Movie Center

این موج خود شاخ پنداری و کودک و نفهم فرض کردن سایرین به مقایسه ی کمیک و کتاب نیومده بود که به لطف دوستان خود شاخ پندار که اومد
جناب شاخ هر مدیومی حالا می خواد گیم باشه می خواد کمیک باشه می خواد کتاب باشه درجای خودش با ارزشه و مطمئنا کسی که میاد می گه کمیک فلانه و کمیک خوان ها فلانن و نتیجه میگیره بخاطر دوتا کتابی که خونده چقدر شاخه داره سطح فکری خودشو نشون میده چون مقایسه ی کمیک با کتاب مثل مقایسه ی موسیقیه با گیمه هیچ ربطی به هم ندارن
 
من دقیقا متوجه نیستم بحث اصلیت سر اعتبار هنری و فرهنگی کمیک بوک هاست یا بحث کیفیت اقتباس :D ولی فک کنم یکی از معدود جاهایی که طرز فکر شما با بقیه به مشکل برمیخوره دقیقا سر همین چند تا حرف شماست


چرا؟ آیا به صرف اینکه توی کمیک ها یک عده ماهیت larger than life به هم دیگه مشت و لگد پرت میکنن میتونیم بگم کل مدیوم مجله زردی و تُهیه و برای پاپکورن خوردنه و تم و هدف و insight و هیچی نداره؟ آیا این ویژگی ها رو قبلا تو آثار ادبی میجور دیگه ای مثل آثار یونان باستان (رشادت های ادیسه) تا ادبیات خیلی مدرن تر (موبی دیک یا یه سری از داستان های گابریل گارسیا مارکز و ژانر magic realism) ندیدیم؟
اصلا با چه منطقی کمیک و رمان های تصویری (دیگه اسمش رو خودشه) رو از ادبیات جدا میکنین؟
از طرف دیگه، حدس میزنم منظورت از فیلم بلاک باستر فیلم پرهزینه و از اون سمت پرفروشه. میشه دقیقا همینو تعمیم داد به کتاب و گفت کتابایی مثل کشتن مرغ مقلد و ناطور دشت و دون کیشوت و ادیسه و سپس هیچکس نبود و حتی سری داستانای شرلوک هولمز و انتظارات بزرگ که فروش خیلی بالایی داشتن همه به صرف سرگرمی بودن؟
اگر الان یکی بخواد فیلم اولیس جیمز جویس رو بسازه و به هیچ عنوان نتونه با تصویر دیالوگ درونی و استیصال ذهنی شخصیت اصلی رو پیاده کنه نباید گفت فیلم از اثر ادبی بدتره و نتونسته کاملا مفهوم داستان رو تو فیلم پیاده کنه؟

2تاش انگار به هم مربوط میشن. مدیوم کامیک بوک ها هم میتونن آثار خوب و قوی از جنبه ی ادبی داشته باشند (استثنا همیشه همه جا هست) اما بحث من بیشتر در مورد کلیت هست، کلیت تم ها و insightها و هزار المان دیگه ی یک اثر. ما fiction رو که در نظر بگیریم و ازونجایی خودتم مثال هایی زدی 2 نوع fiction داریم: یکیش commercial هست و یکی دیگش Literary. مثلا کتاب های شرلوک هولمز و خیلی از آثار دیگه ای که احتمالا پرفروش هستند جزو گروه commercial هستند، یعنی تمرکز اصلی اون ها سرگرم کردن مخاطب هستش. اما Literary Fiction در کنار سرگرم کردن نوعی تجربه از زندگی رو هم به شخص منتقل میکنه، ولی خوندن این آثار معمولا نیازمند درک بیشتری از آثار ادبی هست و ساده ترش بگم که باید "خواننده"ی بهتری باشیم (قضیه همونی هست که یکی یک فیلمی میبینه متاکریتیک زده 95 ولی هیچی نمیفهمه ازش، خوب این شخص "بیننده"ی خوبی نبوده).
بحث فیلمای بلاک باستر هم به فروشش من اشاره نکردم، به کیفیت و مخاطبی که باهاش سر و کار داره اشاره کردم. مخاطب teenage امروزی معمولا درک قوی ای از یک فیلم سنگین یا آثار ادبی فاخر ندارند (یا همونطور که گفتم "خواننده" یا "بیننده"ی خوبی نیستند، این حرف منم نیست درضمن :D)
فرق این المان ها هم ممکنه برای یک سری واضح نباشه. از نوع plot و structureای که کامیک بوک ها نوشته میشن و تصویر سازی میشن (که قوی ترین اِلمان یک اثر commercial همین plot هست تو ادبیات مدرن، و اصلا خیلی از آثار ادبی مدرن قوی پلات درست درمونی ندارند، برا همینه کسی نمیوتنه ازشون بیشتر مواقع فیلم درست و حسابی ای دربیاره) تا شخصیت پردازی (characterization) اون ها و تم هایی که توی کامیک بوک ها به صورت های مختلف نشون داده میشه تا المان های خیلی ادبی تر و ریز تری همچون نماد و الگٌری و irony و ... همه و همه ضعیف تر از یک رمان ادبی هستند (ممکنه فقط plot اون ها قوی تر باشه که خوب طبیعی هست). یعنی وقتی ما رمان Ulysses یکی از برترین رمان های تاریخ رو داریم که کل فصل آخرش از stream of consciousness و تکنیک های ادبی خاص joyce استفاده شده و تمام رمان شخصیت پردازی هست، طبیعی هستش که وقتی فیلمشو بخوان بسازن ممکنه برای بیننده فقط شخصیت ها از یک مسیره خاصی تو دوبلین با یک سری دیالوگ عبور کنند و نتونند اون جریان سیال ذهنشونو به نمایش بکشند. بگزریم از این قضیه که "تصویر" ای که یک کامیک بوک برای ما کشیده شده میزاره به همراه دیالوگ با تصویری که ذهن ما از خوندن 5 صفحه فقط برای حالات جسمی یک فرد میگیره زمین تا آسمون فرق داره. اینا همه نکاته ریزی هست که ارزش این 2 مدیوم و سبک رو نشون میده. (من ساعت ها میتونم در این رابطه صحبت کنم چون خودم درمورد کتاب های ادبی مقاله زیاد نوشتم :D)
یک سری آثار هم هستند مثل To Kill A Mockingbird که هم فروش فوق العاده ای میکنند، هم ارزش ادبی بالایی دارند و هم حتی فیلمشونم اسکار میگیره :D (واقعا هم کتاب بسیار خوبی هست برای هدیه دادن به دوستی چیزی برای اینکه هرکس با هر سطح سوادی میتونه ازش لذت ببره، دلیل فروش بالاش هم همین هست).

این موج خود شاخ پنداری و کودک و نفهم فرض کردن سایرین به مقایسه ی کمیک و کتاب نیومده بود که به لطف دوستان خود شاخ پندار که اومد
جناب شاخ هر مدیومی حالا می خواد گیم باشه می خواد کمیک باشه می خواد کتاب باشه درجای خودش با ارزشه و مطمئنا کسی که میاد می گه کمیک فلانه و کمیک خوان ها فلانن و نتیجه میگیره بخاطر دوتا کتابی که خونده چقدر شاخه داره سطح فکری خودشو نشون میده چون مقایسه ی کمیک با کتاب مثل مقایسه ی موسیقیه با گیمه هیچ ربطی به هم ندارن
کسی خودشو شاخ نپنداشت، من رشتم و زندگیم این موضوع هست. بحث هم بحث مقایسه نبود، بحث ارزشی بود در یک اقتباس سینمایی.
 
آخرین ویرایش:

تصویری جدید از بازسازی فیلم Tomb Raider منتشر شد. این فیلم با هنرنمایی Alicia Vikander شانزدهم ماه مارس 2018 اکران میشود.

پست آپدیت شد.
عکس هاش امیدوار کننده اس
منم واسم سوال شده چرا Camilla Luddington نقش اصلی نیس؟؟؟ چون به صداشم عادت کردیم یجورایی
فقط فک کنم بخاطر فرم بدنیش احتمالا نقشو بهش ندادن وگرنه خودش بود باحخالتر میشد

راستی عکس با سایز بزرگتر نداری بزنیم دسکتاپ حال کنیم :D
 
تریلر جاستس لیگ رو اگر خواستین با کیفیت بالاتر از اینجا بگیرین، نسخه‌ی یوتیوب به خاطر کامپرشن بالا کیفیتش خیلی افت کرده:

C75eiSnVQAEWTCt.jpg C75eiasVMAAWvvV.jpg

در ضمن اگر حس و حال نماهای اول تریلر(بروس وین تو ایسلند) به نظرتون آشنا اومد به خاطر اینه که فیلمبردار فیلم Fabian Wagner ه که فیلمبردار یک سری از اپیزودای خفن گیم آف ترونز بوده (Hardhome و Battle of the bastards و ...)

اون ویدویی که پارسال موقع کامیک-کان اومد گویا به عنوان تریلر رسمی محسوب نمیشه، فقط یک سری از صحنه‌ها رو به صورت خام نشون دادن. و اینی که چند روز پیش تو سالگرد اکران BvS پخش شد تریلر شماره 1 ه.
اون ویدیوی پارسال بعضی قسمت‌هاش هم ناقص بودن، مثل این صحنه‌ی فلش که تو تریلر جدید یک پارادیمون هم بهش اضافه شده:
 
آخرین ویرایش:
عکس هاش امیدوار کننده اس
منم واسم سوال شده چرا Camilla Luddington نقش اصلی نیس؟؟؟ چون به صداشم عادت کردیم یجورایی
فقط فک کنم بخاطر فرم بدنیش احتمالا نقشو بهش ندادن وگرنه خودش بود باحخالتر میشد

راستی عکس با سایز بزرگتر نداری بزنیم دسکتاپ حال کنیم :D
مشکل اینه که لارا باس hot باشه به نظرم که آلیشیا ویکاندر نیست:دی
 
  • Like
Reactions: yonestm
اینم مشکل شماهاست که میذارین بچۀ شیش ساله فیلم PG-13 ببینه.
آلان مور، اد بروبیکر، فرنک میلر، مارک میلار، گرنت موریسون، نیل گیمن، برایان مایکل بندیس و ... تو کامیکها استثنا هستن و شماها خوبین.
چه اصراریه آخه به نظر دادن تو همه چیز؟
فکر کنم جنابعالی میری تو مثلاً تو یه انجمن فیزیک میگی فیزیک چیه بابا؟ اصلاً به پای ادبیات نمیرسه.
بعضیاتون انگار جدی جدی مجبورین. انقدر حقیرانه ترول نباشین.

حالا ما باید به تک تک شما توضیح بدیم مسئله کمیک نیست بلکه سوپرهیروها هستند. انقدر که این تم چیپ در مدیوم شایع شده که نام کمیک با سوپرهیرو عجین شده و حتی یه جورایی بجای هم بکار میرن.
اما باز میگم هیچکدوم از شما حتی نامی از اثار دیگه کمیک نمیبرید. واکینگ دد مثلا. چرا؟ چون توش هیرو نداره یا چون گرافیکش سیاه سفیده؟ بعد میگیم بچه اید بهتون برمیخوره. :D

در مورد جمله شعاری اولت هم... یعنی الان خودت صبر کردی وقتی 18 سالت شد نشستی پای بازیهای esrb18 دیگه؟ باشه ازت قبول میکنم!!! :tearsofjoy:
 
2تاش انگار به هم مربوط میشن. مدیوم کامیک بوک ها هم میتونن آثار خوب و قوی از جنبه ی ادبی داشته باشند (استثنا همیشه همه جا هست) اما بحث من بیشتر در مورد کلیت هست، کلیت تم ها و insightها و هزار المان دیگه ی یک اثر. ما fiction رو که در نظر بگیریم و ازونجایی خودتم مثال هایی زدی 2 نوع fiction داریم: یکیش commercial هست و یکی دیگش Literary. مثلا کتاب های شرلوک هولمز و خیلی از آثار دیگه ای که احتمالا پرفروش هستند جزو گروه commercial هستند، یعنی تمرکز اصلی اون ها سرگرم کردن مخاطب هستش. اما Literary Fiction در کنار سرگرم کردن نوعی تجربه از زندگی رو هم به شخص منتقل میکنه، ولی خوندن این آثار معمولا نیازمند درک بیشتری از آثار ادبی هست و ساده ترش بگم که باید "خواننده"ی بهتری باشیم (قضیه همونی هست که یکی یک فیلمی میبینه متاکریتیک زده 95 ولی هیچی نمیفهمه ازش، خوب این شخص "بیننده"ی خوبی نبوده).
بحث فیلمای بلاک باستر هم به فروشش من اشاره نکردم، به کیفیت و مخاطبی که باهاش سر و کار داره اشاره کردم. مخاطب teenage امروزی معمولا درک قوی ای از یک فیلم سنگین یا آثار ادبی فاخر ندارند (یا همونطور که گفتم "خواننده" یا "بیننده"ی خوبی نیستند، این حرف منم نیست درضمن :D)
فرق این المان ها هم ممکنه برای یک سری واضح نباشه. از نوع plot و structureای که کامیک بوک ها نوشته میشن و تصویر سازی میشن (که قوی ترین اِلمان یک اثر commercial همین plot هست تو ادبیات مدرن، و اصلا خیلی از آثار ادبی مدرن قوی پلات درست درمونی ندارند، برا همینه کسی نمیوتنه ازشون بیشتر مواقع فیلم درست و حسابی ای دربیاره) تا شخصیت پردازی (characterization) اون ها و تم هایی که توی کامیک بوک ها به صورت های مختلف نشون داده میشه تا المان های خیلی ادبی تر و ریز تری همچون نماد و الگٌری و irony و ... همه و همه ضعیف تر از یک رمان ادبی هستند (ممکنه فقط plot اون ها قوی تر باشه که خوب طبیعی هست). یعنی وقتی ما رمان Ulysses یکی از برترین رمان های تاریخ رو داریم که کل فصل آخرش از stream of consciousness و تکنیک های ادبی خاص joyce استفاده شده و تمام رمان شخصیت پردازی هست، طبیعی هستش که وقتی فیلمشو بخوان بسازن ممکنه برای بیننده فقط شخصیت ها از یک مسیره خاصی تو دوبلین با یک سری دیالوگ عبور کنند و نتونند اون جریان سیال ذهنشونو به نمایش بکشند. بگزریم از این قضیه که "تصویر" ای که یک کامیک بوک برای ما کشیده شده میزاره به همراه دیالوگ با تصویری که ذهن ما از خوندن 5 صفحه فقط برای حالات جسمی یک فرد میگیره زمین تا آسمون فرق داره. اینا همه نکاته ریزی هست که ارزش این 2 مدیوم و سبک رو نشون میده. (من ساعت ها میتونم در این رابطه صحبت کنم چون خودم درمورد کتاب های ادبی مقاله زیاد نوشتم :D)
یک سری آثار هم هستند مثل To Kill A Mockingbird که هم فروش فوق العاده ای میکنند، هم ارزش ادبی بالایی دارند و هم حتی فیلمشونم اسکار میگیره :D (واقعا هم کتاب بسیار خوبی هست برای هدیه دادن به دوستی چیزی برای اینکه هرکس با هر سطح سوادی میتونه ازش لذت ببره، دلیل فروش بالاش هم همین هست).


کسی خودشو شاخ نپنداشت، من رشتم و زندگیم این موضوع هست. بحث هم بحث مقایسه نبود، بحث ارزشی بود در یک اقتباس سینمایی.

جالبه ها تو هر کامنت داری چپ و راست متلک می گی و توهین می کنی بعد می گی کسی خودشو شاخ نپنداشت!؟از این قضیه من می فهمم بقیه نمی فهمن بگذریم باز هم میرسیم به خونه ی اول وشما در حال تلاش هستی چیزی که وجود نداره رو ثابت کنی
زمانی می تونی ارزش یک چیزی رو بسنجی که در یک مدیوم باشن نه اینکه تو مدیوم جدا از هم رو برداری مقایسه کنی وبرای سایر اهداف!!!بگی آره فلان مدیوم برتره از زاویه دید شما به قضیه نگاه کنیم به این میرسیم که موسیقی باخ ارزشش n درصد از کتاب ها بهتره ولی ایا این درسته ؟نه خیر درست نیست بسیار هم غلطه بالا هم گفتم مقایسه کتاب با کمیک بی معنی همون طور که مقایسه موسیقی با کتاب بی معنیه همون طور که مقایسه ی گیم با کتاب بی معنیه همون طور که مقایسه گیم با فیلم بی معنیه و ................

حالا ما باید به تک تک شما توضیح بدیم مسئله کمیک نیست بلکه سوپرهیروها هستند. انقدر که این تم چیپ در مدیوم شایع شده که نام کمیک با سوپرهیرو عجین شده و حتی یه جورایی بجای هم بکار میرن.
اما باز میگم هیچکدوم از شما حتی نامی از اثار دیگه کمیک نمیبرید. واکینگ دد مثلا. چرا؟ چون توش هیرو نداره یا چون گرافیکش سیاه سفیده؟ بعد میگیم بچه اید بهتون برمیخوره. :D

در مورد جمله شعاری اولت هم... یعنی الان خودت صبر کردی وقتی 18 سالت شد نشستی پای بازیهای esrb18 دیگه؟ باشه ازت قبول میکنم!!! :tearsofjoy:
بزرگسال -ریش سفید شما خوبی بقیه همه بچه هستن
این جا بخش فیلمه آخرین خبر هم تریلر لیگ عدالته انتظار داری بیایم درمورد چیزی که وجود نداره بحث کنیم؟
 
آخرین ویرایش:
حالا ما باید به تک تک شما توضیح بدیم مسئله کمیک نیست بلکه سوپرهیروها هستند. انقدر که این تم چیپ در مدیوم شایع شده که نام کمیک با سوپرهیرو عجین شده و حتی یه جورایی بجای هم بکار میرن.
اما باز میگم هیچکدوم از شما حتی نامی از اثار دیگه کمیک نمیبرید. واکینگ دد مثلا. چرا؟ چون توش هیرو نداره یا چون گرافیکش سیاه سفیده؟ بعد میگیم بچه اید بهتون برمیخوره. :D

در مورد جمله شعاری اولت هم... یعنی الان خودت صبر کردی وقتی 18 سالت شد نشستی پای بازیهای esrb18 دیگه؟ باشه ازت قبول میکنم!!! :tearsofjoy:
جناب پیرمرد تاپیک، اگه من از کمیک های تن تن و واکینگ دد (که خودم چاپش کردم)، عکس بزارم شما بیخیال این قضیه سن و سال میشی؟ :D به خدا اینجا خیلی ها این کمیک ها رو دنبال میکنن، فقط تو تاپیک Movie Center کسی دنبال واکینگ دد نیست چون ربطی به اینجا نداره. شما تشریف ببر تاپیک کمیک در مورد این چیزها بحث و گفتگو زیاده.
 
حالا ما باید به تک تک شما توضیح بدیم مسئله کمیک نیست بلکه سوپرهیروها هستند. انقدر که این تم چیپ در مدیوم شایع شده که نام کمیک با سوپرهیرو عجین شده و حتی یه جورایی بجای هم بکار میرن.
اما باز میگم هیچکدوم از شما حتی نامی از اثار دیگه کمیک نمیبرید. واکینگ دد مثلا. چرا؟ چون توش هیرو نداره یا چون گرافیکش سیاه سفیده؟ بعد میگیم بچه اید بهتون برمیخوره. :D

در مورد جمله شعاری اولت هم... یعنی الان خودت صبر کردی وقتی 18 سالت شد نشستی پای بازیهای esrb18 دیگه؟ باشه ازت قبول میکنم!!! :tearsofjoy:
داداش یه لحظه صبر کن، الان TWD شد اثر فاخر کمیک؟
پ.ن: قبل از اینکه بگی من اصلا نخوندم کمیک های TWD رو، یه زمانی توی همین فروم کار ترجمه اش رو با چند نفر دیگه انجام می دادیم، تا قسمت 100 و خورده ای هم خوندم که دیگه به خاطر اینکه کلا داشت یه نوع Villain و یه داستان رو 200 بار در شخصیت و مکان های متفاوت تکرار می کرد و مرز های میلکینگ رو جا به جا کرد ولش کردم.
 

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی همین حالا ثبت نام کن
or