Unpopular Opinion Center | [قوانین پست اول مطالعه شود]

[Z-fan]

با عرض سلام خدمت همه کاربرهای عزیز این انجمن
احتمالا برای شما هم شده که سلیقه گیمینگ تون و نظرات تون در مورد مباحث مختلف با چیزی که به صورت عمومی مورد قبوله اختلاف زیادی داره. نظر شما نظر منفور و ناپسندیه و با جریان غالب همخونی نداره.​

این جا جاییه که میتونید این نظرات تون رو بدون هیچ پیش داشت و رودربایستی ای به اشتراک بذارید​

چند تا قانون رو باید رعایت کنید در این خصوص :

1. قبل از هر چیز تو متن نظراتتون احترام به سلایق همدیگه رو مد نظر قرار بدید و سعی کنید به هیچ وجه متن تون جنبه توهین آمیزی نداشته باشه
2. نظر Unpopular شما باید فقط در مورد ویدیوگیم باشه.
3. مهم تر از قانون قبل، حتما نظرتون Unpopular Opinion باشه. این که بگید Ride to Hell Retribiution بازی مزخرفی بود یا این بازی ای که هفتصد تا نمره کامل و کلی جایزه برده بهترین بازی تاریخه، Unpopular Opinion محسوب نمیشن. حتی اگه ده بیست نفر یه گوشه ای خلافش رو بهتون گفته باشند.
4. به هیچ وجه نظرات همدیگه رو جهت تمسخر و ایجاد بحث و درگیری نقل قول نکنید. اگه کسی با احترام نظرشو در مورد چیزی گفته که مخالف نظر شماست، شما حق ندارید با بی احترامی باهاش برخورد کنید. و اگه نظر شخصی با بی احترامی همراه بود، پست مربوطه رو گزارش کنید تا رسیدگی شه
5. و مهم تر از هر چیز از قوانین کلی انجمن نظیر ادبیات مناسب، عدم ارسال پست های سیاسی و مذهبی، ارسال عکس های حجیم و... حتما رعایت کنید

موفق باشید.

 

[ar-15]

این پیرمرده دوباره سکته کرده، اما این سری از خوشحالی

 

[Democracy]

بنظرم کم کم بجای بحث کچلی باید بحث مهاجرت و پناهندگی رو بیاریم تو تاپیک فکر کنم بیشتر بدردمون بخوره

قطعا در این شرایط بهترین کار همین هست
بچه هایی که خارج از ایران هستند هم میتونند کمک زیادی بهمون بکنند.

 

[zilyzal]

قطعا در این شرایط بهترین کار همین هست
بچه هایی که خارج از ایران هستند هم میتونند کمک زیادی بهمون بکنند.

نکتش اینجاس که هیچ جایی مارو راه نمیدن بجز چهارتا کشور که مثل خودمون داغونن وگرنه کیه که بدش بیاد فرار کنه

 

[Democracy]

نکتش اینجاس که هیچ جایی مارو راه نمیدن بجز چهارتا کشور که مثل خودمون داغونن وگرنه کیه که بدش بیاد فرار کنه

برعکس اگر تحصیلات درست و حسابی داشته باشیم خیلی جا ما رو راه میدن

 

[BoxBox]

@BoxBox

Spoiler

 

[Thonkeyes]

بهترین اتفاقی که توی دنیا می تونه بیفته جنگ اتمی هست به صورتی که غرب و شرق چنان هم دیگه رو بزنن که از اکثر زمین هیچی نمونه.

 

[majidred2011]

بهترین اتفاقی که توی دنیا می تونه بیفته جنگ اتمی هست به صورتی که غرب و شرق چنان هم دیگه رو بزنن که از اکثر زمین هیچی نمونه.

منی که شونصد ساعت پای Fallout گذاشتم:
View attachment Bv79.mp4

 

[MrElectricWizard]

طبیعتا خیلی هم خوبه که مثلا یک تاپیک تخصصی داشته باشیم در مورد مهاجرت، تا بشه از کسانی که تجربه عملی دارند سوال ها و نکات مبهم رو پرسید،

اما در مجموع یعنی جدای از بحث تاپیک پرسش و پاسخ که خیلی هم خوبه،

به نظرم حداقل تا وقتی چنین هدف بزرگی (مثل مهاجرت) به مرحله عمل نزدیک نشده یا درش قرار نگرفته، بهتره خیلی در موردش حرف نزنیم، عنوان نکنیم و روش مانور ندیم، چون همچین کاری، در تضاد جدی با "تحقق یافتن ان هدف" قرار داره،

مطالعات زیادی هستند که نشون میدن به میزان اشتراک گذاری یک هدف بزرگ با دیگران، احتمال تحقق یافتن و رسیدنمون به ان هدف هم به میزان قابل توجهی کاهش پیدا میکنه، یکی از دلایل اصلیش هم مکانیزم پاداش مغز هست، در واقع مغز از طریق پیام رسان های عصبی (نوروترنسمیتر => دوپامین) در زمانی که ما به اهداف یا هدف خاصمون میرسیم، حس رضایت و شادی و کامیابی بهمون القا میکنه، حالا مشکل چه زمانی به وجود میاد؟ زمانی که ما "رسیدن به هدف" و در نتیجه ی ان انتقال پیام عصبی دوپامین رو، جایگزین با "صحبت در مورد ان هدف" با عموم، سوشال مدیا، همکاران اقوام و دوستان و اشنایان میکنیم،

در این حالت، در واقع ما میان بر میزنیم، در واقع کاری میکنیم که مغزمون ناخواسته تقلب کنه، یعنی چی؟ یعنی با صحبت در مورد اهدافمون، با مانور دادن در موردشون، با سو استفاده از مطرح کردنشون در موقعیت های اجتماعی و عمومی، ان دوپامین و مکانیسم انتقال پیام عصبی که باید بعد از تحقق ان هدف شکل میگرفت و منتقل میشد رو، خیلی زودتر از تحقق هدف، خیلی زودتر از حتی نزدیک شدن به هدف، میسازیم و منتقل میکنیم، طوری که بدون رسیدن به ان هدف، مغزمون دوپامین رو میسازه و منتقل میکنه، در این حالت ما خوشحال میشیم، اعتماد به نفس میگیریم، اما در طرف مقابل، حواسمون نیست که این اعتماد بنفس فیک و تقلبی و زودگذر و خالی بندی هست، حواسمون نیست که با انتقال این دوپامین، صرفا با بیهوده و الکی خوب کردن حالمون، فقط تحقق یافتن حقیقی ان هدف رو به تاخیر میندازیم، چون از نظر مقر فرماندهی بدن انسان یعنی مغزمون، ما به هدف رسیدیم و الان وقت استراحت و بهره برداری هست نه تلاش بیشتر!! (با صحبت و مانور رو هدف انجام نشده، و بازخورد معمولا خوب و موقعیت جدید اجتماعی پیش اومده از این کار، در واقع مغزمون رو فریب دادیم و وارد یک حالت خیالی از انجام هدف کردیم)

خب بزرگ ترین اشکال این ماجرا کجاست؟ وقتی که مغز به صورت فیک فکر میکنه ما به هدف رسیدیم، و دیگه بعد از ان نه تنها کمکمون نمیکنه که به هدف در واقع نرسیده، برسیم، بلکه امکانات رسیدن به ان هدف مورد نظر رو هم تا حد زیادی محدود میکنه، چون مغز فکر میکنه دیگه نیازی به ان امکانات نیست، چون با مطرح کردنش در عموم، فریب خورده که ما به هدف رسیدیم!!

اینجوری میشه که احتمالا زیاد دیدیم طرف 10 سال پیش صبح و شب در مورد مهاجرت حرف میزد، تو بحث ها روش مانور میداد و ازش سواستفاده میکرد، به کار نکرده مغرور میشد، و هنوز که هنوزه بعد از 10 سال حتی نزدیک به تحقق ان هدف مثلا مهاجرت هم، نشده، در طرف مقابل هم این جوری میشه که میبینیم یهو یهو و یهو، کسی که فکرشم نمیکنیم، مهاجرت میکنه، به هدفش میرسه(چون ان شخص به جای اینکه به نظر دیگران اهمیت بده و خیلی زود رو هدف مورد نظر مانور بده و ازش سواستفاده کنه، صرفا با دقت و ارامش مراحل رسیدن به هدف رو طی میکنه، چون چنین شخصی تمرکزش رو نکات پیچیده هدفش هست، نه مانور و فخر فروشی با هدف فرضی جلو دیگران)

قطعا دوست، اقوام مورد اعتماد، همکار مورد اعتماد، مربی و استاد، میتونه کمکون کنه، اما سوشال مدیا، عموم، جمع های خاص، فقط میتونه حال کوتاه مدتمون رو به صورت فیک و تقلبی خوب کنه، و هدف اصلی رو به تاخیر بندازه....

*این موضوع شامل هر هدف و کار مهم یا بزرگ و خاصی هم میشه، نه لزوما فقط مهاجرت...

 

[MrElectricWizard]

منی که شونصد ساعت پای Fallout گذاشتم:
View attachment 285034

منم شونصد ها ساعت تو فال اوت زندگی کردم فقط امیدوارم در نهایت تجربه مون در بازی کردن، تاثیرش در دنیای واقعی شبیه تاثیر تجربه ویدئوگیم رکس در توی استوری 2 نباشه

View attachment rex-you-d-think-with-all-my-video-game-experience-i-d-be-feeling-more-prepared-toy-story-2-giv...mp4

 

[HalfLife G]

متاسفانه یا خوشبختانه واقعیت اینه که به فرض محال همین لحظه هم EA بره تا یه سیستمی بیاد که زندگی نرمال رو به مردم بده، تو خوشبینانه ترین حالت چندین سال طول خواهد کشید و تضمینی هم نیست که اون سیستم هم دچار مشکلات خاورمیانه ایه خاص نشه یا از خارج دچارش نکنن.
در نتیجه بنظرم اگر کسی شرایط مهاجرت رو داشته باشه (تخصص+مالی) و مشکلی از نظر عاطفی یا نیاز به بودن در کنار عزیزانش نداشته باشه، مهاجرت نکنه بسیار بازنده خواهد بود. چون مطمینا با شرایطی که پیش اومده آینده کوتاه و میان مدت خیلی دارک تر از وضعیتی خواهد بود که الان توشیم.

البته اینم بگم که دلال جماعت فرق میکنن و طبیعتا به جز ایرانی که EA اداره میکنه همه جا براشون جهنمه

.

 

[Democracy]

طبیعتا خیلی هم خوبه که مثلا یک تاپیک تخصصی داشته باشیم در مورد مهاجرت، تا بشه از کسانی که تجربه عملی دارند سوال ها و نکات مبهم رو پرسید،

اما در مجموع یعنی جدای از بحث تاپیک پرسش و پاسخ که خیلی هم خوبه،

به نظرم حداقل تا وقتی چنین هدف بزرگی (مثل مهاجرت) به مرحله عمل نزدیک نشده یا درش قرار نگرفته، بهتره خیلی در موردش حرف نزنیم، عنوان نکنیم و روش مانور ندیم، چون همچین کاری، در تضاد جدی با "تحقق یافتن ان هدف" قرار داره،

مطالعات زیادی هستند که نشون میدن به میزان اشتراک گذاری یک هدف بزرگ با دیگران، احتمال تحقق یافتن و رسیدنمون به ان هدف هم به میزان قابل توجهی کاهش پیدا میکنه، یکی از دلایل اصلیش هم مکانیزم پاداش مغز هست، در واقع مغز از طریق پیام رسان های عصبی (نوروترنسمیتر => دوپامین) در زمانی که ما به اهداف یا هدف خاصمون میرسیم، حس رضایت و شادی و کامیابی بهمون القا میکنه، حالا مشکل چه زمانی به وجود میاد؟ زمانی که ما "رسیدن به هدف" و در نتیجه ی ان انتقال پیام عصبی دوپامین رو، جایگزین با "صحبت در مورد ان هدف" با عموم، سوشال مدیا، همکاران اقوام و دوستان و اشنایان میکنیم،

در این حالت، در واقع ما میان بر میزنیم، در واقع کاری میکنیم که مغزمون ناخواسته تقلب کنه، یعنی چی؟ یعنی با صحبت در مورد اهدافمون، با مانور دادن در موردشون، با سو استفاده از مطرح کردنشون در موقعیت های اجتماعی و عمومی، ان دوپامین و مکانیسم انتقال پیام عصبی که باید بعد از تحقق ان هدف شکل میگرفت و منتقل میشد رو، خیلی زودتر از تحقق هدف، خیلی زودتر از حتی نزدیک شدن به هدف، میسازیم و منتقل میکنیم، طوری که بدون رسیدن به ان هدف، مغزمون دوپامین رو میسازه و منتقل میکنه، در این حالت ما خوشحال میشیم، اعتماد به نفس میگیریم، اما در طرف مقابل، حواسمون نیست که این اعتماد بنفس فیک و تقلبی و زودگذر و خالی بندی هست، حواسمون نیست که با انتقال این دوپامین، صرفا با بیهوده و الکی خوب کردن حالمون، فقط تحقق یافتن حقیقی ان هدف رو به تاخیر میندازیم، چون از نظر مقر فرماندهی بدن انسان یعنی مغزمون، ما به هدف رسیدیم و الان وقت استراحت و بهره برداری هست نه تلاش بیشتر!! (با صحبت و مانور رو هدف انجام نشده، و بازخورد معمولا خوب و موقعیت جدید اجتماعی پیش اومده از این کار، در واقع مغزمون رو فریب دادیم و وارد یک حالت خیالی از انجام هدف کردیم)

خب بزرگ ترین اشکال این ماجرا کجاست؟ وقتی که مغز به صورت فیک فکر میکنه ما به هدف رسیدیم، و دیگه بعد از ان نه تنها کمکمون نمیکنه که به هدف در واقع نرسیده، برسیم، بلکه امکانات رسیدن به ان هدف مورد نظر رو هم تا حد زیادی محدود میکنه، چون مغز فکر میکنه دیگه نیازی به ان امکانات نیست، چون با مطرح کردنش در عموم، فریب خورده که ما به هدف رسیدیم!!

اینجوری میشه که احتمالا زیاد دیدیم طرف 10 سال پیش صبح و شب در مورد مهاجرت حرف میزد، تو بحث ها روش مانور میداد و ازش سواستفاده میکرد، به کار نکرده مغرور میشد، و هنوز که هنوزه بعد از 10 سال حتی نزدیک به تحقق ان هدف مثلا مهاجرت هم، نشده، در طرف مقابل هم این جوری میشه که میبینیم یهو یهو و یهو، کسی که فکرشم نمیکنیم، مهاجرت میکنه، به هدفش میرسه(چون ان شخص به جای اینکه به نظر دیگران اهمیت بده و خیلی زود رو هدف مورد نظر مانور بده و ازش سواستفاده کنه، صرفا با دقت و ارامش مراحل رسیدن به هدف رو طی میکنه، چون چنین شخصی تمرکزش رو نکات پیچیده هدفش هست، نه مانور و فخر فروشی با هدف فرضی جلو دیگران)

قطعا دوست، اقوام مورد اعتماد، همکار مورد اعتماد، مربی و استاد، میتونه کمکون کنه، اما سوشال مدیا، عموم، جمع های خاص، فقط میتونه حال کوتاه مدتمون رو به صورت فیک و تقلبی خوب کنه، و هدف اصلی رو به تاخیر بندازه....

*این موضوع شامل هر هدف و کار مهم یا بزرگ و خاصی هم میشه، نه لزوما فقط مهاجرت...

به لایک بسنده نکردم. دمت گرم واقعا نکات طلایی گفتی. عالی بود

 

[m.a.t]

یکسری تبدیل usb-c یا microUSB به hdmi وجود داره که دیدم روی گوشی‌های اندروید استفاده میکنن.

قصدم پخش تصویر و مدیا نیست. قراره جایگزینی برای تخته وایت‌برد باشه. یعنی روی اون شی نامشخص که تبلت یا هرچیزی ممکنه باشه، شکل و فرمول نوشته بشه و روی ویدیو پروژکتور نشون داده بشه
تخته‌های الکترونیکی میشه روشون چیزی نوشت و شکل کشید (عین کاغذ) اما خروجی تصویری نداره.
-----
در مورد بحث‌های خیلی جدی و تخصصی‌تون
شما اگر داخل یه گروهی تونستی بری و به راس‌شون بگی گلابی و بعد هم بگی آرمانتون بول‌شوتی بیش نیست و درجا جرت ندادن، اون وقت تازه میشه در مورد درست یا نادرست بودن اون دسته از افراد بحث کرد.
حالا چه پککککککککک باشه چه مزاحمین بلخ چه طرفداران پرسپولیس یا فداییان مسی

 

[BALALEHABASHI]

چقدر اب و هوا تو اردیبهشت بهشتی میشه چقدر از اذر تا اردیبهشت هوا کلا عالی و مطلوبه چقدر شهرهایی مث تبریز و شیراز تو این ایام قشنگن کنار دریای بوشهر تو اسفند که دیگه قیامته چقدر اون 2 هفته اول عید تو تهران خوب میشه و درنهایت میشه تو جنگل های سواد کوه از خوشی ارتحال معنوی بکنیم چقدر خوبه که همو دوس داریم و باهم خوشیم. حافظ تو خود حجاب خودی از میان برخیز.

 

[Deliverer]

چقدر اب و هوا تو اردیبهشت بهشتی میشه چقدر از اذر تا اردیبهشت هوا کلا عالی و مطلوبه چقدر شهرهایی مث تبریز و شیراز تو این ایام قشنگن کنار دریای بوشهر تو اسفند که دیگه قیامته چقدر اون 2 هفته اول عید تو تهران خوب میشه و درنهایت میشه تو جنگل های سواد کوه از خوشی ارتحال معنوی بکنیم چقدر خوبه که همو دوس داریم و باهم خوشیم. حافظ تو خود حجاب خودی از میان برخیز.

و چه کابوس وحشتناکی که از خرداد تا آخر شهریور در انتظارمونه با گرمای مزخرف و عرق حال به هم زن و گرد و خاک و نیش پشه و مگس و قطعی آب و برق و ...

 

[TDKR]

و چه کابوس وحشتناکی که از خرداد تا آخر شهریور در انتظارمونه با گرمای مزخرف و عرق حال به هم زن و گرد و خاک و نیش پشه و مگس و قطعی آب و برق و ...

من بچگی عاشق این چند ماهی که گفتی بودم و از بقیه سال متنفر الان دقیقا برعکسه این چندماه کاملا افسرده میشم. باید همیشه اول تابستون یه سفر دالامپر برم و اخر شهریور یه سفر شمال حالم عوض بشه بعد صبر میکنم تا ابان زندگی من از این ماه شروع میشه کلا ادم دیگه ای میشم یک ساعت بیکار بشم یا میرم کوه و طبیعت گردی یا سفر غیرممکنه یه روز خونه باشم تا اخرای اذر که برگ ها کامل میریزه. پارسال ابان رفتم روستای ارده تو گیلان یک هفته اونجا بودم 10سال جوونتر شدم چه بهشتیه.رانندگی تو اون جاده پونل به خلخال یکی از بهترین لحظات زندگیم بود حتما تجربه کنید.
زمستان هم که با برف خوشیم و سفر به جنوب بهار هم لرستان و کردستان بهشته.ارومیه سیلوانا.اردبیل.سه استان شمالی هم که بی نظیرن.
در کل هر4فصل همه جای ایران میشه رفت و لذت برد. امسال که هیچ جا نرفتنم
چند ساله بهار غرب و شمال غرب بخاطر گرد و غبار جهنم میشه گرونی و تورم هم اضافه کنیم دیگه چطور میشه لذت برد ولی واقعا اگه سیستم درست حسابی مملکت رو اداره میکرد ایران یکی از بهترین کشورهای دنیا بود.