احتمالا دستت رو Caps Lock خورده چون واسه من پیش اومد و تا چن دقیقه نفهمیدم جریان چیهدوستان چرا کاراکتر خیلی اروم راه میره؟یا همینجوره کلا؟یعنی همیشه باید بدویم؟
دویدن فقط وقتی amp میزنی انگار بازی رو گذاشتی رو سرعت 2xراه رفتن که همینه و آرومه.
دو نوع هم دویدن داره.
یکی حالت گرم کردن و یکی هم مدل یوسین بولت.
نقد خوبی بودنظر Kevduit بعد 100 ساعت بازی کردن
هر ستاره کلی سیاره خالی در واقعیت داره که عملا هیچی ندارن. بازی هم بخصوص مینویسه که سیاره barren هست و صرفا به خاطر realism تو بازی هستند. حتی یه دیالوگ فکر کنم sam داره که اشاره میکنه به این موضوع. بازی اجباری هم نمیکنه به گشتن اونها. اون سیاراتی که کوئست دارن یا poi همشون سیارات ارزشمندین. آب و هوا متفاوت، پوشش گیاهی و حیوانی مختلف و کلا رنگ و بوی متفاوتی دارن و اصطلاحا barren نیستن. تعداد اینا هم زیاده و فکر کنم بالای ۱۰۰تا باشه به راحتی.نقد خوبی بود
از نظر کوئست ها و داستان ها و اتفاقات در بازی واقعا پر محتوا هست و محتوا هم آبکی نیست واقعا روش کار شده و به راحتی به 100 ساعت هم میرسه. از حیث کاوش های فضایی و سفرهای فضایی باهاش موافقم اگر از نوع NMS میخواید, ناامیدتون میکنه. هنوز دلیلی هم پیدا نکردم که بخوام سیاره های خالی رو بگردم و سفرهای فضایی هم برای من تبدیل شده برم توی منو و فست تراول کنم. در مورد RPG هم خوب از بالدورز گیت خیلی ضعیف تره ولی همچنان انتخاب هایی که میکنیم تاثیرگذاره و روی سرنوشت خودمون وکرکترها و ادامه جریانات تاثیرگذار
در مورد سیستم پرک ها باهاش کاملا مخالفم، به نظرم کاملا جذاب و خوب طراحی شده و خیلی با این قسمت حال میکنم و سیستم آپگریدش هم خوبه.
نبردهای فضایی هم به نظرم خیلی سخت نیست فقط لازم هست که پرک های مورد نظر رو بگیرید، توی این مورد مشکل نخوردم.
به نظرم بازی آسونه گذاشتم روی Very hard شاید یکم به چالش کشیده بشم
در کل بعد 80 ساعت بازی( و این که میدونم هنوز خیلی خیلی از چیز مختلف بازی رو تجربه نکردم) به این نتیجه رسیدم بازی به معنای واقعی قربانی انجین خودش شد. اون عدم وجود تجربه یکپارچه به بازی ضربه زده واقعا اگر یکپارچگی وجود داشت بازی از این رو به اون رو میشد، مخصوصا سفرهای فضایی. شاید تاد و بر و بچ با توجه به آگاهی از محدودیت های انجین وسعت بازی رو کمتر میکردند( در حد 2-3 منظومه) ولی جزئیات رو بیشتر میکردند و اون گشت و گذار در سیاره های خالی هم معنادار تر! و این پروژه جاه طلبانه 1000 سیاره با توجه به محدودیت منابع خودشون و سخت افزار کنونی میذاشتن برای استارفیلد 2!
در کل من یک معتاد به تمام معنا به بازی گشتم، حالا حالاها هم ازش دست نمیکشم!
درسته، میدونم واقعیت هم اینجوری هست و اینها برای اون حس realism این کار رو کردند ولی به نظر برای بازی با توجه به Cost-Benefit ای که داشته با عقل جور در نیومده. احساس میکنم وسعت بازی با توجه به محدودیت های انجین، به تجربه بازی بشدت آسیب زده، با ساده تر کردن منوها و ایجاد یکسری میانبر و کوچیک کردن وسعت بازی در عوض بزرگتر کردن و پر جزئیات تر کردن سیاره های باقیمونده و شهرها، تجربه یکپارچه تری ایجاد میشد و لازم نبود هی بریم تو منوی بازی فست تراول بزنیم . از نظر محتوا بازی کارش درسته و واقعا غنی هست.هر ستاره کلی سیاره خالی در واقعیت داره که عملا هیچی ندارن. بازی هم بخصوص مینویسه که سیاره barren هست و صرفا به خاطر realism تو بازی هستند. حتی یه دیالوگ فکر کنم sam داره که اشاره میکنه به این موضوع. بازی اجباری هم نمیکنه به گشتن اونها. اون سیاراتی که کوئست دارن یا poi همشون سیارات ارزشمندین. آب و هوا متفاوت، پوشش گیاهی و حیوانی مختلف و کلا رنگ و بوی متفاوتی دارن و اصطلاحا barren نیستن. تعداد اینا هم زیاده و فکر کنم بالای ۱۰۰تا باشه به راحتی.
همین الان ناسا هزاران سیاره پیدا کرده که عملا مفت خدا نمیرزن.... دیگه این که بازیه. مثلا همین مریخ عملا سیاره بیخودیه و فقط به خاطر نزدیکی به زمین مورد توجه هست و بحث immediate colonisation. تو بازی هم با کارکترهای اهل مریخ حرف بزنیم همشون دارن مینالن برخلاف سیارات آدموار که std o2 هستن و بازی خیلی متنوع و خوشگل هم طراحیشون کرده.
به نظرم هیچ ربطی نداره با این قضیه. یکپارچه نبودن یه تصمیم تکنیکی بوده و جای ۱۰۰۰ سیاره، ۱۰ سیاره هم میزاشتن نمیتونستن چنین چیزی رو اجرا کنن رو کنسول ها.درسته، میدونم واقعیت هم اینجوری هست و اینها برای اون حس realism این کار رو کردند ولی به نظر برای بازی با توجه به Cost-Benefit ای که داشته با عقل جور در نیومده. احساس میکنم وسعت بازی با توجه به محدودیت های انجین، به تجربه بازی بشدت آسیب زده، با ساده تر کردن منوها و ایجاد یکسری میانبر و کوچیک کردن وسعت بازی در عوض بزرگتر کردن و پر جزئیات تر کردن سیاره های باقیمونده و شهرها، تجربه یکپارچه تری ایجاد میشد و لازم نبود هی بریم تو منوی بازی فست تراول بزنیم . از نظر محتوا بازی کارش درسته و واقعا غنی هست.
به هرحال تصمیمی بوده که تیم بتسدا گرفته و به نظر این تصمیم چندان هم درست نبوده و به زحماتی که کشیدن آسیب زده.
به نظرم هیچ ربطی نداره با این قضیه. یکپارچه نبودن یه تصمیم تکنیکی بوده و جای ۱۰۰۰ سیاره، ۱۰ سیاره هم میزاشتن نمیتونستن چنین چیزی رو اجرا کنن رو کنسول ها.
به نظر من ۹۵ درصد سیاره ها نه کار زیادی برا طراحیشون شده نه حذفشون جا برا چیزای دیگه رو باز میکرده. رفتن بهشون هم کاملا اختیاریه ولی حضورشون به شدت به ایمرژن بازی اضافه میکنه. همینکه شما یه قمر ببینی دور سیاره و بدونی که میتونی بری روش فرود بیای به شدت چیز مهمیه و دلیلی نداره حذف بشه واقعا.
بالاخره هرکی یه جوری بازی میکنه، من خیلی از فرود رو همین سیارات خالی و ۱ ساعت گشتن برا پیدا کردن نقطه مناسب ساخت outpost برای استخراج بهینه منابع سیاره لذت میبرم.
درباره انجین هم شما یه بخش داستان رو میبینی. اره محدودیت های خودش رو داره ولی از اونور بهشت ماد ساز هاست و کمک میکنه بازی لایف تایم بسیار بلند و بالایی تجربه کنه به کمک کامیونیتی ماد سازش و تو خود بازی هم مثلا فیزیک فوق العاده ای ارائه میده.
درباره قیاس با بالدرز هم یه چیزی بگم، اکشن نقش افرینی ها اومدن چون بخش زیادی از مردم میخواستن ار پی جی سبک تری تجربه کنن. پس اینا دوز سبک تر اونو با اکشن و ادونچر بیشتر قاطی کردن و بازی هایی مثل بازی های بتزدا و CDPR و ... بوجود اومدن.
خب مشخصه ار پی جی اینا به غلظت ار پی جی های کلاسیک مثل بالدرز گیت نمیرسه!
کسی که چنین ایرادی میگیره بعید میدونم اصلا خودش هم مخاطب بالدرز گیت باشه چون اگه باشه، میدونه شان ساخت اکشن ار پی جی هت و تفاوتشان با Crpg ها چی بوده.
من برام مهم نیست چون هر ۲ تا دیوینیتی رم عاشقشون بودم و عاشق بالدرز هم خواهم شد ولی قیاس مسخره ایه کلا.
موضوع این نبود که به جای 1000 تا سیاره 10تا میذاشتن دیگه لودینگ نداشتیم، موضوع این بود که وقتی میدونی همچین محدودیتی داره این انجین، به جای تیکه تیکه کردن نقشه بازی در این وسعت، وسعت کمتر و یک دست تر ولی با جزئیات بیشتر میساختی و منوهای بهتری طراحی میکردی تا اون بازی هرچی بیشتر یکپارچه تر بنظر بیاد. خیلی از مراحل بازی مجبورت میکنه از فلان سیاره بری فلان سیاره دیگه که صرفا با یکی حرف بزنی یا بری ی ایستگاه فضایی، بعضی وقت ها دو سه جا، اینجا هی میری منو فست تراول یا میری داخل فضا پیما و کلی لودینگ داری، خب نقشه یک پارچه تر این مقدار لودینگ ها هم کمتر میکرد،. اصافه کردن وسیله نقلیه در این صورت هم خیلی به تجربه بهتر بازی کمک میکرد تا لودینگ های زیادایرادات بازی ربطی به 1000 تا سیاره نداره وقتی شما تو یه مغازه 20 متری میخواید برید لودینگ داره چه ربطی داره به تعداد سیارهها؟ تاد هاوارد و تیمش هیچ اهمیتی به تعداد لودینگها نمیدادن و نتیجش هم شده اینکه هر بار میخواید از روی سیاره برید به یه سیاره دیگه 3-4 بار لودینگ باید ببینید، وگرنه الیت دنجرس مال 8 سال پیش +100 میلیارد ستاره و +1 تریلیون سیاره و ماه حتی یه لودینگ هم تو کل بازی نیست وقتی لودینگ اول بازی تموم شد. اگر اینهمه لودینگ توی بازی نبود و این مسئله رو جدی گرفته بودن و جهان بازی Seamless بود بازی به مراتب بهتر میشد و نمرات بهتری هم میگرفت.
خب منم دقیقا جواب همین رو دادم دیگه.موضوع این نبود که به جای 1000 تا سیاره 10تا میذاشتن دیگه لودینگ نداشتیم، موضوع این بود که وقتی میدونی همچین محدودیتی داره این انجین، به جای تیکه تیکه کردن نقشه بازی در این وسعت، وسعت کمتر و یک دست تر ولی با جزئیات بیشتر میساختی و منوهای بهتری طراحی میکردی تا اون بازی هرچی بیشتر یکپارچه تر بنظر بیاد. خیلی از مراحل بازی مجبورت میکنه از فلان سیاره بری فلان سیاره دیگه که صرفا با یکی حرف بزنی یا بری ی ایستگاه فضایی، بعضی وقت ها دو سه جا، اینجا هی میری منو فست تراول یا میری داخل فضا پیما و کلی لودینگ داری، خب نقشه یک پارچه تر این مقدار لودینگ ها هم کمتر میکرد،. اصافه کردن وسیله نقلیه در این صورت هم خیلی به تجربه بهتر بازی کمک میکرد تا لودینگ های زیاد
من خودم هم آنقدر بازی برام محتوا داشته و سرگرم کرده که لودینگ ها را نادیده گرفتم و برام مهم نیست ولی خب قطعا تو ذوق میزنه و مفت میشه ازش امتیاز کم کرد، حالا شاید این امتیاز ها و متا سرعقلشون آورد، ی تصمیم مهمی برای انجین شون گرفتند
منم همینکار رو میکنم ولی خب باز هربار میخوای ساخت و ساز کنی باید همه رو ورداری و کارتو بکنی و دوباره بزاری سر جاش. نمیگم خیلی سخته ولی خب کاش با ورکبنچ ها شیر میشد اینونتوری این.دوستان اگر مشکل مدیریت Resource ها رو دارید یک باکس هست توی زیر زمین لاج پشت میز مربوط به Research که ظرفیتش نا محدوده. هر موقع از ماموریت اصلی میام تموم ریسورسهای خودم و همراهم رو اونجا ذخیره میکنم. هر موقع هم بخوام چیزی بسازم میرم همه رو برمیدارم. کارم که تموم شد همه رو Store میکنم، چون همه ورکبنچها همونجا هستند عملا مشکل مدیت ریسورس هام تا الان حل شده. میخوام یک پایگاه بسازم با تمام امکانات ولی تا اون موقع هنوز خیلی کار دارم.
من بشخصه از سفرهای فضایی بازی خوشم نیومده و بشدت محدود هست و همش هم درگیر منوها و نقشه و لودینگ، ترجیح میدادم اگر قرار بود خروجی اینجوری باشه، بجای سفرهای زیاد بین سیاره ها، روی چند تا از سیاره های خاص تمرکز زیادی داشته باشیم و خیلی سراغ سفرهای فضایی نریم مگر برای گشت و گذار و جمع آوری ریسورس و... نمیدونم منظورمو خوب میتونم توضیح بدم یا نه؟! در کل میخوام بگم باید تاجایی که میتونستن با محدودیت هاشون میساختند و با استفاده از اینجور تکنیک ها، لودینگ ها رو کم میکردند( میدونم قابل حذف شدن نیست)، ولی به نظر میاد خودشون موضوع لودینگ ها رو کامل نادیده گرفتند و اون پروژه 1000 سیارشون رو ساختند.خب منم دقیقا جواب همین رو دادم دیگه.
اینا محیط های interior بزرگ رو هم همراه با لودینگ گزاشتن.
چه ۱۰۰۰ سیاره چه ۱۰۰ چه ۱۰ چه ۱ سیاره، فرقی نمیکرد. لودینگ رو شاخش بود.
پس حذف ۱۰۰۰ سیا ه هیچ مزیت مثبتی به بازی اضافه نمیکرد جز اینکه قطعا حس ایمرژن بازی رو آسیب میزد بهش و یه نقطه قوت بازی فعلی رو میگرفت.
اینا محیط های داخلی هم یه تیکه کامل نساختن، میخوای ورود و خروج به فضای سیارات seamless باشه؟ جدا از اینکه خب این انجین کفاف نمیده، کلا چنین چیزی رو فک نکنم هیچ تیم و هیچ انجینی رو سخت فزار کنسول بتونه اجرا کنه.