟
امیر بنظرم این پستت دو تا مشکل داره.
اینکه تو یه داستان عالی بنویسی لزوما به این معنی نیس که برای عموم مخاطب هاتم خوش آیند و جذاب باشهایشون کاملا هم استریت هستن - اصن ما یه سکانس برای اثبات این موضوع داریمبه نظرم این منطق که شخصیت محوری رو یه ترنس بدقواره بکشه و بعد مجبورت می کنم تا با همون پیش بری تا زجر بکشی و عصبانی بشی بیش از حد دگرآزارانه‌س
بحث فقط هیکلشه که اونم اوایل اونطوری نیس و خیلی دخترانس(بخاطر داستان رفته رفته اونطوری میشه)
Google