Movie Center

[Jill-Valentine]

خیلی بهش امید داشتم، به به

​

 

[Ali Venom]

لست جدای یکی از بهترین جنگ ستارگانی بود که دیده بودم واقعا ناب و بی نظیر. حقیقتا از دیزنی توقع نداشتم همچین اثر درجه یکی خروجی ش باشه.
واقعا از دو سه تا کارهای خود جورج لوکاس هم بهتر بود. چه شخصیت خوبی شده ری و بهتر از اون بن سولو

یکسوال واقعا نمیفهمم چرا یکسری کاملا با این قسمت مخالف هستند و اعتراض داشتند در حدی که باید خط داستانی ش از کل سری حذف بشه!

 

[Trunks]

اسکار به نظر من همیشه از این سخنرانی ها و جبهه گیری‌ها توش بوده، از حرفهای ال گور و مایکل مور و پاتریشا آرکت و ... در 10-15 سال اخیر تا عقب افتادن مراسم بعد از ترور مارتین لوتر کینگ و صحبتهای ونسا ردگریو در حمایت از فلسطین و ...
احساس می‌کنم بیشتر از اینکه اسکار خیلی جبهه‌گرایانه‌تر شده باشه چنتا اتفاق دیگه افتاده. به واسطۀ 24hour news cycle تو به عنوان یه مخاطب دیگه از این حرفهای بی‌فایده خسته شدی و ترجیح میدی تو اسکار از این حرفا نباشه چون در نهایت شرایط دنیا به سمت بدتر شدن میره و این سخنرانی‌ها بی فایده‌ست. اتفاق‌ دیگه Socially Conscious تر شدن هنرمندها نسبت به دهه‌های قبله که باعث میشه از بزرگترین تریبون ممکن برای گفتن حرفهاشون استفاده کنن.
بازیگری که حقوق بالا می‌گیره هم علتش اینه که فیلمش می‌فروشه. حقوق بالای بازیگرها (و فوتبالیستها و ... ) بخش کوچکی از مشکلات دنیاست اما مقصر همۀ مشکلات اونایی هستن که حقوق هنرمندها و ورزشکارها رو امضا می‌کنن.
هنرمند و ورزشکار می‌تونه از تریبونهایی که در اختیارش قرار می‌گیره معترض بشه به مشکلات و ما هم می‌تونیم به خاطر زندگی پرزرق و برقشون بهشون بگیم مقصر خودتونید ولی حقیقتاً مشکل اصلی جای دیگه‌ست.

سینا برو یوتیوب و مونولوگ تام کروز واسه اسکار 2002 و بعد از اتفاقات 11 سپتامبر رو ببین. درحالی که حرفش سیاسی و توی ترسناک ترین چند ساله اخیر امریکا بودش، اول و آخرش حرف از مهم بودن آرت فیلمسازی خصوصا توی یه همچین زمانی رو توضیح میده. الان اسکار فقط یه سیرک واسه Social Justice Warrior ها شده. حتی 3-4 سال پیش هم اینطوری نبودش.
توی همین اسکار، سخنرانی Gary Oldman رو با Frances McDormand مقایسه کن. اولدمن از مادرش، عوامل فیلم و چرچیل تشکر میکنه و فرانسس راجب feminism و نامزد های زن صحبت میکنه. توی سالی که Avatar ریلیز و نامزد شد، یه خانوم جایزه بهترین کارگردانی رو برد. ولی SJW های هالییود یادشون میره این چیزارو.

در مورد equal pay هم که یه چیز خیلی واضحی هست و خودتم گفتی. Robert Downey Jr. واسه اونجرز 50 میلیون + یه درصدی از فروش رو میگیره چون فیلمش 1 بیلیون میفروشه. هیچ بازیگر زنی، به خصوص جنیفر لاورنس (یکی از کسانی که این بحث equal pay رو کشید وسط) یک پنجم فروش فیلم های کسانی مثل RDJ یا Dwayne Johsnon رو نداره.

 

[all4u]

مشکوکه نمرات ، انگار یه عده نمیخوان بپذیرن نتفلیکس هم میتونه وارد عرصه هالیوود بشه

واقعا فیلم زیبایی بود
اگه بدونم المان یا ترکیه جایی اکران سینمایی میشه باز میرم میبینم

 

[all4u]

Netflix ـه دیگه اگه این نمیشد باید تعجب میکردیم ...

این طوری نیست فیلمش واقعا زیبا بود حقش این نیست

 

[sina_unl]

سینا برو یوتیوب و مونولوگ تام کروز واسه اسکار 2002 و بعد از اتفاقات 11 سپتامبر رو ببین. درحالی که حرفش سیاسی و توی ترسناک ترین چند ساله اخیر امریکا بودش، اول و آخرش حرف از مهم بودن آرت فیلمسازی خصوصا توی یه همچین زمانی رو توضیح میده. الان اسکار فقط یه سیرک واسه Social Justice Warrior ها شده. حتی 3-4 سال پیش هم اینطوری نبودش.
توی همین اسکار، سخنرانی Gary Oldman رو با Frances McDormand مقایسه کن. اولدمن از مادرش، عوامل فیلم و چرچیل تشکر میکنه و فرانسس راجب feminism و نامزد های زن صحبت میکنه. توی سالی که Avatar ریلیز و نامزد شد، یه خانوم جایزه بهترین کارگردانی رو برد. ولی SJW های هالییود یادشون میره این چیزارو.

در مورد equal pay هم که یه چیز خیلی واضحی هست و خودتم گفتی. Robert Downey Jr. واسه اونجرز 50 میلیون + یه درصدی از فروش رو میگیره چون فیلمش 1 بیلیون میفروشه. هیچ بازیگر زنی، به خصوص جنیفر لاورنس (یکی از کسانی که این بحث equal pay رو کشید وسط) یک پنجم فروش فیلم های کسانی مثل RDJ یا Dwayne Johsnon رو نداره.

اون سالی که کاترین بیگلو برد نمی‌گفتن به خاطر زن بودنش بهش جایزه دادن، چون اون موقع این فضای SJW/Anti-SJW برقرار نبود. اون موقع می‌گفتن به خاطر اینکه به ارباب قدرت خوش خدمتی کرده بهش جایزه دادن.
Hurt Locker از نظر فیلمسازی هیچ جوره جلوی Avatar کم نمیاره. با 15 میلیون دلار (ساخت) پا شد رفت تو بیابونهای اردن هزار ساعت راش گرفت و اومد یه همچین فیلم intenseی درآورد که از نظر پیام و مفهوم با شرایط ساخت خودش در تضاد نیست. جرمی رنر و آنتونی مکی رو مطرح کرد.
حالا آواتار میاد پوکوهانتس رو با بهره‌گیری از تکنولوژی‌هایی که خودشون تولید کردن و بودجۀ 400-500 میلیونی (ساخت+تبلیغ که از نظام سرمایه‌داری گرفته) می‌سازه و تو فیلمش میاد از نظام سرمایه‌داری انتقاد می‌کنه. آواتار یه بلاکباستر جاه‌طلبانه بود که کاملاً همه چیزش (به جز اکثر بازیها) درست از آب در اومده بود.
مقیاس دو تا فیلم شدیداً متفاوته اما بزرگتر یا کوچکتر بودن فیلمها در دلیل بر خوب و بدیشون نیست مثلاً سالی که Star Wars کاندید بود جوایز رو آنی هال برد. Hurt Locker انقدر جنبه‌های خوب داره که "به خاطر اینکه کاترین بیگلو زن بوده بهش جایزه دادن" حرف غلطی باشه.
بین فیلمهای اون سال، اگه این قراردادهای حمایت از اقلیتها یا همجنسگراها برقرار بود، چرا جوایز رو Precious و A Single Man جارو نکردن؟
اگه به من باشه بین کاندیداهای اون سال باید بهترین فیلم و کارگردانی می‌رسید به Inglorious Bastards.
بدترین جایزۀ اون سال بخش بهترین فیلم خارجی بود که با وجود White Ribbon و Prophet یه فیلمی مثل Secret in their Eyes جایزه رو گرفت!
خیلی دنبال منطق قابل پیش بینی تو جوایز نباشیم، کار خودشون رو می‌کنن و حساب و کتابی نداره وگرنه شکسپیر عاشق یا Crash (اونی که کروننبرگ ساخته بود مناسبتر بود واسه اسکار گرفتن) با هیچ فرمونی نباید اسکار بهترین فیلم رو بگیرن و جالبتر اینکه رقیب اصلی یکیشون یه فیلم "آمریکایی قهرمان‌پرورانه" بود و رقیب اون یکی هم یه فیلم با محوریت همجنسگراها.
جایزه دادنها هیچ گونه ثباتی ندارن. شاید تو 20 سال اخیر تو 5 مورد به فیلمی جایزه داده باشن که جزء 5 تا فیلم مورد علاقۀ من تو سال اکرانشون باشه. عماد (Elvish Hero) خدا بیامرز اگه بود خیلی خیلی بهتر از من می‌تونست این روندها بی حساب و کتاب تاریخی رو بشکافه.
امسال خیلیا ادعا داشتن جوایز رو Call me by Your Name درو می‌کنه یا Get Out اما آیا بعد از اینکه تعصباتشون توی صورتشون ترکید سکوت کردن؟ نه، اومدن گفتن Shape of Water هم در راستای حمایت از روابط غیرمتعارف بود. البته ما اینجا کسی رو داشتیم که معتقد بوده جلوه‌های ویژۀ Gravity چیز خاصی نبوده و خودش می‌تونسته تو خونه با استفاده از نرم افزار فلان و فلان به راحتی طراحیشون کنه. ما اینجا فیلمسازی که هیچ فیلمی نساخته و منتقدی که تو سایت انگلیسی user review به زبون فارسی می‌نوشته هم داشتیم و همۀ این افراد انتظار داشتن باهاشون مثل کارشناس برخورد بشه چون مثل رضا رشیدپور بلدن بگن دکوپاژ، میزانسن و ... پس هیچ ادعایی غیرمنتظره نیست به طور کلی
واقعیت اینه که Shape of Water به همون دلایلی اسکار می‌گیره که کارایی مثل Artist یا Birdman اسکار می‌گیرن، عشق‌ورزی به سینما و هنر فیلمسازی. King's Speech جوایز گروههای فیلمساز (SAG-DGA-PGA) و در نهایت اسکار رو می‌بره چون برای این گروهها فیلمی که راجب یه اجرای رادیویی موفقیت‌آمیز با طراحی‌های صحنه و لباس خوشکل خوشکله جذابتر از فیلمی در مورد نوکیسهای قرن 21مه (Social Network) که تقریباً تمام جوایز منتقدها رو برد. واسه طراحی لباس Blade Runner حتی کاندید هم نمیشه و گاندی جایزه رو می‌بره. یه سالی Rocky اسکار رو جارو می‌کنه و همه بعد از این همه سال معتقدن که حق Taxi Driver بود ولی به نظر من Network از هر دوشون بهتره اسکار پر از این انتخابهاست، وزن اضافه‌ای غیر از پایان بخش یک سال سینمایی نباید بهش داد.
اون بحث حقوق برابر هم که لارنس مطرح کرد نظرش به سمت کارهای بلاک‌باستری نبود و حرفش رو سر جریان American Hustle مطرح کرد. کسی کاری به فیلمهای بلاکباستری نداره، اونجرز و هانگر گیمز و توایلایت رو منم بازی کنم همونقدر می‌فروشن و استودیوها برای حفظ ثبات اون فیلمها مجبور میشن حقوقهای یامفت بدن (برای همین بود که بعد از Iron Man 2 مارول با هر کی قرارداد می‌بست واسۀ حضور تو 10-12 تا فیلم می‌بست که با معضل RDJ رو به رو نشه)
مسئله اینه که به طور کلی برای کار مشابه حقوق یکسان داده نمیشه، بازیگر مرد از بازیگر زن بیشتر می‌گیره و بازیگر سفیدپوست از سیاهپوست بیشتر و ... مورد اخیرش هم جریان مارک والبرگ و میشل ویلیامز بود که برای کار مشابه، مارک والبرگ 1 میلیون دلار گرفته بود و میشل ویلیامز ساعتی حقوق گرفته بود!

 

[Dinosaur]

لست جدای یکی از بهترین جنگ ستارگانی بود که دیده بودم واقعا ناب و بی نظیر. حقیقتا از دیزنی توقع نداشتم همچین اثر درجه یکی خروجی ش باشه.
واقعا از دو سه تا کارهای خود جورج لوکاس هم بهتر بود. چه شخصیت خوبی شده ری و بهتر از اون بن سولو

یکسوال واقعا نمیفهمم چرا یکسری کاملا با این قسمت مخالف هستند و اعتراض داشتند در حدی که باید خط داستانی ش از کل سری حذف بشه!

والا منم نفهمیدم مشکل ملت چی بوده!
یه عده هستن که کلاً کارشون فحش دادن به Star Wars و مسخره کردنش هست و بحث اون ها جداست، ولی The Last Jedi در استاندارد Star Warsها فیلم خیلی خوبی بود و من که خوشم اومد ازش. هم صحنه های مبارزه خوبی داشت، هم کاراکترها شخصیت پردازی نسبتاً جالبی داشتن، هم طنزش رو دوست داشتم و به نظرم از این جهت بهترین نسخه بود. از بین این جک جونورهایی که توی فیلم های مختلف Star Wars میان و بعداً تبدیل میشن به اسباب بازی و عروسک هم Porgها جزو بهترین ها هستن و خیلی بامزه طراحی شدن.
فقط 2تا مشکل عمده با فیلم داشتم:

Spoiler: Star Wars: The Last Jedi

یکی اون صحنه لیا توی فضا بود. اصل قضیه بد نبود، ولی به نظرم کارگردانی ضعیفی داشت و به جای اینکه تأثیرگذار باشه، حداقل برای من که خیلی خنده دار بود و اون حسی که باید منتقل میکرد رو نکرد.
یکی هم مرگ Snoke! یه کاراکتر خیلی خفن که ملت کلی در موردش بحث میکردن و میخواستن ببینن کیه و ...، ولی خیلی داغون مُرد! یعنی به عنوان کاراکتری که یکی از قدرتمندترین شخصیت های فیلم های Star Wars بود، جوری منهدم شد که انگار یه کاراکتر فرعی و الکی هست!
البته شاید هم نمرده باشه. Darth Maul که سطحش از این پایین تر بود، نه تنها نصف شد که از فاصله چند کیلومتری (!) هم افتاد پایین ولی زنده موند و توی دنیای غیر فیلمی Star Wars به داستان برگشت. شاید Snoke هم برگرده و اتفاقات جالبی بیفته.

 

[Ali Venom]

والا منم نفهمیدم مشکل ملت چی بوده!
یه عده هستن که کلاً کارشون فحش دادن به Star Wars و مسخره کردنش هست و بحث اون ها جداست، ولی The Last Jedi در استاندارد Star Warsها فیلم خیلی خوبی بود و من که خوشم اومد ازش. هم صحنه های مبارزه خوبی داشت، هم کاراکترها شخصیت پردازی نسبتاً جالبی داشتن، هم طنزش رو دوست داشتم و به نظرم از این جهت بهترین نسخه بود. از بین این جک جونورهایی که توی فیلم های مختلف Star Wars میان و بعداً تبدیل میشن به اسباب بازی و عروسک هم Porgها جزو بهترین ها هستن و خیلی بامزه طراحی شدن.
فقط 2تا مشکل عمده با فیلم داشتم:

Spoiler: Star Wars: The Last Jedi

یکی اون صحنه لیا توی فضا بود. اصل قضیه بد نبود، ولی به نظرم کارگردانی ضعیفی داشت و به جای اینکه تأثیرگذار باشه، حداقل برای من که خیلی خنده دار بود و اون حسی که باید منتقل میکرد رو نکرد.
یکی هم مرگ Snoke! یه کاراکتر خیلی خفن که ملت کلی در موردش بحث میکردن و میخواستن ببینن کیه و ...، ولی خیلی داغون مُرد! یعنی به عنوان کاراکتری که یکی از قدرتمندترین شخصیت های فیلم های Star Wars بود، جوری منهدم شد که انگار یه کاراکتر فرعی و الکی هست!
البته شاید هم نمرده باشه. Darth Maul که سطحش از این پایین تر بود، نه تنها نصف شد که از فاصله چند کیلومتری (!) هم افتاد پایین ولی زنده موند و توی دنیای غیر فیلمی Star Wars به داستان برگشت. شاید Snoke هم برگرده و اتفاقات جالبی بیفته.

اون دوتا موردی که اره تو اسپویلر گفتی قابل قبول هست توقعات بیشتر بود ولی خوب بازم جوری نبود که بیایم بگیم وای چقدر کل لست جدای بده!

نمیدونم والا جدا از یکسری جوک ها که همیشه تو سری جنگ ستارگان بوده (اوبی وان کنبوی از پریکوئل رو اگر یادتون باشه) اما لست جدای واقعا چهره جدی ایی داشت و اینکه برخلاف همیشه همه چی رو سفید و یا سیاه نشون نداد، تقریبا دنیای خاکستری مانندی همچون Got گرفته بود. که به نظرم یک قدم مثبت رو به جلو برای کل سری بود برخلاف نیرو بیدار میشود که سناریوش دقیقا کپی پیست a new hope بود.

لست جدای واقعا به من یکی چسبید تابوشکنی های زیادی تو کل سری کرد، اکثرا هم جواب داد و یکی از زیباترین پایان هارو داشت.

یکی از دوستانمون Samuel نامی تو تاپیک نمره دهی به فیلم ها خیلی شاکی بود اگر ایشون نظرش رو با اسپویلر بذاره خیلی بهتر میشه

 

[Cloud Strife]

سینا برو یوتیوب و مونولوگ تام کروز واسه اسکار 2002 و بعد از اتفاقات 11 سپتامبر رو ببین. درحالی که حرفش سیاسی و توی ترسناک ترین چند ساله اخیر امریکا بودش، اول و آخرش حرف از مهم بودن آرت فیلمسازی خصوصا توی یه همچین زمانی رو توضیح میده. الان اسکار فقط یه سیرک واسه Social Justice Warrior ها شده. حتی 3-4 سال پیش هم اینطوری نبودش.
توی همین اسکار، سخنرانی Gary Oldman رو با Frances McDormand مقایسه کن. اولدمن از مادرش، عوامل فیلم و چرچیل تشکر میکنه و فرانسس راجب feminism و نامزد های زن صحبت میکنه. توی سالی که Avatar ریلیز و نامزد شد، یه خانوم جایزه بهترین کارگردانی رو برد. ولی SJW های هالییود یادشون میره این چیزارو.

من فکر میکنم اسکار به عنوان مهم ترین یا حداقل یکی از مهم ترین ایونت های هنری دنیا، خصوصا تو مدیومی (سینما) که مستقیم با جامعه و مردم طرفه، خواه ناخواه تحت تاثیر شرایط سیاسی اجتماعی دنیا هست، حالا به قول تو چرا شبیه سیرک شده چون دنیای امروز واقعا یک سیرک پر از خشونته. ما عملا وسط جنگ جهانی سوم هستیم، فقط اینکه فرمت جنگ ها عوض شده و پی ام سی ها یا مستقیما ارتش ها توی خاورمیانه میجنگن. شرایط اقتصادی بهم ریختس. شرایط فرهنگی هم همینطور و کلا جهان امروز دیگه آرام نیست. باید این رو پذیرفت. اما الان بخاطر اینترنت دیگه اخبار سانسور شده و به صورت محدود دست کسی نمیرسه. فقط BBC و CNN برای دنیا صحبت نمیکنن. کوچک ترین اتفاقی به سرعت تو کل دنیا مخابره میشه. الان وقتی یکی شالش رو میزنه سر چوب میره رو باکس برق عکسش میره روی صفحه روزنامه های اروپایی اما 30 سال پیش وقتی ان هزار نفر رو اعدام کردن حتی کسی متوجه نشد. پس طبیعی هست که انعکاس اوضاع و احوالات آشفته دنیا رو توی مراسم های این مدلی دید.

شخصا فکر میکنم بد هم نیست. برعکس اینکه چند سال پیش اسکار فقط یه مراسم پر زرق و برق برای دادن جایزه به فیلم ها بود تا اینطور القا کنن که آمریکا قطب فرهنگ و هنر دنیاست، بدون اینکه واقعا هیچ رسالتی غیر از تبلیغات نظام سرمایه داری و پروپاگانداهای ریگانی داشته باشه افتضاحه. اینکه الان مساله حذف سیاه پوست ها برای بازیگرها دغدغه میشه که ایراد نیست، برعکس باید ایراد گرفت که چرا قبلا برای کسی اهمیتی نداشته. همینطور مساله برابری زن و مرد، محترم شمردن حقوق همجنسگراها و دست برداشتن از این تفکر که اینا فرزندخونده های شیطانن و.... من این اسکارهای اخیر رو به مراسم های صرفا پولداری و پر زرق و برق چندسال قبل که تو میگی ترجیه میدم.

 

[arash1996]

مورد اخیرش هم جریان مارک والبرگ و میشل ویلیامز بود که برای کار مشابه، مارک والبرگ 1 میلیون دلار گرفته بود و میشل ویلیامز ساعتی حقوق گرفته بود!

مارک والبرگ بندی توی قراردادش داشت که در صورت انجامِ Reshoot می‌تونست روی انتخابِ بازیگر جدید نظر بده (Co-star Approval). اون از همین بند استفاده کرد و تا حقوقش رو نگرفت، به حضورِ کریستوفر پلامر چراغ سبز نشون نداد. از طرفِ دیگه میشل ویلیامز خودش خواسته بود که به صورت رایگان صحنه‌های جدید رو بازی کنه و اصلا چنین بندی رو هم در قراردادش نداشت و بخاطر ماهیت هنری بودن کارنامه‌ی کاریش، نمی‌تونست هم که چنین درخواستی داشته باشه. Reshoot های احتمالی هم از قبل در قراردادش لحاظ شده بودند. هیچ ناعدالتی‌ای در کار نبود و فقط یه بازیگر بزرگ‌تر (از نظرِ تجاری) از نفوذ و اختیاراتش برای گرفتنِ حقوقِ بیشتر استفاده کرده بود. ولی بعد این خبر توی رسانه‌ها پخش شد و اونا هم مثل همیشه بر طبل مبارزه با نابرابری کوبیدند و مارک والبرگ تبدیل به شیطانی شد که حقِ میشل ویلیامز رو خورده (مثل ماجرای لباسِ جنیفر لاورنس که اونجا خودِ جنیفر رسانه‌ها رو سرِ جاشون نشوند و گفت که لباسش انتخابِ خودش بوده و نابرابری‌ای در کار نبوده). درنتیجه مارک والبرگ مجبور شد برای Damage Control هم که شده، حقوقی که از Reshoot ها گرفته بود رو به اسمِ میشل ویلیامز به Time's Up اهدا کنه!

خیلی از رسانه‌های امروزی، به این شکل عمل می‌کنند. اون بخشی از خبر که Agenda شون رو تقویت می‌کنه، رو منتشر و روش تمرکز می‌کنند. بر طبقِ اون خبر هم صدتا Opinion Piece چاپ می‌کنند و بعدش یه طوفانِ توییتری راه انداخته می‌شه و گناهکار و بی‌گناه به غلط کردن می‌افتند.

 

[Mr.Nikyar]

بنظر من اسکار واسه فیلم هایی هست که خوبن ولی خوب نفروختن

حالا یکی استثناعاتی هم هست کسی نیاد بگه فلانی خوب فروخت و جایزه هم برد

 

[sina_unl]

مارک والبرگ تبدیل به شیطانی شد که حقِ میشل ویلیامز رو خورده

اونجاهایی که من خبر رو خوندم هیچ کدوم والبرگ رو مقصر ندونسته بودن و عمدتاً معترض به سیستمی بودن که همچین قراردادهایی می‌بنده.
مشکل وجود چنین قراردادهای تبعیض آمیزیه، اینکه یه شرکت مدیر برنامۀ مشترک برای میشل ویلیامز قراردادی رو مذاکره می‌کنه که توش قید میشه که موظفه هر گونه فیلمبرداری مجددی رو انجام بده (نه اینکه ویلیامز خودش خواسته بوده مجانی کار کنه) و برای والبرگ قراردادی می‌بنده که در صورت نیاز به فیلمبرداری مجدد دوباره یه قرارداد جدید باید باهاش ببندن.
تقریباً هیچ بازیگری نمی‌دونه تو قرارداد همبازیش چیه، مارک والبرگ هیچ گونه تقصیری نداره. اما وقتی دو تا بازیگر با مدیر برنامۀ یکسان و برای کار تقریباً یکسان چنین قراردادهای متفاوتی دارن خب این خیلی تبعیض واضحیه.
اکثر بازیگرها مخالف چنین تبعیضی هستن نمونۀ دیگه‌ش جسیکا چستین بود که وقتی فهمید وضعیت قرارداد اکتاویا اسپنسر چقدر بده، خودش وارد کار شد تا همبازیش از حق و حقوق مناسبی برخوردار بشه ولی شما کار مارک والبرگ رو کوچیک می‌کنی و در حد Damage Control میاریش پایین.
من نگران پول دو تا بازیگر هالیوودی نیستم و برام هم اهمیتی نداره و کلاً بحث بیخودیه و به طور کلی اگه نظر من باشه همۀ بازیگرها باید تو محدودۀ متوسط حقوق مردم عادی پول بگیرن و درصورتی که فیلمشون موفق بود اون وقت پول اضافه بگیرن مثل هر شغل دیگه‌ای.
بحث رو مسئلۀ تبعیض بود، بحث اینه که وقتی آدمها تو اون سطح چنین تبعیضی شامل حالشون میشه دیگه وضعیت برای ماها مشخصه.
اینکه باور داشته باشی یکی خودش گفته من پول نمیخوام برای کارم و شرایط مجبور به چنین قراردادهایی نکردش، در حد همون جنگ منتقدها با نتفلیکس عجیبه.

 

[arash1996]

اونجاهایی که من خبر رو خوندم هیچ کدوم والبرگ رو مقصر ندونسته بودن و عمدتاً معترض به سیستمی بودن که همچین قراردادهایی می‌بنده.
مشکل وجود چنین قراردادهای تبعیض آمیزیه، اینکه یه شرکت مدیر برنامۀ مشترک برای میشل ویلیامز قراردادی رو مذاکره می‌کنه که توش قید میشه که موظفه هر گونه فیلمبرداری مجددی رو انجام بده (نه اینکه ویلیامز خودش خواسته بوده مجانی کار کنه) و برای والبرگ قراردادی می‌بنده که در صورت نیاز به فیلمبرداری مجدد دوباره یه قرارداد جدید باید باهاش ببندن.
تقریباً هیچ بازیگری نمی‌دونه تو قرارداد همبازیش چیه، مارک والبرگ هیچ گونه تقصیری نداره. اما وقتی دو تا بازیگر با مدیر برنامۀ یکسان و برای کار تقریباً یکسان چنین قراردادهای متفاوتی دارن خب این خیلی تبعیض واضحیه.
اکثر بازیگرها مخالف چنین تبعیضی هستن نمونۀ دیگه‌ش جسیکا چستین بود که وقتی فهمید وضعیت قرارداد اکتاویا اسپنسر چقدر بده، خودش وارد کار شد تا همبازیش از حق و حقوق مناسبی برخوردار بشه ولی شما کار مارک والبرگ رو کوچیک می‌کنی و در حد Damage Control میاریش پایین.
من نگران پول دو تا بازیگر هالیوودی نیستم و برام هم اهمیتی نداره و کلاً بحث بیخودیه و به طور کلی اگه نظر من باشه همۀ بازیگرها باید تو محدودۀ متوسط حقوق مردم عادی پول بگیرن و درصورتی که فیلمشون موفق بود اون وقت پول اضافه بگیرن مثل هر شغل دیگه‌ای.
بحث رو مسئلۀ تبعیض بود، بحث اینه که وقتی آدمها تو اون سطح چنین تبعیضی شامل حالشون میشه دیگه وضعیت برای ماها مشخصه.
اینکه باور داشته باشی یکی خودش گفته من پول نمیخوام برای کارم و شرایط مجبور به چنین قراردادهایی نکردش، در حد همون جنگ منتقدها با نتفلیکس عجیبه.

ولا که میشل ویلیامز خودش اعلام کرده بود که می‌خواسته Reshoot ها رو مجانی انجام بده. اینکه شما یه جستجوی ساده هم انجام نمی‌دید و همینطوری نظر من رو عجیب می‌دونید، ناراحت‌کننده‌است. ولی من به‌جای شما این کار رو انجام دادم:

Michelle Williams, Mark Wahlberg reshot Kevin Spacey's 'All the Money' scenes for free

"I said I'd be wherever they needed me, whenever they needed me. And they could have my salary, they could have my holiday, whatever they wanted. Because I appreciated so much that they were making this massive effort."

قبل‌تر از این هم می‌گه که دلیل این کارش علاقه‌اش به ریدلی اسکات بوده و اینکه نمی‌خواسته پروژه حروم بشه.
بله، خودش بخاطر تعهدِ کاریش خواسته که این کار رو انجام بده. مثل بقیه‌ی بازیگرها و ریدلی اسکات (به جز مارک والبرگ و خدمه). چرا؟ چون نمی‌خواسته سر این ماجرا چک و چونه بزنه و پروژه رو عقب بندازه.

دوما، مدیر برنامه‌های این دو نفر یکی نیست. شرکتی که این‌ها رو Present می‌کنه یکیه ولی Agent هاشون متفاوته.

سوما، چیزی بعنوان کار برابر در صنعتِ سرگرمی و جلوی دوربین وجود نداره. همه چیز به کشش مخاطب و آوردنِ تماشاچی به سالن‌های سینما برمیگرده. جنیفر لاورنس با وجود نقشِ دوم بودن، برای Passengers میاد و 8 میلیون دلار بیشتر از کریس پرت می‌گیره. چرا؟ چون بازیگر بزرگ‌تریه. میشل ویلیامز این جز اولین فیلم‌هاییه که بعنوان نقش اول، و نه دوست دختر یا زنِ یک شخصیت دیگه، توش بازی می‌کنه ولی مارک والبرگ توی دهه‌ی اخیر این جز معدود فیلم‌هاییه که توش نقشِ اول نیست و سالِ 2017 هم پردرامدترین بازیگرِ جهان شد. این موضوع رو Forbes کاملا توضیح داده:

The Cruel Reason Michelle Williams Earned 0.07% Of Mark Wahlberg's Pay For 'All The Money In The World' Reshoots

پس می‌بینید که هیچ ناعدالتی‌ای رخ نداده و این موضوع فقط دست‌آویزی برای رسانه‌های لیبرال بود که دوباره سرِ مسئله‌ی Pay Gap (که بارها ثابت شده چنین چیزی در غرب وجود نداره و اون چیزی که دوستان ازش می‌نالند Earn Gap هست و هیچوقت هم از بین نخواهد رفت. غیرقانونیه که درصورتِ اثباتِ کار برابر، حقوق نابرابر داده بشه. ولی مگه دوستانِ فمنیست زیربار می‌رند!) جنجال راه بیاندازند.

 

[Akiba]

اون دوتا موردی که اره تو اسپویلر گفتی قابل قبول هست توقعات بیشتر بود ولی خوب بازم جوری نبود که بیایم بگیم وای چقدر کل لست جدای بده!

نمیدونم والا جدا از یکسری جوک ها که همیشه تو سری جنگ ستارگان بوده (اوبی وان کنبوی از پریکوئل رو اگر یادتون باشه) اما لست جدای واقعا چهره جدی ایی داشت و اینکه برخلاف همیشه همه چی رو سفید و یا سیاه نشون نداد، تقریبا دنیای خاکستری مانندی همچون Got گرفته بود. که به نظرم یک قدم مثبت رو به جلو برای کل سری بود برخلاف نیرو بیدار میشود که سناریوش دقیقا کپی پیست a new hope بود.

لست جدای واقعا به من یکی چسبید تابوشکنی های زیادی تو کل سری کرد، اکثرا هم جواب داد و یکی از زیباترین پایان هارو داشت.

یکی از دوستانمون Samuel نامی تو تاپیک نمره دهی به فیلم ها خیلی شاکی بود اگر ایشون نظرش رو با اسپویلر بذاره خیلی بهتر میشه

منم که از این حسابی لذت بردم و نفهمیدم ملت فازشون چی بود! البته جفت موردی که آریا گفت رو قبول دارم

در مورد شماره VII و شباهتش به a New Hope به نظرم بخش اصلیش این بود که میخواستن حس نوستالژی ملت رو قلقلک بدن، که به شکل خفنی هم تونستن چنین کاری کنند
با این حال بازم خیلی حال داد و همونجا هم من که عاشق کاراکترهای جدید شدم

 

[K I 1 1 E R]

اصولا دیزنی گند نمیزنه وقتی هم میزنه یـ جوری میزنه که ... این چه وضع نمرات IMDB ـیه A Wrinkle in Time که اورده قشنگ ری*ن
================================
Black Panther تبدیل شد به دومین فیلم پرفروش MCU در امریکا و همچنین اولین فیلم جدید از یک شخصیت تازه وارد از این دنیاست که فروش جهانیش از مرز 1 میلیارد دلار عبور کرده