Nathan Drake یه ماجراجو و تقریبا یه همه فن حریف آمریکاییه که سر از همه جا در آورده... از کوه های مرتفع گرفته تا جنگل های انبوه، صحراهای خشک و سوزان تا دریاهای خروشان، دره های مرگبار تا محیط های شهری و روستایی و از همشون هم جون سالم به در برده. Nathan در 5 سالگی مادر خودش که خودکشی کرد رو از دست داد و پدرش هم از نگهداری Nathan شونه خالی کرد و او به ناچار در
Saint Francis Boys' Home توسط راهبه های اونجا بزرگ شد و همونجا هم زبان لاتین رو که خیلی هم توی ماجراجویی هاش به دردش می خوره، یاد گرفت. اما اونجا هم زیاد دوام نیاورد و فرار کرد...
Nathan بر این باور هستش که از نوادگان
Sir Francis Drake یکی از بزرگترین و مشهورترین ماجراجویان و کاشفین انگلستانه. با این وجود Nathan یه شخصیت جالب و باورپذیر داره. عکس العمل هاش نسبت به مسائل پیش اومده کاملاً باورپذیر و مثل یک انسان عادیه. البته Nathan یه کمی خونسردتر و صدالبته طنز آمیز با مشکلات برخورد می کنه.
امکان نداره کسی Uncharted بازی کرده باشه و با شنیدن جمله ی:
“Oh, Crap” چهره ی Nathan جلوی چشمش نیاد.
به طوری کلی Nathan بسیار شوخ طبعه و همیشه تو موقعیت های سخت خیلی طنزآمیز نسبت به شرایط و البته خودش غُر می زنه. هنوز اون صحنه ای که وقتی Nathan توسط Chloe و دوست سابقش رودست می خوره و دستگیر میشه و به زندان میافته رو یادم نمی ره که داشت تو سلولش با دست هاش صحنه ی گیرافتادنش رو بازسازی می کرد و به خودش می گفت: تو یه احمقی... کلاً آدم بی خیالیه و همیشه یه راه حلی برای فرار از موقعیت های سخت پیدا می کنه.
فراموش نکنیم که Nathan در استفاده از اسلحه و مبارزات تن به تن بسیار ماهر و یک ژیمیناست فوق العادست. "البته ژیمیناست نه به معنی واقعی کلمه، بلکه منظورم بالا و پایین رفتن از کوه و دره و در و دیوار و این جور چیزاست، یه جورایی ورژنِ مذکر Lady Croft هستش"
همچنین آدم باهوشیه، خُب چون از پس معماهای پیچیده و عجیب غریبی که سر راهش سبز می شند به راحتی بر میاد (البته به لطف مهارت های ژیمیناستیکیش...
)