Arth@s
کاربر سایت
@Dante DMC
گفتید تا مجبور نشه از خشونت و شمشیرش استفاده نمیکنه، ببخشید جایی تو شماره 3 دانته با حرف زدن با کسی کنار اوومد؟! دانته تنها چیزی که تو نسخه شماره 3 داره همین مهارتاش هستن...
درباره اون تیکه که بولد کردم، ببخشید دانته تو شماره 3 هدف داره؟؟؟؟؟؟!!!!! هدفش چیه؟!!!! منظورم قبل از اینه که ایشون داره جلویه ورجیل مقاومت میکنه...
درباره قسمت آبی: دانته چه فلسفه ای داره اونوفت؟! :-o شما علافی یه آدم رو از رو فلسفه میدونید ولی کارای ورجیل رو بی فلسفه تر میدونید؟! جدا از اینکه پشت تصمیم بیخیالی (اونم وقتی کاری از دستت بر میاد و انجام ندی) کوچکترین فکر و فلسفه ای نیست!!!
---------- نوشته در 06:50 PM اضافه شد ---------- نوشته قبلی در 06:41 PM ارسال شده بود ----------
-دانته: و حالا روحم به من میگه که میخواد جلوت رو بگیره -ورجیل: متأسفانه روح هایه ما در تضاد هستن!!! من قدرت بیشتری میخوام...
---------- نوشته در 06:53 PM اضافه شد ---------- نوشته قبلی در 06:50 PM ارسال شده بود ----------
کجایی تو پس؟!
خب ببین این حقیقت! دانته تو شماره 3 هیچ چیزی واسه از دست دادن نداره، یعنی دانته اصلاً چیزی نداره که بخواد از دستش بده!!! اما تو شماره یک اینطور نیست! دانته یک حالا خودش رو بعنوان یه دویل هانتر واقعی قبول داره و تصمیمش بر اینه که هرجایی که شیاطین شاخ شدن بره شاخشون رو بشکونه...
دوست نداره همیشه ازشون استفاده کنه؟! ببینم مگه قبلش استفاده کرده! درضمن من صحبتم رو شماره 3 متمرکز هست... دانته یه جورایی انگار مجبوره که مبارزه کنه و با اختیار خودش مبارزه کردن رو انتخاب نمیکنه!!!دانته هیچوقت به قدرتایی که داره پشت نمیکنه بلکه دوست نداره همیشه ازشون استفاده کنه ! یعنی اینکه دانته تا مجبور نباشه از خشونت و شمشیرش استفاده نمیکنه
گفتید تا مجبور نشه از خشونت و شمشیرش استفاده نمیکنه، ببخشید جایی تو شماره 3 دانته با حرف زدن با کسی کنار اوومد؟! دانته تنها چیزی که تو نسخه شماره 3 داره همین مهارتاش هستن...
چی؟! اتفاقاً ورجیل خیلی هم به دانته علاقمند هست!!!! نشون به اون نشون که به دانته هم پیشنهاد قدرت میده... و در مقابل دانته! ایشون در ابتدا ذره ای به ورجیل علاقه نداره! چون همین ایشون جنگ با ورجیل رو شروع میکنه! اگه یادتون باشه دانته به ورجیل میگه که بعد از این همه مدت میخوای برادرت رو ببوسی یا اینو و تفنگش رو به سمت ورجیل نشونه میره! و ورجیل هم شروع میکنه به جنگیدن با دانته و...اما ورجیل نسخه ی مغز دار کریتوسه ! :d هرکی رو میبینه سر راهش میخواد بزنه حتی اگه برادرش باشه اما دانته شخصیتی داره که حاضر نیست روی برادرش شمشیر بکشه مگه اینکه مجبور باشه !
خب معلومه! ورجیل تیم داره واسه خودش! درباره پدرش تحقیق کرده و اون کتابخونه به اون بزرگی داره... پس خودش میتونه یه مغز متفکر باشه...ورجیل حرف هیچکس جز خودشو قبول نداره اما دانته بعضی وقتا از حرف دیگران تاثیر میگیره .
تو ظاهر؟! What?! خب حقیقت همینه دیگه... شما طرز برخورد ورجیل رو نگاه کن...کلا شاید تو ظاهر ورجیل خیلی باهوش تر و پخته تر به نظر بیاد و دانته فقط به شخصیتی شبیه باشه که لودگی رو خوب بلده فقط , اما در حقیقت شخصیت ورجیل کاملا با دانته فرق میکنه . جایی که دانته بزرگ شده متفاوته از جایی که ورجیل بوده . سلاحاشون با هم متفاوته . هدفشون فرق داره و دیدشون نسبت به هم کاملا فرق داره .
درباره اون تیکه که بولد کردم، ببخشید دانته تو شماره 3 هدف داره؟؟؟؟؟؟!!!!! هدفش چیه؟!!!! منظورم قبل از اینه که ایشون داره جلویه ورجیل مقاومت میکنه...
دانته اصلاً دید و هدفی نداره نسبت به زندگی!!! ایشون اصلاً اون موقع دویل هانتر نبوده! چون اگه اینطوری بود که قبل از اینکه ورجیل بیاد سراغه دانته، دانته میرفت سراغ ورجیل و از نقشه ورجیل با خبر میشد!!!دانته ای که همیشه مجبور بوده از خودش محافظت کنه و تو اون فضا بزرگ شده دید منفاوتی نسبت به ورجیل داره. دانته فلسفه ی خودشو داره .
درباره قسمت آبی: دانته چه فلسفه ای داره اونوفت؟! :-o شما علافی یه آدم رو از رو فلسفه میدونید ولی کارای ورجیل رو بی فلسفه تر میدونید؟! جدا از اینکه پشت تصمیم بیخیالی (اونم وقتی کاری از دستت بر میاد و انجام ندی) کوچکترین فکر و فلسفه ای نیست!!!
بله، دیالوگ کار شده ای هست، منتها برای خام نشون دادن دانته!!! چون دانته اصلاً با اون حرف صورت سؤال رو پاک میکنه! حداقل میتونه با اون شوخ طبعیش بگه که من قدرت اون زن زلیل رو میخوام چیکار؟! به درد خودت میخوره، منتها انگار اصلاً چیزی درباره اسپاردا و این قدرتی که ورجیل داره ازش حرف میزنه نمیدونه و مثه این بچه لوسا میگه، نمیخوام من بابایی ندارم، شاید تو ورژن HD تو این سکانس تو چشایه دانته اشکم جمع شده باشهاینکه تو جواب میگه من پدری ندارم خیلی جواب خوب و کار شده ایه اتفاقا ! دانته فکر میکنه نیازی به قدرت اسپاردا نداره و خودش به اندازه ی کافی قدرت داره و واقعا هم نیازی به قدرت اسپاردا نداره !
دیگه داره باورم میشه که من خنگم که از این داستان هدف دانته چیزی نمیدونم!!!! بابا دانته چه هدفی داشت قبل از اینکه ورجیل بیاد رو کار؟! حالا گیریم هدفمند هم هستند ایشون (گرچه انگسترمی این حرف رو قبول ندارم) ولی اون قسمت بولد شده رو از کجا به این نتیجه رسیدی؟! :-oدانته برای هدفی که فکر میکنه درسته میجنگه اما نه به هر قیمتی و حاضره بعضی جاها هدفش رو فدا کنه
خب معنیه هدفمند بودن چیه؟! من دارم میگم که دانته تو شماره 3 بی هدف بوده ولی تو شماره یک و 4 (و حتی تو شماره2) هدفمند بود و از هرکاری برای رسیدن به هدفش کوتاهی نکردا...اما ورجیل هر کاری برای رسیدن به هدف میکنه .
بله! درسته! منتها ناقصه و من با اجازت کاملش میکنم! دانته مثه یه آدم ولگرد علاف میمونه که فقط میخواد تفریح کنه، شیطونی کنه و با دیگران (اکثراً مؤنث) فک بزنه! و کلاً هیچ کاری که باعث اثبات خودش به خودش بشه رو انجام نمیده و میگه برو بابا، کی حاله این صحبتا رو داره... اما ورجیل! تو دنیایه واقعی شبیه کسی ـه که به خودش مطمئنه چون به خودش اثبات شدست! هدفمند و اهل یه جا نشستن و سکون نیست و سرنوشتش رو با دستایه خودش رقم میزنه و...به نظرم دانته بیشتر به یه شخصیت شبیه تا ورجیل . دانته سعی میکنه مثل یه آدم واقعی زندگی کنه , تفریح میکنه , کار میکنه (!) , شیطونی میکنه (!) , با دیگران صحبت میکنه و کلا بیشتر شبیه به آدمه ولی ورجیل مثل یه روبات میمونه که یه هدف داره !
من ادعام نمیشه که جزو همون 0.001% هستم! اما بزودی مطلبی رو هم اینجا و هم تو تاپیک خوده بازی عنوان میکنم که کاملاً این قضیه رو واسه همتون روشن میکنه...البته همونجور که قبلا گفتم اینقدر ورجیل و هدفش و رابطش با دانته مبهم تعریف میشه که شاید از 100 % ما 0.001 % از شخصیت ورجیل بدونیم !
راستی شما با این اسم یوزرت و این سوپر فن بودنت چرا تا به حال تو تاپیک بازی رؤیت نشدی
اینم یه کم ربط داره به موضوعی که میخوام عنوانش کنمباید نسخه ی بعدی (DMC5) دوباره حول محور دانته و ورجیل بچرخه چون من مطمئنم ورجیل اون چیزی که نشون میده نیست !
خب از نظر من دانته تو شماره هایه دیگه از این لودگی و بی هدفی در میاد و اون موقع هست که هدفمند میشه و فلسفه خودش رو پیدا میکنه و حداقل چیزی از ورجیل شماره 3 کم نداره... من همینطور که از ورجیل دفاع میکنم از دانته تو شماره هایه دیگه هم دفاع میکنمراستی چرا دانته و ورجیل رو کلا مقایسه نکنیم و فقط DMC3 رو در نظر بگیریم ؟!!
---------- نوشته در 06:50 PM اضافه شد ---------- نوشته قبلی در 06:41 PM ارسال شده بود ----------
به به! علی دانته! کجایه این حرفا نشون میده که دانته بیشتر از ورجیل درک داره؟! بیخیال بابا... نگاه کن خودت، حتی دانته کاملاً بی منطق وار میخواد جلویه ورجیل رو بگیره! یعنی اصلاً خودش هم نمیدونه که داره چیکار میکنه... درضمن این دیالوگ رو قشنگ زوم کن:منم کاملا با آرف موافقم ، این دیالوگ ها هم کاملا نشون میدن دانته شخصیت کامل تر و هدفمند تری نسبت به ورجیل داشت
Dante : What are gonna do with all that power , huh ? No matter how hard you try , you're never gonna be like father
Vergil : You're wasting time !
Dante : We are the sons of Sparad ! Within each of us flows his blood . but more importantly , his soul ! And now my soul is saying it wants to stop you !
Vergil : Unfortunately , our souls are at odds brother . I NEED MORE POWER !
Dante : And we're supposed to be twins .
Vergil : Twins ... right
-دانته: و حالا روحم به من میگه که میخواد جلوت رو بگیره -ورجیل: متأسفانه روح هایه ما در تضاد هستن!!! من قدرت بیشتری میخوام...
---------- نوشته در 06:53 PM اضافه شد ---------- نوشته قبلی در 06:50 PM ارسال شده بود ----------
به به!!! و این بازیکن به طرز ناگهانی همه رو شوکه میکنهسلام منم اومدم به بحث:d
مقایسه جالبی کردی که به نظرم خیلی جالبه. من دو تا شخصیت رو بررسی میکنم و نتیجه رو میگم:
دانته: بحث هارو خوندم اما اصلا از بعضی حرف ها خوشم نیومد. از نظر من دانته سه و دانته یک یکی از بهترین طراحی های این کاراکتر در طول سری دویل می کرای بودن که هیچ بروبرگشتی نداشتن. البته عده ای که بازی رو از دویل یک شروع کردن میگن دانته یک بهتره اما از نظر من دانته یک و دانته سه هرو شخصیت پردازی خیلی خوبی رو داشتن. دانته با اینکه سن و سال کمی رو داشت نوعی حس اعتماد به نفسی رو در ادم زنده میکرد. از نظر من یک کاراکتر اصلی همیشه نباید خیلی کامل و پخته باشه چون داستان یبس میشه. الان انیمه رو چند قسمت اولی رو دیدین اونقدر دانته رو قدرتمند جلوه دادن که داستان هیچ هیجانی به خود نمیگیره غیر قسمت یازدهم و نهمه که گفتم دانته مرد؟ نمیگم کاراکتر قوی بده اما کاراکتر یه سری ضعف جزئی رو باید در خودش بپذیره. من شخصیت دانته و ورجیل هر دو رو دوست دارم.
ورجیل با اینکه خیلی عمل شده کار میکنه و مرتبا کتاب میخونه و شخصیت خیلی جدی و سنگینی رو داره
اما
دانته خیلی بی حساب و سریع عمل میکنه این طبیعیه چون خیلی جووونه و خیلی شوخ طبع و با مزه هست
من هردو رو دوست دارم و ازشون حمایت میکم
اما اول دانته و بعد ورجیل
کجایی تو پس؟!
خب ببین این حقیقت! دانته تو شماره 3 هیچ چیزی واسه از دست دادن نداره، یعنی دانته اصلاً چیزی نداره که بخواد از دستش بده!!! اما تو شماره یک اینطور نیست! دانته یک حالا خودش رو بعنوان یه دویل هانتر واقعی قبول داره و تصمیمش بر اینه که هرجایی که شیاطین شاخ شدن بره شاخشون رو بشکونه...