Movie Center

It Follows پس از گذشت تقریبا 10 سال ادامه ای برایش ساخته می شود، همچنین تایید شده نویسنده/کارگردان فیلم David Robert Mitchell و همچنین ستاره فیلم Maika Monroe در این قسمت بازخواهند گشت. اطلاع زیادی از تاریخ انتشار در دسترس نیست، برای 2024 فیلمبرداری آن آغاز می شود. این فیلم ترسناک روانشناختی در سال 2014 منتشر شد و توانست به سرعت نظر منتقدین و مخاطبین را به خودش جلب کند و به موفقیت تجاری بزرگی با توجه به بودجه اختصاص داده شده رسید

هیچ فیلمی در ژانر ترس نتونسته از هر لحاظ به اندازه ایشون نظرمو جلب کنه و با اختلاف در صدر جدول تمام فیلم های این ژانر در تمام عمرمه. امیدوارم جادو نسخه اول رو همچنان حفظ کنه و دوباره کرک و پرم بریزه
View attachment 317134
خیلی خوب بود این فیلم. می‌خواستم بگم یکی از متفاوت‌ترین ایده‌ها رو داشت که الآن سپهر گند زد به ماجرا! :D ولی باز هم حتی با در نظر گرفتن اون قضیه، جزو بهترین فیلم‌های ترسناک این سال‌ها بود.
به نظرم یکی از نکات مثبت فیلم این بود که منشأ اصلی اون موجود مشخص نمی‌شد و همین ناشناخته بودنش، کمک زیادی به بهتر شدن حس ترس می‌کرد. بعید نیست توی They Follow یه سری به گذشته این موجود و علت پیدایش اون بزنن، ولی امیدوارم این‌طوری نشه و همین حالت مرموز رو ترجیح می‌دم.
یه بنده خدایی هم برای چند ثانیه توی یکی از خفن‌ترین صحنه‌های فیلم حضور داشت که متأسفانه چند سال پیش خبر درگذشتش منتشر شد، اون هم در سن ۴۸ سالگی. صحنه موردنظر:

e32001_23sdcx.jpg


Mike Lanier بسکتبالیست بود و بیشتر از ۲۳۰ سانتیمتر قد داشت و یه برادر دوقلو هم داشت:

8dd001_23a6c5694111a10e8f04242225ec4b82b8.jpg


e32001_23276903-jpg.jpg
 
Fight Club سال 1998 درباره خودشناسی" ما نسلی از مردان هستیم که زنان مارا بزرگ کرده اند. فکر نمیکنم زن دیگری جوابی باشد که با به آن احتیاج داشته باشیم"
Barbie سال 2023 درباره خودشناسی" تو به خودی خود ارزشمند هستی Barbie (زن) برای معنا داشتن احتیاجی به Ken (مرد) نداری"

منم بالاخره حسش شد و Barbie رو دیدم. بنظرم در هدفی که کارگردان داشت موفق بوده و اون پیام رو به مخاطب میرسونه و نباید کیفیت چیزی که ساخته شده رو زیر سوال برد صرفا چون مخاطب اصلی فیلم زن ها هستن.
من خودم به هیچ وجه با اینکه مخاطب فیلم باربی خانم ها بودن مشکلی نداشتم و ندارم اتفاقا خیلی هم جسارت سازندگانش رو دوست داشتم و همون موقع که تو همین تاپیک دوستان میگفتن چرا برای دیدن فیلم باربی باید وقت گذاشت، من منتظر اکرانش بودم. ولی حقیقتا وقتی فیلم رو دیدم خورد تو ذوقم.

همون موقع هم که فیلم رو تازه دیده بودم یه نیمچه نظری هم در این رابطه دادم ولی الان که شما با Fight Club مقایسه کردینش برام جالب بود. به نظرم فایت کلاب عمدتا یه فیلم با بن مایه روانشناختی هست و بیشتر به ذات انسان و جنبه های مثبت و منفیش اشاره داشت و میشه این رو به هر گروهی بسط داد تا اینکه صرفا یه فیلم برای دفاع از حقوق مردان باشه! صرفا طبق جمله ای که نقل کردید هم، درسته، هر دو فیلم پیام های تقریبا یکسانی برای دو جنس مختلف داشتند و هر دو به گونه ای این پیام ها رو انتقال دادن ولی خداوکیلی کدوم تاثیرگذاری بیشتری داشت؟

خودتون دارید میگید "Fight Club سال 1998" یعنی بعد از گذشت 25 سال از ساخت فیلم هنوزم جزئیات و پیام فیلم رو نه تنها شما بلکه همه به خاطر میارن در صورتی که من به شخصه یک ربع بعد از دیدن Barbie به کل فراموش کردم که اون شب اصلا فیلمی دیدم (معمولا در روزهای عادی با شرایط نرمال هرشب یک فیلم رو حتما میبینم)

یا اینکه عمدا یا سهوا جوری وانمود کردن که باربی ها فقط به واسطه زن بودن و ویژگیهای زنانشون تونستن به کن ها غلبه کنن. درسته که زنانگی هم جزئی از قدرت زن هاست ولی تمام اون نیست. مثلا چرا باربی سیاستمدار با شم و قوه سیاسی خودش نتونست راه به جایی برسونه. این میتونه برای مخاطب این پیام رو داشته باشه که خانم ها اگر هم سیاست مدار و... باشن باز هم قدرتی ندارند و فقط یک زن هستن.

یا این قضیه که برای پرفکت نشون دادن باربی ها، کن ها رو تا حدودی احمق نشون دادن که به هیچ وجه حریف قدر یا تهدیدی محسوب نمیشدن. چرا اصلا برای نشان دادن ارزش یک جنس باید جنس دیگه کوبیده بشه تا اون یکی ارزشمند جلوه کنه. مگه هرکدوم به تنهایی ارزش خاص خودشون رو ندارن؟ اصلا چرا باید بگیم که ما به اون یکی ها نیاز نداریم؟ فرقی هم نداره، چه مرد باشه، چه زن. مگه در کنار هم پیش رفتن چه اشکالی داره؟ چرا به دید یک انسان به دو طرف قضیه نگاه نمیکنن؟

در کل فیلم که فقط این نیست که بیاد مستقیم و بدون ذره ای خلاقیت یه پیامی رو به کرّات تکرار کنه یا به عبارتی به خورد مخاطبین بده؛ به هر حال فیلم نامه قوی هم میخواد، صرفا نمیشه بار این رو به دوش دوتا بازیگر خوش چهره و معروف گذاشت. به نظرم اگر تبلیغات قوی ای نداشت و انقدر ذخایر رنگ صورتی جهان رو خرجش نمیکردن، هیچ وقت به این فروش هم نمیرسید. انتظار هم نداشتم که حالا باربی یه فیلم فلسفی با جنبه های مخفی زیادی باشه که برای درک بهترش مجبور به خوندن نقدهای مختلف بشیم، ولی دلم نمی خواست انقدر سطحی باشه و حداقل بتونه یه پیام تروتمیزی رو برسونه که به نظر من نتونست.

فکر کنم شاید این مدل موارد دلایلی بود که از دید دو طرف قضیه، باربی چندان موفق نبود، نه اینکه صرفا برای مخاطب زن ساخته شده.
 
من خودم به هیچ وجه با اینکه مخاطب فیلم باربی خانم ها بودن مشکلی نداشتم و ندارم اتفاقا خیلی هم جسارت سازندگانش رو دوست داشتم و همون موقع که تو همین تاپیک دوستان میگفتن چرا برای دیدن فیلم باربی باید وقت گذاشت، من منتظر اکرانش بودم. ولی حقیقتا وقتی فیلم رو دیدم خورد تو ذوقم.

همون موقع هم که فیلم رو تازه دیده بودم یه نیمچه نظری هم در این رابطه دادم ولی الان که شما با Fight Club مقایسه کردینش برام جالب بود. به نظرم فایت کلاب عمدتا یه فیلم با بن مایه روانشناختی هست و بیشتر به ذات انسان و جنبه های مثبت و منفیش اشاره داشت و میشه این رو به هر گروهی بسط داد تا اینکه صرفا یه فیلم برای دفاع از حقوق مردان باشه! صرفا طبق جمله ای که نقل کردید هم، درسته، هر دو فیلم پیام های تقریبا یکسانی برای دو جنس مختلف داشتند و هر دو به گونه ای این پیام ها رو انتقال دادن ولی خداوکیلی کدوم تاثیرگذاری بیشتری داشت؟

خودتون دارید میگید "Fight Club سال 1998" یعنی بعد از گذشت 25 سال از ساخت فیلم هنوزم جزئیات و پیام فیلم رو نه تنها شما بلکه همه به خاطر میارن در صورتی که من به شخصه یک ربع بعد از دیدن Barbie به کل فراموش کردم که اون شب اصلا فیلمی دیدم (معمولا در روزهای عادی با شرایط نرمال هرشب یک فیلم رو حتما میبینم)

یا اینکه عمدا یا سهوا جوری وانمود کردن که باربی ها فقط به واسطه زن بودن و ویژگیهای زنانشون تونستن به کن ها غلبه کنن. درسته که زنانگی هم جزئی از قدرت زن هاست ولی تمام اون نیست. مثلا چرا باربی سیاستمدار با شم و قوه سیاسی خودش نتونست راه به جایی برسونه. این میتونه برای مخاطب این پیام رو داشته باشه که خانم ها اگر هم سیاست مدار و... باشن باز هم قدرتی ندارند و فقط یک زن هستن.

یا این قضیه که برای پرفکت نشون دادن باربی ها، کن ها رو تا حدودی احمق نشون دادن که به هیچ وجه حریف قدر یا تهدیدی محسوب نمیشدن. چرا اصلا برای نشان دادن ارزش یک جنس باید جنس دیگه کوبیده بشه تا اون یکی ارزشمند جلوه کنه. مگه هرکدوم به تنهایی ارزش خاص خودشون رو ندارن؟ اصلا چرا باید بگیم که ما به اون یکی ها نیاز نداریم؟ فرقی هم نداره، چه مرد باشه، چه زن. مگه در کنار هم پیش رفتن چه اشکالی داره؟ چرا به دید یک انسان به دو طرف قضیه نگاه نمیکنن؟

در کل فیلم که فقط این نیست که بیاد مستقیم و بدون ذره ای خلاقیت یه پیامی رو به کرّات تکرار کنه یا به عبارتی به خورد مخاطبین بده؛ به هر حال فیلم نامه قوی هم میخواد، صرفا نمیشه بار این رو به دوش دوتا بازیگر خوش چهره و معروف گذاشت. به نظرم اگر تبلیغات قوی ای نداشت و انقدر ذخایر رنگ صورتی جهان رو خرجش نمیکردن، هیچ وقت به این فروش هم نمیرسید. انتظار هم نداشتم که حالا باربی یه فیلم فلسفی با جنبه های مخفی زیادی باشه که برای درک بهترش مجبور به خوندن نقدهای مختلف بشیم، ولی دلم نمی خواست انقدر سطحی باشه و حداقل بتونه یه پیام تروتمیزی رو برسونه که به نظر من نتونست.

فکر کنم شاید این مدل موارد دلایلی بود که از دید دو طرف قضیه، باربی چندان موفق نبود، نه اینکه صرفا برای مخاطب زن ساخته شده.
منم نگفتم Fight Club صرفا یه فیلم برای دفاع از حقوق مردان هستش و با Barbie در یه لیگ قرار دارن.

خودت هم اشاره کردی که Fight Club به جنبه های دیگه ای هم اشاره داشته که یکی از موضوعاتش نقش زن در زندگی مردان بود. خوب یادمه اون دیالوگ Fight Club رو اواسط فیلم وقتی Tyler Durden توی وان حمام هستش میگه ولی فیلم Barbie از اول کلیت حرفش اینه و آخر فیلم هم خیلی صریح اون کوتی که من نوشتم رو میگه.

درباره اون قسمت قرمز، Fight Club یه دیالوگی درباره Martha و کلا زن داره. شخصیت اصلی فیلم میگه" من اگر یه غده ی سرطانی داشتم اسمش رو مارتا میذاشتم. مارتا مثل یه زخم در دهان من بود که اگر بهش زبون نمیزدم اون زخم درست میشد"
مارتا بخاطر خصوصیت های شخصیتی Tyler ازش خوشش میاد و برعکس از Edward نه. Tyler هم فقط مارتا رو بخاطر رابطه ج*سی. که بعدش هم اون دیالوگ Tyler Durden که میگه ما به زنها احتیاج نداریم رو بذارین کنارش. خب آیا این طرز فکر درستی هستش!؟ قطعا خیر، ولی واقعیت اینه برای خیلی از مرد ها زن بر غیر از برطرف کننده ی نیاز جنسی هیچ معنایی نداره.

این به این معنی هم نیست که فیلم Barbie جز بهترین فیلم ها میدونم. این فیلم شاید جز تاپ 300 من نباشه. ولی Fight Club دیوید فینچر چرا، جز تاپ 10 من هست و من هم قرار نیست بخاطر یه قسمتی از فیلم که مخالفشم رو کل فیلم رو بذارم کنار.

من هدفم مقایسه کل این دو فیلم نبود و نیست و فقط دیدگاه هردو فیلم درباره "خود شناسی و جنس مخالف" که دقیقا هم مثل هم هستش رو خواستم اشاره کنم که اون چون با محوریت شخصیت مرد هست از نظر خیلی ها ایرادی نداره ولی اگه برعکس اون یه زن بگه ما به مرد احتیاج نداریم اون موقت خیلی ها به مشکل میخورن.
 
بله؛ مردها در فیلم‌های «کیتی گرین» لاشی هستند و چه قدر خوب این میزان از وقاحت مردان را در فضایی باورپذیر (نه مثل قمپزبازی‌های گرویک و دیگران) نشان می‌دهد.
این یک سکانس 10 دقیقه‌ای از فیلم تحسین‌برانگیز The Assistant 2019 است که متیو مک‌فادن، جولیا گارنر را قانع می‌کند که «همینه که هست»!



پ.ن: یکی از ترسناک‌ترین نقش‌آفرینی که در کانتکس غیرترسناک (و جنایی) دیده‌ام!
پ.ن2: خطر اسپویل!
 
آخرین ویرایش:
ااا دنبال It Follows داره ساخته میشه؟ من خبرو خوندم ها، فکر کردم منظورش فیلم های It هست با اون دلقک مسخره و رد کردم خبرو... الان اینجا دیدم دقت کردم یادم اومد. وای که عجب فیلم مرموزی بود خیلی اتمسفر جالب و خفنی داشت خوشحال شدم نسخه دوم میسازن.

و در ادامه شنیدم که دو قسمت دیگه برای فیلم Fall هم ساخته میشه. اینم برای کسایی که فوبیا ارتفاع دارن میتونه خیلی درآور باشه... واقعا فیلم خوفی بود.
 
Killers of the Flower Moon :6/10
داستان مهمی که باید بازگو میشد ولی این فیلم نتونست به خوبی اون رو ارایه بده. ریتم فیلم هیچوقت اوج نمیگیره چون در کل ریتمی وجود نداره. بازی ها نه عالی بودند و نه بد، میشه گفت به اندازه انرژی گذاشته شده بود. در کل به نظرم این داستان مهم حیف شد و تصور میکنم اگه پایول تامس اندرسون این ماجرا رو روایت میکرد چقدر فیلم بهتری میشد.
نقل قول از تاپیک همسایه :-"
به نظر منم فیلم یجورایی ضعیف بود واقعا. مدت زمان طولانیش هم فقط بهش ضربه میزد. از اونور شخصیت ها هم اکثرشون رسما شبیه برگ چغندر بودن و در کل نمیدونم برای من فیلم خیییلی نچسب بود.

بعد از تموم شدن فیلم تقریبا هیچ احساسی بهش نداشتم و در کل چیزی نداشت که بیاد موندنی باشه.
حیف
 
  • Like
Reactions: FERYGAMER

South Park تنوع نژادی دیزنی و لوکاس‌فیلم را به باد تمسخر گرفت واکنش جینا کارانو بازیگر اخراجی The Mandalorian​

اپیزود ویژه سوث پارک تلاش‌های دیزنی و لوکاس‌فیلم برای تنوع نژادی در چندگانه‌های مارول و «جنگ ستارگان» (Star Wars) را هدف گرفته و «کتلین کندی» مدیر استودیوی لوکاس‌فیلم را تمسخر می‌کند.
خصیت «اریک کارتمن» در این قسمت نگران است که با یک زن جایگزین شود: «خواب دیدم با یک زن متمایز جایگزین شده‌ام. این بار فقط من نبودم، همه آدم‌های محبوب من را برداشته‌اند و به جای آن‌ها زنانی گذاشته‌اند که از مردسالاری شکایت می‌کنند!... و سهام دیزنی پایین و پایین‌تر می‌رود!»
این جایگزینی به واسطه باز شدن درگاهی به یک دنیای موازی اتفاق می‌افتد و کارتمن به عالمی فرستاده می‌شود که فقط از زنان رنگین‌پوست تشکیل شده. دوستان کارتمن از تغییر او می‌نالند اما مدیر آنان را توبیخ می‌کند و می‌گوید: «اگر شما بچه‌ها فکر می‌کنید اریک نمی‌تواد یک زن سیاه‌پوست باشد پس شاید مشکل از خودتان است. احتمالاً دوست ندارید که «ایندیانا جونز» هم با یک زن جایگزین شود، هان؟ حتماً با «مرد عنکبوتی» سیاه هم مشکل دارید.»

در بخش دیگری از اپیزود جلسه مدیران دیزنی به تصویر کشیده می‌شود، جایی که «باب آیگر» مدیر عامل کمپانی غضبناک است:. یکی از مدیران به آیگر می‌گوید: «درک نمی‌کنیم قربان. یک فیلم را بارها و بارها می‌سازیم و همه را راضی می‌کنیم، اما ناگهان می‌بینیم که جواب نمی‌دهد.» آیگر جواب می‌دهد: «پس باید سخت‌تر راضی کنیم!»
در ادامه کاشف به عمل می‌آید که عامل اخلال «کتلین کندی» است که در دنیای موازی تذکر مشابه‌ برای همه چندگانه‌ها می‌دهد: «یک دختر درونش قرار دهید! او را همجنسگرا نشان دهید!

«جینا کارانو» بازیگر سابق «مندلوری» (The Mandalorian) دیزنی+ که به خاطر مقایسه جمهوری‌خواهان با نازی‌ها از سریال اخراج شد نیز از این فرصت استفاده کرده و در شبکه اجتماعی ایکس از کندی انتقاد کرده است: «اینجاست که [کندی] درخواست می‌کند یوتیوبرهایی که به این اپیزود می‌خندند سانسور شوند، کاری می‌کند گزینه دیسلایک به خاطر واکنش‌ها غیرفعال شود، سپس از غول‌های تبلیغات‌چی خود می‌خواهد که اطمینان پیدا کنند «ورایتی» و «هالیوود ریپورتر» گزارش‌هایی در مورد پدید‌آورندگان «سوث پارک» و خانواده‌های آنان منتشر کنند تا نام آن‌ها را به واسطه افراد خود-فروخته‌ای که برای لوکاس‌فیلم کار می‌کند لکه‌دار کنند، لشکر خود در شبکه‌های اجتماعی را فعال می‌کند تا تکرار کند پدید‌آورندگان «سوث پارک» نژادستیز، متعصب و تراجنسیت‌ستیزند، و از آن‌ها می‌خواهد به شکل عمومی و با الفاظی که او تأیید می‌کند عذرخواهی کنند و بالأخره از آن‌ها می‌خواهد در یک جلسه آموزشی مجازی با ۴۵ عضو از جامعه دگرباشان حضور پیدا کنند تا بشنوند که این اپیزود چقدر حسی بدی ایجاد کرده. اما شاید و فقط شاید بازی تمام شده باشد.»

1698861068378.png

یه صدایی میاد میشنوید ....
 
یه چیزی بود که خیلی وقت پیش می‌خواستم بگم ولی یادم رفت، تا اینکه الآن دیدم فیلم «ستاره بازی» اکران شده و یادش افتادم. :D
یه فیلم ایرانی هست به کارگردانی هاتف علیمردانی با بازی فرهاد اصلانی، شبنم مقدمی، علی مصفا و... گویا یه بخش‌هایی از فیلم هم توی آمریکا می‌گذره و جناب مایکل مدسن توی اون بخش‌ها بازی کرده! :D
انصافاً دلم کباب شد وقتی این قضیه رو فهمیدم که بازیگر فیلم‌های تارانتینو، افتخار همکاری با هاتف علیمردانی رو به دست آورده! البته مدسن سال‌ها (یا دهه‌ها) هست که بازیگر خاصی محسوب نمی‌شه و هرچی جلوش بذارن با خوشحالی قبول می‌کنه و مثلاً توی فیلم کوتاه Batman: Dying Is Easy هم حضور داشت (یه فیلم fan made با حضور بتمن و یه سری از ویلین‌ها هست و از دستش ندین)، ولی دیگه حضور توی یه فیلم ایرانی که حتی داخل کشور هم کسی نمی‌ره نگاه کنه، خیلی سوزناک بود! :D
عکس استاد در کنار فرهاد اصلانی و شبنم مقدمی:

7e5202_23aa3.jpg
 
فیلم‌های هرکول پوآرو به کارگردانی کنت برانا>>>>>>>>>>>>>>>>>> ۲ قسمت Knives Out به کارگردانی رایان جانسون :D

اگر عاشق فیلم‌های ترسناک و معمایی کلاسیک هستید، حتما A Haunting in Venice رو ببیند.:D:x\m/
 
یه چیزی بود که خیلی وقت پیش می‌خواستم بگم ولی یادم رفت، تا اینکه الآن دیدم فیلم «ستاره بازی» اکران شده و یادش افتادم. :D
یه فیلم ایرانی هست به کارگردانی هاتف علیمردانی با بازی فرهاد اصلانی، شبنم مقدمی، علی مصفا و... گویا یه بخش‌هایی از فیلم هم توی آمریکا می‌گذره و جناب مایکل مدسن توی اون بخش‌ها بازی کرده! :D
انصافاً دلم کباب شد وقتی این قضیه رو فهمیدم که بازیگر فیلم‌های تارانتینو، افتخار همکاری با هاتف علیمردانی رو به دست آورده! البته مدسن سال‌ها (یا دهه‌ها) هست که بازیگر خاصی محسوب نمی‌شه و هرچی جلوش بذارن با خوشحالی قبول می‌کنه و مثلاً توی فیلم کوتاه Batman: Dying Is Easy هم حضور داشت (یه فیلم fan made با حضور بتمن و یه سری از ویلین‌ها هست و از دستش ندین)، ولی دیگه حضور توی یه فیلم ایرانی که حتی داخل کشور هم کسی نمی‌ره نگاه کنه، خیلی سوزناک بود! :D
عکس استاد در کنار فرهاد اصلانی و شبنم مقدمی:

7e5202_23aa3.jpg
این بنده خدا تو موزیک ویدئو As long as you love me جاستین بیبر، بابای دوست دخترش نبود که حسابی هم کتکش زد بچه بیچاره رو؟ 😂
 
  • Smile
Reactions: Dinosaur
این بنده خدا تو موزیک ویدئو As long as you love me جاستین بیبر، بابای دوست دخترش نبود که حسابی هم کتکش زد بچه بیچاره رو؟ 😂
آره الآن دیدم اونجا هم بوده! :دی
Justin Bieber: As Long as You Love Me (Music Video 2012) ⭐ 6.1 | Music

کلاً پدیده عجیبی هست این مایکل مدسن! فقط کم مونده توی ویدیوهای تبلیغاتی نامزدهای ریاست جمهوری اینجا هم حضور پیدا کنه! :دی
 

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند

تبلیغات متنی

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی همین حالا ثبت نام کن
or