اگه خواستید پستی رو نقل قول کنید به جای جواب دادن توی این تاپیک پست رو ببرید داخل تاپیک Movie Center و بزارید پست های اینجا به صورت یک پارچه باقی بمونه. برای این کار گزینه "+ نقل قول" رو پایین سمت چپ پست مورد نظرتون بزنید تا پست انتخاب بشه بعد داخل تاپیک Movie Center از ادیتور گزینه
رو بزنید و پست مورد نظرتون رو اونجا نقل قول کنید.
لطفاً اسم فیلم رو حتماً بنویسید عکس به صورت خالی کافی نیست
عکسها رو حتماً به صورت Thumbnail/کم حجم قرار بدید.
دوستان لطف کنن به جای شیوه های من درآوردی برای امتیاز دادن ، 10 رو حداکثر قرار بدن و نسبت به اون امتیاز بدن.
نوشته هایی که ممکنه بخش خاصی از داستان فیلم رو لو بده، داخل تگ اسپویلر باید گذاشته بشه، در غیر اینصورت برخورد می شه
از پست کردن هر گونه مطلبی که به مبحث این تاپیک مربوط نمیشه خودداری کنید
فیلم بر پایه داستان واقعی روایت شده و از نظر انتخاب کاراکتر متناسب با شخصیت های اقتباسی خوب عمل کرده , ولی بیش از اندازه به حاشیه های بی مورد توجه شده
اوایل فیلم انتظار فیلم ضعیفی رو داشتم ولی خوب بود و باز هم مثله بعضی فیلم های قدیمی حس میکنم این فیلم رو یه بار از شبکه تهران دیدم.
(البته توضیح بیشتری مد نظرم بود ولی چون فیلمو 1 ماه پیش دیدم خیلی از مسائل از ذهنم پاک شده) Alpha Dog Movie vs True Story of Real Johnny Truelove, Frankie Ballenbacher
دیوید اوراسل پس از هفت سال به مانند یک فیلم‌ساز فراموش‌کار یا کارنابلد به عرصه سینمایی بازگشته است. واقعا هنر می‌خواهد که گروهی از سوپراستارهای هالیوود را دور هم جمع کنی و نتوانی یک فریم از آنها (به جز کریستین بیل) بازی بگیری! تدوین آشفته و پرایراد یکی از اصلی‌ترین دلایلی است که تماشای این فیلم را برای مخاطب سخت می‌کند. دیالوگ‌هایی از دهان بازیگران گفته می‌شود که واقعا حیرت‌زده‌ام می‌کند که آیا آنها از فاجعه سناریو بی‌خبر بوده‌اند یا تنها به قصد حضور در جمع بزرگانی مثل دنیرو، بدون نگاه به فیلم‌نامه، بازی در این فیلم را قبول کرده‌اند؟! «آمستردام» یک داستان قابل تحملی دارد که نقطه A را به B وصل می‌کند اما کارگردانی بد، فیلمبرداری نامناسب لوبزسکی، بازی‌های فاجعه‌بار و مصنوعی و تدوین ناشیانه منجر شده تا روزنه‌های تعلیق داستان نابود شود. «آمستردام» همان فیلمی است که برای سینما مضر است و مخاطب را از ذات سینما بیزار می‌کند.
من عاشق فیلمای تارانتینو هستم و همشون رو هم دیدم . همگی عالی بودن حتی ضعیف ترین فیلم هاشم دوست داشتم ولی این ... یعنی نمیدونم چی بگم . شاید بدترین فیلمی بوده که تا الان دیدم . 3 ساعت چرت و پرت و بی هدف بدون هیچ پلات هیچ چیزی فقط یک مشت پای کج و کوج و درب و داغون و کثیف تو فیلم نشون میداد و همش روشون زوم بود که من دلم به حال تارانتینو سوخت لااقل یک نفر بره 2 تا پای قشنگ بهش نشون بده به این هولِ ندید بدید
افتضاح بود خلاصه فقط بازی برد پیت یا بیشتر همون کرکترش جالب بود و بس .
black adam
به عنوان یک اثر کامیک بوکی با اشل و چهارچوب کلیشه ای این سبک فیلم ها خوب بود . به نظر میرسه دی سی و وارنر دارن راهشون رو پیدا می کنن. خوبی فیلم این بود که نه مثل آثار اسنایدر زور میزد تاریک باشه نه مثل اون شزم یک کپی بیمزه از لوس بازی های ددپول . راک در نقشی که برای راک تغییر پیدا کرده مثل همیشه خوب ظاهر میشه اما بیشتر از خودش بقیه کاراکتر ها جذاب هستن. گل سر سبدشون پیرس برازنان در نقش دکتر فیت. کل فیلم هم بیشتر به نظر میاد یک جور پیش درآمد و دست گرمی برای فیلم های بعدیه . از نظر داستانی فیلم به کلیشه ای ترین شکل ممکن جلو میره و از آثار مختلف کپی کرده بود .اما ریتم فیلم و جلوه های ویژه و بازیگرا بیننده رو تا آخر فیلم همراه می کنن. مثل 90 در صد فیلم های کامیک بوکی اخیر کاراکتر منفی تو دیواره و عملا بود و نبودش هیچ فرقی هم نمی کرد در کل فیلم سرگرم کننده ایه .
امتیاز 7 از 10
حقیقتا کلا من آدمی هستم بیشتر فیلم دانلود میکنم و نمیبینم
در مورد این فیلم من زیاد طرفدار ژانر وحشت نیستم ولی چند وقت پیش تو تاپیک MOVIES CENTER یادمه تو نظر سنجی های که یه دوره میذاشتند این فیلم هم بود فکر کنم @Jill-Valentine بود که خیلی از این فیلم تعریف میکرد که باید این فیلم بیاد بالا
تصمیم گرفتم خیلی از فیلمای که ندیدمو ببینم و بدرد نخورها رو پاک کنم . SINISTER نیز شامل یکی از این فیلماست.
جدا کجای این فیلم وحشتناک بود؟ حتی صحنه های JUMP SCARE فیلم هم چیز وحشتناکی نداشت.
کلیشه ی, گریم ها احمقانه , داستان فیلم هم ابتدای فیلم قابل حدس بود.
چندتا از نمونه هاش رو پایین میگم
در فیلم میگه قاتل اعضای خانواده رو میکشه , و در تمام یک بچه ناپدید میشه
پس چرا شکمون نره سمت اینکه قاتل از بچه ها سو استفاده میکنه؟
نکته دوم اینکه در خیلی از صحنه های فیلمبرداری شده توسط قاتل که کودکان هستند از نوع ارتفاع فیلمبرداری مشخصه که قاتل قد کوتاهی داره و در بخش های از فیلم شخصیت به ظاهر اهریمنی رو نشون میده
پس قاتل هم دست داشته
چه کسی هم دست قاتله؟ بچه ها یکی از احتمالات ممکنه
مورد بعدی اینکه قابل حدس بود جابه جایی اعضای هر خانواده از خانه قبلی محل قتل که یک آدم باهوش قطعا ظن این رو میده که برای نویسنده همچین اتفاقی میفته
ولی نویسنده کنجکاو و پلیس فضول تا آخر فیلم اصلا شک نمیکنند.
و خیلی عیوب دیگه
به نظرم فیلم های وحشتناک این دوره وارد چرخه تکرار و کپی برداری شده
چرا فیلم وحشتناک باید مثله کارای اتو کشیده تمیز و شیک باشه باید مثله کارهای کرانبرگ زشت و منزجر کنند و ترسناک باشه نه مثله فیلم SINISTER حالت تینیجری داشته باشه
BEAVIS & BU*T-HEAD DO AMERICA 1996
5/10
بیواس و *** کله دو نوجون بی خاصیت و بد ترکیب که همه چیز رو جنسی میبینند
این کارتون همون خط بالا خلاصه میشه
طنز کارتون اشتباهات و کلمات و تشابهات هست مثله کلمه SLOT و نوع دیگه ی که با U نوشته میشه
واقعا نمیتونستن 2 تا کاراکتر جذاب تر پیدا کنند و یکم عقل تو سر این 2 میذاشتند؟
یعنی این 2 کاراکتر میتونسته برای نسل نوجون دهه 90 امریکا جذاب باشه؟
MISERY 1990
8.5/10
یکی از خوبی های من اینه که خیلی از فیلم های خوب دنیا رو هنوز ندیدم , نمیدونم تا حالا چیکار میکردم ولی قطعا این فیلم رو اگه در سنین پایین میدیدم قطعا جذابیتی نداشت
این فیلمو میخواستم چند وقت پیش که جیمز کان فوت کرد ببینم منتها هم وقتش رو نداشتم هم من خیلی دوست دارم فیلمی که میبینم از نظر شرایط جوی با زمانی که فیلم رو میبینم یکی باشه
برای من جذابیتی نداره وسط تابستون بشینم فیلمیو ببینم که سراسر برفه
در کل نیازی به توضیح در مورد فیلم نمیبینم چون قطعا همه شما دیدید
فقط نمیدونم چرا فیلم منو یاد THE SHINIG انداخت
و از همه جالب تر سراسر فیلم ترسناک و دلهره آور بود برخلاف SINISTER
قرار نیست ما همیشه ترس رو به صورت صحنه های JUMP SCARE در تاریکی ببینیم , گاهی حرکت های آروم و ساده , نگاه های روانپریشانه , رفتارهای غیر نرمال یکی از کاراکترها باعث و دید درست کارگردان باعث ایجاد ترس و دلهره میشه
برای نمونه در بخشی از فیلم بعد از گفت و گوی 2 کارکتر و حرفای عجیب طرف مقابل و بازگشت طرف مقابل بعد از چند ساعت , کارگردان با نشان دادن دستگیر در و چهره جیمز کان ترس و دلهره رو به زیبایی به تصویر کشید.
خیلی خوب بود...این چند ساله هرچی سوپرهیرویی دیدم همش بیشتر هایپ بود تا اینکه واقعا چیزی تو چنته داشته باشه. این فیلم هم شاید در ظاهر چندان فرقی با مابقی عناوین ابرقهرمانی نداشته باشه ولی شخصا وقتی نشستم پاش از تمام جزئیات و کلیاتش لذت بردم.
از همه بیشتر از کمدیش لذت بردم...تو این چندسال یادم نمیاد چیزی اینقدر منو خندونده باشه!
یسری معایب دیگه هم داشت که قابل چشم پوشی بود مثل :
ویلین آخر فیلم که خیلی پشمکی و سیاه لشگری بود و بازی تصنعی پسر کوچیکه
از معدود افرادی هستم که کارها و ایده‌های حقیقی و توسعه‌نیافته مهران‌مدیری را دنبال میکردم؛ یادم هست که او در سال 87 در برنامه تلویزیونی «شب شیشه‌ای» اعلام کرد که قصد دارد یک فیلم سینمایی طنز تلخ بسازد که آدم‌هایی به ظاهر فرهیخته در یک کشتی مسافربری به مشکل می‌خورند. جرقه زدن ایده و شباهت ذاتی آن، دلیلی نیست که روبن استلوند را به plagiarism متهم کنم؛ اما تمام آن چه که در «مثلث غم» او دیده‌ام، سال‌ها پیش در طنزهای آیتمی مهران مدیری لمس کردم؛ کاری به عقاید وسطی و بک‌گراند مجهول مدیری ندارم اما وقتی اثر «آش شله قلمکار» روبن استلوند را میبینم، متوجه می‌شوم که مدیری فرسنگ‌ها جلوتر از آثار طنز اروپایی قدم برداشته بود، فقط بدی او این است در سرزمینی زندگی می‌کند که استلوند نمی‌تواند کارهای پیشین مدیری را ببیند؛ شاید با دیدن طنزهای آیتمی مدیری در «شوخی کردم»، فوری جایزه نخل طلایش را داخل سطل آشغال می‌اندازد.
بنده هم فیلم رو دیدم دیشب، در کل فیلم بدی نبود ولی مشکلاتش کم نبودن به نظر من
اول اینکه به عنوان یه فیلم کمدی، خیلی از جوک ها بیش از حد ساده و جلوی چشم بیننده بودن، انگار که بیننده یه بچه باشه که باید حتما بهش بگی "اینی که من الان میخوام بگم جوکه و تو باید بهش بخندی"
یه سری موارد به قول دوستان خارجی social commentary در مورد وضعیت جامعه، تقاوت بین زن و مرد و انتظار هایی که ازشون هست، تفاوت طبقاتی و ... که بصورت عادی مشکلی باهاشون ندارم و اتفاقا استقبال هم میشه از این موارد، ولی بازم اینطور موارد خیلی خیلی سطحی و ساده توی فیلم نشون داده میشه.
در کل برای یه بار دیدن فیلم خوبیه و بخوام امتیاز بدم یه چیزی در حد 5 یا 6/10، ولی واقعا در حد فیلمی که نخل طلا برده باشه نبود
مقایسش با Decision to Leave یجورایی شوخی میشه اصلا
+
یکی دیگه از فیلم های که یا ازش خیلی خوشتون میاد یا میگید این چه مزخرفی بود
به نظر من در کل بد نبود 7/10
Holy spider
9/10
مهمترین مسئله ای که در این فیلم ها من بهش توجه میکنم اون دقت فضا سازی و جو داستانی و روایتش هست که عالی کار شده و بی دلیل نیست که چرا سر و صدای یه عده بلند شده
سکانس های قبل از رفتن به جنگ و اون جو عجیب فیلم واقعا محشر بود. ماهیت واقعی جنگ حالا از این هم بدتره.
____________________
Smile 2022
8/10
فکر نمیکردم اینقدر خوب باشه!
یه ایده و اجرای تقریبا بی نقصش.... هنوزم جامپ اسکر و کلیشه میتونه سرگرم کننده باشه به شرطی که خوش ساخت درش بیارن. داستان و غافلگیری های داستان خوب بود. نقش اول هم بازیش رو اصولی و درست انجام داد.
چندتا فیلمی که اخیرا دیدم رو یه متن کوتاهی درباره حسم بهشون بنویسم شاید کمکی بشه به دوستانی که می خوان فیلم ببینن این روزا:
Black Adam (2022)
کلیشه خالص، انتخاب ابرقهرمان های بی خاصیت، ویلین بی عرضه، دیالوگ های آبکی و جوک های تصنعی... تنها نکات مثبت این فیلم خود بلک آدام و دکتر فیت هستن به همراه جلوه های ویژه ای که قشنگ بودن. اون دکتر فیت هم که میگم به خاطر اینه که شخصیتش شبیه دکتر استرنج هست و جلوه های ویژه ترکیب شده با فیلم به این امر کمک کرده. بقیه شخصیت ها بی خودی انتخاب شدن، مثلا یه دکتری که باد درست میکنه و آی کیو 167 داره چه تاثیری داره توی این قضیه؟ یا اون اتم اسمشر چرا شبیه ددپوله؟؟ دنیای DC به هیچ عنوان نزدیک به دنیای مارول نیست یعنی اینجوری بگم که مزخرف ترین فاز مارول همچنان از بهترین شرایط DC بهتره، اصلا آوردن چندین شخصیت توی یه فیلمی که هیچ نمیدونه اینا کی هستن ولی ابرقهرمانن، از شاهکار های DC هست! ما از کجا بشناسیم اینارو؟ یکبار مصرف و بی خود...
4/10
Poker Face (2022)
دو تا بازیگر معروف، داستانی که تو یکی از مراحل هیتمن روایت میشه اما فاقد جذابیت هست و هیچ نتیجه مثبتی نداره! تنها نکته فیلم اینه که در آخر شما واقعا پوکر فیس میشید!
3.5/10
Enola Holmes 2 (2022)
شرلوک هولمز و یا داستان هایی با این تم کاراگاهی همیشه برای من زیبا بودن و دوست داشتنی اما به زور چپوندن خواهر شرلوک تو دو قسمت فیلم نتونسته اون ارزش واقعی این سبک از فیلم ها رو به مخاطب بده، درسته از اینکه میفهمید قاتل کیه و هولمز ها با ذهن قوی که دارن و توجه به جزئیات شمارو شگفت زده میکنن، اما این دو نسخه و بخصوص نسخه دوم، یک فاز به شدت فمنیسیتی بر اساس همون BLM هست و بس.
4.5/10
The Gangster, the Cop, the Devil (2019)
از کره و تواناییش تو ساخت فیلم های جنایی نمیشه گذشت و این یکی هم فیلم قشنگ و جالب و متفاوتی هست که خوشم اومد ازش و تجربه سرگرم کننده ای بود.
6/10
The Lives of Others (2006)
این روزا با توجه به شرایط کشور، خیلی از فیلم های مرتبط با دیکتاتوری و فشار بر مردم رو تماشا کردم، این یکی که دیگه اصل جنس بود با چاشنی جاسوسی به معنای واقعی، منتها چیزی که تو فیلم زار میزد، داستان ضعیف زوجی بود که ازشون جاسوسی میشه و درسته بر اساس واقعیت بود اما به نظرم باید داستان رو پر رنگ تر جلوه میدادن. با این حال صد در صد ارزش دیدن داره.
6.5/10
Smile (2022)
محصول ترسناکی که این روزا همه ازش حرف میزنن و موفقیت های زیادی رو در گشیه کسب کرده و انصافا هم فیلم خاصی بود به خصوص که جامپ اسکر های به موقع و جذابی داشت و شروع فیلم هم خیره کننده بود. منتهی نویسنده باید این حالت رو هم در نظر میگرفت که به ذهن طرف برسه اگر که خودش رو جایی که کسی نیست بکشه، خب کسی ندیده و قضیه به دیگران منتقل نمیشه و خلاص! اما در صدد کشتن اون موجود بر اومد و آخرشم به چوخ رفت! الهام گرفته از It Follows و جذاب
Guillermo del Toro's Pinocchio 2022
بازگشت شکوهمندانه دل تورو به فضای داستان های پریان مورد علاقه اش . این روایت تلخ و شیرین از پینوکیو فیلمی است که مدت ها جای خالی اش حس میشد . فیلمی عاری از جریان های افراطی رایج این روز ها در سینما . کارگردان مشهور این داستان بارها گفته شده رو دستمایه قرار میده تا المان های مورد علاقه اش رو به خوبی به نمایش بگذاره . شاید شیرین ترین و ساده ترین فیلمی باشد که زشتی و تلخی جنگ رو به نمایش می گذاره . دل تورو با روایتی شیرین و پر از آواز و تک لحظه های کمیک نفرت اش از جنگ رو به نمایش می گذاره .
روایت فیلم پرکششه و شخصیت های داستان جذاب هستن هرچند ایراداتی هم به نحوه روایت و ورود برخی شخصیت ها وارده . صداپیشه های فیلم که لیست نسبتا بلند بالایی رو شامل می شن عالی عمل می کنن. در راس آن ها ایوان مک گرگور و ران پرلمن هستن. سبک تصویربرداری استاپ موشن فیلم که تماما به صورت دستی انجام شده عالیه و تصاویر زیبا و چشم نواز زیبایی رو خلق کرده . موسیقی متن فیلم ساخته الکساندر دسپلات مشهور هم یکی از نقاط قوت فیلم هست.
فیلم سکانس های جالب زیادی داره
شاید باحال ترین سکانش سکانس گل درشتی باشد که دل تورو از زبان کودکانه پینوکیو و متناسب با درجه سنی فیلم هر بد و بیراهی که تو دلشه نثار موسیلینی (به نماد از حاکمان ظالم) می کنه
در کل در این سال که دیزنی در لایو اکشن اثر جاویدان خودش از شدت غرق شدن در این جریان ها استعدادهایی مثل رابرت زمکیس و تام هنکس را هدر داد گیلرمو دل تورو در انیمیشنی که به نظر متعلق به دورانی تمام شده است نشان میدهد که همچنان می توان به سینما امیدوار بود و بدون پیچیده نمایی و سکانس های بزرگ و پر انفجار و پر از جلوه ویژه می توان بیننده رو درگیر فیلم کرد
فیلمی بسیار زیبا بر اساس داستان واقعی . گوشه ای از ظلمی افسار گسیخته که به سیاه پوستان برده در دوران لینکن شده را به نمایش می گذارد . دیالوگ ها عالی . بازی ویل اسمیت عالیه . این فیلم به مذاق نژاد پرستان آمریکا مخصوصا جنوب آن که هنوزم عده ای زیادی از آنها وجود دارند خوش نخواهد آمد و در فضای مجازی به فیلم نمره پایینی خواهند داد وگرنه فیلمش خیلی خوبه . کارگردان مطرح آنتوان فوکوآ ساخته .
بودجه فیلم هم 120 میلیون دلار هست . نمره من 8 از 10
Google