من بار ها گفتم به شخصه عاشق سری Assassin's Creed بودم و هستم و با تک تک نسخه هاش کیف کردم و خاطره دارم ولی Mirage که نزدیک 3 سال هم منتظرش بودیم، تو لیست بد های این فرنچایز برای من رتبه اول رو داره و واقعاً باید همون راه DLC رو فقط براش پیش می گرفتن چون اصلاً حس و حال یه گیم کامل رو نمیده! با این حال با 35 ساعت پلی تایم پلات کردم
:
- اولین ویژگی ای که خیلی به چشم میاد گرافیک و پرفرمنس خوب، شهر زیبا بغداد و اتمسفر و زنده بودنش و انیمیشن های نرم در سیستم پارکوره؛ با اینکه در کل، پارکور بازی برای من به اندازه AC های قدیمی و در رأس شون Unity راضی کننده نبود.
- تو بحث گیم پلی تمرکز رو Stealth هست که نسبت به سایر گیم های این سری چیز بهتری رو ارائه میده اما باگ های کمی نداره؛ برای نمونه پشت یه گارد یه Chest رو باز می کنی یهو برمیگرده نگات می کنه دفعه بعد باز می کنی برنمیگرده بعد دیگه دفعه سوم میمونی میگی آخر بازش کنم یا نه!
ولی از این نظر که یکم مثل سری MGS حالت Tactical به خودش گرفته بود رو می پسندیدم و گجت ها هم اکثراً به کار میومدن ولی اون حالت Focus Mode اش که اتفاقاً من دوست داشتم و تو تریلر ها هم خیلی مانور میدادن، خیلی به کار من نیومد و شاید تو کل بازی 5 یا 6 بار بیشتر ازش استفاده نکردم.
- در مورد مپ بازی من فکر می کردم عمق بیشتری داشته باشه ولی نداشت و میشه گفت همون مپ های پوچ 3 شماره قبل بود تازه در مقیاس کوچکتر
البته برای بازی ای که قرار بوده DLC باشه مناسب بوده.
- یه بازگشت به ریشه های ناب داشتیم اونم تو انیمیشن صورت که واقعاً در حد AC1 و برای سال 2023 فاجعه بود و یه بازگشت هم به دوران دایناسور ها داشتیم اونم تو فایتینگ بازی که حتی از فایت های AC1 هم هیجانش کمتر بود و تنها نکنه مثبتش Finisher ها بود!
- روایت مراحل و داستان هم خیلی شبیه AC1 و تاریخ مصرف گذشته بود و در کل به لطف حضور پرقدرت شخصیت نچسب بسیم داستان جذابی هم نداشت متأسفانه