Movie Center

من هم با نظر دوستمون موافقم. نتیجه نهایی میشه فیلم های خوبی که ترسناک ترین نیستن (یا حتی ممکنه خیلی کم ترسناک باشن)
و نه ترسناک ترین
همین اول کار به نظرم یه فکری براش بشه اگر قراره چند هفته نظرسنجی بشه
اگر هم اهمیت خاصی نداره و کلا همه چیزش فان هست که هیچی
 
  • Like
Reactions: TheGodfather
آمار نظرسنجی چقدر با سلیقه من جوره! :دی
ترسناک‌ترین فیلم تاریخ برای من همین The Shining هست. کلاً آدمی هستم که زیاد از فیلم‌های ترسناک نمی‌ترسم (برعکس بازی‌های ترسناک که یه راهروی باریک تاریک هم بیچاره‌م می‌کنه) ولی The Shining واقعاً من رو به فنا داد!
Alien هم تقریباً در همون حد و اندازه‌ها بود و فقط چند میلیمتر پایین‌تر.
ولی بقیه گزینه‌ها زیاد برام ترسناک نبودن. Halloween که از نظر ترس هیچی! The Texas Chain Saw Massacre رو خیلی دوست داشتم، ولی به جز یکی دو صحنه برام چیز ترسناکی نداشت. The Evil Dead یه ذره از اینا ترسناک‌تر بود ولی اونم خیلی از این نظر با The Shining و Alien فاصله داشت برام.
کلاً مقوله ترس خیلی چیز جالب و پیچیده‌ای هست و نسبت به حال و هوای هر آدم، میزان تأثیرگذاری فیلم‌های ترسناک هم متفاوته. مثلاً جن‌گیر رو اکثراً به عنوان یه فیلم ترسناک خفن می‌شناسن، ولی من بعضی جاهاش خنده‌م می‌گرفت. :دی یا Paranormal Activity و The Conjuring واقعاً بعضی جاها برام بیشتر خنده‌دار بودن تا ترسناک! ولی توی فیلم‌های جدیدتر، It Follows چیز ترسناکی بود برام و همین‌طور Midsommar، برعکس چیزی مثل Hereditary که اواخرش حکم کمدی رو برام پیدا کرده بود. :دی
 
آمار نظرسنجی چقدر با سلیقه من جوره! :D
ترسناک‌ترین فیلم تاریخ برای من همین The Shining هست. کلاً آدمی هستم که زیاد از فیلم‌های ترسناک نمی‌ترسم (برعکس بازی‌های ترسناک که یه راهروی باریک تاریک هم بیچاره‌م می‌کنه) ولی The Shining واقعاً من رو به فنا داد!
Alien هم تقریباً در همون حد و اندازه‌ها بود و فقط چند میلیمتر پایین‌تر.
ولی بقیه گزینه‌ها زیاد برام ترسناک نبودن. Halloween که از نظر ترس هیچی! The Texas Chain Saw Massacre رو خیلی دوست داشتم، ولی به جز یکی دو صحنه برام چیز ترسناکی نداشت. The Evil Dead یه ذره از اینا ترسناک‌تر بود ولی اونم خیلی از این نظر با The Shining و Alien فاصله داشت برام.
کلاً مقوله ترس خیلی چیز جالب و پیچیده‌ای هست و نسبت به حال و هوای هر آدم، میزان تأثیرگذاری فیلم‌های ترسناک هم متفاوته. مثلاً جن‌گیر رو اکثراً به عنوان یه فیلم ترسناک خفن می‌شناسن، ولی من بعضی جاهاش خنده‌م می‌گرفت. :D یا Paranormal Activity و The Conjuring واقعاً بعضی جاها برام بیشتر خنده‌دار بودن تا ترسناک! ولی توی فیلم‌های جدیدتر، It Follows چیز ترسناکی بود برام و همین‌طور Midsommar، برعکس چیزی مثل Hereditary که اواخرش حکم کمدی رو برام پیدا کرده بود. :D

بصورت کلی مقوله ترس ارتباط مستقیم با جهان بینی افراد داره. مثلا شما از فیلم هایی مثل جنگیر و The Conjuring نمیترسید چون احتمالا اعتقادی به وجود ارواح خبیث و کلا مسائل سوپرنچرال ندارید :D ولی اون بنده خدایی که اعتقاد راسخی نسبت به این چیزا داره مطمئنا با دیدن این فیلم ها به فنا میره :D. که البته دیگه با این همه تکنولوژی و پیشرفت دیگه بچه ها هم نمیترسن چه برسه به بزرگسالا. ولی ترس خیلی مبحث پیچیده و بزرگی داره و تو سال های اخیر فیلم سازها سعی کردن بیشتر روی جنبه های روانشناختی تمرکز کنن. مثلا پرداختن به فرد افسرده ای که ذهنش پر شده از جنبه های تاریک زندگی به مراتب ترسناک تر از یک روح سرگردان در یک عمارت قدیمی هست.

چند روز پیش هم مقاله ای میخوندم در ارتباط با ترس از تاریکی که نشون میداد چگونه مغز انسان نسبت به حس گرهای محیطی واکنش نشون میده و سعی میکنه خلاء های موجود رو به سرعت با خیال و توهم های خودش جایگزین کنه. مقاله جالبی هست.

Afraid of The Dark? Blame Your Brain, Not Monsters Under The Bed
 
maxresdefault.jpg

تازگیا فیلما رو خوب رده بندی سنی نمیکنن. این Godzilla vs. Kong ویژه خردسالان بود نه 13 به بالا.بازیگریها سطحی و دیالوگا چرند.
لحظه پایانیش که گودزیلا داشت میرفت تو دریا و کونگ از پشت سر نگاش میکرد مسخره ترین سکانسی بود که در یک فیلم هیولایی دیدم:|
اون آرم شبکه منحوس CNN تیر خلاص رو به کل فیلم میزنه. در مجموع به لعنت خدا نمی ارزه این اثر.
 
به به می بینم که بحث درباره سینمای وحشت داغه . تو این مدت هم دو تا تریلر از بازسازی و ادامه ی دو تا از فرنچایز های مهم سینمای وحشت اومده که می خواهم از این فرصت استفاده کنم و درباره یکی اشون نظرم رو بگم . البته از روی تریلر قطعا نمیشه نظر داد

اواخر سال پیش بود که اولین تریلر / تیزر از بازسازی مورد انتظار فیلم کندی من منتشر شد . یک تیزر جذاب که توش ما گذشته ی کندی من رو به صورت یک نمایش خیمه شب بازی می دیدیم . ترکیب تصاویر و موسیقی فوق العاده ی فیلیپ گلس نوید یک اثر مالیخولیایی جذاب رو میداد
تا این که بعد از تاخیری که در نمایش اش خورد مدتی پیش تریلر سینمایی اصلی اش اومد . اما شخصا به نظرم این تریلر زمین تا آسمون با اون قبلیه فرق داشت . کندی من اصلی یک اثر روان شناسانه و تا حدی مالیخولیایی با یک تم ضد نژادپرستی خفیف بود . اما سازنده های جدید دقیقا اومدن فقط اون بخش ضد نژادپرستی اش رو برداشتن. تو این تریلری که من دیدم چپ و راست بیانیه گل درشت بود که تو ذوق می زد و البته تا حد زیادی توئیست نسخه اصلی رو لو داده بودن . فیلم به نظر یک اسکی از روی دو تا اثر تهیه کننده اشه .
 
بصورت کلی مقوله ترس ارتباط مستقیم با جهان بینی افراد داره. مثلا شما از فیلم هایی مثل جنگیر و The Conjuring نمیترسید چون احتمالا اعتقادی به وجود ارواح خبیث و کلا مسائل سوپرنچرال ندارید :D ولی اون بنده خدایی که اعتقاد راسخی نسبت به این چیزا داره مطمئنا با دیدن این فیلم ها به فنا میره :D. که البته دیگه با این همه تکنولوژی و پیشرفت دیگه بچه ها هم نمیترسن چه برسه به بزرگسالا. ولی ترس خیلی مبحث پیچیده و بزرگی داره و تو سال های اخیر فیلم سازها سعی کردن بیشتر روی جنبه های روانشناختی تمرکز کنن. مثلا پرداختن به فرد افسرده ای که ذهنش پر شده از جنبه های تاریک زندگی به مراتب ترسناک تر از یک روح سرگردان در یک عمارت قدیمی هست.

چند روز پیش هم مقاله ای میخوندم در ارتباط با ترس از تاریکی که نشون میداد چگونه مغز انسان نسبت به حس گرهای محیطی واکنش نشون میده و سعی میکنه خلاء های موجود رو به سرعت با خیال و توهم های خودش جایگزین کنه. مقاله جالبی هست.

Afraid of The Dark? Blame Your Brain, Not Monsters Under The Bed
الان سوالی که برای من پیش اومده معیار این نظر سنجی چیه ؟ ترسناک بودن و توانایی اون فیلم در ترسوندن افراد یا بهترین فیلم و فیلم های ارزشمند در ژانر ترسناک ؟ چون من شخصا از دیدن جن گیر یکم وحشت کردم ولی ضعف های فیلم نامه ای اش بدجور رو اعصابم بود. در مقابل مثلا از دیدن طالع نحس و سه قسمت اول بازی کودکانه نترسیدم اما از منطق و چفت و بست فیلم نامه و حوادث خر کیف شدم یا حتی از دیدن برخی آثار رده ب این ژانر بیشتر ترسیدم تا شاینینگ اما خب از نظر فضاسازی و بازی و کارگردانی و روایت شاینینگ جزو شاهکارهای عمرمه
مشکل ژانر ترسناک از نظر من اینه که ما چند تا ترس مختلف داریم ولی چند نوع اکشن نداریم مثلا! ترس روانشناختی داریم، ترس از زامبی داریم، ترس از جامپ اسکیر ها داریم، اسلشر داریم، ترسناک توهم آمیز داریم، ترسناک غیر منطقی داریم ووو

نمیشه اگه مثلا Shining اول شد بگیم دیگه این بهترین فیلم هست، این فیلم شاید تو دسته خودش بهترین باشه ولی تو یک دسته دیگه اصلا خوب نباشه و ...
ولی خب من شاید تمام زندگیم در حال تماشای فیلم های ترسناک بوده باشم و بیشترین ژانری که بهش علاقه مند هستم ژانری هست که به شکل روانی روی اعصاب میره فیلم هاش و آدم واقعا یه جایی دوس داره فیلم تموم بشه و منطق فیلم برات بره زیر سوال

مثل فیلم Funny Games 2007 یا Martyrs 2008 یا 7Days 2010 یا اصلا عجیب تر از همه ... The House That Jack Built 2018 (همین فیلم رو در نظر بگیرید عجب فیلم متفاوت و هنجار شکنی بود تو سبک خودش... اصلا قابل مقایسه با هیچ چیز دیگه ای نیست سکانس ها و دیالوگ های این فیلم)...
اتفاقا اسامی خیلی خوبی رو اشاره کردید . من شخصا به نظرم مارتیرز مثال خوبی نیست . ایده ی تک خطی داره که خیلی ها سر همون می گن عجب فیلمی ولی خود سازنده ها هم نمی دونستن با ایده اشون چه کار کنن و هردمبیل بستنش . شخصا بین فیلم های این سبکی فرانسوی به نظرم high tension مورد بهتریه . هم خشونت افسار گسیخته اش تاثیر می گذاره هم داستان و توئیست پایانی جذابی داره
 
وحشتناک ترین فیلمای تاریخ چه واقعی چه تو سینما را در ایران مشاهده کنید:D ولی جدی من تا حالا نشده کوچگترین خوف و ترسی از فیلمای غربی بهم وارد بشه. در عوض مثلا از شب بیست و نهم بطرز وحشتناکی ترسیدم
اون که بله . اخیرا هم دیدیم که یک مورد هانیبال لکتر و لدر فیس در دنیای واقعی در ایران رویت شد
 
الان سوالی که برای من پیش اومده معیار این نظر سنجی چیه ؟ ترسناک بودن و توانایی اون فیلم در ترسوندن افراد یا بهترین فیلم و فیلم های ارزشمند در ژانر ترسناک ؟ چون من شخصا از دیدن جن گیر یکم وحشت کردم ولی ضعف های فیلم نامه ای اش بدجور رو اعصابم بود. در مقابل مثلا از دیدن طالع نحس و سه قسمت اول بازی کودکانه نترسیدم اما از منطق و چفت و بست فیلم نامه و حوادث خر کیف شدم یا حتی از دیدن برخی آثار رده ب این ژانر بیشتر ترسیدم تا شاینینگ اما خب از نظر فضاسازی و بازی و کارگردانی و روایت شاینینگ جزو شاهکارهای عمرمه
رویکرد اصلی مشخص شدن بهترین های این ژانر هست. عوامل مختلفی هم میتونه در انتخاب های ما نقش داشته باشه. این نظر سنجی معیاری رو تعیین نکرده و انتخاب رو به عهده مخاطبان قرار داده تا بر اساس اولیت های خودشون فیلم مورد نظر رو انتخاب کنند. ترس های ما ریشه در دوران کودکی ما دارند که از بدو تولد در تعامل با جهان پیرامون شکل گرفته و به همین دلیل عواملی که در ترساندن ما دخیل هستند فرد به فرد متفاوت هست. مثلا شخصی ممکنه با دیدن فیلم جنگیر دچار ترس و اضطراب بشه بدلیل الگوهای رفتاری خانواده که در کودکی بارها اون رو از لولو خرخره و عوامل فراطیبعی میترسوندن و وقتی این ماشه چکانده میشه دوباره این اضطراب به اون غلبه میکنه. مهمترین عامل ترس، ناخودآگاه انسان هست.
 
فکر کنم ۱۰ سالی هست هرچی سعی میکنم از بازی یا فیلمی بترسم ولی دریغ از لحظه ای ،دلیلش هم اینه که نوجوونی افراطی سبک horror رو جویدم دیگه همش ریخته :)
ولی با این شرایط هنوز از فیلم ترسناک ایرانی میترسم.
خداییش shining کجاش ترسناکه؟؟؟ بین همه گزینه ها اتفاقا shining از نظر ترس میره ته لیست
 

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی همین حالا ثبت نام کن
or