اگر کسی نمیخواد داستان بازی براش اسپویل بشه به هیچ وجه این تاپیک رو دنبال نکنه .
PlayStation *SPOILER ALERT* گفتگو در مورد داستان The Last of Us Part II (پست اول با دقت خوانده شود)
- Thread starter Nima
- تاریخ آغاز
Ali Venom
کاربر سایت
بیشتر تاییدی بر حرف من هست! در مدیوم سرگرمی مثل ویدیو گیم که بشدت تکنولوژی محور هست دلست 1 بعد از هفت سال اینقدر رای اورده و دلست 2 داغ که حتی ممکنه یکسری گیج هایپ هنوز باشند! اینقدر
هفت سال بعد چی؟ دلست 2 همینقدر خفنه؟
اشتباهات همینه، دلست 2 کاملا با دیدگاه متفاوتی از یک ساخته شده و اساسا دو بازی متفاوت هستند
و لول دیزاین بشدت اشتباه میکنی، دلست 2 کاملا سینمازده تر از نسخه یک هست و کاملا عقب گرد داره برای مثال سکشن های بازی کاملا جدا از هم طراحی شدند در حالی که تو دلست 1 درسته اینطوری بود ولی با انداختن فاصله زیاد بین محیطها این ضعف رو پوشنده بوده ولی تو دلست 2 شما تو یک طبقه آشوب به پا میکنی و از در رد میشی میری طبقه بالا ! اوکی همه چیز نرمال شده!!
فکرکن در دنیایی که MGSV عرضه شده که حتی فعالیت هات تو outpost اینطرف نقشه روی اونطرف نقشه تاثیرمیذاره به همچین دیزاینی در دلست2 بگی یک منظومه دیگه است
گذر زمان اثبات کننده است! همین الان دلست 2 با این همه پیشرفت صنعت گیم برای بسیاری پشت سره دلست یک هست سندیت محکمی داره
Solidsnake_1
کاربر سایت
آقا علی ما هنوز منتظر نقد شما هستیم چی شد ؟! خدایی نکرده vpnتون تموم‌شده نتونستید بقیه walkthrough رو نگاه کنید ؟
HalfLife G
Loyal Member
پس بذار گذر زمان خودش اثبات کنه
لازم نیس به هر کسی که از بازی خوشش اومده و در تاپیک داستان بازی داره به دور از هر حاشیه ای در موردش صبحت میکنه انگ فن بوی بود بودن بزنی
.
من ۲ بار بازی رو روی درجه هارد تموم کردم، یکبار هم همچین موردی رو ندیدم.
در مورد قسمت دوم حرفت هم باید بگم این فقط نظر شماست، شخصا وجب به وجب بازی رو گشتم و لذت بردم، هر گوشه و کنار بازی یه چیزی هست که ارزش وقت گذاشتن رو داره.
فکر کنم بین تمامی حرفها این "گذر زمان اثبات کننده است! "خیلی حرف خوبی بود 
pxc33
کاربر سایت
اتفاقا گرگ میلر هم همین حرفو زد که عظمت tlou 2 با گذشت زمان حتی بیشتر از این مشخص میشه، به قول خودش سال های زیادی درباره این اثر (که به نظرش فراتر از یک بازی هست) حرف زده خواهد شد.
به راحتی میشه گفت ناتی داگ هم در نسل ۸ و هم در نسل ۷ باعث جلو بردن صنعت شده و احتمالا بهترین (یا حداقل یکی از بهترین) اثر ساخته شده در دو نسل اخیر صنعت گیمینگ متعلق به ND هست و خوب این به در و دیوار زدن های این بندگان خدا اینو تغییر نمیده
به راحتی میشه گفت ناتی داگ هم در نسل ۸ و هم در نسل ۷ باعث جلو بردن صنعت شده و احتمالا بهترین (یا حداقل یکی از بهترین) اثر ساخته شده در دو نسل اخیر صنعت گیمینگ متعلق به ND هست و خوب این به در و دیوار زدن های این بندگان خدا اینو تغییر نمیده
دلیلش خیلی واضحه ، قهرمانشون رو کشتن و کنترل قاتل رو دادن دستشون . خیلیا اینو بر نمیتابن ، تحملش رو ندارن ، سنگینه براشون . خیلیا ویدیوگیم بازی میکنن بخاطر قهرمان پروری و همذات پنداری با قهرمان .
بازی بر خلاف این باشه براشون تبدیل میشه به بازی بد یا داستان بد .
هرچقدر هم خودتون رو به در و دیوار بکوبید هیچ دلیلی غیر از این نیست ...
این گذر زمان رو خیلی خوب اشاره کردی ... هر چند من شک ندارم وقتی زمانش رسید یا کانال رو عوض کردید که به روتون نیارید یا اینکه یه بامبول جدید درست میشه
جالبه که دمیج کنترل بهترین بازی سال رو هم رفتی
... یعنی TLOU II باید بهترین بازی دهه بشه که قبول کنیم چقدر خفنه ... پس بریم سال 2030 بیایم الانم که TLOU 1 و ND نسل قبل رو دکل کردید چون هم 7 سال ازش گذشته و داغش سرد شده و هم اینکه از جای دیگه مایه بذاری خنده دار میشه داستان !
ضمن اینکه پوشش خوبی هم هست برای اعتبار بخشیدن به حرفاتون که مثلا من طرفدار این سری هستم و نیت فنبوی بازی ندارم و ....
ولی اونایی که TLOU II رو دوست دارن فنبوی کنسولن یا مُرید نیل دراکمن .
last of amir
کاربر سایت
علی میشه out of lore بودن پایان بازی و اضافی بودن بخش لو رو کامل توضیح بدی؟ تو وقتی میگی لو کلا اضافیه مشخصه که اصا پایان برات معنی نمیده چون یکی از پایه‌های پایان بازی lev عه. بعد میگی پارت دو روی کاشته‌های نسخه اول ساخته شده و این حرفت واقعا مضحکه چرا؟ چون حتی اسم بازی هم تلو دو نیست و تلو پارت دوعه و اساسا باید ادامه همون باشه و طبیعتا قرار نیس که دوباره بیاد جول و الی رو از اول شخصیت‌پرداری کنه. بعد نرم بودن کارکتر جول کاملا توی فلشبک‌ها مشخصه و اصا نیازی نیس رفرنس بدم. بعد اینکه شخصیت ابی عمق جول و الی رو نداره اصا نمیفهممش. اینکه شما اندازه جول باهاش ارتباط نگرفتی دلیلش این نیس که این کارکتر عمق نداره. دلیلش اینه که پیش‌زمینه شما راجب جول و الی تو ابتدای بازی کاملا خنثی بوده ولی پیش‌زمینه حس شما نسبت به ابی تنفر بوده و اینکه باید کارکتر تو ذهنیت شما از تنفر به خنثی بودن برسه و سپس برسه به علاقه و ینی اینکه نسبت به جول و الی یک مرحله عقب‌تره و زده یکی از بهترین کارکترهای ویدیوگیم هم کشته بدون اینکه تا وسط بازی دلیلش رو بدونیم. تازه حتی ناتی سر این کارکتر باج هم نمیده و از نظر ظاهری و جنسی جذابیتی براش نزاشته و اینطوری جذب مخاطب براش خیلی سخت‌تره. البته فکر کنم شما به کارکترهایی مثل کوایت علاقه داری که بدون شخصیت‌پردازی و حتی یک عکس میتونه مخاطب رو به سمت خودش بکشه
حالا از اون دو دلیلی که گفتم بگذریم کارکتر ابی حدود دوماه قبل از انتشار توی دوتا لیک به خیلی از مردم شناسونده شد که رسما زد کارکترسازی رو نابود کرد. دوتا لیکی که کارکتر ابی رو یک کارکتر وحشی و غیرمنطقی و زمخت معرفی میکرد، یکی کات‌سین کشتن جول و یکی هم کات‌سین حمله به الی و دینا. یعنی مخاطب دوماه وقت داشت که توی ذهنش راجب این کارکتر تنفر بچینه و هی ازش فاصله و فاصله بگیره و حتی به بازی اجازه نده که شخصیت‌پردازیش کنه و دقیقا زمانی که بازی میره سمتش، دسته رو میکوبه تو دیوار و میگه:" وای چرا اینا منو مجبور میکنن که با این کارکتر بازی کنم و اصا دیگه نمیخوام این ۷ ۸ ساعت رو ادامه بدم." مجموع این دلایلی که بهت گفتم مخصوصا دلیل آخر باعث میشه که این کارکتر تا این حد آندریتد باشه در صورتی که جزییات شخصیت‌پردازیش جز ۳ تای برتر این نسله به راحتی و هیچ ایرادی تو شخصیت‌پردازیش وجود نداره و از اکتینگش هم نمیخوام حرفی بزنم دیگه. اون مقایسه‌ات با رد دد هم جالب نبود اصا و واقعا متوجه نشدم که چه ایرادی میخوای بگیری. اینکه سلایق و تفاسیر مردم اینقدر نسبت به یک بازی متفاوته اتفاقا دلیل بر برتری اون بازیه و بهترین فیلم‌های تاریخ هم حتی تو زمان عرضه‌شون باعث دفع خیلی از سلایق شدن و این عمل هم کاملا خودآگاه بوده و دراکمن خودش هم ۴ سال پیش حتی قبل از ساخت این نسخه گفت که نصف طرفدارها ازش متنفر میشن.
راجع به این تیکه هم نریمان گفت ، ولی من هم تاکید میکنم به هیچ وجه همچین چیزی نیست که جایی که داری با مخفی کاری میری همراهت دیده بشه و کاورت از بین بره و مجبور باشی وارد مبارزه بشی .
اون محیط های بزرگ هم اصلش توی سیَتل هست که اون هم کلی داستان و دیالوگ و نوت و کالکتیبل مهم وجود داره ، البته برای کسی که اهمیت بده به این چیزا و زبانش هم خوب باشه که بفهمه ، نه برای کسی که بخواد مثل بازی مالتیپلیر بکش برو جلو بازی کنه ...
8030v2
کاربر سایت
جالبه هفت سال پیش کسی نمی‌گفت جوئل یه قاتل هست و فایرفلای مظلوم واقع شدن و جوئل جون میلیاردها انسان رو به خطر انداخت و این حرفها، تازه کسی هم یه انتقاد کوچیک میکرد از جوئل مورد عنایت دوستان قرار می‌گرفت.
الان بعد از 7 سال کلا جوئل شد شخصیت بد بازی. قاچاقچی. قاتل. شکنجه گر.
واقعا باید تبریک گفت به نویسنده داستان و کارگردان بازی که اینطوری نظرات رو برگردوند.
منم بنظرم بازی نقص و ضعف داره یکم. داستان حالا یکم جای بهتر شدن داشت.
تحول شخصیت جوئل به کنار، بنظرم پردازش ابی میتونست خیلی بهتر باشه! به پوچی رسیدن بعد از انتقامش بنظرم باید بیشتر پردازش میشد. و حتی رستگاری که با یارا و لیو داشت به سمتش میرفت. همچنین بنظرم خط داستانی الی هم نیازمند یکم پیچش های بیشتری داشت چون یکم مونوتون بود (بجز وسط روز 2 و پیدا کردن جسی و بعدش کشتن نورا، خیلی مونو تون بود داستان الی)... حتی قسمت حذف شده شکار در چپتر Farm هم بنظرم واقعا نبودش حس شد. داستان نیاز داشت PTSD الی و نیازش به کشتن رو بیشتر درک کنه... (جدای اینا به شخصه یکم دو ساعت اخر و سانتا باربارا رو آف ترک حس کردم که میتونست کوتاه تر و متفاوت تر باشه...)
ولی مشکلات اصلی این قضیه اینه که بازی طولانی بود! 30 ساعت بود که تقریبا فیلر واقعا کم داشت. همین زمان اصلا کمی نیست. از اون سمت میخواستن این قضایا رو بهتر کنن با یک بازی 60-50 ساعتی طرف میبودیم...
ولی گیمپلی و طراحی مرحله با وجود اینکه بازی "خطی و داستان محور" هست، بنظرم پرفکت بود. من بودم حتی ترجیح میدادم محیط های بزرگتر بیشتر داشته باشه. مرحله Downtown عالی بود. مراحل ازین بزرگتر و با فرعی های بیشتر حتی بنظرم جذاب ترش میکرد. هوش مصنوعیم بنظرم بدون نقص بود
نمیدونم از کجاش ایراد میگیرید...
من بازم گفتم اگر داستان و موسیقی رو فاکتور بگیریم، بقیه جنبه ها پارت 2 خیلی جلوتر از پارت 1 هست (به نسبت زمان عرضه). موسیقی پارت 1 در کل بنظرم بهتر بود. هرچند نسخه 2 هم عالی بود.
داستان ولی جاییه که اینجا یکم مشکل ایجاد میکنه. داستان نسخه اول یک داستان چیزی بود که کلاسیک میشه و در نهایت دوستداشتنی بودن، همیشه تو یاد میمونه. ولی نسخه دوم نمیخواست این کارو بکنه. میخواست یک سیلی بزنه تو گوشت جوری که ردش بمونه. براش مهم نبود ادم بده باشه. میخواست دید جدیدی بمون بده. بخاطر همین قضایا بنظرم ارزش بالایی داره. ما این مسئله Video game for good رو توی یک فاز دوست داشتنی تر و زیبا تر توی خیلی بازیا دیدیم. بزرگترین مثالش همین RDR 2 ولی پارت 2 کلا از رویه جدایی وارد شد (مثل اون معلمه توی فیلم Whiplash). نمیشه گفت کارش درسته یا نه کار ضعیفیه. ولی چیزی که هست، بازی اصلا "دوست داشتنی" نیست. ولی نمیخواست که باشه. صرفا میخواد از عشق پارت اول استفاده کنه و یک شک رو بهمون بده و مارو متوجه چیزی کنه...
من هنوزم بنظرم پارت 2 در کل پکیج ارزشمند تریه... شاید ضعف داشته باشه ولی خیلی تکان دهندست... خیلی منو به فکر فرو برد و روم تاثیر گذاشت. فرا تر از یک لذت چند ساعته بود...
تحول شخصیت جوئل به کنار، بنظرم پردازش ابی میتونست خیلی بهتر باشه! به پوچی رسیدن بعد از انتقامش بنظرم باید بیشتر پردازش میشد. و حتی رستگاری که با یارا و لیو داشت به سمتش میرفت. همچنین بنظرم خط داستانی الی هم نیازمند یکم پیچش های بیشتری داشت چون یکم مونوتون بود (بجز وسط روز 2 و پیدا کردن جسی و بعدش کشتن نورا، خیلی مونو تون بود داستان الی)... حتی قسمت حذف شده شکار در چپتر Farm هم بنظرم واقعا نبودش حس شد. داستان نیاز داشت PTSD الی و نیازش به کشتن رو بیشتر درک کنه... (جدای اینا به شخصه یکم دو ساعت اخر و سانتا باربارا رو آف ترک حس کردم که میتونست کوتاه تر و متفاوت تر باشه...)
ولی مشکلات اصلی این قضیه اینه که بازی طولانی بود! 30 ساعت بود که تقریبا فیلر واقعا کم داشت. همین زمان اصلا کمی نیست. از اون سمت میخواستن این قضایا رو بهتر کنن با یک بازی 60-50 ساعتی طرف میبودیم...
ولی گیمپلی و طراحی مرحله با وجود اینکه بازی "خطی و داستان محور" هست، بنظرم پرفکت بود. من بودم حتی ترجیح میدادم محیط های بزرگتر بیشتر داشته باشه. مرحله Downtown عالی بود. مراحل ازین بزرگتر و با فرعی های بیشتر حتی بنظرم جذاب ترش میکرد. هوش مصنوعیم بنظرم بدون نقص بود
نمیدونم از کجاش ایراد میگیرید...من بازم گفتم اگر داستان و موسیقی رو فاکتور بگیریم، بقیه جنبه ها پارت 2 خیلی جلوتر از پارت 1 هست (به نسبت زمان عرضه). موسیقی پارت 1 در کل بنظرم بهتر بود. هرچند نسخه 2 هم عالی بود.
داستان ولی جاییه که اینجا یکم مشکل ایجاد میکنه. داستان نسخه اول یک داستان چیزی بود که کلاسیک میشه و در نهایت دوستداشتنی بودن، همیشه تو یاد میمونه. ولی نسخه دوم نمیخواست این کارو بکنه. میخواست یک سیلی بزنه تو گوشت جوری که ردش بمونه. براش مهم نبود ادم بده باشه. میخواست دید جدیدی بمون بده. بخاطر همین قضایا بنظرم ارزش بالایی داره. ما این مسئله Video game for good رو توی یک فاز دوست داشتنی تر و زیبا تر توی خیلی بازیا دیدیم. بزرگترین مثالش همین RDR 2 ولی پارت 2 کلا از رویه جدایی وارد شد (مثل اون معلمه توی فیلم Whiplash). نمیشه گفت کارش درسته یا نه کار ضعیفیه. ولی چیزی که هست، بازی اصلا "دوست داشتنی" نیست. ولی نمیخواست که باشه. صرفا میخواد از عشق پارت اول استفاده کنه و یک شک رو بهمون بده و مارو متوجه چیزی کنه...
من هنوزم بنظرم پارت 2 در کل پکیج ارزشمند تریه... شاید ضعف داشته باشه ولی خیلی تکان دهندست... خیلی منو به فکر فرو برد و روم تاثیر گذاشت. فرا تر از یک لذت چند ساعته بود...
Dinosaur
Loyal Member
در مورد گیمپلی که فقط میتونم بگم مخالفم و بس!
یعنی هم هوش مصنوعی فوق‌العاده هست از نظر من (و جالبه که اگه در کل ۳۰ ساعت بازی یه بار هم اشتباه کنه، بعد از کشته شدن دشمن‌ها معذرت‌خواهی میکنه و میگه ببخشید که باعث شدم دشمن خبردار بشه. خودم این رو ندیدم، ولی بقیه گویا تجربه‌ش رو داشتن) و هم مخفی‌کاری نسبت به فضای بازی خیلی خوبه. مطمئناً در حد MGS نیست، چون سبک بازی هم نمی‌طلبیده همچین چیزی رو، ولی برای بازی‌ای مثل TLoU خیلی عالیه. مراحل لو هم جزو بهترین بخش‌های بازی هستن به نظر من و حتی بهتر از خیلی بخش‌های الی.اینکه داستان سلیقه‌ای باشه یعنی بد؟!
کی همچین حرفی رو زده؟ داستان TLoU2 و مهم‌تر از اون نحوه روایتش یه چیز متفاوتی نسبت به اکثر بازی‌ها هست و برای همین جنجال درست کردنش هم عجیب نیست. وقتی مخاطب عاشق شخصیتی مثل جول هست و همون اول بازی این شخصیت به شکل فجیعی می‌میره و بعدش هم کنترل قاتل رو میدن دست گیمر، طبیعیه که بحث و جنجال پیش میاد ولی این نشون‌دهنده بد بودن بازی نیست به هیچ وجه. بحث سلیقه هست و یکی با این قضیه کنار میاد و یکی هم نمیاد.کلاً بعضی موارد هستن که سلیقه‌ای تر از چیزهای دیگه از آب درمیان و این اصلاً مفهومش بد بودن نیست. شما الآن یه FPS استاندارد با کیفیت مناسب بسازی، احتمال اینکه فروش بالایی بکنه خیلی بیشتر از اینه که یه بازی متفاوت بسازی که تا حالا گیمپلی مشابهش وجود نداشته و سلیقه‌ای هست. این نشون‌دهنده کیفیت پایین بازی دومه؟ نه! نحوه روایت TLoU2 هم مشابه نداشته (یا حداقل من نمی‌شناسم) و چیزی هست که خیلیها باهاش حال میکنن و خیلیها هم ممکنه ازش عصبانی بشن (یه جایی دیدم با بازیهای Prototype مقایسه شده بود که فقط باید بگم الله اکبر!
).قبلاً در مورد تک‌تک بخش‌های بازی توی این تاپیک صحبت شده و دیگه خیلی تکراری میشه، ولی هیچ چیزی توی بازی نیست که توجیهی پشتش نباشه. مثلاً همین قضیه که باز در مورد جول مطرح کردی، قبلاً خیلی در موردش بحث شده و این تامی هست که خودش و جول رو لو میده و توی اون صحنه هم ابی با شنیدن اسم جول (از زبون تامی) تعجب میکنه، ولی باز هر دفعه میاین میگین چرا جول احمق شد! دیگه وقتی تامی به ابی گفته این اسمش جول هست، بعدش که جول نمی‌تونه بگه برادرم زوال عقل داره و من قاسم هستم نه جول!
در مورد ابی هم طبیعتاً شخصیتی که توی نسخه دوم از راه میرسه و قهرمان نسخه اول رو جوری می‌کشه که آدم از فکر کردن بهش ناراحت میشه، نمی‌تونه در حد شخصیت‌های بازی اول محبوب بشه (من از ۹۰٪ صحنه‌های بازی عکس گرفتم ولی از صحنه مرگ جول هیچ عکسی نگرفتم، اون هم با وجود دو بار تموم کردن بازی. چون صحنه به شدت فجیعی بود). ولی اتفاقاً عمق خیلی خوبی داره شخصیت‌پردازی ابی و بازی موفق میشه کاری کنه که خیلیها مثل من بهش حق میدن جول رو (قهرمان بازی محبوب‌مون رو) بکشه. الآن باز یکی میاد میگه به چه جرئتی از ابی دفاع کردی و این یعنی جول عوضی بود و باید می‌مرد؟! نه، بحث از زاویه دید ابی هست که پیش خودش میگه یه قاچاقچی اومده پدر من رو که قرار بود بشریت رو نجات بده کشته و حالا من می‌خوام انتقام بگیرم. باز یکی دیگه میگه به قهرمان عزیز ما گفتی قاچاقچی؟! تُف بر تو!
بله، از زاویه دید ابی، جول «نه قهرمان بلکه یه قاچاقچی» هست که «برای رسیدن به اهداف خودش» یه دختری رو آورده اونجا و قرار بوده پدر ابی با مطالعه بدن اون دختر یه واکسن برای نجات انسانها بسازه، ولی قاچاقچیه هم واکسن رو منهدم کرده و هم پدر ابی رو کشته. زیبایی داستان TLoU2 برای من توی همین چیزاست که کاری میکنه که آدم از زوایای مختلف یه ماجرایی رو دنبال کنه و فقط به یه شخصیت خاص حق نده.و جالبه که همین قاتل که از نظر فیزیک و ظاهر هم نسبت به ۹۰٪ شخصیت‌های زن بازیهای ویدیویی متفاوت هست و خبری از اون شکل و شمایل ســـکسی و دلربا نیست و کلاً شکل و شمایلش یه دافعه‌ای برای آدم ایجاد میکنه، محبوبیت کمی هم بدست نیاورده و طرفدار پیدا کرده. مطمئناً نه به اندازه الی و جول، ولی در نوع خودش کم هم طرفدار نداره. یعنی دراکمن با این کار اوج هنرش رو نشون داده که شاید با هیکل اون مدلی و قیافه نه‌چندان زیبا انتخاب کرده که قهرمان بازی اول رو هم می‌کشه، ولی در انتهای بازی خیلیها میگن طرف حق داشت و خیلیها مثل من هم آخر بازی که الی داره ابی رو خفه میکنه، به الی فحش میدن و از این کارش ناراحت هستن. بله، از طرف دیگه هم خیلیها حالشون از ابی بهم می‌خوره و خوششون نمیاد، ولی دلیل نمیشه فکت صادر کنیم که شخصیت به درد نخوریه.
اینکه لیک شدن بازی بهش آسیب زد هم انصافاً انقدر مشخصه که نیازی به جامعه آماری نداره. TLoU2 بخش مولتی‌پلیر نداره که ملت به خاطر اون بازی رو بگیرن. بخش داستانی هم حالت نقش‌آفرینی نداره یا اپن‌ورلد ۷۰ ساعته نیست که بگن حالا داستان اصلی به کنار، بازی رو می‌گیریم و سرگرم مأموریت‌های جانبی و گشت و گذار توی محیط میشیم. یه داستان خطی هست که یه سری بخش‌های به شدت مهم داره که مخاطب تا قبل از تجربه بازی نباید در جریان‌شون باشه تا تأثیر داستان حفظ بشه. حالا اون بخش‌های مهم مدت‌ها قبل از انتشار بازی لو رفتن و توی هر گوشه و کنار اینترنت پرتاب می‌شدن توی صورت مردم که فلانی می‌میره و فلانی فلان طور میشه و... (برای بار چندم میگم حتی توی دیوار هم ملت اسپویل می‌کردن!
واقعاً خیلی پدیده عجیبی بود!) خیلی طبیعیه که اشتیاق اون‌هایی که لیک‌خور شدن برای تجربه بازی کمتر بشه و خیلی‌هاشون بگن حالا که داستان بازی رو فهمیدیم، چرا ۶۰ دلار براش بدیم؟ گیمپلی بازی فوق‌العاده هست، ولی توی این بازی داستان هم نقش بسیار پررنگی داره و وقتی لو میره، خیلیها بی‌خیالش میشن و ۶۰ دلار رو میدن برای یه چیز دیگه و چند ماه بعد که بازی تخفیف خورد میرن سراغش.اون‌هایی که بازی رو خریدن هم اگه از قبل لیک‌خور شده بودن، امکان نداره تونسته باشن اون حسی رو از بازی بگیرن که من نوعی بدون اسپویل شدن تجربه‌ش کردم. یعنی امکان نداره (واقعاً امکان نداره) شما از قبل در جریان ماجراهای بازی باشی و تأثیری که صحنه مرگ جول روت می‌ذاره در اون حد خفن باشه یا لحظه‌ای که کنترل ابی رو می‌گیری و بعد می‌فهمی جریان پدرش چیه یا متوجه میشی باید باهاش کلی بازی کنی و سراغ الی بری و...، هیچ‌کدوم از اینا در صورت اسپویل شدن داستان نمی‌تونن اون تأثیر عجیب رو روی مخاطب بذارن و رسماً گند می‌خوره به فلسفه داستان و روایت بازی.
در مورد گذر زمان هم معلوم نیست، باید صبر کنیم ببینیم چی میشه. من از زاویه دید خودم TLoU2 رو یه شاهکار می‌دونم و تنها بازی ۳۰ ساعته کل عمرم هم هست که انقدر زود دو بار پشت سر هم تمومش کردم، یعنی در این حد ازش خوشم اومد. این چه ربطی به فن بازی داره؟! یعنی پیش خودم گفتم عیبی نداره که بازی کیلومترها با نسخه اول فاصله داره و داستانش پر از ایراده، ولی چون فنبوی هستم باید بشینم به زور دوباره تمومش کنم و هی زجر بکشم و به دراکمن فحش بدم ولی از آرمان‌های فن‌بویانه خودم عقب‌نشینی نکنم؟ اون هم در حالی که بازی‌هایی مثل God of War و Horizon رو هم با اینکه به شدت دوست داشتم دو بار تموم نکردم یا همون نسخه اول TLoU رو انقدر زود دو بار پشت سر هم نرفتم، با اینکه کوتاه‌تر از این یکی هم بود. کلاً خیلی اشتباهه که این همه آدمی که اینجا یا توی ریست‌ارا از بازی خوششون اومده یا اون همه منتقدی که بهترین امتیازها رو دادن، یه مشت فن بدونیم که فقط به خاطر بحث‌های چیپ اینترنتی دارن از بازی تعریف میکنن.
اتفاقاً همون زمان هم خیلیها مثل من اون کار جول رو نقد می‌کردن.
این یه سری از پست‌های من برای سال‌ها قبل هست، زمانی که اصلاً TLoU2 معرفی نشده بود چه برسه به اینکه داستانش رو بدونیم:
یعنی بارها توی بحث‌های مختلف گفتم اون کار جول باعث شد یه قهرمان کلیشه‌ای نباشه که به فکر نجات بشریت هست و برعکس، به فکر خودش و دختر معنوی‌ش بوده و با این کار شانس احیای بشریت رو نابود کرد. همین قضیه هم یکی از جالب‌ترین ویژگی‌های داستان TLoU برای من بود و به شدت خوشحالم که توی نسخه دوم هم دقیقاً سراغ همین ماجرا رفتن و با گسترش اون یه داستان جالب رو طراحی کردن.
8030v2
کاربر سایت
چی رو چند چندی؟هدف پارت ۲ همین بود دیگه
چند چندن بعضیا با خودشون من نمیدونم
پایان لست 1 رو دارم میگم.
اصلا کاری به روایت داستان لست 2 ندارم.
در مورد گیمپلی که فقط میتونم بگم مخالفم و بس!
اینکه داستان سلیقه‌ای باشه یعنی بد؟!
کلاً بعضی موارد هستن که سلیقه‌ای تر از چیزهای دیگه از آب درمیان و این اصلاً مفهومش بد بودن نیست. شما الآن یه FPS استاندارد با کیفیت مناسب بسازی، احتمال اینکه فروش بالایی بکنه خیلی بیشتر از اینه که یه بازی متفاوت بسازی که تا حالا گیمپلی مشابهش وجود نداشته و سلیقه‌ای هست. این نشون‌دهنده کیفیت پایین بازی دومه؟ نه! نحوه روایت TLoU2 هم مشابه نداشته (یا حداقل من نمی‌شناسم) و چیزی هست که خیلیها باهاش حال میکنن و خیلیها هم ممکنه ازش عصبانی بشن (یه جایی دیدم با بازیهای Prototype مقایسه شده بود که فقط باید بگم الله اکبر!
قبلاً در مورد تک‌تک بخش‌های بازی توی این تاپیک صحبت شده و دیگه خیلی تکراری میشه، ولی هیچ چیزی توی بازی نیست که توجیهی پشتش نباشه. مثلاً همین قضیه که باز در مورد جول مطرح کردی، قبلاً خیلی در موردش بحث شده و این تامی هست که خودش و جول رو لو میده و توی اون صحنه هم ابی با شنیدن اسم جول (از زبون تامی) تعجب میکنه، ولی باز هر دفعه میاین میگین چرا جول احمق شد! دیگه وقتی تامی به ابی گفته این اسمش جول هست، بعدش که جول نمی‌تونه بگه برادرم زوال عقل داره و من قاسم هستم نه جول!
در مورد ابی هم طبیعتاً شخصیتی که توی نسخه دوم از راه میرسه و قهرمان نسخه اول رو جوری می‌کشه که آدم از فکر کردن بهش ناراحت میشه، نمی‌تونه در حد شخصیت‌های بازی اول محبوب بشه (من از ۹۰٪ صحنه‌های بازی عکس گرفتم ولی از صحنه مرگ جول هیچ عکسی نگرفتم، اون هم با وجود دو بار تموم کردن بازی. چون صحنه به شدت فجیعی بود). ولی اتفاقاً عمق خیلی خوبی داره شخصیت‌پردازی ابی و بازی موفق میشه کاری کنه که خیلیها مثل من بهش حق میدن جول رو (قهرمان بازی محبوب‌مون رو) بکشه. الآن باز یکی میاد میگه به چه جرئتی از ابی دفاع کردی و این یعنی جول عوضی بود و باید می‌مرد؟! نه، بحث از زاویه دید ابی هست که پیش خودش میگه یه قاچاقچی اومده پدر من رو که قرار بود بشریت رو نجات بده کشته و حالا من می‌خوام انتقام بگیرم. باز یکی دیگه میگه به قهرمان عزیز ما گفتی قاچاقچی؟! تُف بر تو!
و جالبه که همین قاتل که از نظر فیزیک و ظاهر هم نسبت به ۹۰٪ شخصیت‌های زن بازیهای ویدیویی متفاوت هست و خبری از اون شکل و شمایل ســـکسی و دلربا نیست و کلاً شکل و شمایلش یه دافعه‌ای برای آدم ایجاد میکنه، محبوبیت کمی هم بدست نیاورده و طرفدار پیدا کرده. مطمئناً نه به اندازه الی و جول، ولی در نوع خودش کم هم طرفدار نداره. یعنی دراکمن با این کار اوج هنرش رو نشون داده که شاید با هیکل اون مدلی و قیافه نه‌چندان زیبا انتخاب کرده که قهرمان بازی اول رو هم می‌کشه، ولی در انتهای بازی خیلیها میگن طرف حق داشت و خیلیها مثل من هم آخر بازی که الی داره ابی رو خفه میکنه، به الی فحش میدن و از این کارش ناراحت هستن. بله، از طرف دیگه هم خیلیها حالشون از ابی بهم می‌خوره و خوششون نمیاد، ولی دلیل نمیشه فکت صادر کنیم که شخصیت به درد نخوریه.
اینکه لیک شدن بازی بهش آسیب زد هم انصافاً انقدر مشخصه که نیازی به جامعه آماری نداره. TLoU2 بخش مولتی‌پلیر نداره که ملت به خاطر اون بازی رو بگیرن. بخش داستانی هم حالت نقش‌آفرینی نداره یا اپن‌ورلد ۷۰ ساعته نیست که بگن حالا داستان اصلی به کنار، بازی رو می‌گیریم و سرگرم مأموریت‌های جانبی و گشت و گذار توی محیط میشیم. یه داستان خطی هست که یه سری بخش‌های به شدت مهم داره که مخاطب تا قبل از تجربه بازی نباید در جریان‌شون باشه تا تأثیر داستان حفظ بشه. حالا اون بخش‌های مهم مدت‌ها قبل از انتشار بازی لو رفتن و توی هر گوشه و کنار اینترنت پرتاب می‌شدن توی صورت مردم که فلانی می‌میره و فلانی فلان طور میشه و... (برای بار چندم میگم حتی توی دیوار هم ملت اسپویل می‌کردن!
اون‌هایی که بازی رو خریدن هم اگه از قبل لیک‌خور شده بودن، امکان نداره تونسته باشن اون حسی رو از بازی بگیرن که من نوعی بدون اسپویل شدن تجربه‌ش کردم. یعنی امکان نداره (واقعاً امکان نداره) شما از قبل در جریان ماجراهای بازی باشی و تأثیری که صحنه مرگ جول روت می‌ذاره در اون حد خفن باشه یا لحظه‌ای که کنترل ابی رو می‌گیری و بعد می‌فهمی جریان پدرش چیه یا متوجه میشی باید باهاش کلی بازی کنی و سراغ الی بری و...، هیچ‌کدوم از اینا در صورت اسپویل شدن داستان نمی‌تونن اون تأثیر عجیب رو روی مخاطب بذارن و رسماً گند می‌خوره به فلسفه داستان و روایت بازی.
در مورد گذر زمان هم معلوم نیست، باید صبر کنیم ببینیم چی میشه. من از زاویه دید خودم TLoU2 رو یه شاهکار می‌دونم و تنها بازی ۳۰ ساعته کل عمرم هم هست که انقدر زود دو بار پشت سر هم تمومش کردم، یعنی در این حد ازش خوشم اومد. این چه ربطی به فن بازی داره؟! یعنی پیش خودم گفتم عیبی نداره که بازی کیلومترها با نسخه اول فاصله داره و داستانش پر از ایراده، ولی چون فنبوی هستم باید بشینم به زور دوباره تمومش کنم و هی زجر بکشم و به دراکمن فحش بدم ولی از آرمان‌های فن‌بویانه خودم عقب‌نشینی نکنم؟ اون هم در حالی که بازی‌هایی مثل God of War و Horizon رو هم با اینکه به شدت دوست داشتم دو بار تموم نکردم یا همون نسخه اول TLoU رو انقدر زود دو بار پشت سر هم نرفتم، با اینکه کوتاه‌تر از این یکی هم بود. کلاً خیلی اشتباهه که این همه آدمی که اینجا یا توی ریست‌ارا از بازی خوششون اومده یا اون همه منتقدی که بهترین امتیازها رو دادن، یه مشت فن بدونیم که فقط به خاطر بحث‌های چیپ اینترنتی دارن از بازی تعریف میکنن.
اتفاقاً همون زمان هم خیلیها مثل من اون کار جول رو نقد می‌کردن.
یعنی بارها توی بحث‌های مختلف گفتم اون کار جول باعث شد یه قهرمان کلیشه‌ای نباشه که به فکر نجات بشریت هست و برعکس، به فکر خودش و دختر معنوی‌ش بوده و با این کار شانس احیای بشریت رو نابود کرد. همین قضیه هم یکی از جالب‌ترین ویژگی‌های داستان TLoU برای من بود و به شدت خوشحالم که توی نسخه دوم هم دقیقاً سراغ همین ماجرا رفتن و با گسترش اون یه داستان جالب رو طراحی کردن.
آریا خوشم اومد، آدم تیز بینی هستی
ولی در کل نظرم رو راجب اون کاری جوئل تو بیمارستان کرد گفتم و بنظر شخص من جوئل راه دیگه نداشت.تو جنگم حلوا خیرات نمیکنن اگر میخوای زنده بمونی باید بکشی.
پ ن:
نمیخوام تعریف بدم ولی بنظرم یکی از بهترین کاربرهای این سایت همین آریا هست.
یادش بخیر سال 2009 اولین عضویتم بود تو سایت و اون موقع آریا مدیر انجمن بود.
همیشه با حوصله و مودبانه جواب میداد و هیچوقت تو این 11 سال ندیدم به کسی تیکه بندازه و حرف بار کسی کنه.
بازی سنتر رو امثال این کاربرها بازیسنتر کردن.
انشالله همیشه سایت بالا سر سایت باشه
آخرین ویرایش:
HalfLife G
Loyal Member
عزیز کسی نمیگه جویل بد یا خوب
داریم میگیم همه شخصیت ها تو دنیای لست آو اس نه بد کامل هستن نه خوب کامل....مثه یه انسان معمولی سرشار از نقصای مختلف و تصمامات درست و غلط هستن(مثه من و شما)
تازه همون 7 سال پیش هم این صبحتا بود(یه نمونش رو هم آریا نوشت ) ولی به این شدت نبود چرا ؟؟؟؟ چون تو نیم ساعت اخر بازی جویل یه تصمیمی میگیره که مطمینا عواقبش رو همون لحظه نخواهید دید... .
همونطور که قبلا هم نقل قول کردم از نیل، خود دراکمن گفته " part1 در مورد یک انتخاب بود part2 در مورد عواقب اون انتخاب" و طبیعیه که شما عواقب کار بزرگ جویل رو مدتی بعد ببینی و در موردش صحبت کنی ( مثه این میمونه شما تو 20 سالگی یه تصمیم بزرگی تو زندگیت بگیری، طبیعیه که عواقب اون تصمیم رو چند سال دیگه تو زندگیت ببینی)
اینم بگم تو مصاحبه های قبلی و چند سال پیش هم قرار بود جویل اخر بازی یا بعد اتفاقات شماره 1 توسط فایرفلای ها کشته بشه که موکول شد به بعد اتفاقات شماره1 (منظور چیزی نبوده که وقت ساخت شماره 2 یهو به ذهن نیل رسیده باشه )
.
کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند
Google