سلامبه یاد آورید مارول ۲۰ تا فیلم ساخت تا با اند گیم گند بزند به همه ی آنها.،سکانس وداع تونی استارک (همان صحنه کذایی به شدت ساختگی)که تقریباً همه چیزش قابل پیش بینی و کلیشه ای است.،بگذارید در کنار سکانس متقاعد کننده و تأثیر گذار مرگ ترمیناتور در فیلم ترمیناتور ۲.با اینکه می دانید ترمیناتور فاقد سرشت انسانی و یک ماشین است.اما شاهد یک از زیباترین وداع های تاریخ سینما هستیم. تأثیری عمیق در حضوری کوتاه در فیلمی دو ساعته که مارول با ۲۰ تا فیلم نتوانست انجام دهد.یا سکانس مرگ برومیر در فیلم یاران حلقه.، تصور اینکه چگونه چنین صحنهای ساخته شده است بسیار دشوار است.و تصور تکرار دوباره آن بسیار دشوار تر.تاثیر این سکانس تا فیلم سوم ادامه دارد.
سینمای مارول یک سینمای به اصطلاح سرکاری است که رو دست زدن ناشیانه را خوب بلد است.سینمایی با بریز و بپاش آنچنانی که حتی به عمر حداکثر یک ساله هم رضایت دارد.
من تمام این فیلم هایی که اشاره کردی دیدم و لذت بردم. تنها چیزی که ارزش داره همینه. فیلم ببینی . حال کنی. متاش ۲ باشه یا ۱۰۰. تبدیل شوندگان باشه یا الماس خونین.