منو یاد misfits انداخت
داستانش درمورد چندتا نوجوون بزهکار هست که محکوم میشن به انجام خدمات شهری و تمیز کردن یه ساختمون فرسوده...
این وسط یه رعدوبرق میزنه بهشون و هرکدوم یه قدرتی پیدا میکنن...
دقیق یادم نیست ولی تا فصل دوم یا سوم خیلی خوب بود ولی بعدش زد جاده خاکی.
ولی اینطور نبود که بگم ارزشش رو نداشت.
باد اوایل پخش ویچر افتادم
توی این چند سال زدن همه خاطرات خوب ما از بازی ویچر رو نابود کردن، در حدی که الان که اسمش میاد آدم یاد افتضاح سریالش میوفته تا شاهکار بازیش
زنده نیست این بشر ولی اگه بود 62 ساله می‌شد!
جیمز فاکینگ گاندولفینی
هفتۀ آینده Reservation Dogs هم تموم میشه؛ و FX همچنان استاد سریال‌های درجه‌یک و بی‌سرصدا.
فصل دوم فونداسیون رو دیدم و همین اول آخرش رو بگم: راضی بودم.
و اما بعد
همون طور که بارها گفته شده، سریال فونداسیون از روی مجموعه کتاب‌های بنیاد آسیموف اقتباس شده. البته شاید بعد از فصل دوم گفتن کلمه اقتباس کمی بحث برانگیز باشه و شاید الهام گرفتن کلمه بهتری باشه!!
آسیموف نویسنده شخصیت پردازی نیست (به نظر من). ممکنه خیلی‌ها باشن که بگن عاشق فلان کتاب آسیموف هستن اما فکر نمی‌کنم کسی باشه که بگه عاشق فلان شخصیت آسیموف باشه. البته روزگار عجیبیه و ممکن همچین کسی هم باشه
کتاب‌های آسیموف بیشتر بر اساس ایده‌ها پیش میرن. مثال فوق معروفش هم داستان «من ربات» ـه که کل داستان فقط برای توضیح دادن سه قانون نوشته شده و بقیه چیزها فرع اونه. و اینم تا حدی طبیعیه چون آسیموف خیلی بیشتر از کتاب‌های داستانی، کتاب‌های غیر داستانی نوشته و رمان عملی-تخیلی رو فقط به هدف رمان نوشتن کار نکرده.
حالا در اقتباس از چنین آثاری طبیعتاً مولف مجبور میشه مقداری درام و شخصیت اضافه کنه تا مناسب سینما یا تلویزیون بشه. این کار توی فیلم من ربات یه طور انجام شده بود و توی سریال فونداسیون یه طور دیگه انجام شده و فکر میکنم اینجا در مجموع کار بهتری انجام شده اما اتفاق بدی که افتاده (که اگر کتاب رو بذارید کنار شاید زیاد هم بد نباشه) چرخش سریال به سمت فضای جنگ ستارگان ـه. البته منظورم این نیست که شخصیت‌ها شمشیرهای نوری از پر شالشون بیرون می‌کشن.
اما در کتاب چالش‌ها با دیپلماسی و گفتگو حل میشه در صورتی که سریال تا حد زیادی اکشن و جنگ و ... داره.
تغییرات سریال نسبت به کتاب اونقدر زیاد شده که دیگه تبدیل شخصیت‌های مرد به زن، سفید پوست به سیاه پوست و قرار دادن شخصیت‌های لگبت دیگه به چشم نمیاد. بیننده آشنا به کتاب میگه اینا که بیخ داستان رو عوض کردن، دیگه تبدیل شهردار مرد به نگهبان زن که اهمیتی نداره.
کمکاکان فکر میکنم اگر کتاب رو نخونده باشید یا روی کتاب‌های بنیاد تعصب نداشته باشید و در عین حال از جنگ ستارگان و پیشتازان فضا هم خوشتون بیاد، از دیدن این سریال هم احتمالاً راضی خواهید بود.
و اما بعد
همون طور که بارها گفته شده، سریال فونداسیون از روی مجموعه کتاب‌های بنیاد آسیموف اقتباس شده. البته شاید بعد از فصل دوم گفتن کلمه اقتباس کمی بحث برانگیز باشه و شاید الهام گرفتن کلمه بهتری باشه!!
آسیموف نویسنده شخصیت پردازی نیست (به نظر من). ممکنه خیلی‌ها باشن که بگن عاشق فلان کتاب آسیموف هستن اما فکر نمی‌کنم کسی باشه که بگه عاشق فلان شخصیت آسیموف باشه. البته روزگار عجیبیه و ممکن همچین کسی هم باشه
کتاب‌های آسیموف بیشتر بر اساس ایده‌ها پیش میرن. مثال فوق معروفش هم داستان «من ربات» ـه که کل داستان فقط برای توضیح دادن سه قانون نوشته شده و بقیه چیزها فرع اونه. و اینم تا حدی طبیعیه چون آسیموف خیلی بیشتر از کتاب‌های داستانی، کتاب‌های غیر داستانی نوشته و رمان عملی-تخیلی رو فقط به هدف رمان نوشتن کار نکرده.
حالا در اقتباس از چنین آثاری طبیعتاً مولف مجبور میشه مقداری درام و شخصیت اضافه کنه تا مناسب سینما یا تلویزیون بشه. این کار توی فیلم من ربات یه طور انجام شده بود و توی سریال فونداسیون یه طور دیگه انجام شده و فکر میکنم اینجا در مجموع کار بهتری انجام شده اما اتفاق بدی که افتاده (که اگر کتاب رو بذارید کنار شاید زیاد هم بد نباشه) چرخش سریال به سمت فضای جنگ ستارگان ـه. البته منظورم این نیست که شخصیت‌ها شمشیرهای نوری از پر شالشون بیرون می‌کشن.
اما در کتاب چالش‌ها با دیپلماسی و گفتگو حل میشه در صورتی که سریال تا حد زیادی اکشن و جنگ و ... داره.
تغییرات سریال نسبت به کتاب اونقدر زیاد شده که دیگه تبدیل شخصیت‌های مرد به زن، سفید پوست به سیاه پوست و قرار دادن شخصیت‌های لگبت دیگه به چشم نمیاد. بیننده آشنا به کتاب میگه اینا که بیخ داستان رو عوض کردن، دیگه تبدیل شهردار مرد به نگهبان زن که اهمیتی نداره.
کمکاکان فکر میکنم اگر کتاب رو نخونده باشید یا روی کتاب‌های بنیاد تعصب نداشته باشید و در عین حال از جنگ ستارگان و پیشتازان فضا هم خوشتون بیاد، از دیدن این سریال هم احتمالاً راضی خواهید بود.
جدا برای لفراد بالای 22-23 سال چه جذابیتی داره ؟
شما خودت میبینی؟
سیزن اول که اومد خب یک موضوع جدید و جذاب بود و فضای سریال و دراماها و کانتست ها یادآور دوران تینیجری و دبیرستان بود ولی هرچقدر که گذشت سیزن 1 حکم طعمه ای برای جذب مخاطب پیدا کرد تا از سیزن 2/3 همون ارزش های معروف نتفلیکسی به خورد مخاطب داده بشه و فصل جدید هم چون گفته شده بود فصل پایانی و موضوع اصلی این فصل اوتیس-میو و طبق اسپویلی که شده بود از داستان، یک جورایی اقتباسی از رمان معروف زنان کوچک بود اون اسپویل میو به یک استاد دانشگاه علاقمند میشه و رابطه اش با اوتیس بهم میزنه خواستم این فصل جدید ببینم که همون ده دقیقه اول حجت تمام کرد.
شخصا تو موضوعات LGBT بهشون احترام میذارم، درکشون میکنم و اون گارد اصلا ندارم (حتی دوست tra*swoman و Le*bian هم دارم)
ولی اون حجم از وایب Qu*er و LGBT که تو ده دقیقه اول سریال دیدم بشدت کرینج و تهوع آور بود منی که فاز روشن فکری دارم گفتم wtf و اگه اینطور ادامه پیدا کنه قطعا دراپ میکنم.
پ.ن: دستبه بندی علاقه افراد به سرگرمی براساس سن افراد از پایه غلطه، حالا چه سریال باشه،انیمیشن باشه، لگو باشه، گیم باشه و...
یکی از سریال های مورد علاقه ام Freaks and Geeks که سالها بعد از دبیرستان دیدمش ولی بشدت خاطره انگیز و شیرین بود مخصوصا با حضور جیسون سیگل، سث روگن و جیمز فرانکو
من 30 سالمه و عاشق این سریالم
و واقعا حیف که فصل اخرشهیه سریال فان و حال خوب کنه
سریال Boiling Point در راهه. کارگردان فیلم‌ش برمی‌گرده برای کارگردانی سریال، استیون گراهام کبیر هم نقش‌ش رو احیا میکنه. البته گفتن دیگه سریال رو تک‌برداشته نمی‌گیرن، ولی سعی‌شون رو میکنن همون‌قدر درگیرکننده باشه
Boiling Point | Trailer - BBC
یک‌شنبه 9 مهر 1402
یک‌شنبه 9 مهر 1402
من هنوز کتاب‌ها رو نخوندم و در جریان نیستم چطوری هستن، ولی از سریال کم و بیش خوشم اومد و خوشحالم که سراغش رفتم.فصل دوم فونداسیون رو دیدم و همین اول آخرش رو بگم: راضی بودم.
و اما بعد
همون طور که بارها گفته شده، سریال فونداسیون از روی مجموعه کتاب‌های بنیاد آسیموف اقتباس شده. البته شاید بعد از فصل دوم گفتن کلمه اقتباس کمی بحث برانگیز باشه و شاید الهام گرفتن کلمه بهتری باشه!!
آسیموف نویسنده شخصیت پردازی نیست (به نظر من). ممکنه خیلی‌ها باشن که بگن عاشق فلان کتاب آسیموف هستن اما فکر نمی‌کنم کسی باشه که بگه عاشق فلان شخصیت آسیموف باشه. البته روزگار عجیبیه و ممکن همچین کسی هم باشه
کتاب‌های آسیموف بیشتر بر اساس ایده‌ها پیش میرن. مثال فوق معروفش هم داستان «من ربات» ـه که کل داستان فقط برای توضیح دادن سه قانون نوشته شده و بقیه چیزها فرع اونه. و اینم تا حدی طبیعیه چون آسیموف خیلی بیشتر از کتاب‌های داستانی، کتاب‌های غیر داستانی نوشته و رمان عملی-تخیلی رو فقط به هدف رمان نوشتن کار نکرده.
حالا در اقتباس از چنین آثاری طبیعتاً مولف مجبور میشه مقداری درام و شخصیت اضافه کنه تا مناسب سینما یا تلویزیون بشه. این کار توی فیلم من ربات یه طور انجام شده بود و توی سریال فونداسیون یه طور دیگه انجام شده و فکر میکنم اینجا در مجموع کار بهتری انجام شده اما اتفاق بدی که افتاده (که اگر کتاب رو بذارید کنار شاید زیاد هم بد نباشه) چرخش سریال به سمت فضای جنگ ستارگان ـه. البته منظورم این نیست که شخصیت‌ها شمشیرهای نوری از پر شالشون بیرون می‌کشن.
اما در کتاب چالش‌ها با دیپلماسی و گفتگو حل میشه در صورتی که سریال تا حد زیادی اکشن و جنگ و ... داره.
تغییرات سریال نسبت به کتاب اونقدر زیاد شده که دیگه تبدیل شخصیت‌های مرد به زن، سفید پوست به سیاه پوست و قرار دادن شخصیت‌های لگبت دیگه به چشم نمیاد. بیننده آشنا به کتاب میگه اینا که بیخ داستان رو عوض کردن، دیگه تبدیل شهردار مرد به نگهبان زن که اهمیتی نداره.
کمکاکان فکر میکنم اگر کتاب رو نخونده باشید یا روی کتاب‌های بنیاد تعصب نداشته باشید و در عین حال از جنگ ستارگان و پیشتازان فضا هم خوشتون بیاد، از دیدن این سریال هم احتمالاً راضی خواهید بود.
نمی‌تونم بگم خیلی عالی و درجه یک و اینا، ولی چیز سرگرم‌کننده و جالبی هست و مخصوصاً بخش‌های امپراتوری رو خیلی دوست دارم، برعکس بخش‌های مربوط به گیل که اعصابم خورد میشه. دخترک خیلی تلاش میکنه که خوب بازی کنه و بعضی جاها هم بد نیست انصافاً، ولی یه حالت اعصاب‌خوردکنی برای من داره!
از مدل حرکاتش تا حتی صداهایی که موقع آسیب دیدن(!) از خودش درمیاره، یه جوریه که اون بخش‌های سریال رو کوفتم میکنه! ولی بقیه بخش‌ها اکثراً خوب هستن، از بروبچ امپراتوری و بانو دمرزل، تا استاد جرد هریس که هی می‌میره و برمی‌گرده و من هم با خودش حال میکنم و هم کاراکترش.جلد اول آسیموف رو هم چند وقت پیش خریدم، ولی هنوز نخوندم و تا الآن مشغول جلد سوم تلماسه بودم که بسی چیز خفنی هم بود و به دوستانی که دو جلد قبلی رو خوندن، به شدت پیشنهاد میکنم برن سراغش. البته قبلش یه وام بگیرین، چون قیمت کتاب‌ها خیلی نجومی شده و در حالی که جلد اول تلماسه (۸۵۰ صفحه) رو سال ۹۷ خریده بودم ۷۵ هزار تومن، الآن جلد سوم (۶۵۰ صفحه) با قیمت ۴۵۰ هزار تومن منتشر شده.
قسمت اول سریال پریکوئل جان ویک (Continental) منتشر شد.
29 سال پیش در چنین روزی سریال "Friends" یکی از پر طرفدارترین سیتکام ها شروع به پخش کرد.
Google