امتياز اعضای بازی‌سنتر به عناوین پلتفرم‌های PlayStation

[Nathan Drake]

درود
این تاپیک به این منظور باز شد تا دوستانی که عناوین مختلف رو تجربه کردند، امیتاز از 1 تا 10 به بازی مورد نظر بدن.
لطفا سعی کنید همراه با نمره یه توضیح کوچکی هم بدید.
با تشکر

 

[KingFisher]

Valiant Hearts: The Great War
10/9
یک بازی فوق‌العاده است این بازی در سبک معمایی، ماجراجویی و دوبعدی است که داستانی جذاب و تاثیرگذار از جنگ جهانی اول را روایت می‌کند. بازی از نظر گیم‌پلی، بسیار ساده و سرراست است دربازی کنترل چهار شخصیت مختلف را در نقاط مختلف اروپای درگیر در جنگ جهانی اول بر عهده می‌گیریم و باید با حل معماها و پیشروی در مراحل، داستان بازی را پیش بریم حیفمعماهای بازی معمولا چالش‌برانگیز نیستند، اما به اندازه کافی جذاب هستند تا بازیکن راه درگیر خود کنند.
بنظرم نقط قوت بازی داستان آن است
بر اساس نامه‌های واقعی سربازان جنگ جهانی اول نوشته شده است و به خوبی تاریکی و وحشت جنگ را به تصویر می‌کشد. بازی با روایتی شخصی و انسانی از جنگ، بهون کمک می‌کنه تا جنگ جهانی اول را از دیدگاه انسان‌هایی که در آن درگیر بودند ببینیم
در مورد گرافیک بازی هم بنظرم
گرافیک بازی نیز بسیار زیبا و چشم‌نواز است. بازی با استفاده از گرافیک پیکسلی، حال و هوای جنگ جهانی اول را خیلی خیلی به خوبی به تصویر می‌کشد.
فقط نقاط ضعف بازی کمی معماهایی بازی تکراری میشه..
در کل بازی بسیار تأثیرگذار و ارزشمند هست.

 

[AMIN-PASHA]

Red Dead Redemption 2

چی بگم؟؟ چیزی هم مگه میشه گفت؟؟ شاهکار به تمام معنا . همیشه تو ذهنم رد دد 2 تلفیقی از سینما و بازیه . برای یه اثر سینمایی خوب چه میخوایم؟؟ شخصیت پردازی؟ دیالوگ؟؟ درام؟؟ اکشن؟؟ کارگردانی خوب؟؟ این بازی همه ی اینا رو داره حالا وقتی همه ی اینا رو ترکیب میکنی با هنر استودیو راک استار میشه شاهکاری به اسم رد دد ردمپشن . برای من آرتور مرگان محبوبترین کاراکتر دنیای گیم و کراتوس ( که 15 16 ساله باهاش خاطره دارم ) در رده ی دوم قرار میگیره بعد تموم شدنه بازی . به راحتی میشه از روی این بازی و شخصیت آرتور یه فیلم وسترن - درام فوق العاده ساخت .

من بالاتر به god of war 4 نمره ی 10 دادم ولی واقعا به نظرم اون سال باید red dead2 جایزه ی بهترین بازی سال رو میگرفت با یک اختلاف خیلی کم . ولی بعضی وقتا اینجوری پیش میاد چند تا بازی خدا میفتن توی یک سال کنار همدیگه و یکی جایزه رو میبره . در صورتی که بازی دوم توی هر سالی بود بدون شک با اختلاف اول میشد . توی اسکار هم از این نمونه ها داشتیم مثلا سال 94 که فارست گامپ و پالپ فیکشن و رستگاری در شائوشنک تو یک سال افتادن و فارست گامپ جایزه رو برد . خوب پالپ فیکشن و رستگاری در شائوشنک توی هر سال دیگه میفتادن تمومی جوایز رو درو میکردن ! قصه ی رد دد 2 و god of war 4 هم همین بود

امتیاز :

10 از 10

در مورد رد دد اینو بگم که
موقع اومدن رد دد ردمشن 1 یادمه، سایت ign بود یا گیم اسپات،. یه مقاله زده بود به عنوان 100 فیلم برتر ژانر وسترن و شروع کرده بود دونه دونه اسم و نقات قوت اون فیلم ها رو گفته بود و وقتی به شماره 1 رسیده بود اسم رد دد رو نوشته بود و گفته بود همه ی آن چیزهای خوبی که 99 فیلم قبلی داشت رو، «رد دد» یکجا همشون رو داره
این بهترین نقد برا رد دد بود

فرستاده شده از BAC-L21ِ من با Tapatalk

 

[arsenalmom]

Lies of p


* روایت متفاوت ، زیبا و گیرا از داستان پینوکیو و ژپتو

* گیم پلی خوش ساخت و روون جوری که بعد از چند ساعت بازی کردن و زدن باس ها همچنان کشش و جذابیت هاشو تا انتها حفظ می‌کنه

* سلاح های متنوع

* سیستم آپگرید ، کرافت و modify کردن دست رباتیک و خود کاراکتر عمق میده به گیم پلی

* موسیقی فوق العاده (چنتا ترک رفت تو پلی لیستم که هر روز گوش بدم)

* جذاب برای تجربه دوباره

برای من سورپرایز 2023 بود
استودیو ناشناخته که با انرژی و دلسوزی زیاد موسیقی زیبا و روایت داستان عالی رو ارائه داد

10/10

 

[shayan7]

من از همون بچگی مثل خیلی ها وقتی فیلم های اسپایدرمن سم ریمی دیدم عاشق این شخصیت شدم و گیم هاش رو هم اکثراً رفتم. از نسخه هایی که به نظرم خفن بودن می تونم به اینا اشاره کنم: Spiderman2 که وب سویینگ رو اولین بار برای پلیر ملموس کرد (یادمه از مدرسه میومدم فقط به عشق اینکه رو PS2 بشینم پاش تو شهر تار بزنم و بچرخم )، Ultimate Spiderman که خدا بود و یکی از بهترین ونوم ها رو داشت و کلی کاراکتر توش بود. Shattered Dimensions هم عالی بود که 4 تا اسپایدرمن و طراحی مراحل خوبی داشت. در آخر Amazing Spiderman (یادمه اینو تو هفته ای که کنکور آزاد داشتم بازی می کردم ) که قبل از اومدن نسخه 2018 به نظرم تو بحث Traversal و کامبت و گرافیک کامل ترین بود. اما بعد از گذشت 5 سال از انتشار بهترین گیم اسپایدرمن رفتیم سراغ نسخه دوم:

​

- تو یونیورس اسپایدرمن بعد از خودش شخصیت مورد علاقه من ونوم ـه و یکی از المان های هایپ کننده بود برام و نگران بودم حضور کمرنگی داشته باشه ولی در کل راضی بودم هم از ونوم هم از داستان بازی که عالی بود و صحنه های اکشن سینماتیک اش هم با موسیقی های خوب یکی از یکی بهتر و هیجان انگیز تر بود و بعضی جاهاش حس Uncharted 4 هم میداد حتی گرافیک بازی، که بسیار چشم نواز بود.
- تو بحث گیم پلی؛ Stealth هم چنان لذت بخش بود ولی به نظرم می تونست ارتقا بیشتری پیدا کنه تو این نسخه. کامبت هم بی نقص و پر هیجان، سیستم آپگرید معرکه و سیمبیوت رو عشق است ساید میشن ها ولی اونقدر برام چالشی و جذاب نبود، مثلاً یه Checkpoint Race ای چیزی نداشت.
- سیستم Traversal بازی هم قابلیت های جدیدش و ریزه کاری هاش خیلی خوب بود ولی من یه مشکلی باهاش داشتم اونم وجود Web-Wing بود که طبیعی بود با توجه به وسعت مپ، گنجونده بشه که اتفاقاً خیلی هم لذتبخش بود استفاده ازش ولی باعث شده بود استفاده از Web-Swing به حد خیلی پایینی برسه که ماهیت گیم اسپایدرمنه و فکر می کنم مدت زمان وب سویینگ من نسبت به نسخه قبلی از نصف کمتر شده بود و وجود امکان Fast-Travel به تک تک نقاط مپ (که فوق العاده بود و در کسری از ثانیه انجام می شد) لطمه بیشتری به این قضیه زده بود چون شما سریع به مقصد می رسیدی، مگر اینکه بخوای بی هدف تو شهر تار بزنی و بچرخی یا مدت زمان زیادی صرف کنی که از یه نقطه دور بری یه نقطه دیگه! شاید هم برای من فقط اینطور بوده نمی دونم. کلاً زمان کامل کردن بازی هم نسبت نسخه قبل کمتر بود.

Spoiler: امتیاز

9

​

 

[Nima]

Alan Wake II ------------------- 8.5

+ داستان، روایت و شخصیت‌پردازی فوق‌العاده
+ واقع‌گراترین گرافیک تا به امروز
+ گیم‌پلی پُر تنش، مینیمال و بسیار متناسب با فضا و داستان بازی
+ لحظات شوک‌دهنده‌ و ترسناک
+ طراحی مراحل هوشمندانه و خاص
+ اتمسفر درگیرکننده و رمزآلود
+ موسیقی و صدای عالی
+ منو و HUD بسیار خوب

- ضعف در AA و Image Quality مخصوصا در زمان روشن بودن چراغ قوه
- اُفت بازی در اواخر آن
- کمبود باس‌فایت و تنوع در دشمنان
- بعضی انیمشن‌های ضعیف و عجیب
- مشکلات دوربین در مبارزات

 

[MobbMicc]

Final Fantasy XVI​

تیم توسعه دهنده FINAL FANTASY XVI زیادی روی صبر و تحمل گیمرا حساب باز کرده. هم تو روایت و هم تو مکانیکای گیم‌پلی، FF XVI مخاطبو بیش از حد منتظر نگه می‌داره تا اون چیزی که مخاطب دنبالشه رو ارائه کنه. با این حال، لحظات و تجربه های شگفت انگیز تو بازی به قدری وجود داره که بتونه تا حد زیادی بخشای گریند، سطحی و فیلر بازی رو جبران کنه. به واقع با اینکه بازی عملا خالی از اِلمان RPG ئه (چه به لحاظ قصه چه مبارزات) و تاکید زیاد رو “مانیفست”ی که میخواد مطرح کنه، پلات خیلی خوش‌بُنیه شو، تو اواخر روایت، شدیدا شعار زده میکنه، اما FF XVI در بهترین لحظات خودش یه شاهکار اعجاز انگیزه. ولی متأسفانه، تو ارائه بیشتر این لحظات بی‌نظیر و محشر ،خساست به خرج میده. تمامیت بازی تو همه زمینه ها مثل سیگنال دیجیتاله. حد وسطی وجود نداره. یا واقعا موی تنو سیخ میکنه یا به شدت رو اعصاب. هم پلات و روایت، هم گیم‌پلی، هم لول دیزاین و حتی گرافیک. نمره دادن به بازی سخته. و ترجیح میدم به روش کوتاکو پیش برم . بی شک توصیه میشه تجربه‌ش. بعضی از بهترین لحظات گیمریتونو احتمالا رقم بزنه. ولی وقتی بخواد بره رو اعصاب، با تمام وجود میره.

———————-

Last of Us Part I​

لست پارت ۱ با در نظر گرفتن اینکه ذاتا یه بازسازی ناخواسته، غیرضروری و اساساً غیرمنطقیه، ولی بازم تو سختگیرانه ترین و بدبینانه ترین حالت ممکن نمیشه کتمان کرد که چقد تجربه عالی، پولیش شده و بهبود یافته ایه. حتی اگه تازگی خاصی نداشته باشه. اما برای من به شخصه یکی از مثبت ترین نکات بازی، این مساله ست که لست پارت ۱ تو بهترین لحظاتش، یه بار دیگه یادآوری می‌کنه که لست پارت ۲ چه شاهکار دست نیافتنی و چه نقطه عطفیه واسه مدیای گیم (حداقل برای من). در کل لست پارت ۱ به همون اندازه که یه بازسازی کم نقص از یه بازی کلاسیکه، به همون اندازه غیرضروری و اضافی به نظر میرسه.

۸/۱۰​

 

[S@eEd]

Sekiro: Shadows Die Twice

بازی رو با یه شور و شوقی شروع کردم چون تعریف Sekiro رو زیاد شنیده بودم و از طرف دیگه هم Game Of The Year رو برنده شده بود . اولش گرافیک بازی یه مقداری توی ذوقم زد انتظارم واقعا بیشتر بود حتی با اینکه بازی ps4 بود و پورت نشده بود برای ps5 . خیلی بازی ها رو داریم که پورت نشدن ولی گرافیکشون خیلی بهتره . از اینکه بگذریم بازی یکم سر درگمت میکنه اول یعنی بدون راهنمایی گرفتن و walkthrough دیدن امکان داره کلا 3 4 ساعت بازی کنی بعد باس ها رو چپکی بری یا به ترتیب نری و ... از اینا که بگذریم توی تاپیک خودشم گفتم به نظرم بازی یه خورده بیش از حد سخته و واقعا یه جاهایی بیش از حد اعصاب خورد کن میشه و امکان داره نیمه کاره ولش کنی بره ( یه جا خوندم 60 70 درصد گیمرا بازی رو نصفه نیمه دراپ کردن ) و اگه اعصاب درست حسابی ندارین اصلا سمتش نرین ( خودمم ندارم ولی از رو لجبازی تمومش کردم ) کلا سیستم بازی جوری طراحی شده که خیلی اسکیل محوره و باید بازی رو خیلی خوب یاد بگیرین که بتونین باس ها رو شکست بدین و میشه گفت هر باسی یه سیستم مبارزه یونیک میخواد و اصلا و ابدا به فکر اینکه باس ها رو یلخی و الله بختکی بکشین نباشین و باید توش دفاع کردن و پاری کردن رو بخوبی یاد بگیرین . اصلا به فکر حمله کردن یلخی نباشید که سکیرو 2 تا چک بخوره مثله پشه میفته و میمیره من که این رو دارم میگم تازه تموم گردنبند ها رو جمع کردم و جونم ماکزیمم شده بود

حالا بدش رو گفتیم ( البته بد که نبود بیشتر واقعیات بازی بود که کسی که بازی نکرده هنوز باید بدونه) خوبشم بگیم اینکه سیستم مبارزات بازی خیلی خوب طراحی شده و خستت نمیکنه از اونطرف داستان بازی هم به نظرم داستان قشنگی بود و دوست داری تا تهش رو بدونی و اینم بگم شما اگر این بازی رو تموم کردی میتونی ادعا کنی یه بازیکن نیمه حرفه ای هستی چون بازی خداییش سخته .( حالا هر چقدرم دوستان بگن باید دفلکت کردن رو یاد بگیری ولی تهش اونم یاد بگیری یه چند جا نتونی خوب بلاک کنی کلکت کندست )

در کل اگه اعصاب و حوصله ی کافی دارین و فکر میکنید یه بازیکن نیمه حرفه ای هستین توصیه میکنم sekiro رو امتحان کنید حتما خوشتون میاد ولی اگه اعصاب معصاب ندارین اصلا سمتش ندارین چون حداقل یکی دو تا دسته تلفات میدین



امتیاز 7.7 از 10

 

[Dark_Souls]

Last of us 2

مثبت ها:
گرافیک فنی و بصری
گان پلی
داستان و شخصیت پردازی
گیم پلی
موسیقی

همه و همه در شاهکارترین حالت ممکن

10/10

فقط اواسط داستان نمره به خاطر مشکلاتی که با ابی داشتم و داستان جوئل می خواستم ۷ بدم ... بقیه شو فقط کسایی که داستان رو تمام کردند بخونند تو اسپویلر میگم

Spoiler: آخر داستان

حالم داشت از ابی به خاطر کشتن جوئل به اون طرز افتضاح به هم می خورد و اینکه با کدام عقلی قهرمانش کردند اما دقیقا آخر بازی که داری در آب خفش می کنی و این چهره رفت انگیز که پیدا کرده بود دلم به شدت سوخت و تونستم درکش کنم که چه سختی ها کشیده خودکار و همزمان با الی دست از کشتنش برداشتم و بخشیدمش این یعنی هنر ناتی داگ که اینقدر دقیق برنامه می چینه که بتونی خودت رو جای کارکترها بذاری

 

[Scαrface]

Returnal 9/10

فکر کنم گفتنی ها رو دوستان قبلا گفتن . اگر PS5 دارید و این بازی رو انجام ندادید در حق خودتون ظلم کردید . یک تجربه بسیار جذاب و خفن در انتظارتونه .
نکته قوت بازی گیم پلی و داستانشه . هیچ چیزی در مورد داستان نمیشه اینجا گفت فقط اینکه واقعا کار سختی بوده اینطوری داستان و المان های گیم پلی رو باهم ترکیب کرد . Housemarque واقعا یه Level Up عجیب کرد با این بازی و رفت بین استودیوهای خفن سونی به نظرم .
گرافیک بازی خوبه. استفاده از قابلیت های دوال سنس بی نظیره . موسیقی هم حرف نداره مخصوصا یک موزیک خاص که کسانی که تموم کردن میشناسنش . داستان هم تو مدیوم بازی جزو برترین هاست به نظرم .

 

[Outer Heaven]

Spider-Man 2

+گرافیک تکنیکی /هنری عالی
+مکانیزم تار زنی فوق العاده
+ست پیس های سرگرم کننده
+ونوم و صداپیشگی تونی تاد!

ـ داستان ناامید کننده
-شخصیت پردازی ضعیف مایلز
-طنز بی مزه
-لول دیزاین پیشرفت انچنانی نسبت به نسخه قبل نداشته. مخفی کاری هم عملا با web line باگ شده و خیلی راحت میشه همرو جارو کرد.
-کامبت کم عمق

در کل بازی فان و جذابیه ولی خب هنوز این سری جای کار داره تا به اوج خودش برسه.

۸/۱۰

 

[SΛDrA-HhH]

Spider man 2

+گيم پلى غنى و فوق العاده
+گرافيك فنى و هنرى خوب
+داستان مناسب براى بازى سوپر هيرويي
+فست تراول
+سورپرايز هاى زياد در گيم پلى

-شخصيت كريون ميتونست بهتر باشه
-مايلز همچنان نچسب و بى محتواس
-يك سوم اخر بازى شتاب زده جمع شد

در نهايت به نظرم هنوزى سرى بت من راك استدى تو بازياى سوپرهيرويي يه چيز ديگه س.

9/10

 

[Arash-S212]

Alan Wake II

+داستان فوق العاده
+شخصیت پردازی عالی و بینظیر
+اتمسفر ، فضا سازی عالی
+صداگذاری های با کیفیت و خیلی خوب
+گیم پلی جذاب
+موسیقی های فوق العاده زیبا

-یکسری مشکلات بهینه سازی خصوصا روی پلتفرم PC
-یک سری ایرادات جزئی انیمیشن ها

ضعف ها در حدی نیستن که بخوام نمره کم کنم فقط بهتون بگم که اگر این گیمو پلی ندین یکی از بهترین های حداقل چند سال اخیر و اینده رو از دست دادین
10/10
Well done Remedy

 

[S0lid Snake]

Lies of P
این بازی به نظرم آندرریت ترین عنوان چند سال اخیره. من تاحالا به جز بازی های FS سراغ هیچ سولزلایک دیگه ای نرفته بودم چون بر اساس دمو هایی که بازی کرده بودم کاملا واضح بود که هیچکدوم روح و اصالت بازی های FS رو ندارن. LoP هم وقتی اون اوایل تریلرش رو دیدم اولین چیزی که به ذهنم رسید اینه که یه کلون از bbه و دیگه پیگیرش نشدم و حتی دموش هم بازی نکردم ولی با پیشنهاد دوستان اینجا (و همینطور Google Bard ) تصمیم گرفتم امتحان کنم و wow عجب چیزی بود. به قدر بازی خوب و خوش ساختیه که انتظار داشتم کوجیماطور وسط بازی لوگوی FromSoftware رو نشون بده و میازاکی خندان بپره وسط بگه گولتون زدم و NeoWiz و Round 8 تیم های ما هستن اصلا و ابدا نمیشه به این بازی کپی یا کلون گفت چون به قدری زیبا و ظریف و باجزییات از bb الهام گرفتن و داستان و تم مشابه ساختن که مشخصه تیم سازنده و کارگردان به شدت عاشق شاهکار FS بودن و یجورایی میخواستن ادامه معنوی برای BB و طرفداراش بسازن از لحاظ گیم پلی به نظرم کامل ترین سولزلایکه و با آپدیت ها کاملا هم بالانس شده. سلاح های بازی و مکانیزم هاش فوق العادست و تنوع خیلی بالایی داره و اصلا و ابدا هم بازی مجبورتون نمیکنه که از بیلد یا سلاح یا آیتم خاصی برای شکست دادن باس های مختلف استفاده کنید و از این لحاظ هم دست پلیر بازه دقیقا مثل Elden Ring. باس فایت هاش واقعا هیچی از شاهکار های FS کم نداره. داستان و موسیقی هم الهام گرفته شده از BB هست و درحد خودش (یعنی شرکتی که ساخته) عالیه. از لحاظ گرافیک فنی قطعا در حد ریمیک Demon's Souls نیست ولی از تمام آثار FS بهتره. از لحاظ گرافیک هنری هم در حد بازی های FS نیست ولی بازم درحد خودش عالیه. به نظرم اگه موقع لانچ هم مثل الان بالانس بود و همینطور گرافیک فنی بهتری داشت قطعا متای 90+ میگرفت. این بازی برای همه سولزلایک بازا MUST PLAY هست و به هیچ وجه نباید از دست بدن. همین الان تو تخفیفات بلک فرایدی میتونید با تخفیف خوب بگیرید.
9.5
پ.ن: امیدوارم اون شایعاتی که درمورد همکاری سونی و FS هست BB2 باشه. از ریمیک DS مشخصه سونی به بازی های محبوب فن ها و سری سولز اهمیت میده برای همین مطمئنم یه روزی BB2 رو میبینم

 

[MobbMicc]

ALAN WAKE II​

کل ساختار AW2 از ابتدا تا انتها به وسواسی ترین شکل ممکن حول روایت، قصه و پرداخت شخصیتا می‌چرخه. آرت دایرکشن خیره کننده عملا مجموعه‌ای از نفسگیرترین اتمسفرهارو متناسب با تعلیق و اقتضای داستان خلق کرده. اما چه حیف که اکثر این فضاسازی‌ها در خدمت لِول دیزاین و گیم‌پلی نیست. من ۴۶ ساعت صرف بازی کردم بدون لحظه ای دویدن. تمام مراحل به شکل خیره کننده‌ای رویکرد هنری و‌ اتمسفر شگفت انگیزی دارن. اما ساختار گیم پلی بازی عملا به شکل عجیبی منفعله. بینابین این محیط‌های محشر، گاها لحظاتی رو با پازلای بازی و مبارزاتش سپری می‌کنیم. اکثر مبارزات، مستقل از اقتضای ساختار محیط، اتمسفر و موقعیته، و بدون ایجاد حس نگرانی یا تنش فقط وجود دارن تا بار سوروایول بازیو به دوش بکشن. وقتی چندین نوع سلاح گرم و تجهیزات مقابله با دشمنا در اختیارته و باید اینونتوری رو مدیریت کنی، دیگه نمیشه گفت بازی رویکرد سایلنت هیل گونه داره. نسخه اول به معنای واقعی کلمه تنش تو تار و پود گیم پلی و روایت بود. یعنی از دور نور میدیدی تا حد مرگ و از نفس افتادن به سمتش می‌دویدی چون کل دنیای بازی علیه تو بود به جز نور. بار کازمیک هارور بازی به شدت فروکش کرده. وقتی حتی از دیدن یه بولدوزر غول پیکر و یه سری کنده درخت تو AW1 حس ناامنی میکردیم. تک تک اجزای محیط در خدمت گیم پلی لول دیزاین و لور بود. منظورم تنش و خفقانی که گیمر باید تجربه‌ش کنه ست نه اکشن. حس استیصال و درماندگی. با اینحال اما نبوغ AW2 تو طراحی مکانیزمای جدید روایت و داستان گویی و نوع پیشروی تو مراحل خودشو نشون میده و از این نظر قطعا بی نظیره. انعکاس ملموس قصه و روایت تو طراحی دنیای بازی و ساختار محیطی به شدت نبوغ آمیز و فکر شده است. فقط بعضی وقتا انگار خود اثر هم خیلی به عنوان یه ویدیو گیم، رو خودش حساب باز نمیکنه و این دنیای بی نظیرشو تمام و کمال وقف روایت و اتمسفر کرده. ای کاش ماهیت سوروایول انقد کم رنگ و تو حاشیه نبود. و مخاطب بیشتر حس تعامل و درگیری با اتفاقات بازیو داشت. از منظر فنی هم بازی به شدت واقع گرایانه و فوتورئالیستیکه اما بیشتر از جنبه تکنیکالش، به نظرم جنبه هنری گرافیک بازی خارق‌العاده‌ست و به عنوان یه پکیج کلی، بازیای تکنیکال تری وجود داره به نظرم. در نهایت به نظرم حتی فقط پیاده روی تو دنیای بازی و تماشای فریم به فریم‌ Alan Wake II حس معرکه‌ای رو منتقل می‌کنه که تجربه کردن بازیو واجب می‌کنه. ادای احترام متواضعانه بازی به بزرگان این ژانر هم، به دوست داشتنی بودن رمدی عزیز، اضافه کرده. و قطعا به مرور بازی پولیش تر میشه چون بهش نیاز داره.

7/10​

 

[Esm-nadaram]

Returnal
10


محشر،محشر.......

همیشه معتقد بودم به این قضیه که لحظات ناب و درگیر کننده ای که گیم میتونه خلق کنه خیلی عمیقتر از دیگر نوع سرگرمی های دیگه است، مثال های زیادی هم طی این سالها شاهد بودیم که مطمئنم خیلی هاتون اونا رو تا آخر عمر بخاطر دارین(gow-rdr-tlou-ff-uncharted)

یکی از این بازی‌هایی که برای من چندباره ثابت کرد یه سری لحظه ها هستن که رقم خوردنشون و اون لمسی که روح گیمر رو هدف قرار میده فقط داخل ویدئو گیم هست بازی نبود جز returnal

بازی شروع میشه همه چی خوب میره جلو از مرموز بودن داستان بگیر تا نوع طراحی اتمسفر و شوتینگ خفن بازی و تنوع سلاحها
، یه بازی خوب که ارزش وقت گذاشتن داره و 500 هزارتومان پولی که دادم.

تا می‌رسیم به پایان بایوم 3 و شروع بایوم 4
دقیقا از اینجا به بعد بود که بازی واسه من تبدیل شد به یه شاهکار که به نظر من تا چندسال شبیه اون نمیاد،از برگشت به محیط بایوم یک با شکلو شمایل جدید بگیر تا رفتن به اون خونه و اینکه میبینی کنترل ps5 دستته و داری صحنه رو کنترل میکنی و اون موزیک که هرچی به اون tower نزدیک میشی صداش بلند تر میشه تا اون لحظه که باس رو ملاقات میکنی و الله اکبر،
بی شک برای شخص من بهترین باس ویدئو گیم هست.

مبارزه با باس و اون آهنگ به قدری اپیک و در عین حال خفنه که قشنگ چشمام داشت سفیدی میرفت از شدت ذوق ساعت 3 نصف شب از چیزی که اینا خلق کردن (لعنت بهش وقتی وسط مبارزه دوباره میره سراغ نواختن آهنگ رسما wtf بود بی فانوس)

بعد از شکست باس و بایوم های بعدی که هرکدوم از اون بایوم ها جذابیت خودشون رو دارن بازی تموم میشه.

نکته ای که هست اینه که پایان بازی نیاز داره بعدش مستقیم آدم بره یوتیوب و ببینه قضیه چیه چون. نوع روایتش نا مستقیمه، من خودم طرفدار روایت نامستقیم نیستم ولی این بازی یه جوری بود که بعد از تموم کردنش انگار تشنه میزاشتت که بری تحقیق کنی که چی شد، میشه گفت یه جوری نکته مثبته برای بازی که اینقدر گیمر رو تشنه نگه میداره.

وقتی خوب پایان بازی رو فهمیدم با تشکر از مجتبی که تو این تاپیک هم توضیح داد،دقیقا حس کردم یه چشم بصیرتی پیدا کردم که نهان های دنیا ریترنال رو ببینم
و واقعا میگم دوستان که فوق العاده بود، قشنگ پرفکت، ماما میاااا.

ریترنال از اون بازی هاست که تو تریلر برا شخص من جذاب نبود ولی وقتی بازیش کردم تجربه ای شد شگرف و تکرار نشدنی

(داستان selen خیلی داستان زیبایی بود)