تحلیلت از بازی اینقد جالب بود برام که هوس کردم برای بار چندم دوباره برم سراغش اما این بار با دید ادبی نگاش کنمماکان میدونی نظر منو تو خیلی فرق داره البته خودت که میدونی من به فراخر رشته ی تحصیلیم از دید ادبی به همه چی نگاه میکنم
من صفحه ی قبل گفتم پخته تر شده که گویا برخورد بدوستان. بزار یه کم توضیح بدم. آنچارتد های قبلی همه قصدشون یه چیز بود تولید یه بازی اکشن که ست پیس داشته باشه هیجان انگیز باشه. مفرح باشه......... که به بهترین شکل انجام میشد. حالا میشه بحث کرد 3 بهتر بود یا دو یا هر چی. ( البته من Golden Abyss رو هم خیلی دوس دارم نمیدونم چرا هیچکس تحویلش نمیگیره)
اما تلو برای نوتی یه نقطه ی عطفه. تلو دیگه صرفا بازی نبود سعی میکرد روابط انسانی رو روایت کنه. عمیق تر باشه. سعی میکرد یه اثر هنری باشه تا یه بازی صرف. که اونم به بهترین شکل انجام شد.
حالا بحث اینجاست که طرز فکر نوتی عوض شده نوتی اون بازیساز قبلی نیست. یه جا تو مصاحبه نیل دراکمن گفته بود که نیتن شبیه خود ماست همونجور که اون بزرگتر شده سنش بالا رفته ما هم پیرتر شدیم دیدمون به زندگی تغییر کرده. الان من خودم یه پدرم و با اون نیل زمان آنچ 1 فرق کردم نیت هم مثل من عوض شده. تو چهره ی نیت هم واقعا میشه گذر زمان رو دید.
آنچارتد 4 دیگه بازی که صرفا پیدا کردن گنج باشه نیست.
ماکان اگه یادت باشه تو تریلر CG نیت میگفت همه فکر میکنن من اینجوریم یا اونجوریم بات This is not who I am. دقیقا بازی میخواد من بازیکن و خود نیت همراه باهم جواب این سوال رو بفهمیم که نیت واقعا کیه. خودشم نمیدونه می خواد بفهمه.
یه صحنه ای هست آخرای بازی که اون میز نهار خوری رو پیدا میکنن. نیت داره حدس میزنه که چه اتفاقی افتاده. تو اون صحنه اکثرا همه دارن نیت رو نگاه میکنن که با اشتیاق چیا میگه. ولی صورت الی خیلی دیدنی تره
تو اون صحنه الی یک کلمه هم حرف نمیزنه ولی صورتش رو نگاه کنی یه دنیا حرف داره. چیزی رو در مورد خودش و مرد زندگیش فهمیده. الی وقتی پاش رو بیرون از اون اطاق میزاره با اون الی که داخل اون اطاق اومده فرق داره.
چنین صحنه ای رو من واقعا تو سینما هم خیلی کم سراغ دارم. حتی تو تلو هم نیست
نیت از آنچارتد گلدن ابیس ( به ترتیب زمانی نه رلیز بازی) تا آنچارتد 3 شخصیت ثابتی داره بقولی Stock character هست. اما در طول آنچارتد 4 نیت عوض میشه. نیت اول بازی با نیت آخر بازی یکی نیست. الی هم همینطور هردوشون بعد از پایان بازی به آدمهای با تجربه تری تبدیل شدن و دید عمیقتری از محیط اطراف خودشون دارن. اینجوری پایان بازی فکر کنم معنای بهتری پیدا میکنه.
حرف زیاد هست ولی جاش اینجا نیست
ماکان میدونی نظر منو تو خیلی فرق داره البته خودت که میدونی من به فراخر رشته ی تحصیلیم از دید ادبی به همه چی نگاه میکنم
من صفحه ی قبل گفتم پخته تر شده که گویا برخورد بدوستان. بزار یه کم توضیح بدم. آنچارتد های قبلی همه قصدشون یه چیز بود تولید یه بازی اکشن که ست پیس داشته باشه هیجان انگیز باشه. مفرح باشه......... که به بهترین شکل انجام میشد. حالا میشه بحث کرد 3 بهتر بود یا دو یا هر چی. ( البته من Golden Abyss رو هم خیلی دوس دارم نمیدونم چرا هیچکس تحویلش نمیگیره)
اما تلو برای نوتی یه نقطه ی عطفه. تلو دیگه صرفا بازی نبود سعی میکرد روابط انسانی رو روایت کنه. عمیق تر باشه. سعی میکرد یه اثر هنری باشه تا یه بازی صرف. که اونم به بهترین شکل انجام شد.
حالا بحث اینجاست که طرز فکر نوتی عوض شده نوتی اون بازیساز قبلی نیست. یه جا تو مصاحبه نیل دراکمن گفته بود که نیتن شبیه خود ماست همونجور که اون بزرگتر شده سنش بالا رفته ما هم پیرتر شدیم دیدمون به زندگی تغییر کرده. الان من خودم یه پدرم و با اون نیل زمان آنچ 1 فرق کردم نیت هم مثل من عوض شده. تو چهره ی نیت هم واقعا میشه گذر زمان رو دید.
آنچارتد 4 دیگه بازی که صرفا پیدا کردن گنج باشه نیست.
ماکان اگه یادت باشه تو تریلر CG نیت میگفت همه فکر میکنن من اینجوریم یا اونجوریم بات This is not who I am. دقیقا بازی میخواد من بازیکن و خود نیت همراه باهم جواب این سوال رو بفهمیم که نیت واقعا کیه. خودشم نمیدونه می خواد بفهمه.
یه صحنه ای هست آخرای بازی که اون میز نهار خوری رو پیدا میکنن. نیت داره حدس میزنه که چه اتفاقی افتاده. تو اون صحنه اکثرا همه دارن نیت رو نگاه میکنن که با اشتیاق چیا میگه. ولی صورت الی خیلی دیدنی تره
تو اون صحنه الی یک کلمه هم حرف نمیزنه ولی صورتش رو نگاه کنی یه دنیا حرف داره. چیزی رو در مورد خودش و مرد زندگیش فهمیده. الی وقتی پاش رو بیرون از اون اطاق میزاره با اون الی که داخل اون اطاق اومده فرق داره.
چنین صحنه ای رو من واقعا تو سینما هم خیلی کم سراغ دارم. حتی تو تلو هم نیست
نیت از آنچارتد گلدن ابیس ( به ترتیب زمانی نه رلیز بازی) تا آنچارتد 3 شخصیت ثابتی داره بقولی Stock character هست. اما در طول آنچارتد 4 نیت عوض میشه. نیت اول بازی با نیت آخر بازی یکی نیست. الی هم همینطور هردوشون بعد از پایان بازی به آدمهای با تجربه تری تبدیل شدن و دید عمیقتری از محیط اطراف خودشون دارن. اینجوری پایان بازی فکر کنم معنای بهتری پیدا میکنه.
حرف زیاد هست ولی جاش اینجا نیست
ثبت شدGameSpot reader's choice : Uncharted 4 A Thief's End
اگه دست من بود و مثلا 300 جایزه داشتم واسه دادن اینجوری میدادم :TLG هم داره نزدیک میکنه خودشو به رتبه ی 3