PlayStation The Last of Us Part II

بالاخره در همایش PSX 2016 ، دومین نسخه از عنوان The Last of Us تایید شد.

در شماره ی دوم هم نظاره گرـه ماجراهای Joel و Ellie خواهیم بود، اما اینبار در نقش ـه Ellie ـه 19 ساله ی تشنه ی انتقام بازی خواهیم کرد.

برخلاف نسخه ی اول این بار کارگردانیه این عنوان تنها به عهده ی Neil Druckmann خواهد بود و Bruce Straley نقشی در این عنوان نخواهد داشت.
همچنین صداپیشه های نسخه ی اول ، برای ایفای نقش در این عنوان هم برگشته اند.

Spoiler

Spoiler

The Last of Us Part II - PSX 2016: Reveal Trailer
720p || 1080p || 4K

The Last of Us Part II - Teaser Trailer #2

آهنگ ساز این نسخه هم Gustavo Santaolalla خواهد بود که پیش تر وظیفه ی آهنگ سازیه شماره ی قبل این عنوان را بر عهده داشت.

Spoiler

Wayfaring Stranger - By Ellie & Joel - PSX 2017

10 نکته ای که از The Last of Us نمیدانید

​

با تشکر از @sabco برای لینک تریلر و احسان عزیز (@Kaine ) برای کارهای گرافیکی زیبای پست اول

 

[Michael Gove]

 

[M..AR..A]

Spoiler: سوال راجب مرحله

دوستان من الان مرحلهthe descent هسم تا آخر بازی تقریبا چند ساعت دیگه اش مونده منظورم مراحل گیم پلی دار

بستگی به بازی کردن خودت داره حداقل فکر کنم یه3-4 ساعتی مونده

 

[esm nadaram]

Spoiler: در صورت اتمام بازی باز شود

چراغا رو خاموش کنید و در اتاق رو ببندید

و ترجیحا تکیلا کنارتون و یه نخ سیگار رو لباتون

یه هدفون هم رو گوشتون بزارید

بعد ویدئو زیر رو پلی کنید و به لحظه هایی که این سری بازی واسمون رقم زد فکر کنید

تکیلا اگه نبود دلستر و یا دوغ هم جوابه

 

[Mehdi Cage]

میگن مشت نمونه ی خرواره ، از همین فروم خودمون شروع کن ، میزان معقولیت و سواد و هدف و سابقه ی کاربرهای سایت کاملا مشخصه. اینکه میگن نظر هر شخصی محترمه جای خود ولی واقعا ارزش نظر شخص X با ارزش نظر شخص Y زمین تا آسمون فرقشه. حالا تو مقایسه کن ببین در همین فروم بازی از نظر چه افرادی شاهکاره و از نظر چه افرادی زباله ... نتیجه ش خیلی واضح و روشنه.
بیرون از این فروم هم دقیقا همینه ، چه در مورد مدیا و چه گیمرها .

من امروز دوباره بازی رو شروع کردم و یاد اون نظرسنجی که گذاشتی افتادم. سوال این بود که کدوم یکی از عناصر بازی براتون جذاب‌تره، و یادمه خیلیا تعجب کرده بودن که چرا داستان اینقدر رای آورده. امروز تازه متوجه شدم چقدر برای داستان بازی هیجان داشتم. چون تازه امروز داشتم به عظمت کارگردانی و اکتینگ و روایت داستانش پی‌ می‌بردم! انگار دور اول اینقدر درگیر خود داستان بودم که به خیلی چیزا زیاد دقت نکردم. شایدم چون ادامه‌ی The Last of Us بود خیلی چیزا به نظرم عادی می‌اومد. ولی امروز کاملا مطمئن شدم این لامصبا به طرز بی‌رحمانه‌ای استانداردهای کارگردانی و اکتینگ و روایت داستان رو کنار خیلی چیزای دیگه تو مدیوم بازی ارتقا دادن. واقعا نمی‌دونم کی قراره دوباره همچین کیفیتی - حتی نزدیک بهش - رو بین بازی‌ها ببینیم.

حالا اینا رو گفتم که بگم اصلا کاری ندارم خیلیا با بازی حال نکردن. مشکل اینه که خیلیا دارن همچین شاهکاری رو "مسخره" می‌کنن و ویدئو می‌دن که "بازی رو نخرید" و حالشون از بازی بهم خورده و مردم رو به نفرت پراکنی نسبت بهش تشویق می‌کنن. و این واقعا ترسناکه!

اگه بازی رو تموم کردید این ویدئو رو هم ببینید. قشنگ کمرم شکست یه دور با دیدنش! خصوصا که برای ساخت ویدئو از بند موردعلاقه‌ام هم استفاده کرده.

Spoiler

 

[vaan 2]

من امروز دوباره بازی رو شروع کردم و یاد اون نظرسنجی که گذاشتی افتادم. سوال این بود که کدوم یکی از عناصر بازی براتون جذاب‌تره، و یادمه خیلیا تعجب کرده بودن که چرا داستان اینقدر رای آورده. امروز تازه متوجه شدم چقدر برای داستان بازی هیجان داشتم. چون تازه امروز داشتم به عظمت کارگردانی و اکتینگ و روایت داستانش پی‌ می‌بردم! انگار دور اول اینقدر درگیر خود داستان بودم که به خیلی چیزا زیاد دقت نکردم. شایدم چون ادامه‌ی The Last of Us بود خیلی چیزا به نظرم عادی می‌اومد. ولی امروز کاملا مطمئن شدم این لامصبا به طرز بی‌رحمانه‌ای استانداردهای کارگردانی و اکتینگ و روایت داستان رو کنار خیلی چیزای دیگه تو مدیوم بازی ارتقا دادن. واقعا نمی‌دونم کی قراره دوباره همچین کیفیتی - حتی نزدیک بهش - رو بین بازی‌ها ببینیم.

حالا اینا رو گفتم که بگم اصلا کاری ندارم خیلیا با بازی حال نکردن. مشکل اینه که خیلیا دارن همچین شاهکاری رو "مسخره" می‌کنن و ویدئو می‌دن که "بازی رو نخرید" و حالشون از بازی بهم خورده و مردم رو به نفرت پراکنی نسبت بهش تشویق می‌کنن. و این واقعا ترسناکه!

اگه بازی رو تموم کردید این ویدئو رو هم ببینید. قشنگ کمرم شکست یه دور با دیدنش! خصوصا که برای ساخت ویدئو از بند موردعلاقه‌ام هم استفاده کرده.

Spoiler

من هر روز به دوستان میگم،،،، بازی یه دونه گوتی هم نبره برام مهم نیست ،،، ولی اگه مراسم و سایتی تو این ۴ بخش جایزه رو به تلو نده ... باید درش رو گل گرفت

گرافیک فنی
موسیقی
Voice actress اشلی جانسون (که تو تلو دیگه وُیس اکت نبود ،، رسما خود اکت بود ... من انتهای روز دوم سیاتل با اکت اشلی جانسون شک شده بودم ...)

Spoiler: عکس از داستان

کارگردانی
..................

یه چیز دیگه هم که بعد بازی برام پیش اومد ، لرزش دست گرفتم ، خصوصا دست راست... امروز پوستم کنده شد تا باهاش کار کنم ، قشنگ در حد دو سه میل میلرزید

 

[last of amir]

من هر روز به دوستان میگم،،،، بازی یه دونه گوتی هم نبره برام مهم نیست ،،، ولی اگه مراسم و سایتی تو این ۴ بخش جایزه رو به تلو نده ... باید درش رو گل گرفت

گرافیک فنی
موسیقی
Voice actress اشلی جانسون (که تو تلو دیگه وُیس اکت نبود ،، رسما خود اکت بود ... من انتهای روز دوم سیاتل با اکت اشلی جانسون شک شده بودم ...)

Spoiler: عکس از داستان

View attachment 153383

کارگردانی
..................

یه چیز دیگه هم که بعد بازی برام پیش اومد ، لرزش دست گرفتم ، خصوصا دست راست... امروز پوستم کنده شد تا باهاش کار کنم ، قشنگ در حد دو سه میل میلرزید

دقیقا اون سکانسی که تو اسپویلر گذاشتی به نظرم قوی‌ترین اکتی بود که من توی ویدیوگیم دیدم(برای همه هم مثال میزنمش) و از طرفی چون تکنولوژی‌های ناتی جلوتره، بازی‌های دیگه نمیتونن تا این حد احساسات رو منتقل کنن و حتی اگه اکت خوبی هم داشته باشن مثلا انیمیشن‌ها اذیت میکنن

 

[Michael Gove]

 

[Mehdi Cage]

Voice actress

Spoiler: اسپویل داستان

بازی اشلی فراموش نشدنیه. اون قسمت که جلوی چشمای الی، جول داره جون می‌ده به طرز عجیب و غریبی اکتینگ همه خوبه، ولی اکتینگ اشلی... تمام احساساتی که تو اون لحظه داشتم رو تو بازی اشلی و چهره‌ی الی - به لطف تیم فنی استودیو - لمس کردم.
اما.
اما تروی بیکر. تروی بیکر تو این نسخه اوج مهارت بازیگری خودش رو به خرج داد. جول تو نسخه‌‌ی قبل تقریبا فقط یه شخصیت بود. شخصیتی که زخم خورده و بدبینه و داره دوباره به زندگی امید پیدا می‌کنه. اما جول پارت دوم شخصیتای بیشتری رو پوشش می‌داد. برای مثال سکانس اول بازی. اونجا جول به شدت به جول نسخه‌ی اول نزدیکه. داره به تامی می‌گه "نمی‌دونم چی شد که من همچین کاری کردم!" شخصیه که از کارش پشیمون نیست و همچنان باور داره الی رو نجات داده و کار درستی کرده، اما باورش نمی‌شه برای یه آدم دیگه این همه سختی رو به جون خریده. هنوز تو شوکه و اصلا نمی‌خواد به این فکر کنه که الی چه چیزایی می‌دونه.
سکانس بعدی؟ سکانس بعدی همون جوله نسخه‌ی قبله، با این تفاوت که داره سعی می‌کنه خودش رو به الی نزدیک کنه. تو نسخه‌ی قبل این الی بود که با جوکای بی‌مزه و حرف زدناش سعی می‌کرد با جول ارتباط برقرار کنه و جول پسش می‌زد، اما حالا قضیه برعکس شده. اگه تامی تو راه یه جوک برای جول تعریف کنه، جول یاد الی و جوکای مسخره‌ش می‌افته. اما این دفعه بهش بی‌توجه نیست. میاد پیش الی و با لبخند سعی می‌کنه جوک رو تعریف کنه، اما به پته پته می‌افته و جوک یادش می‌ره. چرا؟ چون جول می‌خواد با الی ارتباط برقرار کنه، اما نمی‌تونه. چون بعد 20 سال ناامیدی و تنهایی ارتباط برقرار کردن سخته. خصوصا که الی هم دیگه الی نسخه‌ی اول نیست. بعد اون قضیه فهمیده تمام اون سختی‌هایی که پشت سر گذاشتن به هیچ دردی نخورده و جونش اهمیتی نداشته و افسردگی دوران نوجوونی اومده سراغش. برای همین رابطه‌شون یک طرفه‌‌تر شده، و جول داره به هر دری می‌زنه تا از منطقه‌ی امن ذهنی خودش بیاد بیرون و رابطه‌شون رو نزدیک‌تر کنه. گیتار رو میاره و شروع می‌کنه به آهنگ خوندن، و از اونجایی که insecure هست به الی می‌گه "قول بده بهم نخندی" و شروع می‌کنه به خوندن. به نظرم این نقطه برای جول شروع مسیر "دوباره اعتماد کردن" هست.

حالا این جول رو مقایسه کنید با جولی که توی فلش بکِ "دایناسور" حضور داشت. اونجا جول دوباره "پدر" شده. با الی شوخی می‌کنه، سر به سرش می‌ذاره، و مثل سکانس قبل برای ارتباط برقرار کردن دست و پا نمی‌زنه. چون راهش رو تا حدی پیدا کرده و توش بهتر شده. آخرش بعد تمام کارایی که تو اون قسمت برای الی کرده، باز هم ازش می‌پرسه که بهش خوش‌گذشته و از هدیه‌ش خوشش اومده یا نه. چون با وجود اینکه توی ارتباط برقرار کردن بهتر شده، ولی هنوز insecure هست و برای اینکه نسبت به خودش احساس بهتری پیدا کنه، نیاز داره از سمت کسی که دوستش داره تایید بشه. همین ویژگی‌های ریز و درشت این شخصیت هست که اینقدر به "انسان" بودن نزدیکش می‌کنه؛ نه به قهرمان بودن. و تروی بیکر به طرز فوق‌العاده‌ای از پس همچین شخصیت چندلایه‌ای براومده. تک تک دیالوگای جول، و تک تک سکانس‌هایی که جول توش حضور داشته، به پوست و گوشت آدم نفوذ پیدا می‌کنه، و این تا حد زیادی به لطف بازی فوق‌العاده‌ی تروی بیکره.

درسته اندازه‌ پارت اول تو بازی حضور فیزیکی نداشته، اما تو همون جاهایی که بود، حرفه‌ای‌ترین ورژن خودش رو به نمایش گذاشت.

 

[ferod]

یکی از عجایب دنیا واسه من مهم شدن نظرات یوتیوبرا در مورد بازیهاهستش واقعا تاسف باره بیای بر اساس نظر یه یوتیوبر بازی رو بکوبی
به عنوان کسی که نزدیک 30 ساله گیمر هستش اینو میگم تا حالا هیچ بازی به اندازه این بازی از لحاظ احساسی منو تحت تاثیر قرار نداد
داستان بازی فوق العاده بود گاهی قلب آدم به درد می یومد ولی در آخر که بازی تموم میشد یه احساس رضایت درون آدم ایجاد میشد البته این نظر من هستش کاری هم به بقیه ندارم مهم اینکه بازی منو راضی کرد و همین برام کافیه
من از یه مورد خیلی خیلی خیلی خوشحالم چون بازی تو دوره ای از زندگیم منتشر شد که از لحاظ عقلی . و عاطفی به سنی رسیدم که میتونم بهترین نتیجه گیری رو انجام بدم و این برام خیلی فوق العاده هستش
آروز میکنم یه روزی مثل بازی هورایزن این بازی هم برای سایر پلتفرمها منتشر بشه تا همه این شاهکار رو بازی کنن و بعد بازی ساعتها به فکر فرو برن

 

[db07]

نمیدونم این جزییات جدید رو کسی قبلا گذاشته یا نه
هیچ بازی ندیدم اینقدر به جزییات اهمیت بده البته به غیر rdr2

Spoiler: حاوی اسپویل

https://www.youtube.com/watch?v=WUR-i6OdlLE

 

[beh1382]

همین الان بازی تموم کردم بهترین تجربه از نظر گیم پلی و داستان برای من
همون چیزی که همیشه از یه بازی میخوام داستان و گیم پلی عالی

Spoiler: تموم نکردی نخون

غمگین ترین چیزی بود که تصورشو میکردم درموندگی ابی و انتقام کور الی
حقیقتا وقتی ابی رو تو صحنه آخر دیدم جا خوردم
فقط میخواست بره دنبال یه زندگی آروم ابی
و الی که دینا رو هم از دست داده بود و عملا هیچی نداشت خودش تک و تنها تو دنیایی که انسان ها حتی لحظه ای نمیتونن همو تحمل کنن و دائما در حال جنگ و جدالن بجای نجات انسانیت
در واقع چیزی که از دست رفته و دیگه امیدی به نجاتش نیست انسانیته چیزی که الی هم داشت از دست میداد و یاد آوری چهره جول اونو دوباره به انسانیت برگردوند

نمیدونم میتونه قسمت سومی داشته باشه یا نه حتی اگه همین جا هم تموم شده باشه کاملا راضیم
به امید دیدن بازی های بیشتر با چنین غنای داستان و گیم پلی

 

[B-King]

کالکشن دیتیل ها نمیدونم چرا تمومی نداره

 

[only sony]

Duncan Jones کارگردان Moon, Source Code, Warcraft

​

 

[vaan 2]

Spoiler: اسپویل داستان

بازی اشلی فراموش نشدنیه. اون قسمت که جلوی چشمای الی، جول داره جون می‌ده به طرز عجیب و غریبی اکتینگ همه خوبه، ولی اکتینگ اشلی... تمام احساساتی که تو اون لحظه داشتم رو تو بازی اشلی و چهره‌ی الی - به لطف تیم فنی استودیو - لمس کردم.
اما.
اما تروی بیکر. تروی بیکر تو این نسخه اوج مهارت بازیگری خودش رو به خرج داد. جول تو نسخه‌‌ی قبل تقریبا فقط یه شخصیت بود. شخصیتی که زخم خورده و بدبینه و داره دوباره به زندگی امید پیدا می‌کنه. اما جول پارت دوم شخصیتای بیشتری رو پوشش می‌داد. برای مثال سکانس اول بازی. اونجا جول به شدت به جول نسخه‌ی اول نزدیکه. داره به تامی می‌گه "نمی‌دونم چی شد که من همچین کاری کردم!" شخصیه که از کارش پشیمون نیست و همچنان باور داره الی رو نجات داده و کار درستی کرده، اما باورش نمی‌شه برای یه آدم دیگه این همه سختی رو به جون خریده. هنوز تو شوکه و اصلا نمی‌خواد به این فکر کنه که الی چه چیزایی می‌دونه.
سکانس بعدی؟ سکانس بعدی همون جوله نسخه‌ی قبله، با این تفاوت که داره سعی می‌کنه خودش رو به الی نزدیک کنه. تو نسخه‌ی قبل این الی بود که با جوکای بی‌مزه و حرف زدناش سعی می‌کرد با جول ارتباط برقرار کنه و جول پسش می‌زد، اما حالا قضیه برعکس شده. اگه تامی تو راه یه جوک برای جول تعریف کنه، جول یاد الی و جوکای مسخره‌ش می‌افته. اما این دفعه بهش بی‌توجه نیست. میاد پیش الی و با لبخند سعی می‌کنه جوک رو تعریف کنه، اما به پته پته می‌افته و جوک یادش می‌ره. چرا؟ چون جول می‌خواد با الی ارتباط برقرار کنه، اما نمی‌تونه. چون بعد 20 سال ناامیدی و تنهایی ارتباط برقرار کردن سخته. خصوصا که الی هم دیگه الی نسخه‌ی اول نیست. بعد اون قضیه فهمیده تمام اون سختی‌هایی که پشت سر گذاشتن به هیچ دردی نخورده و جونش اهمیتی نداشته و افسردگی دوران نوجوونی اومده سراغش. برای همین رابطه‌شون یک طرفه‌‌تر شده، و جول داره به هر دری می‌زنه تا از منطقه‌ی امن ذهنی خودش بیاد بیرون و رابطه‌شون رو نزدیک‌تر کنه. گیتار رو میاره و شروع می‌کنه به آهنگ خوندن، و از اونجایی که insecure هست به الی می‌گه "قول بده بهم نخندی" و شروع می‌کنه به خوندن. به نظرم این نقطه برای جول شروع مسیر "دوباره اعتماد کردن" هست.

حالا این جول رو مقایسه کنید با جولی که توی فلش بکِ "دایناسور" حضور داشت. اونجا جول دوباره "پدر" شده. با الی شوخی می‌کنه، سر به سرش می‌ذاره، و مثل سکانس قبل برای ارتباط برقرار کردن دست و پا نمی‌زنه. چون راهش رو تا حدی پیدا کرده و توش بهتر شده. آخرش بعد تمام کارایی که تو اون قسمت برای الی کرده، باز هم ازش می‌پرسه که بهش خوش‌گذشته و از هدیه‌ش خوشش اومده یا نه. چون با وجود اینکه توی ارتباط برقرار کردن بهتر شده، ولی هنوز insecure هست و برای اینکه نسبت به خودش احساس بهتری پیدا کنه، نیاز داره از سمت کسی که دوستش داره تایید بشه. همین ویژگی‌های ریز و درشت این شخصیت هست که اینقدر به "انسان" بودن نزدیکش می‌کنه؛ نه به قهرمان بودن. و تروی بیکر به طرز فوق‌العاده‌ای از پس همچین شخصیت چندلایه‌ای براومده. تک تک دیالوگای جول، و تک تک سکانس‌هایی که جول توش حضور داشته، به پوست و گوشت آدم نفوذ پیدا می‌کنه، و این تا حد زیادی به لطف بازی فوق‌العاده‌ی تروی بیکره.

درسته اندازه‌ پارت اول تو بازی حضور فیزیکی نداشته، اما تو همون جاهایی که بود، حرفه‌ای‌ترین ورژن خودش رو به نمایش گذاشت.

دقیقا

Spoiler: اسپویل از اخر داستان

دقیقا تروی بیکر رو به خاطر زمان کوتاه لحاظ نکردم .. ولی رابرت دنیرو هم به خاطر ده دقیقه بازی کردن تو پدر خوانده اسکار گرفت
سبک روایت داستان هم نیل از پدر خوانده الگو گرفته ...
کلا همه شگفت انگیز بودن ،، همون جا که تامی افتاده رو زمین و تفنگ ابی روی سرشه ،،، اصلا آدم لذت می‌بره کف میکنه، از کیفیت اکت ویس اکتورش

 

[VecchiaSignora]

این اثر فاخر بقدری جزیبات و ریزه کاری ها داره که هر کسی میتونه با چند بار بازی کردن باز هم نکته های جدیدی رو ازش بیرون بکشه.نمیدونم تا حالا در موردش صحبت شده یا نه .

اتفاقی داخل رودخانه تو Downtown کوله پشتی رو باز کردم تا یکی از نامه ها رو دوباره بخونم و در کمال تعجب دیدم کاغذ های داخل کوله پشتی همگی خیس شدن!

جالب تر اینکه به میزان قرارگیری کوله پشتی داخل آب , کاغذها و وسایل داخل کوله کم یا زیاد خیس میشن و البته صدای تکان دادن شون و حتی نحوه تا خوردنشون تو دستای الی هم تغییر میکنه!!!! همه اینا در حالتی که بعد از خیس شدن , چند دقیقه بعد به یکباره قرار نیست همه چیز داخل کوله خشک بشه!هر دقیقه ای که میگذره ایتم های داخل کوله کم کم شروع به خشک میکنن.و هر باری که نقشه شهر یا ایتم های داخل کوله رو در میاری فیزیک و صدای جدیدی دارند تا زمانی که ایتم ها بطور خشک میشن و به حالت اول برمیگرددن.


پایین میبینید که کاغذها کاملا خیس شدن :


و اینجا هم مدت زمانی گذشته و کاغذها و ایتم ها شروع به خشک شدن کردن:


چند صفحه قبل در مورد موضوع اعتماد مردم جکسون صحبت شد که دوست داشتم درموردش صحبت کنم :

Spoiler: چپتر جکسون

یکی از دوستان از اعتماد راحت جول به ابی گفت که خارج از شخصیت جول بود , بقیه دوستان جواب های خوبی دادن فقط خواستم اینو هم اضافه کنم زمان میتونه هر کی رو عوض کنه و جول هم بی اسثتنا نیست . بار اولی هم نبوده که کسی تو برف گیر میکنه اطراف جکسون ,نجات داده میشه و به جکسون آورده میشه.خود شخصیت Seth هم که عصبی میشه موقع بوسیدن الی و دینا یکی از همون افرادی هست که از اطراف جکسون پیدا میشه در حالی که همسر و فرزندانش رو بتازگی از دست داده .ما این موضوع رو تو یکی از نامه هایی که ابی اوایل بازی زمانی که از اوون جدا میشه تا اطلاعات بیشتری در مورد جکسون ییدا کنه تو یه کلبه پیدا میکنیم.

بازی تو زمان های متفاوت و شرایط متفاوت به این اشاره میکنه که برای مردم جکسون غریبه ها خطرناک نیستن و این غریبه ها میتونن نیروی بالقوه کاری جدید برای جکسون باشن مثل seth و یا کالاهایی رو داشته باشن که مردم جکسون بتونن باهاشون تبادل کنن , مثل قهوه یی که جول بدست آورده بود.

حالا خیلیا بازم زیر بار نمیرن میگن خارج از شخصیت جول از پارت 1 هست و قابل قبول نیست. من میتونم براشون از پارت 1 هم حتی مثال بیارم جایی که جول به هنری اعتماد میکنه اسمشو میگه و باهاش به قرارگاه شون میره.حالا اگر اونجا هنری لحظه آخر قبل از کشتن خودش , جول رو هم میکشت آیا جول بازم رفتارش غیر عادی بوده ؟ و داستان ایراد داره؟ یا فقط برای جول تو پارت 2 ایراده که به دیگران اعتماد کنه ؟

در مورد شخصیت seth و عصبانیتش از بوسه الی این برداشت رو میکنم که از اونجایی که seth در حال حاضر بدون همسره و الی و دنیا رو گزینه های به القوه همسری برای خودش یا بقیه مردان میبینه و واسه همین به اون صورت و شدت واکنش نشون میده , چون دختر ها و زن ها رو فقط وسیله ی جنسی میبینن .آینه متفاوتش میتونه جسی باشه که حتی با شنیدن این قضیه با اینکه باهاش مشکل داره ولی درست و منطقی برخورد میکنه. بازی میخواد به ما بگه نسل جدید انسان ها برعکس نسل های گذشته که این اتفاقات براشون قبح و غیر قابل قبول بوده راحتر میپذرن تفاوت های جنسی رو.همونطور که انسان های قبل تر بلاخره قبول کردن زن ها فقط یک وسیله جنسی نیستن و میتونن تو جوامع انسانی از خونه بیرون بیان و به یک اندازه حضور و فعالیت داشته باشن در کنار مردان.

ودر آخر میخوام به badass ترین دیالوگ تاریخ ویدو گیم بوسیله badass ترین کرکتر عمرم اشاره کنم :

Spoiler: چپتر جکسون

Why don’t you say whatever speech you have rehearsed and get this over with.
نمیتونم پنهان کنم اینو , بعد از شنیدن این جمله از جول مو به تنم سیخ شد.نمیدونستم بعد از شنیدن این جمله از جام بلند شم و به افتخارش دست بزنم یا واسه رفتنش از دنیا بدون اطلاع از آینده تامی و الی بزنم زیر گریه. .یه حس دوگانه عجیبی داشتم سراسر اون سکانس و تا چند روز بعدش.

از چشمان ابی و زبان بدنش بعد از کشتن جول کاملا واضحه ذره ای نتوست از انتقامی که درون ذهنش تو این 5 سال بارها و بارها تکرارش کرده بود لذت ببره.اونم فقط و فقط بخاطر رفتار بی اندازه مغرورانه جول که حتی تو لحظات اخر زندگیش هم براش ذره ای التماس نکرد.

اون سکانس برای من تلخ ترین سکانسی هست که تو عمرم تجربه کردم و همینطور بهترین سکانسی که تو بیست و پنج سال گیمریم دیدم.

یه تلفیق عمیقا سورئال.