X Vs. Y (پست اول تاپیک خوانده شود)

[Grey Warden]

مجتبی بازی اصلا یه ذره هم اون تم سیاه شماره قبلی رو نداره:d ریپرها دارن همه جا رو داغون میکنن ولی همه به طرز مسخره ای بی تفاوت هستن و دارن زندگی عادیشونو میگذرونن، شوخی میکنن و هنوزم تو سر و کله همدیگه میزنن.
تم سیاه رو شماره دوم داشت که حتی وقتی بازی هم تموم میشه نمیدونی تصمیم درست رو گرفتی یا نه. نمیدونی برای خوب داری کار میکنی یا برای بد. هیچکس کمکت نیست و حرفتو باور نمیکنه و فقط خودتی و هم تیمی هات. تک تک تصمیم هایی که میگیری باید به دقت گرفته بشن وگرنه آخر بازی نتیجه و تاوانشو پس میدی.
یه مثال دیگه یعنی DAO که همه فکر بدبختی خودشونن و Darkspawn ها دارن همه رو کتلت میکنن و آخرش هم با کلی کشته مرده و مردن دوستان و آشنایان (:d)، بازی تموم میشه.

پ.ن: Activating Bioware Nuke. Take Cover!
:d

دقیقا کجای بازی این بی تفاوتی مردم نشون داده میشه؟با شروع بازی از زمین و اون پسر کوچیک بازی و اتمسفر سیاه اون به بهترین نحو استارت میخوره و در ادامه با رفتن به Palaven این روند تشدید میشه,فضاسازی که این ماموریت از بازی داره تو کمتر بازی دیگه ای پیدا میشه!!!!
رویایهای شپرد کامل کننده این غم موجود تو بازی هستن,این که میدونی راه رستگاری وجود نداره در بهترین حالت شاید شانسی ضعیف در مقابل ریپرها باشه!!!!
جنگ نهایی بین گثها و Quarian و پایانش که هیچ رقمه کامل خوب نیست,سقوط Thessia و خیلی موارد دیگه از بازی,حتی وقت رومانس بازی (مخصوصا با لیارا) هم اون جو شاد نسخه های قبلی نیست و خیلی سنگین و سیاه طراحی شده,اوج کار هم دیگه اون دویدن دسته جمعی آخر بازی و کتلت شدن همه هست,بازی دوم تا ماموریت آخر از همه چیز مطمئن بودی ولی تو این نسخه هر آن و هر ماموریت سایه سنگین مرگ یکی از یاران قدیمیت روی بازی سنگینی میکنه!!!
هیچ رقمه به فضاسازی این بازی نمیشه ایراد گرفت که به هیچ وجه وارد نیست,اگه فقط یه برتری نسخه سوم به دوم داشته باشه اون اتمسفرشه!!!
حتی DA O هم اتمسفرش در زمینه سیاهی و سنگینی به نسخه سوم مس افکت نمیرسه و بیشتر حالت حماسی داره!
:d

 

[Safety & Peace]

دقیقا کجای بازی این بی تفاوتی مردم نشون داده میشه؟با شروع بازی از زمین و اون پسر کوچیک بازی و اتمسفر سیاه اون به بهترین نحو استارت میخوره و در ادامه با رفتن به Palaven این روند تشدید میشه,فضاسازی که این ماموریت از بازی داره تو کمتر بازی دیگه ای پیدا میشه!!!!
رویایهای شپرد کامل کننده این غم موجود تو بازی هستن,این که میدونی راه رستگاری وجود نداره در بهترین حالت شاید شانسی ضعیف در مقابل ریپرها باشه!!!!
جنگ نهایی بین گثها و Quarian و پایانش که هیچ رقمه کامل خوب نیست,سقوط Thessia و خیلی موارد دیگه از بازی,حتی وقت رومانس بازی (مخصوصا با لیارا) هم اون جو شاد نسخه های قبلی نیست و خیلی سنگین و سیاه طراحی شده,اوج کار هم دیگه اون دویدن دسته جمعی آخر بازی و کتلت شدن همه هست,بازی دوم تا ماموریت آخر از همه چیز مطمئن بودی ولی تو این نسخه هر آن و هر ماموریت سایه سنگین مرگ یکی از یاران قدیمیت روی بازی سنگینی میکنه!!!
هیچ رقمه به فضاسازی این بازی نمیشه ایراد گرفت که به هیچ وجه وارد نیست,اگه فقط یه برتری نسخه سوم به دوم داشته باشه اون اتمسفرشه!!!
حتی DA O هم اتمسفرش در زمینه سیاهی و سنگینی به نسخه سوم مس افکت نمیرسه و بیشتر حالت حماسی داره!
:d

ملت توی اون بار توی Citadel دارن میکوبن و میرقصن و انگار نه انگار اون بیرون ریپرا هستن. حالا شاید بگی اینم بخشی از بازیه و نمیشه کارش کرد ولی به شدت به جو بازی لطمه میزنه و باهاش تناقض داره.
Wrex یه بند شوخی میکنه و میخنده (من تا حالا ندیدم یه Krogan که دست بر قضا Wrex باشه بخنده!)
EDI اومده توی قالب یه ربات و با جوکر میگن و شوخی میکنن و میخندن و انگار نمیدونن بیرون از کابین خلبانی با چی روبرو هستن. جوکر که عین روز اولش یه آدم خل و چله و فقط لودگی در میاره.
موسیقی که کلا تعطیله. نصف بار بازی رو این موسیقی به دوش میکشید.
شپرد اصلا اون شخصیت شماره دوم رو نداره یه جورایی کوچک و بی اهمیت شده.

حتی اگر این چیزایی که تو میگی درست باشه باز به قدری فضای بازی مصنوعی هست که اصلا اون حس ناامیدی که توی DAO یا حتی Skyrim هم بود حس نمیشه.
اصلا قشنگ ضایع هست توی ساخت بازی کم کاری شده و محصول نهایی یه چیزی بوده که با عجله ساخته شده.

کلی بخوام بگم این میشه که به هیچ وجه اون قدرت ریپرها دیده نمیشه که دارن همه رو له میکنن و هیچکس جون سالم به در نمیبره. توی شماره 1 و 2 بازی داره ابهت ریپرها رو میرسونه و حتی اسمشون هم آدم رو میلرزونه ولی توی شماره سوم خیالش هم نیست که کنارش یه ریپر نتراشیده نخراشیده داره رژه میره!

پیشنهاد میکنم یه دست فیلم سوم ارباب حلقه ها یا DAO رو به یاد بیاری که یه 3گانه چجوری باید در اوج تموم بشه.

 

[A.Pato7]

البته من هنوز هم معتقدم که بازی به شدت Overhype شده است

Spoiler

اقتباس شده از تریلر Mass Effect Trilogy البته فقط مختص نسخه ی سوم نیست ولی به هرحال

اون یارو اساسینه ، Thane

:crying1: من عاشقشم :crying1: همینجوری میرفتم الکی حرف میزدم باهاش اصلا اون صدای بمش با روحت بازی میکرد:crying1:

 

[kaizershauze]

Spoiler

اندازه Skyrim به تنهاییه

:crying1: من عاشقشم :crying1: همینجوری میرفتم الکی حرف میزدم باهاش اصلا اون صدای بمش با روحت بازی میکرد:crying1:

قبول نداری از شپرد بهتره !؟

 

[Grey Warden]

ملت توی اون بار توی Citadel دارن میکوبن و میرقصن و انگار نه انگار اون بیرون ریپرا هستن. حالا شاید بگی اینم بخشی از بازیه و نمیشه کارش کرد ولی به شدت به جو بازی لطمه میزنه و باهاش تناقض داره.
Wrex یه بند شوخی میکنه و میخنده (من تا حالا ندیدم یه Krogan که دست بر قضا Wrex باشه بخنده!)
EDI اومده توی قالب یه ربات و با جوکر میگن و شوخی میکنن و میخندن و انگار نمیدونن بیرون از کابین خلبانی با چی روبرو هستن. جوکر که عین روز اولش یه آدم خل و چله و فقط لودگی در میاره.
موسیقی که کلا تعطیله. نصف بار بازی رو این موسیقی به دوش میکشید.
شپرد اصلا اون شخصیت شماره دوم رو نداره یه جورایی کوچک و بی اهمیت شده.

حتی اگر این چیزایی که تو میگی درست باشه باز به قدری فضای بازی مصنوعی هست که اصلا اون حس ناامیدی که توی DAO یا حتی Skyrim هم بود حس نمیشه.
اصلا قشنگ ضایع هست توی ساخت بازی کم کاری شده و محصول نهایی یه چیزی بوده که با عجله ساخته شده.

کلی بخوام بگم این میشه که به هیچ وجه اون قدرت ریپرها دیده نمیشه که دارن همه رو له میکنن و هیچکس جون سالم به در نمیبره. توی شماره 1 و 2 بازی داره ابهت ریپرها رو میرسونه و آدم ازشون میترسه ولی توی شماره سوم خیالش هم نیست که کنارش یه ریپر نتراشیده نخراشیده داره رژه میره!

پیشنهاد میکنم یه دست فیلم سوم ارباب حلقه ها یا DAO رو به یاد بیاری که یه 3گانه چجوری باید در اوج تموم بشه.

در مورد سیتادل که خود شپرد هم تو اوایل بازی توضیح میده,چون درگیری اونقدر گسترده نشده و مردم اونجا هنوز باور نکردن و توقع ندارن جنگ به اونجا کشده بشه,یه جورایی چون هنوز خودشون چیزی از جنگ رو ندیدن قبولش هم نکردن!ولی همه اینا بعد از حمله سربروس به سیتادل عوض میشه و اون فضای شاد قبلی رو نمیبینی توش و بهنظر میاد حتی مردم اونجا هم با جنگ رو قبول کردن!
شماره اول و دوم رو یادت رفته؟این شوخیها و متلکها بخشی از شخصیت پردازی رکس تو هر سه شماره بود و این که رکس جایی آنچنان نمیخنده و بیشتر در حال متلک پراکنی به اطرافیان هست!
موسیقی هم به نظر من هیچ مشکلی نداشت و اون بار غمی که باید داشته باشه رو داره,اگه جای خاصی مدنظرت هست که موسیقیش مشکل داشته ذکر کن!
شپرد از شماره دوم بی اهمیت تر شده؟؟؟؟؟؟:shocked:علی مطمئنی شماره سوم رو داری بازی می کنی؟؟؟؟؟؟؟:d
اوج بی اهمیتی شپرد تو کهکشان تو نسخه دوم بود و اتفاقا شپرد تو سومی از نسخه اول هم تو مهمتر شده,کسی که فرمانده کل نبرد با ریپرها رو داره!!!!
اون مصنوعی بودن رو هم به هیچ وجه قبول ندارم و فکر هم نمیکنم کسی غیر از تو قبولش داشته باشه!:dبهترین فضاسازیهایی که تو هر بازی میشه دید تو این قسمتهایی بود که ذکر کردم,نمیدونم واسه چی میگی مصنوعی هست,اوردن اسم اسکایریم در کنار مس افکت در مورد فضاسازی و برتری اسکایریم بیشتر شبیه یه جک میمونه!
تو ماموریت Palaven,Thessia,حتی توچانکا و Rannoch نهایت عظمت ریچرها به نمایش درمیاد,کجای نسخه دوم همچین چیزی داشت؟؟؟اتفاقا باس شماره دوم از ضعیفترین قسمتهای سه گانه بود,تو دو نسخه اول فقط یه ذهنیت نه چندان شفاف از ریپرها ساخته میشه و با یه سری توضیحات خفن بودنشون نشون داده میشه ولی نسخه سوم این جوری نیست,توصیه میکنم یه بار دیگه اون ماموریتهایی که گفتم رو بری حتما!
در مورد جمله آخرت هم الان در مورد پایان بازی صحبت نمی کنیم و منم قبول دارم پایان بهتر از این میتونست باشه و اون فضای حماسیش کم بود ولی تو طی بازی هیچ کم و کثری نداشت!!!

 

[A.Pato7]

اندازه Skyrim به تنهاییه

من چیکار به اسکایریم داشتم؟! گیم پلی اسکاریم هم به تنهایی سه برابر کل سه گانه ی ME ـه

قبول نداری از شپرد بهتره !؟

نظر شخصی منو میخوای؟! به نظر من نه تنها امثال thane و Garrus و Mordin که بنده شخصا میمیرم واسشون از شپرد شخصیت پردازی بهتری دارن، بلکه امثال Joker و Wrex و لیارا و جک هم از شپرد بهترن! فقط چند شخصیت خاص به نظرم شخصیت پردازیشون ضعیف تر از شپرده، یکی مثل میراندا


ولی از نظر من اونا زیادی خوبن، نه اینکه خود شپرد شخصیت پردازی ضعیفی داشته باشه! نسبتیه.

 

[655]

باز این این بحث های تخصصی مجتبی و تونی المیدا شروع شد :d

این کارا چیه به جاش وینسنت رو تخریب کنید

 

[kaizershauze]

من چیکار به اسکایریم داشتم؟!

شاخ بازی در آوردی گفتم بزنم تو پر خودت و بعضی ها

 

[Safety & Peace]

در مورد سیتادل که خود شپرد هم تو اوایل بازی توضیح میده,چون درگیری اونقدر گسترده نشده و مردم اونجا هنوز باور نکردن و توقع ندارن جنگ به اونجا کشده بشه,یه جورایی چون هنوز خودشون چیزی از جنگ رو ندیدن قبولش هم نکردن!ولی همه اینا بعد از حمله سربروس به سیتادل عوض میشه و اون فضای شاد قبلی رو نمیبینی توش و بهنظر میاد حتی مردم اونجا هم با جنگ رو قبول کردن!
شماره اول و دوم رو یادت رفته؟ این شوخیها و متلکها بخشی از شخصیت پردازی رکس تو هر سه شماره بود و این که رکس جایی آنچنان نمیخنده و بیشتر در حال متلک پراکنی به اطرافیان هست!
موسیقی هم به نظر من هیچ مشکلی نداشت و اون بار غمی که باید داشته باشه رو داره,اگه جای خاصی مدنظرت هست که موسیقیش مشکل داشته ذکر کن!
شپرد از شماره دوم بی اهمیت تر شده؟؟؟؟؟؟:shocked:علی مطمئنی شماره سوم رو داری بازی می کنی؟؟؟؟؟؟؟:d
اوج بی اهمیتی شپرد تو کهکشان تو نسخه دوم بود و اتفاقا شپرد تو سومی از نسخه اول هم تو مهمتر شده,کسی که فرمانده کل نبرد با ریپرها رو داره!!!!
اون مصنوعی بودن رو هم به هیچ وجه قبول ندارم و فکر هم نمیکنم کسی غیر از تو قبولش داشته باشه!:dبهترین فضاسازیهایی که تو هر بازی میشه دید تو این قسمتهایی بود که ذکر کردم,نمیدونم واسه چی میگی مصنوعی هست,اوردن اسم اسکایریم در کنار مس افکت در مورد فضاسازی و برتری اسکایریم بیشتر شبیه یه جک میمونه!
تو ماموریت Palaven,Thessia,حتی توچانکا و Rannoch نهایت عظمت ریچرها به نمایش درمیاد,کجای نسخه دوم همچین چیزی داشت؟؟؟اتفاقا باس شماره دوم از ضعیفترین قسمتهای سه گانه بود,تو دو نسخه اول فقط یه ذهنیت نه چندان شفاف از ریپرها ساخته میشه و با یه سری توضیحات خفن بودنشون نشون داده میشه ولی نسخه سوم این جوری نیست,توصیه میکنم یه بار دیگه اون ماموریتهایی که گفتم رو بری حتما!
در مورد جمله آخرت هم الان در مورد پایان بازی صحبت نمی کنیم و منم قبول دارم پایان بهتر از این میتونست باشه و اون فضای حماسیش کم بود ولی تو طی بازی هیچ کم و کثری نداشت!!!

در مورد قسمت مشکی فقط میتونم بگم لول! کانسیل و همه عوامل سیتادل میدونن جنگ هست و ریپرا اون اطرافن ولی مردم نمیدونن و قبول نمیکنن؟ این دیگه چجور صیغه اییه؟ یعنی حتما دشمن باید بیاد جرت بده تا قبول کنی همچین چیزی وجود داره؟
به خاطر همین میگم مصنوعیه. سازنده ها اصلا و ابدا به جزئیات دقت نکردن.


قسمت سبز:
تو هر 3 شماره بود؟! پس چرا من ندیدم؟ توی شماره اول رکس یه کروگان بدبخت و تنها بود که میخواست یه درمان واسه جنوفیج پیدا کنه و توی Virmire هم قشنگ بدبختیش معلومه و میره کنار آب وایمیسه و بی خود به صخره اونجا شلیک میکنه و اگر باهاش مخالفت کنی میتونی بزنی همونجا از هستی ساقطش کنی. توی شماره دوم هم داره کلن Urdnot رو اداره میکنه و ما خیلی باهاش حرف نمیزنیم. من که خنده توی این شخصیت ندیدم مگر توی شماره 3.

قسمت بنفش:
بله بی اهمیت تر از همیشه شده. تو شماره اول همین که اسم شپرد میاد ملت جلوش خم و راست میشن ولی الان کسی تره هم براش خورد نمیکنه و خودش باید پا بشه بره دنبال پیدا کردن متحد. نه اون زمانی که هیچکس Spectre شدن شپر رو قبول نداشت و وقتی Spectre میشدی میفهمیدی یه مقام منحصر به فرده ولی الان هر کی از راه رسید (Kaiden Alenko) برای خودش راست راست اسپکتر میشه.
جک وقتی شپرد رو میبینه یه مشت حواله-ش میکنه. لول.

تنها شخصیت هایی که دیدم دقیقا از نسخه اول تا نسخه سوم یکی بوده باشن همون گروس و لیارا هستن.

=====

در مورد باقی حرفت هم به طور کلی یه چیزی میگم و امیدوارم ناراحت نشی:

ببین مجتبی یه چیزی که مشخصه اینه که تو بایوویر فنی (یا بهتر بگم فن بوی) که هیچ وقت بازی های دیگه رو در سطح بازی های باییور نمیبینی و بعید هم نیست بگی DAII از اسکایریم بهتره و بازم یه سری دلیل ردیف کنی. همونجور جایی که همه معتقد بودن DAII یه افتضاح بوده و حتی خود بایوویر هم اینو قبول داشت باز تو اومده بودی ازش دفاع میکردی و همین حرفا رو اونجا میزدی. و مطمئنم اسکایریم رو همینجوری سر سری و کشکی بازی کردی. یا جو ناامید اسکایریم رو ندیدی یا خودتو به ندیدن میزنی و تظاهر میکنی نداره که مطمئنم همینه. نه فقط اسکایریم، بلکه مطمئنم سر بیشتر بازی های RPG اینجوری بودی.
حتی من الان بگم همه اینا از نظر جو و اتمسفر زیر Dark Souls هستن بی راه نگفتم و باز هم مطمئنا قبول نداری (تازه تجربه نشون داده تو اصلا DS رو بازی حساب هم نمیکنی) و DS رو بازی نکردی و در موردش نظر میدادی. چون بر خلاف تو من همه نوع RPG رو بازی میکنم و معتقدم که RPG رو باید کامل و بدون هیچچ نقصی بازی کرد تا بتونیم یه شناخت کامل از سبک RPG داشته باشیم (من حتی JRPG هم بازی میکنم) ولی تو متاسفانه دامنه بازیهایی که میکنی محدود به ویچر و بازی های بایوویر هست و شناخت کاملی از باقی بازیا نداری.
و نکته بعد اینجاست که اگر مشکلاتی توی هر بازی داشته باشه من ازش نمیگذرم ولو اینکه خودم طرفدارش باشم ولی طرفداری بیش از حد تو از بایوویر باعث میشه مشکلات بازی رو یا نبینی یا بر عکس نکته مثبت تلقی کنی!
بازم میگم امیدوارم ناراحت نشده باشی.

پ.ن:

اون مصنوعی بودن رو هم به هیچ وجه قبول ندارم و فکر هم نمیکنم کسی غیر از تو قبولش داشته باشه!:d

دقیقا بد بودن ME3 رو همه قبول دارن و به جرات میتونم بگم فقط تو توی سایت قبولش داری و اونو برتر هم میدونی!

 

[Grey Warden]

در مورد قسمت مشکی فقط میتونم بگم لول! کانسیل و همه عوامل سیتادل میدونن جنگ هست و ریپرا اون اطرافن ولی مردم نمیدونن و قبول نمیکنن؟ این دیگه چجور صیغه اییه؟ یعنی حتما دشمن باید بیاد جرت بده تا قبول کنی همچین چیزی وجود داره؟
به خاطر همین میگم مصنوعیه. سازنده ها اصلا و ابدا به جزئیات دقت نکردن.

قسمت سبز:
تو هر 3 شماره بود؟! پس چرا من ندیدم؟ توی شماره اول رکس یه کروگان بدبخت و تنها بود که میخواست یه درمان واسه جنوفیج پیدا کنه و توی Virmire هم قشنگ بدبختیش معلومه و میره کنار آب وایمیسه و بی خود به صخره اونجا شلیک میکنه و اگر باهاش مخالفت کنی میتونی بزنی همونجا از هستی ساقطش کنی. توی شماره دوم هم داره کلن Urdnot رو اداره میکنه و ما خیلی باهاش حرف نمیزنیم. من که خنده توی این شخصیت ندیدم مگر توی شماره 3.

قسمت بنفش:
بله بی اهمیت تر از همیشه شده. تو شماره اول همین که اسم شپرد میاد ملت جلوش خم و راست میشن ولی الان کسی تره هم براش خورد نمیکنه و خودش باید پا بشه بره دنبال پیدا کردن متحد. نه اون زمانی که هیچکس Spectre شدن شپر رو قبول نداشت و وقتی Spectre میشدی میفهمیدی یه مقام منحصر به فرده ولی الان هر کی از راه رسید (Kaiden Alenko) برای خودش راست راست اسپکتر میشه.
جک وقتی شپرد رو میبینه یه مشت حواله-ش میکنه. لول.

تنها شخصیت هایی که دیدم دقیقا از نسخه اول تا نسخه سوم یکی بوده باشن همون گروس و لیارا هستن.

=====

در مورد باقی حرفت هم به طور کلی یه چیزی میگم و امیدوارم ناراحت نشی:

ببین مجتبی یه چیزی که مشخصه اینه که تو بایوویر فنی (یا بهتر بگم فن بوی) که هیچ وقت بازی های دیگه رو در سطح بازی های باییور نمیبینی و بعید هم نیست بگی DAII از اسکایریم بهتره و بازم یه سری دلیل ردیف کنی. همونجور جایی که همه معتقد بودن DAII یه افتضاح بوده و حتی خود بایوویر هم اینو قبول داشت باز تو اومده بودی ازش دفاع میکردی و همین حرفا رو اونجا میزدی. و مطمئنم اسکایریم رو همینجوری سر سری و کشکی بازی کردی. یا جو ناامید اسکایریم رو ندیدی یا خودتو به ندیدن میزنی و تظاهر میکنی نداره که مطمئنم همینه. نه فقط اسکایریم، بلکه مطمئنم سر بیشتر بازی های RPG اینجوری بودی.
حتی من الان بگم همه اینا از نظر جو و اتمسفر زیر Dark Souls هستن بی راه نگفتم و باز هم مطمئنا قبول نداری (تازه تجربه نشون داده تو اصلا DS رو بازی حساب هم نمیکنی) و DS رو بازی نکردی و در موردش نظر میدادی. چون بر خلاف تو من همه نوع RPG رو بازی میکنم و معتقدم که RPG رو باید کامل و بدون هیچچ نقصی بازی کرد تا بتونیم یه شناخت کامل از سبک RPG داشته باشیم (من حتی JRPG هم بازی میکنم) ولی تو متاسفانه دامنه بازیهایی که میکنی محدود به ویچر و بازی های بایوویر هست و شناخت کاملی از باقی بازیا نداری.
و نکته بعد اینجاست که اگر مشکلاتی توی هر بازی داشته باشه من ازش نمیگذرم ولو اینکه خودم طرفدارش باشم ولی طرفداری بیش از حد تو از بایوویر باعث میشه مشکلات بازی رو یا نبینی یا بر عکس نکته مثبت تلقی کنی!
بازم میگم امیدوارم ناراحت نشده باشی.

پ.ن:

دقیقا بد بودن ME3 رو همه قبول دارن و به جرات میتونم بگم فقط تو توی سایت قبولش داری و اونو برتر هم میدونی!

قسمت اول حرفت رو بگم این که جنگ هنوز گسترده نشده به هیچ وجه,وقتی ریپرها فقط چنتا منظومه محدود رو مورد حمله قرار دادن و فاصله زیادی از سیتادل دارن چرا باید مردمی که تو عمرشون نه جنگ دیدن و نه نژادهای دیگه و سیاره هاشون واسشون مهمه واکنش خاصی نشون بدن؟؟خیلی از اونا حتی نمیخوان این واقعیت رو قبول کنن و باور دارن که جنگ به سیتادل نمیرسه ولی همه اینا بعد از حمله به سیتادل عوض میشه!!!
در مورد رکس هم متلکها و شوخیهای مخصوص به خودش رو داشت ولی قبول دارم به اندازه شماره سوم نبود ولی این الان چه مشکلی داره؟؟؟مشخصه این شوخیهاش از چی نشات میگیره وقتی درمان جنفیج رو ما قبول میکنیم اصلا حالش عوض میشه:d و به همین خاطر تا این اندازه سرخوش میشه,دلیلش کاملا واضح هست!!!
ضمن اینکه رکس تو بازی افراد کمی حضور داره و بیش از نصف افرادی که شماره سوم رو بازی کردن به جای رکس,رییو رو ملاقات میکنن که اصلا کل ماجرا فرق میکنه اونوقت!
در مورد بی اهمیت شدن شپرد,تو شماره دوم دقیقا شپرد پیش کی مهم بود؟؟؟غیر از سربروس که کلا کسی هم ازش دیده نمیشد!ارگان دیگه ای محل به شپرد می داد؟؟برخورد کیدن یا اشلی رو یادت رفته؟؟؟تو شماره سوم وقتی مستقیم به هکت جواب میدیم و نفر دوم Alliance هستیم این الان بی اهمیت شده؟؟وقتی پرایمارک تورینها سوار کشتی ما میشه بی اهمیتیم؟؟؟وقتی کنسول Quarianها نظر ما رو میخواد باز هم بی اهمیتیم؟؟؟کدوم از این موارد تو شماره های اول و دوم بود؟؟؟تو شماره سوم دیگه ارزش پشرد بالاتر از یه اسپکتر هست!!!
این حرکات جک هم کاملا مناسب با شخصیتش بود,به شخصه بار اولی که باز تو شماره سه دیدمش وقتی اومد جلو پیش خودم گفتم الانه بزنه تو گوشه پشرد که همین کارم کرد,الان این رفتار جک از اهمیت شپرد کم کرده؟؟؟این که یه دوست قدیمیش و دیوونش بعد از 6 ماه دیدن پشرد باهاش شوخی کنه و خوشحال بشه؟؟
حالا در مورد باقی حرفات!:d
شاید من فن بوی بایوور باشم ولی هیچ وقت بی منطق نبودم,من هیچ وقت نگفتم DA 2 از اسکایریم بهتره ولی هیچ وقت هم قبول نکردم که افتضاحه!:dبه شخصه وقتی اسکایریم اومد حدود 120 ساعت بازی کردم(اگه بخوای سیوهاش رو هم دارم که نشون بدم!) و ازش لذت بردم و این نمیشه سرسری بازی کردن ولی حتی از اون سال Deus Ex رو بهتر از اسکایریم می دونم چه برسه به امثال مس افکت!چون به عقیدم هیچ کدوم از نقش آفرینیهای غیر از بایوور و CDPR اون جذابیت و داستان عمیق و شخصیت پردازی لازم رو ندارن,شاید از لحاظ گیم پلی و وسعت برتر باشه ولی داستان و شخصیت پردازی تو بازیهای RPG واسه من خیلی مهمتره!
در مورد DS هم به شدت اعتقاد دارم که زیادی بزگش کردن (این نظر منه) و اصلا شماره اولش رو یه عنوان درجه یک نمی دونم (برخلاف اسکایریم) چون توقعاتی که من از یه عنوان RPG دارم رو نداره,شاید شماها یه چیز دیگه ای از این سبک میخواین ولی چیزی که من میخوام به هیچ وجه تو DS پیدا نمی شد!!!این جوری هم نیست که اصلا بازی نکرده باشم و نظر بدم چون حدود 20 ساعتی باهاش سر و کله زدم شاید بتونه جذبم کنه ولی نشد!
غیر از این عناوین عنوان RPG غربی دیگه هم این سالها اومده که من بازی نکرده باشم و به شناخت RPG نرسیده باشم؟؟؟؟؟؟؟؟:d
عناوین ژاپنی هم که همیشه بهت گفتم,گروه خونی ژاپنیها به من نمیخوره,به همین سادگی ولی هیچ موقع هم در موردشون نظر ندادم چون اصلا بازی نکردم!
پ.ن:
ناراحت هم نمیشم با این حرفها,در کل هرچه میخواهد دل تنگت بگو به من!!!:d

دقیقا بد بودن ME3 رو همه قبول دارن و به جرات میتونم بگم فقط تو توی سایت قبولش داری و اونو برتر هم میدونی!

این بد بودنش دیگه نهایت بی انصافی هست,می دونم متا رو قبول نداری ولی این رو میشه ازش نتیجه گرفت که حدود 100 نفر RPGباز خبره از بازی کاملا راضی بودن که متاش شده 93,غیر از اینه مگه؟؟؟؟
اگه بد بود این همه ازش راضی میشدن؟؟؟؟؟

 

[Red Dev!ls]

به شخصه بنظرم Mass Effect 2 یه شاهکاری تکرار نشدنی هست و عملا ME3 نقشی رو در سری بازی میکنه که Dragon Age 2 در سری DA بازی کرد ! یه بازی که از لحاظ کیفیت کاملا با سری متفاوت هست .

باور کنید باور کنید باور کنید من به تنهایی فقط ME2 رو 5 بار تموم کردم از بس که این بازی و شخصیت هاش فوق العاده بودن ! داستان جمع کردن یه Crew از ادم های خطرناک کل کهکشان برام کافی بود تا 5بار دیگه هم بازی کنم ! در حالی که به شخصه اصلا وابدا از ME3 راضی نیستم !

جو کاملا مصنوعی و زشت و بیریخت !! احساس نکردن قدرت شپرد ! داستان هول هولکی و صد البته کمی ابکی در قسمت سوم !

کل به هیچ وجه قسمت دوم با قسمت سوم قابل مقایسه نیست ! به هیچ وجه !
کل این سری بنظرم :

ME3<ME1<ME2

 

[U n i t e d]

من با حرف مجتبی موافقم! اسکایریم همه چی داشت ولی داستان اصلی و شخصیت دراگون برن اونطور که باید با پلیر ارتباط برقرار نمیکرد! برخلاف شخصیت گرالت و شپرد

 

[Red Dev!ls]

ترو بخدا ترورم نکنید ولی بیاید بهم بگید شپرد دقیقا چه شخصیت پردازی داشت ؟:d

کاراکتری که خود بازیباز قرار جاش باشه دقیقا چه شخضیت پردازی داره ؟ شجاعب ودن یا ترسو بودنش که با ما هست . تصمیماتش که درست یا غلط که با ما هست . حرف زدن هاش که با ما هست . چهره به کل میتونه عوض بشه . اسم میتونه عوض بشه . جنسیت میتونه عوض بشه . پیشینه که مهمترین نکته هست میتونه عوض شه /

مطمئنا با شخصیت گرالت یه زمین تا اسمون فرق هست . گرالت یه شخصیت ثابت با جنسیت ثابت و صدای ثابت و یه فیس ثابت هست که پیشینه داستانی مشخص و جذابی داره و در کل یه شخصیت هست که واقعا وجود داره نه اینکه بر اساس هر بازیباز متفاوت باشه !

 

[Safety & Peace]

قسمت اول حرفت رو بگم این که جنگ هنوز گسترده نشده به هیچ وجه,وقتی ریپرها فقط چنتا منظومه محدود رو مورد حمله قرار دادن و فاصله زیادی از سیتادل دارن چرا باید مردمی که تو عمرشون نه جنگ دیدن و نه نژادهای دیگه و سیاره هاشون واسشون مهمه واکنش خاصی نشون بدن؟؟خیلی از اونا حتی نمیخوان این واقعیت رو قبول کنن و باور دارن که جنگ به سیتادل نمیرسه ولی همه اینا بعد از حمله به سیتادل عوض میشه!!!

اول اینکه توی سیتادل همه نوع نژادی هست. پس این مورد که نژادهای دیگه رو ندیدن نقض میشه. اصلا یه لحظه پیش خودت فرض کن خونه همسایه رو دزد بزنه. و قبل از اونم همسایه بغلیشو دزد زده باشه. احیانا تو یه کم هشیار تر نمیشی و امنیت رو بالا تر نمیبری؟
حتما باید دزد خونه-تو بزنه تا قبول کنی که این دزد وجود خارجی داره؟ اونم توی یه جایی مثل سیتادل که از هر نژاد یه کانسیلور داره و همه خبرها از اونجا منعکس میشن و مخصوصا سیتادل نسخه سوم که اصلا یه قسمتش برای پناهنده های نژادهای مختلف هست. سیتادل مثل پایتخت عمل میکنه. هر چی بگه بقیه باید قبول داشته باشن. یعنی از این جمعیت سیتادل یه نفر هم قبول نمیکنه ریپرها حمله کردن؟ هیچ رقمه این موضوعی که میگی قابل قبول نیست. شاید این چیزا رو نبینیم ولی احساس میکنیم اون چیزی که قراره بوده باشه، الان نیست.

در مورد رکس هم متلکها و شوخیهای مخصوص به خودش رو داشت ولی قبول دارم به اندازه شماره سوم نبود ولی این الان چه مشکلی داره؟؟؟مشخصه این شوخیهاش از چی نشات میگیره وقتی درمان جنفیج رو ما قبول میکنیم اصلا حالش عوض میشه:d و به همین خاطر تا این اندازه سرخوش میشه,دلیلش کاملا واضح هست!!!

میدونم کروگان ها یه خورده خل وضعن و همیشه برای جنگ و دعوا له له میزنن ولی انتظار داشتم رکس که بزرگترین کروگان هست یه خورده سنگین تر رفتار کنه. رفتارش نشون میده در وحله اول با توریان ها جنگ داره تا با ریپرها!

در مورد بی اهمیت شدن شپرد,تو شماره دوم دقیقا شپرد پیش کی مهم بود؟؟؟غیر از سربروس که کلا کسی هم ازش دیده نمیشد!ارگان دیگه ای محل به شپرد می داد؟؟برخورد کیدن یا اشلی رو یادت رفته؟؟؟تو شماره سوم وقتی مستقیم به هکت جواب میدیم و نفر دوم Alliance هستیم این الان بی اهمیت شده؟؟وقتی پرایمارک تورینها سوار کشتی ما میشه بی اهمیتیم؟؟؟وقتی کنسول Quarianها نظر ما رو میخواد باز هم بی اهمیتیم؟؟؟کدوم از این موارد تو شماره های اول و دوم بود؟؟؟تو شماره سوم دیگه ارزش پشرد بالاتر از یه اسپکتر هست!!!

دقیقا ما با توجه به اون وضعیتی که توش هستیم اوضاع رو بررسی میکنیم. بله توی شماره دوم اینقدر مهم بود که حتی وقتی که آلایانس ها فکر میکردن مرده، سربروس بدن متلاشی شده شپرد رو پیدا میکنه و با چه خرج هنگفتی و به مدت 2 سال اونو احیا میکنه و هر چی لازم داره رو بهش میدن و هر تصمیمی بگیره باهاش موافقت میکنن. بازم میگم ارگان های دیگه فکر میکردن شپرد مرده و بعدش هم که فهمیدن زنده هست، کاری به کارش نداشتن. اینا همه به بازیکن حس قدرت میده.
اما الان توی نسخه سوم و با توجه به حضور همه نژادها، شپرد دیگه اون شپرد شماره اول نیست. اون قدرت و عظمتی که داشت احساس نمیشه. در بهترین حالت هم سطح بقیه هست و در کنار اونا تصمیم میگیره یا در واقع بگیم بالاتر از شپرد وجود دارن و نمیذارن شپرد هر کار خواست انجام بده حتی با اینکه میدونن یه بار کل کهکشان رو نجات داده و حمله کالکتورها رو خنثی کرده.
توی شماره دوم هم وقتی برای دادگاه تالی جمع میشیم، نظر شپرد رو میخوان که حرف اول و آخر رو بزنه.

بذار بقیه حرفای بی ربط به این موضوعات رو ببریم توی اسپویلر:

Spoiler

آفرین خودتم داری میگی که در وحله اول، داستان برات مهمه. اما داستان یکی از وجوه سبک RPG هست و از نظر گیم پلی و جو اتمسفر و .... هم باید بهش توجه داشت. به خاطره همینه که رفتی سراغ بازی های بایوویر یا ویچر.

من هیچ وقت نگفتم DA 2 از اسکایریم بهتره ولی هیچ وقت هم قبول نکردم که افتضاحه!:d

منم از DAII خوشم اومد اما نظر من تعیین نمیکنه چی خوبه یا چی بده. صد البته بازی مشکلات زیادی از قبیل تکراری شدن مکان ها، ضعف شخصیت پردازی و نبود اون گیم پلی تقریبا واقع گرای شماره اول و ...
اما در مورد اسکایریم و این که میگیی اتمسفرش شبیه جک میمونه:
دقیقا از همون اول که صدای موسیقی میاد و میفهمی یه فراری هستی، اتمسفر غمگین بازی شروع میشه و با حمله اژدها، کل اسکایریم رو پوشش میده. با هر کس که حرف میزنی به یه دلیلی ناامیده و این میتونه مربوط به اژدها باشه که فکر میکنن پایان دنیا هست یا شورش استورم کلاک ها. دقت کردی رنگ بندی بازی در بیشتر اوقات خاکستری هست؟ موسیقی بازی 50% جو و اتمسفر غمگین بازی رو به دوش میکشه.
در واقع بهتره اینجور بگم اسکایریم با استفاده از فضای بازی و رفتار NPC ها، اتمسفرشو میرسونه. تو حتی میتونی وقتی بارون میاد بری کنار یه دریاچه وایسی و و به موسیقی گوش بدی که چجوری تو رو تحت تاثیر میذاره.

در مورد DS هم به شدت اعتقاد دارم که زیادی بزگش کردن (این نظر منه) و اصلا شماره اولش رو یه عنوان درجه یک نمی دونم (برخلاف اسکایریم) چون توقعاتی که من از یه عنوان RPG دارم رو نداره,شاید شماها یه چیز دیگه ای از این سبک میخواین ولی چیزی که من میخوام به هیچ وجه تو DS پیدا نمی شد!!!این جوری هم نیست که اصلا بازی نکرده باشم و نظر بدم چون حدود 20 ساعتی باهاش سر و کله زدم شاید بتونه جذبم کنه ولی نشد!

یه نظرم نظر شخصی وقتی درسته که بر پایه یه سری مستندات باشه و بین یک سری به صورت توافق باشه.
الان من حرفتو قبول ندارم. DS یه بازی کاملا یونیک و منحصر به فرد بود که برای اولین بار یه نحوه روایت جدید رو وارد داستان کرد. امیدوارم منو ببخشی مجتبی ولی 20 ساعت بازی کردن DS در واقع هیچ چیزی رو نشون نمیده. در واقع توی این 20 ساعت فقط داری دور خودت میچرخی. من بعد از 70-80 ساعت بازی کردن تازه فهمیدم جریان چیه. این هنر میازاکی کارگردان بازی رو میرسونه که تونسته بدون هیچ دیالوگ یا کات سین خاصی، اون جو فوق العاده ناامید کننده و تاریک بازی رو به مخاطبش برسونه. و مطمئنم فکر میکنی DS اصلا داستان نداره (این یه چیزی هست که بین خیلیا مشترکه) ولی برعکسه. صد در صد به گستردگی باقی بازیا نیست ولی داستانش به قدری فوق العاده هست که جای زیادی برای بحث کردن میگذاره. این نوع سبک داستان سرایی رو من فقط توی سری Silent Hill دیدم که هنوزم با گذشت 7-8 سال، بازم علامت سوال باقی گذاشته و نکته جالبه اینجور داستان سرایی اینجاست که به عقیده خود سازنده ها و حتی خود ماها، هر چی بگی درسته و در واقع بازی قوه تخیل تو رو محک میزنه.

در نهایت میخوام اینو بگم مجتبی،
تو میتونی هر چیزی رو که مطابق میلت هست بازی کنی و در موردش نظر بدی ولی نمیتونی در مورد چیزی که خوشت نمیاد یا به اندازه کافی توی بحرش نرفتی و بازیش نکردی، نظر کاملی بدی. تو باید ببینی هر بازی RPG روی چه چیزی مانور میده و بر اساس همون قضاوت کنی نه اینکه مثلا به خاطر شخصیت پردازی بری DS بازی کنی و بگی بازی خوبی نیست. چون DS شخصیت پردازی نداره.
مثل این میمونه بگیم Outlast چرا خنده دار نیست. خب این حرف شبیه جکه و فقط هم برای خودمون مهمه و برای بقیه پشیزی هم ارزش نداره.

پ.ن:
منظور من از بد بودن ME3 از این جهته که میگم یه خورده سطح پایین ساخته شده و اگر بیشتر وقت میگذاشتن، میتونستن جزئیات بیشتری رو اضافه کنن.

من با حرف مجتبی موافقم! اسکایریم همه چی داشت ولی داستان اصلی و شخصیت دراگون برن اونطور که باید با پلیر ارتباط برقرار نمیکرد! برخلاف شخصیت گرالت و شپرد

دقیقا همون حرفی که من زدم. یا همین حرفی که الان وحید زد و خیلیم جالب گفت.
دراگون بورن اصلا شخصیت پردازی نداره که شما ازش انتظار این موضوع رو دارین. این انتظارات شما غلطه. همونطور که توی اسپویلر گفتم.

حرف وحید هم خیلی جالبه و کاملا باهاش موافقم. شپرد من با شپرد تو فرق میکنه چون من و تو با هم فرق میکنیم. ولی گرالت شخصیتش ثابته و خودش تعیین میکنه کی باشه و کی نباشه و ما فقط توی بعضی از تصمیم هاش شرکت داریم.

 

[U n i t e d]

دقیقا همون حرفی که من زدم. یا همین حرفی که الان وحید زد و خیلیم جالب گفت.
دراگون بورن اصلا شخصیت پردازی نداره که شما ازش انتظار این موضوع رو دارین. این انتظارات شما غلطه. همونطور که توی اسپویلر گفتم.

حرف وحید هم خیلی جالبه و کاملا باهاش موافقم. شپرد من با شپرد تو فرق میکنه چون من و تو با هم فرق میکنیم. ولی گرالت شخصیتش ثابته و خودش تعیین میکنه کی باشه و کی نباشه و ما فقط توی بعضی از تصمیم هاش شرکت داریم.

درسته ولی منظورم شخصیت پردازی در حد ویجر نبود! یه شخصیتی که بتونیم باهاش ارتباط برقرار کنیم! تو کل اسکایریم از Riften گرفته تا Solitude همه ما رو ستایش میکنند و از اینکه یه قاتل ازدها و یه ازدها زاده هستیم ازمون تشکر میکنند! ولی شخصیت ما در برابرش هیچ کاری نمیتونه انجام بده! دریغ از یه دیالوگ صوتی! البته گستردگی دنیای اسکایریم و میلیون ها دیالوگ بازی دلیل خوبی برای سرپوش گذاری به این هست که سازنده گان انجام دادند. شاید هم موضوع چیز دیگه ای باشه!.... به طور کلی منظورم رو بد رسوندم......
در رابطه با شپرد من شماره دو رو بازی کردم ولی شماره 3 رو نه! شپرد من و تو که میگی بازم خیلی بهتر از دراگون برن ساخته شده! حداقل چهارتا دیالوگ داره! همون تصمیم گیری هاش هم با این که کاملا دست ماست حتی جنسیت شپرد ولی کاملا این موضوع رو به پلیر ثابت میکنه که با یه شخصیت مرده متحرک:d مثل دراگون برن طرف نیست! گرچه حرف شما در باره ویچر و تفاوت زیادش در شخصیت پردازی با دراگون بورن و شپرد کاملا درسته.
البته من خودم فن اسکایریم هستم هنوز که هنوز دارم بازیش میکنم! ولی دلیل نمیشه چشم رو روی بعضی از مشکلات اساسی بازی ببندم البته اینجا بحث اسکایریم نیست ولی نظر شما هم محترمه علی جان.