Cloud Strife
Loyal Member
بازیگر نقش Deathstroke در فیلم بتمن مشخص شد
هفته پیش «بن افلک» ویدیوی منتشر کرده از شخصیت «Deathstroke» که خیلی ازمردم فکر کردند، این شخصیت قرار است در فیلم «بتمن» بازی کند. اما مشخص نشد که زیر این ماسک چه کسی است.
طبق اعلام «Geoff Johns» مدیر بخش خلاقیت های کمپانی«DC» ، ستاره سریال « True Blood» و فیلم «Magic Mike» قرار است در فیلم «Batman» به کارگردانی «بن افلک» در نقش «Deathstroke» یکی از بدمن های دنیای «DC» بازی کند.
و همچنین طبق گفته های «Geoff Johns» این شخصیت در فیلم «Justice League» بازی نمی کند.
«Justice League» به کارگردانی «زک اسنایدر» دهم نوامبر 2017 اکران خواهد شد.
لینک منبع
Silent Storm
کاربر سایت
yonestm
کاربر سایت
بازیگر توانای این روزهای سینما، Rebecca Ferguson به فیلم Greatest Showman پیوست.
وی به عنوان بازیگر نقش مقابل Hugh Jackman به فیلم پیوسته است. از دیگر بازیگران این فیلم میتوان به Zac Efron ؛ Zendaya و Michelle Williams اشاره داشت.
این فیلم که از سال 2009 در دست ساخت است توسط Michael Gracey کارگردانی خواهد شد.
لینک منبع
ممکن است Billy Crudup به فیلم The Flash ملحق شود
احتمالا بزودی فیلم «The Flash» عضوی دیگر برای بازیگران خود بپذیرد.
طبق گزارشات بدست آمده «Billy Crudup» در مذاکره با سران کمپانی «وارنر بروس» برای ایفای نقش پدر بری آلن(نام شخصیت فلش) است. این خبر بطور رسمی توسط کمپانی وارنر بروس تایید نشده است.
این اولین بار نیست که، این بازیگر در فیلمهای کمپانی DC حضور می باید، او قبلا در فیلم واچ من به کارگردانی زک اسنایدر ایفاگر نقش دکتر منهتن بود.
فیلم Flash به کارگردانی Rick Famuyiwa شانزده مارچ 2018 اکران خواهد شد.
لینک منبع
بازسازی فیلم The Crow رسما تایید شد
بالاخره پس از کشمکش های فراوان در چند سال اخیر سر بازسازی فیلم The Crow، رسما اعلام شد که ساخت این فیلم از ژانویه 2017 آغاز خواهد شد.
فیلم اصلی در سال 1994 اکران شده بود و Brandon Lee نقش اصلی فیلم را بر عهده داشت و حال سوال اصلی این است که چه کسی نقش Eric Draven / The Crow را بر عهده خواهد داشت ؟
بر اساس شایعات به گوش رسیده و همینطور گفته های منابع معتبر، Jason Momoa یکی از بازیگران مطرح این روز های هالیوود عهده دار این نقش خواهد بود.
آخرین فیلمی که Jason Momoa بازی کرده، Justice League به کارگردانی زک اسنایدر است.
لینک منبع
بین سال های 1930 تا 1965، حدودی، نظامِ هالیوودی یک روش و طریقه ی کاملاً متناسب با نظام سرمایه داری رو پیش گرفته بود و جنبه ی هنری و کاربردیِ سینما خیلی کمتر از جنبه ی سرگرمیِ اون به کار گرفته میشد. در این حین بیشتر قدرت عوامل در یک فیلم، به مدیر تولید و تهیه کننده ی فیلم برمیگشت و نظری مخالف نظر این اشخاص باطل بود. یعنی از قدرتی ماورایی برخوردار بودند. انتخاب بازیگر و فیلمنامه رو به شدت کنترل میکردند. خیلی ها معتقدند این اوضاع حاصلِ برخورد صریح با کمونیست ها بود که جلوی هرگونه روشنفکری در سینما رو منع کردند و قدرت سینما به سرگرم کردن مردم بیشتر گرایش پیدا کرد. فیلم Trumbo میتونه به درک این شرایط یاری رسان باشه. مسئله ای که وجود داشت، افرادی که مدیر تولید یا تهیه کننده بودند، با افرادی سیاسیِ محافظه کار در ارتباط بودند و این خود به خود حاصلِ محدودیت بیشتر میشد. قصد ندارم بگم این تابوی کمونیست شکسته شد؟توسط کی؟ فقط میخوام بگم که دلیل قدرت گرفتن استودیوها و تأثیر در نظام سرمایه داری از کجا منشأ گرفت. این تهیه کننده یا مدیر تولیدها با قدرت خودشون کریر خیلی از فراد رو تحت تأثیر قرار میدادند. جیمز استوارت برنده اسکار گفته بود من اوایلِ کارم در ازایِ سه تا اسب، به یک استودیوی دیگه داده شدم بدون خواستِ خودم. کافیه اون سکانس از فیلم زنده باد سزار رو یادتون بیاد که مشاجره ای بین لارنس لورنز و ادی منیکس رخ میده که میگه من این بازیگر رو نمیخوام، بلد نیست صحبت کنه (راست میگفت، بازیگره به درد فیلم های وسترن اسپاگتی میخورد) ولی مدیر تولید جلوش با قاطعیت ایستاد! کارگردان حقِ انتخاب بازیگر نداشت! اما همه چیز در اون لحظه رنگِ دیگه به خودش گرفت که هیچکاک قدرتِ یک کارگردان رو احیا کرد. دقت کنید، صحبت از هالیووده نه کشورهای دیگه. ایشون کسی بود که امر کارگردانی رو جدی گرفت و با کت و شلوار میرفت سر صحنه و نظر خودش رو سر هر هر چیزی تحمیل میکرد. این چیزی بود که نامش رو گذاشتند میراثِ هیچکاک توسط افرادی به نام فرانسوا تروفو، ژان لوک گدار، کلود شابرول و ... که جوان بودند و جویای نام و در نشریه ی کایه دو سینما در فرانسه فعالیت میکردند و با همت این افراد، نظریه ی سینما مؤلف شکل گرفت و پایه گذار اولین نسل از تحصیل کرده های این رشته شد، افرادی مثل اسپیلبرگ، لوکاس، اسکورسیز، فوردکاپولا و... بعدها توی مستندِ تروفو-هیچکاک دیدم که هیچکاک حرفِ جالبی زد: اون چیزی که میسازم، در مورد سینماست، خالصه. راست هم میگفت، پشتوانه ی همه فیلم هاش راوی گری، قهرمان پروری یا ... نبود. فقط روایت داستانی که قدرت اولش دوربینه و حرف هاش رو با دوربین میزنه و از حرافی فرار میکنه. اینجا برای اولین بار فهمیدم که کورکورانه نباید به این شخص احترام بگذارم و الان به اهمیتش پی میبرم. هیچکاک شاید، بیشتر از ولز و فورد برای معتبر ساختن مقام کارگردان موثر بوده. اما شاید و دوست دارم اهمیت این اشخاص رو بیشتر درک کنم.
مرسی که مطالعه کردید.
Pyramid Head
کاربر سایت
به نکات خوبی اشاره کردید هیچکاک نه به خاطر ابداعات و شیوه روایت فیلم هاش (مثل تکنیک دالی زوم ) بلکه به خاطر اینکه تونست جایگاه کارگردان رو تو هالیوود بهش برگردونه هیچکاک تو دوره ای کار می کرد که همه فیلم های اون زمان رو با بازیگر هاش می شناختند و هیچکاک با تموم وجود با این شرایط مقابله می کرد همیشه سعی می کرد تو فیلم هاش حضوری کوناه حتی در حد چند ثانیه داشته باشه در اکثر پوستر های فیلم هاش یا از اسم خودش یا از تصویرش استفاده می کرد حتی در دهه پنجاد به تلویزیون اومد و سریالی تحت عنوان آلفرد هیچکاک تقدیم می کند رو ساخت و خودش به عنوان راوی حضور داشت یا به عنوان مثال در فیلم روانی شخصیت اصلی فیلم رو که بسیار معروف بود رو در همون 40 دقیقه اول کشت همه اینا تلاش های هیچکاک برای بالا بردن جایگاه کارگردان بودشاید خیلی از شماها براتون سوال باشه که چرا آلفرد هیچکاک رو اینقدر بولد کردن؟ چرا در صورتیکه خیلی بازاری و عامه پسند فیلم میساخته؟ البته حرف دوم درسته یا نه یک بحثِ جداست اما با مطالعات کوچیکی که کردم و با ریفرنس به دو فیلم The Artist و Hail Caesar سعی میکنم اهمیت هیچکاک رو شرح بدم.
بین سال های 1930 تا 1965، حدودی، نظامِ هالیوودی یک روش و طریقه ی کاملاً متناسب با نظام سرمایه داری رو پیش گرفته بود و جنبه ی هنری و کاربردیِ سینما خیلی کمتر از جنبه ی سرگرمیِ اون به کار گرفته میشد. در این حین بیشتر قدرت عوامل در یک فیلم، به مدیر تولید و تهیه کننده ی فیلم برمیگشت و نظری مخالف نظر این اشخاص باطل بود. یعنی از قدرتی ماورایی برخوردار بودند. انتخاب بازیگر و فیلمنامه رو به شدت کنترل میکردند. خیلی ها معتقدند این اوضاع حاصلِ برخورد صریح با کمونیست ها بود که جلوی هرگونه روشنفکری در سینما رو منع کردند و قدرت سینما به سرگرم کردن مردم بیشتر گرایش پیدا کرد. فیلم Trumbo میتونه به درک این شرایط یاری رسان باشه. مسئله ای که وجود داشت، افرادی که مدیر تولید یا تهیه کننده بودند، با افرادی سیاسیِ محافظه کار در ارتباط بودند و این خود به خود حاصلِ محدودیت بیشتر میشد. قصد ندارم بگم این تابوی کمونیست شکسته شد؟توسط کی؟ فقط میخوام بگم که دلیل قدرت گرفتن استودیوها و تأثیر در نظام سرمایه داری از کجا منشأ گرفت. این تهیه کننده یا مدیر تولیدها با قدرت خودشون کریر خیلی از فراد رو تحت تأثیر قرار میدادند. جیمز استوارت برنده اسکار گفته بود من اوایلِ کارم در ازایِ سه تا اسب، به یک استودیوی دیگه داده شدم بدون خواستِ خودم. کافیه اون سکانس از فیلم زنده باد سزار رو یادتون بیاد که مشاجره ای بین لارنس لورنز و ادی منیکس رخ میده که میگه من این بازیگر رو نمیخوام، بلد نیست صحبت کنه (راست میگفت، بازیگره به درد فیلم های وسترن اسپاگتی میخورد) ولی مدیر تولید جلوش با قاطعیت ایستاد! کارگردان حقِ انتخاب بازیگر نداشت! اما همه چیز در اون لحظه رنگِ دیگه به خودش گرفت که هیچکاک قدرتِ یک کارگردان رو احیا کرد. دقت کنید، صحبت از هالیووده نه کشورهای دیگه. ایشون کسی بود که امر کارگردانی رو جدی گرفت و با کت و شلوار میرفت سر صحنه و نظر خودش رو سر هر هر چیزی تحمیل میکرد. این چیزی بود که نامش رو گذاشتند میراثِ هیچکاک توسط افرادی به نام فرانسوا تروفو، ژان لوک گدار، کلود شابرول و ... که جوان بودند و جویای نام و در نشریه ی کایه دو سینما در فرانسه فعالیت میکردند و با همت این افراد، نظریه ی سینما مؤلف شکل گرفت و پایه گذار اولین نسل از تحصیل کرده های این رشته شد، افرادی مثل اسپیلبرگ، لوکاس، اسکورسیز، فوردکاپولا و... بعدها توی مستندِ تروفو-هیچکاک دیدم که هیچکاک حرفِ جالبی زد: اون چیزی که میسازم، در مورد سینماست، خالصه. راست هم میگفت، پشتوانه ی همه فیلم هاش راوی گری، قهرمان پروری یا ... نبود. فقط روایت داستانی که قدرت اولش دوربینه و حرف هاش رو با دوربین میزنه و از حرافی فرار میکنه. اینجا برای اولین بار فهمیدم که کورکورانه نباید به این شخص احترام بگذارم و الان به اهمیتش پی میبرم. هیچکاک شاید، بیشتر از ولز و فورد برای معتبر ساختن مقام کارگردان موثر بوده. اما شاید و دوست دارم اهمیت این اشخاص رو بیشتر درک کنم.
مرسی که مطالعه کردید.
بعد از هیچکاک و بعد از فیلم هایی مثل سرگیجه و مرد عوضی و شمال از شمال غربی و روانی بود که افرادی مثل تروفو و گدار که شیفته هیچکاک بودند سعی کردند راهش رو ادامه بدند ولی قطعا بیشترین تاثیر هیچکاک مربوط به کارگردان های نیویورکی بود کسانی مثل اسکورسیزی و اسپیلبرگ که نه تنها از تاثیرات هیچکاک در جایگاه کارگردان استفاده کردند بلکه از ابداعات هیچکاک هم به طور مداوم استفاده می کنند حتی اسکورسیزی خودش گفته که راننده تاکسی تحت تاثیر مرد عوضی ساخته شده
آخرین ویرایش:
Alkazar
کاربر سایت
سلام
من بچه که بودم یه فیلم شبکه نمایش خانگی گرفتیم به اسم کلاغ. داستانش این بود.
یه پسره جوونی بود که دوس دخترش ه شکل فجیعی به قتل رسیده بود و پاپوش درست کرده بودن برای پسره. پسره رو با صندلی الکترکی اعدام کردند ولی پسره نمرد و بعدش نامیرا شد و با یک کلاغه افتاده بود دنبال قاتلا و انتقام میگرفت.
Origami 2008
عضو تحریریه
برندگان جشنواره ونیس دیشب معرفی شدند و Emma Stone برنده بهترین بازیگر نقش اول زن رو برای بازی در فیلم LA LA LAND (یکی از شانس های اصلی اسکار امسال) رو از آن خود کرد.
Venice: Emma Stone Wins Best Actress Prize for ‘La La Land’
Venice: Emma Stone Wins Best Actress Prize for ‘La La Land’
اون فیلمی که شما دیدید یه قسمت دیگشه اسمش هم هست The Crow: Salvation
کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند
Google