Movie Center

به یاد آورید مارول ۲۰ تا فیلم ساخت تا با اند گیم گند بزند به همه ی آنها.،سکانس وداع تونی استارک (همان صحنه کذایی به شدت ساختگی)که تقریباً همه چیزش قابل پیش بینی و کلیشه ای است.،بگذارید در کنار سکانس متقاعد کننده و تأثیر گذار مرگ ترمیناتور در فیلم ترمیناتور ۲.با اینکه می دانید ترمیناتور فاقد سرشت انسانی و یک ماشین است.اما شاهد یک از زیباترین وداع های تاریخ سینما هستیم. تأثیری عمیق در حضوری کوتاه در فیلمی دو ساعته که مارول با ۲۰ تا فیلم نتوانست انجام دهد.یا سکانس مرگ برومیر در فیلم یاران حلقه.، تصور اینکه چگونه چنین صحنه‌ای ساخته شده است بسیار دشوار است.و تصور تکرار دوباره آن بسیار دشوار تر.تاثیر این سکانس تا فیلم سوم ادامه دارد.
سینمای مارول یک سینمای به اصطلاح سرکاری است که رو دست زدن ناشیانه را خوب بلد است.سینمایی با بریز و بپاش آنچنانی که حتی به عمر حداکثر یک ساله هم رضایت دارد.
سلام
من تمام این فیلم هایی که اشاره کردی دیدم و لذت بردم. تنها چیزی که ارزش داره همینه. فیلم ببینی . حال کنی. متاش ۲ باشه یا ۱۰۰. تبدیل شوندگان باشه یا الماس خونین.
 
راجع به اینکه هنر تنزل پیدا کرده یا نه نظری نمیدم اما به نظر من حال حاضر شرایط انقدر برای ظهور استعدادها و ایده ها توی هر هنری فراهم و مساعده که توی هیچ دوره ای از تاریخ نبوده!! و اتفاقا ازین نظر در عصر خیلی خوبی زندگی میکنیم!!
الان من سوالم اینه که یکی مثل دیوید لینچ دقیقا الان مشکلش چیه که فیلم نمیسازه؟!! فرانسیس کوپولا اون زمان سر ساخت پدرخوانده به خاطر مسائل و محدودیت های اون زمان چقدر سختی کشید، مطمئن باش اگه الان بخواد همون فیلمو بسازه یک ده هزارم اون مشکلاتو نداره. چرا دیگه نمیسازه؟ همون دیوید لینچ زمان ساخت دو فصل اول سریال توئین پیکس توی دهه 90 شاکی بود که مدیران شبکه بهش اجازه نمیدادن ایده هاشو پیاده سازی کنه و توی روند اتفاقات سریال دخالت میکردن، سال 2016 شوتایم به لینچ آزادی داد فصل سوم سریالو هر جور که عشقش کشید بسازه! الان فیلمسازی (گیم سازی، آهنگ سازی و هر هنر دیگه ای که فکرشو بکنی) هزاران برابر راحت تر و مین استریم تر از مثلا دهه 50 60 میلادی شده، پس شاید مشکل اینه که پیدا کردن ایده جدید دیگه خیلی سخت شده، شما عملا هر چی بخوای بسازی انقدر قبلا مشابهش ساخته شده که ناچارا میوفتی توی چرخه تکرار و کپی و سخت بتونی بیننده های قدیمی تر سینما را به وجد بیاری
موضوع دیگه اینکه سینما اصلی ترین و مهم ترین رسالتش سرگرمیه! دقیقا به همین منظور هم شکل گرفت! هر چیزی بیشتری از سرگرمی محض به بیننده بده یه Bonus محسوب میشه! ازین نظر سینمای امروز خیلی خوب داره رسالتش رو انجام میده چون با توجه به فروش گیشه فیلما، خیلی خوب دارن بیننده ها رو سرگرم میکنن! قاعدتا اگه فیلما سرگرم کننده نباشن کسی نمیره سینما تماشاشون کنه. ذائقه مخاطب عام سینمای دهه 30، فیلم بر باد رفته بود! توی دهه 40 50 شد انیمیشن های دیزنی و فیلمای هیچکاک، دهه 70 شد آرواره ها و راکی و استاروارز، دهه اول قرن 21 شد ارباب حلقه ها و هری پاتر و دزدان دریایی کارائیب و یک دهه اخیرم شده ابرقهرمان ها. واقعا الان اگه یه فیلمی شبیه بر باد رفته و فیلمای هیچکاک ساخته بشه امکان داره پر فروش ترین فیلم سال بشه؟!! بیننده امروز (مخصوص نسل جوان و نوجوان) توی عصری زندگی میکنه که خیـــلی با 50 60 سال پیش متفاوته و در نتیجه ذائقه ـش هم خیــلی تغییر کرده.
من خودم دیگه سینما رو خیلی دنبال نمیکنم چون سلیقه من توی دهه های 90 و قبل تر گیر کرده و سینما دیگه هیچ وقت به اون حال و هوا بر نخواهد گشت! ولی به نظرم فیلمای ابرقهرمانی و مارول و ... جای هیچکس رو تنگ نکردن و عرصه برای ساخت فیلمایی که چیزی بیشتر از سرگرمی محض رو ارائه بدن کاملا مساعده! فقط ظاهرا دیگه مَردش (یا شایدم ایدش) نیست! :smile2:
در مورد لینچ و کاپولا باید بگم اینا دیگه پاشون لب گوره. خب معلومه شور و شوق سی سالگیشون رو ندارن! حالا هی امکانات هم دم دستشون باشه!
اینا زندگیشون رو کردن و هنرشون رو ارائه کردن. هرچند لینچ همچنان داره واسه خودش کار می‌کنه. اما مخاطب نداره! چرا؟ چون مخاطب امروزی حوصله‌ی فسفر سوزوندن نداره از بس همه چی رو فست فودی می‌دونه!
درسته توی این دوره رسیدن و انجام دادن یه هدف آسونه اما به قول خودتون مردش پیدا نمیشه! ایده نیست! چرا ایده نیست؟ چون جوون امروزی، جوون ۵۰ سال پیش نیست که با سینمای دهه ۴۰ یا ۵۰ بزرگ شده باشه و از اونا الهام گرفته باشه تا یه کار در حد اونا تولید کنه! جوون امروزی حتی اوایل قرن رو به یاد نداره از بس مدیاهای مزخرف مغزش رو پر کردن!
به یاد دارم همین تام هالند که با اسمش این بحث‌های دو صفحه شروع شده، آل پاچینو رو نمی‌شناخت!!!!
باورتون میشه؟! یارو خودش بازیگره‌ هااا!!!!
مثلا پاچینو آشپز نبوده که بگیم؛ اوکی! خب ربطی به حوزه‌ی کاری این آقا نداره! بازیگره! اونم از چه نوعش!!
در مورد این که رسالت سینما سرگرمیه؛ من مخالفم. وقتی سینما به وجود اومد شاید! اما در گذر زمان این انسانه که باید از اون نقطه‌ی a حرکت کنه و به b برسه! b همون ترکیب چیزای دیگه با همون سرگرمیه!
اگه اینجوریه خب موسیقی هم میتونست توی همون نقطه‌ی a بمونه و فقط ملت رو سرگرم کنه! یا ادبیات! یا یا یا...
در مورد سینمای مارول:
چندین بار در صفحات قبل گفتم؛ من اصلا کاری باهاشون ندارم و خودمم مخاطبشونم. اصلا چندتا از اینا در سال تولید میشه که بخواد جلوی حرکت کسی رو بگیره؟
بحث من زوال سینماست. اگر مارول جلوی کار فلان کارگردان رو میگرفت من اون موقع فحش هم بهشون میدادم! اما داستان اینجاست که ملت دنیا سلیقه‌شون رسیده به این حد...!
این بده آقا این بده!!!!
 
همین تام هالند که 3 بار فیلمش فروش کرده و زوج محبوب رسانه ها شده و الان شاخ شده، چند وقت پیش تو یک مصاحبه ای، جک جیلنهال میگه دوست دارم اسپایدرمن ساخته پدرو المادوار رو ببینم. اینم میگه "پدرو آلمادوار کیه؟"
بعد همین بچه الان میاد به اسکورسیزی (با اون همه رزومه) میگه فیلم مارولی نساختی و بلد نیستی بسازی چرت نگو :)) حالا بدیش اینجاست که بعدش میاد میگه "من هم فیلم مارولی ساختم و هم فیلم اسکاری" :دی =))

بچه تجربش تو اسکار تو سن 12-13 سالگی بوده :)) اون زمان گودرز و شقایقو تشخیص نمیداده الان میاد پزشو به اسکورسیزی میده :)) یا اون یکی فیلمش که تو پوسترش بزرگ نوشته بود Best Picture. بعد که رلیز شد، زمین و زمان بهش توپیدن :)) (Cherry ساخته همین برادران روسو. کارگردانای اونجرز اندگیم. تاپ های صنعت ابرقهرمانی)
 
راجع به اینکه هنر تنزل پیدا کرده یا نه نظری نمیدم اما به نظر من حال حاضر شرایط انقدر برای ظهور استعدادها و ایده ها توی هر هنری فراهم و مساعده که توی هیچ دوره ای از تاریخ نبوده!! و اتفاقا ازین نظر در عصر خیلی خوبی زندگی میکنیم!!
الان من سوالم اینه که یکی مثل دیوید لینچ دقیقا الان مشکلش چیه که فیلم نمیسازه؟!! فرانسیس کوپولا اون زمان سر ساخت پدرخوانده به خاطر مسائل و محدودیت های اون زمان چقدر سختی کشید، مطمئن باش اگه الان بخواد همون فیلمو بسازه یک ده هزارم اون مشکلاتو نداره. چرا دیگه نمیسازه؟ همون دیوید لینچ زمان ساخت دو فصل اول سریال توئین پیکس توی دهه 90 شاکی بود که مدیران شبکه بهش اجازه نمیدادن ایده هاشو پیاده سازی کنه و توی روند اتفاقات سریال دخالت میکردن، سال 2016 شوتایم به لینچ آزادی داد فصل سوم سریالو هر جور که عشقش کشید بسازه! الان فیلمسازی (گیم سازی، آهنگ سازی و هر هنر دیگه ای که فکرشو بکنی) هزاران برابر راحت تر و مین استریم تر از مثلا دهه 50 60 میلادی شده، پس شاید مشکل اینه که پیدا کردن ایده جدید دیگه خیلی سخت شده، شما عملا هر چی بخوای بسازی انقدر قبلا مشابهش ساخته شده که ناچارا میوفتی توی چرخه تکرار و کپی و سخت بتونی بیننده های قدیمی تر سینما را به وجد بیاری
موضوع دیگه اینکه سینما اصلی ترین و مهم ترین رسالتش سرگرمیه! دقیقا به همین منظور هم شکل گرفت! هر چیزی بیشتری از سرگرمی محض به بیننده بده یه Bonus محسوب میشه! ازین نظر سینمای امروز خیلی خوب داره رسالتش رو انجام میده چون با توجه به فروش گیشه فیلما، خیلی خوب دارن بیننده ها رو سرگرم میکنن! قاعدتا اگه فیلما سرگرم کننده نباشن کسی نمیره سینما تماشاشون کنه. ذائقه مخاطب عام سینمای دهه 30، فیلم بر باد رفته بود! توی دهه 40 50 شد انیمیشن های دیزنی و فیلمای هیچکاک، دهه 70 شد آرواره ها و راکی و استاروارز، دهه اول قرن 21 شد ارباب حلقه ها و هری پاتر و دزدان دریایی کارائیب و یک دهه اخیرم شده ابرقهرمان ها. واقعا الان اگه یه فیلمی شبیه بر باد رفته و فیلمای هیچکاک ساخته بشه امکان داره پر فروش ترین فیلم سال بشه؟!! بیننده امروز (مخصوص نسل جوان و نوجوان) توی عصری زندگی میکنه که خیـــلی با 50 60 سال پیش متفاوته و در نتیجه ذائقه ـش هم خیــلی تغییر کرده.
من خودم دیگه سینما رو خیلی دنبال نمیکنم چون سلیقه من توی دهه های 90 و قبل تر گیر کرده و سینما دیگه هیچ وقت به اون حال و هوا بر نخواهد گشت! ولی به نظرم فیلمای ابرقهرمانی و مارول و ... جای هیچکس رو تنگ نکردن و عرصه برای ساخت فیلمایی که چیزی بیشتر از سرگرمی محض رو ارائه بدن کاملا مساعده! فقط ظاهرا دیگه مَردش (یا شایدم ایدش) نیست! :smile2:
معمولا ترجیح میدم کسایی مثل شما و بقیه که واقعا مشخصه اطلاعات بیشتری به نسبت من در زمینه ی سینما دارید نظر بدید و توی اینجور مباحث من همیشه خواننده ام ولی یه نظر کوچیکی هم به ذهنم اومد که بگم و برم.

موقع خوندن نظر شما این دو ویدیو خیلی به خاطرم اومد که در مورد همین موضوع افراد بزرگ سینما مشکلشون چیه که امروزه فیلم نمیسازن و این که آیا فیلم های ابرقهرمانی عرصه رو برای بقیه تنگ کردن یا نه بحث های جالب و به نظر من درستی آورده شده:





خلاصه ی کلامش هم اینه که الان توی زمانه ای هستیم که فیلمی مثل the last duel با حضور چند ستاره ی بزرگ و کارگردانی معروف مثل ریدلی اسکات نمیتونه حتی break even بشه چه برسه به این که به سودآوری برسه و این جور مثال ها اینقدر توی دهه ی اخیر زیاد شده که الان حتی روی فیلم نامه های قوی که پشتشون کارگردان های افسانه ای هستن هم به سختی سرمایه گزاری انجام میشه، و به عبارتی الان دو دست فیلم داره ساخته میشه: یکی فیلم های کوچک با فیلم نامه های اوریجینال با بودجه های خیلی کم، یکی دیگه هم فیلم های عظیم با بودجه های عظیم که پشتشون آی پی های بزرگ مثل استار وارز و کمیک بوکی خوابیدن. اون کارگردان هایی که اشاره شد مثل ریدلی اسکات و اسکورسیزی و دیوید لینچ و کاپولا میخوان روی فیلم نامه های اوریجینال کار کنن و بودجه های متوسط رو به بالا هم نیاز دارن، و از اونجا که این سری فیلم ها فروش نمیرن سرمایه گزاری هم روشون انجام نمیشه و ساخته نمیشن. یعنی در کل این فیلم های ابرقهرمانی و ... یه جورایی واقعا عرصه رو تنگ کردن. این که امروزه شرایط برای ظهور استعداد ها و نوآوری ها فراهمه رو هم به همین دلیل درست نمیدونم و به نظر من توی عصر واقعا بدی داریم زندگی میکنیم از این نظر.
 
من اون قسمت از مصاحبه تام هالند با سایت هالیوود ریپورتر رو خوندم ولی اینکه میگید گفته اسکورسیزی بلد نیست فیلم مارولی بسازه یا اگر بلد بود میساخت و ... اصلا پیدا نکردم تو متن مصاحبه!
جمله ای که در این مورد میگه اینه:
“You can ask [Martin] Scorsese, ‘Would you want to make a Marvel movie?’ But he doesn’t know what it’s like because he’s never made one,”
خلاصه که اگر همچین حرفی زده به منم بگید بیام وسط بحث نظراتم رو ارایه بدم! ولی چیزی ندیدم واقعا در این مورد
بعد اصلا این آدم مگه شخصیت خاصی داره خارج از دنیای بازیگری؟ همچین حرفی هم اگر زده بود در حد اطلاعات سحر قریشی از سینما صرفا میخوندیم و میخندیدیم دیگه! چیز جدی ای نمی بود!
 
حالا میون کلامتون بگم اگه دنبال فیلم خوب هستید که هرسال حدداقل دو سه تا فیلم عالی اگه نه شاهکار میاد
فقط دایره دیدتون از اسکار و آمریکا بکشید بیرون به کن نگا کنید یا اپلیکیشنی مث لدر باکسد که تالا به من نوعی خیلی فیلم معرفی کرده که اگه اون نبود با خبر نمیشدم ببینم
ما اگه فقط از دهه شصت تا 2000 رو نگا کنیم انقدری فیلم شاهکار وجود دارن که ده سال طول میکشه دیدنشون ( مگر اینکه زندگی نداشته باشید ماراتون کنید همه رو :D)

خواستم بگم انقد تقصیر رو گردن صنعت و فیلم سازی نندازید. خب چیزی که تقاضا براش بیشتر باشه بیشتر ساخته میشه.

الان عمومیت مردم اونقدر حوصله یا آرامش دارن که یه فیلم شخصیت یا محتوی محور ببینن؟!!
اگه اینطوری بود بگید همش تقصیر سینماست که فیلم بهتر ساخته نمیشه

و اینکه در کل هم این موضوع اونقدری مهم نیست چون خودش صرفا یه نشونه است نه اصل مشکل.
اصل مشکل همون نبود حوصله/آرامش و بینش توی مردم هست که حالا بعضی ها بخوان فیلم بهتری ببینند.

______________

تو این راند به Ex machina رای دادین؟! داستانش به حدی تکراری بود نیم ساعت آخر میزدم جلو فقط. نمیدونم چندتا فیلم تالا ساخته شده که هوش مصنوعی زیادی باهوش میشه و قیام میکنه. برا چی این فیلم اقد تحویل گرفته شده! شاید کار خاصی انجام داده که من ازش بی خبرم...
 
آخرین ویرایش:
من احساس میکنم تام هالند تحت تاثیر رابطه‌ش با زندیا یهو اینجوری زبون باز کرده. احتمالا بانو انقد قربون صدقه‌ش رفته و بهش گفته مَردِ من کیه؟ اسپایدرمن قویِ من کیه؟ بهترین بازیگر منی تو. امشب میخوام بهت تو مراسمِ خودم اسکار بدم، بیا جایزه‌ت رو تار بنداز بگیر و از این حرفا، این طفلک هم جوگیر شده فک کرده خبریه و در حد این صحبتاست و خواسته یه خودی نشون بده
 
اینکه به Cast مارول لقب بازیگر بدیم خنده داره. بدل کاریاشون رو یکی دیگه انجام میده. CG کارها بقیه بار رو به دوش میکشن و کل کاری که این به اصطلاح بازیگرا میکنن اینه که 4 خط دیالوگ بگن جلوی پرده سبز و با این حال معروف میشن و کلی پول هم میگیرن.

من خودم دوست داشتم فیلم های مارول رو و میدیدمشون ولی حتی همون انفینیتی وار و اند گیم هم بهم حال ندادن و برام فرسایشی و خسته کننده و تکراری شده بودن. این الف بچه هم هر روز یه چیزی میگه و حرف های دیروزش رو نقض میکنه و باید رهاش کرد به حال خودش.
 
حالا که همه دارند تام هالند رو Roast میکنند، این ویدیو هم ببینید!
:))
اگه این ویدیو رو به عنوان پست اول این تاپیک pin میکردی، غیر ممکن بود هیچ کدوم از این بحث‌های دو صفحه آخر شکل بگیره:D
 
یک نکته‌ی که درباره صحبت‌های تام هالند وجود داره اینه که در اون موقعیت بیشتر مقصر خبرنگارها هستن.
مثلا وقتی ازش سوال می کنه که فلان، این نمیاد بگه که نه ما چون هنر نیستیم و همش پرده سبزه پس ما درجه سوم هستیم. قطعا از خودش و تیمش و کارها تعریف می‌کنه.
می خوام بگم بعضی اوقات جو معکوس و اخبر خبرنگارها و رسانه خودشون الکی موضوعی رو بزرگ میکنن
 
جدا از بحثتون یک نظری راجع به Dont Lock Up من بدم و برم

فیلم خیلی سعی میکرد خودشو جدی نشون بده اما کمدی مزخرفی بود که اون کنایه ها و نشون دادن رئیس جمهوری آمریکا بیشتر تیکه انداختن به دونالد ترامپ بود و مثلا قضیه ویروس کرونا و واکسن به شکل برخورد اختر دنباله دار و منهدم کردنش عنوان شده بود. یادمه همون زمان انتخابات آمریکا هم تقریبا 90 درصد بازیگرا و کارگردانا فحشو کشیده بودن به ترامپ و از بایدن حمایت می کردن اینجا هم اون نوع کلاه پوشیدن مریل استریپ و رفتارهای جونا هیل یه جورایی مسخره کردن ترامپ بود و اعضای کابینه ش. در حالی که در دنیای واقعی همه چیز برعکسه و همچین رفتار احمقانه ای رو از ریاست جمهوری یک کشور مثل آمریکا نخواهید دید (البته با وجود بایدن که کنترل معده ش دست خودش نیست چرا!). دومین مشکل فیلم بازیگراش بودن! انتخاب دیکاپریو و تیموتی شالامی و جنیفر لارنس و کیت بلانشت اصلا یک چیز اضافی بود که مثلا مخاطب رو جذب کنه در صورتی که بجای همینا مثلا ست روگن و جیمز فرانکو و دیو فرانکو و این دست بازیگرای کمدی رو میاوردن خیلی خنده دار تر میشد و مکمل های باحال تری برای آدمی مثل جونا هیل می شدن. ارزش یکبار دیدن رو داشت اما فیلم انتقامجویی مزخرفی بود که سعی می کرد خودشو پشت هوش مصنوعی و تکنولوژی و ترند و وایرال دنیای مجازی مخفی نگهدارِ
 
اون کارگردان هایی که اشاره شد مثل ریدلی اسکات و اسکورسیزی و دیوید لینچ و کاپولا میخوان روی فیلم نامه های اوریجینال کار کنن و بودجه های متوسط رو به بالا هم نیاز دارن، و از اونجا که این سری فیلم ها فروش نمیرن سرمایه گزاری هم روشون انجام نمیشه و ساخته نمیشن. یعنی در کل این فیلم های ابرقهرمانی و ... یه جورایی واقعا عرصه رو تنگ کردن. این که امروزه شرایط برای ظهور استعداد ها و نوآوری ها فراهمه رو هم به همین دلیل درست نمیدونم و به نظر من توی عصر واقعا بدی داریم زندگی میکنیم از این نظر.
دیوید لینچ که تقریبا بودجه ساخت اکثر فیلم هاش زیر 10 15 میلیون بوده که بودجه متوسط رو به بالایی محسوب نمیشه، هیچ کدوم هم فروش خوبی توی گیشه نداشتن! کلا این مدل سینما هیچ زمانی توی گیشه خوب نمی فروخته و مشکل الان نیست. اما الان IMDb هست، هزار جور شبکه و بستر تبلیغاتی هست که شما می تونی توش خیلی خیلی راحت تر مخاطب هاتو پیدا کنی
مثلا فیلم رستگاری شاوشنک اون زمانی که عرضه شد نه توی گیشه خوب فروخت و نه بین منتقدین اقبالی داشت یعنی کلا داشت توی تاریخ سینما گم میشد! به لطف همین IMDb و عرضه فیلما روی DVD بود که این فیلم به مرور انقدر محبوب و معروف شد، الان شرایط صد برابر بهتر از دهه 90 هست و شما اگه واقعا هنرمند باشی، ایده نو داشته باشی، انقدر بستر برای عرضه کارت وجود داره که خیلی راحت می تونی به اون جایگاه مدنظرت برسی (سینما، موسیقی یا هر هنر دیگه ای)
خیلی واضحه که بعضی از این مدل کارگردانایی که اشاره شد نمی تونن با دیزنی و وانر بروز و ... کار کنن (قبلن هم با این استودیوها کار نکردن) اما آیا شما برای ساخت فیلم به همین چندتا استودیوی بزرگ محدودی؟!
شما معتقدی مثلا اسکات یا کامرون اگه بخواد یه چیزی در حد بیگانه 1979 یا ترمیناتور 1 و 2 بسازه، وارنر و پارامونت بهش میگن نه باید کیفیت فیلمت پایین باشه؟!! اصلا فرض کنیم همچین چیزی بگن، چیزی که زیاده استودیو و اسپانسره، حالا حتما نباید بودجه ساخت فیلمت 200 میلیون دلار باشه و بدی فلان سلبریتی و جلوه های ویژه آنچنانی! خود اسکات همون فیلم بلید رانر 1982 رو با محدودیت بودجه بسیار زیادی ساخت. یکی از دلایلی که فیلمش انقدر اتمسفر بارونی و تاریکی داشت فقط این بود که پول نداشت یه ستینگ درست حسابی بسازه و به این کارا متوسل میشد تا ظاهر فیلمو حفظ کنه که اتفاقا همین محدودیت بعدا تبدیل شد به نقطه قوت فیلمش و اون اتمسفر سایبرپانکی توی سینما قوت گرفت!
الان شما فیلم The Blair Witch Project محصول 1999 رو در نظر بگیر. بودجه ساخت 200 هزار دلار! فروش گیشه 250 میلیون!! یه استودیوی گمنام هم پشت فیلم بوده. امکان ساخت همچین فیلمی توی دهه 50 60 محال بود. الان توی دو دهه اخیر بیشمار فیلم و ایده جالب داریم که همگی توسط استودیوهای بسیار گمنام و بی پولی ساپورت شدن که اتفاقا خیلی هاشون هم توی گیشه هم ترکوندن. من نمیدونم چرا همه همچنان فکر میکنن برای ساخت فیلم فقط اون چندتا استودیو بزرگ هالیوود باید پشت کار بیان. توی دهه 90 فقط و فقط یه استودیو فوق خفن می تونست انیمیشنی مثل Toy Story تولید کنه. الان با پیشرفت CGI و در دسترس عموم قرار گرفتنش یه تیم کوچیک هم می تونه بشینه و با یه بودجه خیلی کم یه انیمیشن در حد همون کیفیت بسازه.
من همچنان صد در صد به حرفی که زدم معتقدم! آزادی عمل برای عرضه هنر توی این چند دهه اخیر خیـــلی زیاد شده، هر کسی با هر سلیقه ای هر ایده ای رو داشته باشه می تونه بره دنبالش و بسازش (نمیگم هیچ محدودیتی نیست، اما محدودیت ها و مشکلات الان خیلی خیلی کمتر از دوره های گذشته اس)، واقعا اینکه مارول نمیذاره یه فیلم خوب ساخته بشه یک درصد هم برای من قابل قبول نیست :D
در مورد این که رسالت سینما سرگرمیه؛ من مخالفم. وقتی سینما به وجود اومد شاید! اما در گذر زمان این انسانه که باید از اون نقطه‌ی a حرکت کنه و به b برسه! b همون ترکیب چیزای دیگه با همون سرگرمیه!
مشکلی نداره منم نمی گم همیشه باید توی یه نقطه بمونه، چون افراد در گذر زمان به شکل متفاوتی سرگرم میشن، نوجوان الان خیلی متفاوت با نوجوان 60 سال پیش سرگرم میشه اما به هر حال دیگه قبول دارید که درصد خیلی زیادی از مخاطبای سینما افراد عام هستن که فقط دنبال اینن 2 ساعت جلوی پرده سینما سرگرم بشن و از مشکلات زندگی فارغ بشن! و در نتیجه جو کلی حاکم بر سینما متناسب با خواسته همین مخاطبای عامه که میشه سرگرمی! اگر کسی میخواد یا می تونه چیزی فراتر از سرگرمی ارائه بده هیچ کس جلوشو نگرفته!

حالا میون کلامتون بگم اگه دنبال فیلم خوب هستید که هرسال حدداقل دو سه تا فیلم عالی اگه نه شاهکار میاد
فقط دایره دیدتون از اسکار و آمریکا بکشید بیرون به کن نگا کنید یا اپلیکیشنی مث لدر باکسد که تالا به من نوعی خیلی فیلم معرفی کرده که اگه اون نبود با خبر نمیشدم ببینم
ما اگه فقط از دهه شصت تا 2000 رو نگا کنیم انقدری فیلم شاهکار وجود دارن که ده سال طول میکشه دیدنشون ( مگر اینکه زندگی نداشته باشید ماراتون کنید همه رو :D)

خواستم بگم انقد تقصیر رو گردن صنعت و فیلم سازی نندازید. خب چیزی که تقاضا براش بیشتر باشه بیشتر ساخته میشه.

الان عمومیت مردم اونقدر حوصله یا آرامش دارن که یه فیلم شخصیت یا محتوی محور ببینن؟!!
اگه اینطوری بود بگید همش تقصیر سینماست که فیلم بهتر ساخته نمیشه

و اینکه در کل هم این موضوع اونقدری مهم نیست چون خودش صرفا یه نشونه است نه اصل مشکل.
اصل مشکل همون نبود حوصله/آرامش و بینش توی مردم هست که حالا بعضی ها بخوان فیلم بهتری ببینند.
دقیقا همینه، من نمی دونم چرا چشمای همه فقط به سمت پر فروش های گیشه است و فکر میکنن دیگه جز اینا فیلم دیگه ای ساخته نمیشه!
در حال حاضر برای تمام سلیقه ها و از هر سبک و مدلی داره فیلم ساخته میشه! اگه کیفیت ندارن مشکل از سازنده هاشونه و الا فیلمسازی توی هیچ دوره ای از تاریخ سینما انقدر سهل و در دسترس همه نبوده!
 
آخرین ویرایش:

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند

تبلیغات متنی

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی همین حالا ثبت نام کن
or