اگر اشتباه نکنم اولین سریال آمریکایی هست که تا به الان کاملا در ژاپن بوده. یکی از خوبی های سریال اینکه بجای تصورات کلیشه ای، ژاپنی که نشون میداد خیلی به نزدیک به واقعیت میداد.
شخصیت اصلی بازیگر بنده خدا کنسل شده، نمیدونم فصل دوم چه اتفاقی میوفته، و جایگزین
اش میکنند یا نه. من خودم خیلی همذات پنداری بازیگر اصلی کردم وقتی گفت برای یادگیری زبان 9 ساعتی در روز درس میخونده.
کاملا حس ویب گونه رو در سریال منتقل می کرد.
قسمت اول رو هم نگاه کنی معلومه تمرین کرده.
از اون بیشتر روی اعصاب تر این دختره شخصیت اصلی داستانه! فاز خانم نامشخص بود.
بنظرم کرکتر اصلی بیشتر این پسره یاکوزا بود تا کرکتر اصلی... از یکجایی ببعد آقای گایجین حس شخصیت فرعی رو میداد!
کلا سریال خیلی خوب و درست حسابی بود، در موقعی که سینما و TV ژاپنی ماورای تعطيله امیدوارم غربی ها بتونن اثار خوبی از ژاپن استخراج کنند.