Marvel Universe

[Dinosaur]

از سری قدیمی ریمستری چیزی نمی خوان بزنن؟

بعیده همچین کاری کنن و احتمالاً براشون نمی‌صرفه.
ولی ملت یه سری ویدیو درست کردن و خلاصه سری قدیمی رو توضیح می‌دن که یکی از بهترین‌هاشون رو قبلاً گذاشتم و توی ۳۰،۴۰ دقیقه می‌شه مهم‌ترین اتفاقات اون سری رو دید.

قسمت اول X-Men 97 خیلی خوب بود و فراتر از انتظارم! از تیتراژ محشرش که تقریباً همون قبلی هست با یه سری تغییرات کوچیک، تا صحنه‌های اکشن جذاب و استایل گرافیکی مناسب. سایکلاپس هم خوشبختانه وضعیت خوبی داره و مثل فیلم‌های X-Men (به جز یکی دو تای اول) نیست که اون گوشه و کنار برای خودش بچرخه و نخودی باشه.
اگه می‌خواین این سری جدید رو ببینین ولی:
۱. سری اصلی رو ندیدین
۲. مثل من نصفه نیمه دیدین
۳. کامل دیدین ولی یادتون رفته
حتماً این ویدیو رو نگاه کنین:


خلاصه کل ۷۶ قسمت سری اصلی رو توی ۳۰،۴۰ دقیقه چپونده و بسیار خوب هم این کار رو انجام داده. یعنی قشنگ حکم یه کلاس فشرده X-Menشناسی رو داره و می‌شه با کلی شخصیت مثبت و منفی و آرک‌های داستانی همراه شد.
===============
یکی از آرزوهایی که به گور می‌برم، اینه که همچین اتفاقی برای Batman: The Animated Series هم بیفته و یه روزی اعلام کنن که ادامه سریال انیمیشنی بتمن ۱۹۹۲ با اون استایل خفن در دست تولیده. ولی متأسفانه وارنر عرضه این کارها رو نداره و توی همون دنیای سینمایی هم مونده، چه برسه به این کارها.

 

[Disney 23]

پوستر جدید Deadpool & Wolverine

 

[PXG]

 

[Dinosaur]

فصل اول X-Men 97 داره به اواخرش می‌رسه و یه داستان دیگه مونده که توی سه قسمت روایت می‌شه (سریال حداقل برای دو فصل دیگه هم تمدید شده).
به همین مناسبت مارول یه تریلر جدید ازش منتشر کرده که خیلی قشنگه:


توی آپارات هم گذاشتم برای دوستانی که نمی‌تونن از یوتیوب ببینن. البته بعید نیست به خاطر یه سری از لباس‌ها، لینک آپارات بترکه!


صحنه آخرش عالیه و جریانش برمی‌گرده به فیلم‌های فاکس. توی اولین فیلم X-Men، ولورین از لباسی که بهش می‌دن شاکی هست و می‌گه این چیه دیگه؟ سایکلاپس هم بهش می‌گه پس می‌خوای از این لباس‌های چسبون زردرنگ بهت بدیم؟ یعنی به لباس‌های کمیک‌ها و انیمیشن قدیمی تیکه انداخته بودن و می‌خواستن بگن توی فیلم، دیگه خبری از این سوسول‌بازی‌ها نیست و همه چیز جدی و خفن شده و کاراکترها باید لباس شیک سیاه بپوشن!
حالا این دفعه برعکس شده و توی X-Men 97 به اون فیلم‌ها تیکه انداختن. وقتی سایکلاپس می‌خواد لباس جدید کیبل رو بهش بده، کیبل می‌گه داریم می‌ریم میدون جنگ یا سیرک؟ سایکلاپس هم می‌گه انتظار داشتی چی بهت بدیم؟ لباس چرم سیاه؟!

 

[TW0-FACE2]

من یچیزیو نمیفهمم این ایکس من ها جهش یافته هستند از اون طرف مردعنکبوتی و هالک کاپیتان امریکا هم جهش یافته هستند
بغیر از اینکه ایکس من ها از بدو تولد جهش یافته بودند و مردعنکبوتی اینا هم با عوامل بیرونی فرق دیگه ای هم باهم دارند؟
چرا مثلا مرد عنکبوتی و... خودشونو جز جهش یافته ها نمیدونند؟

 

[SiminSecret]

من یچیزیو نمیفهمم این ایکس من ها جهش یافته هستند از اون طرف مردعنکبوتی و هالک کاپیتان امریکا هم جهش یافته هستند
بغیر از اینکه ایکس من ها از بدو تولد جهش یافته بودند و مردعنکبوتی اینا هم با عوامل بیرونی فرق دیگه ای هم باهم دارند؟
چرا مثلا مرد عنکبوتی و... خودشونو جز جهش یافته ها نمیدونند؟

به این خاطر که اینا در زمین های متفاوتی زندگی میکنن. در دنیای مرد عنکبوتی و اونجرز چیزی به اسم جهش یافته وجود نداره اصلا و انسان های عادی بر اساس یک سری آزمایش یا یک عامل خارجی یه سری قدرت بدست میارن.

ولی تو دنیای مردان ایکس، انسان ها در کنار جهش یافته ها زندگی میکنن و اون جهش داخل ژنتیکشون وجود داره و ویژگی های مختلف DNA شون رو تغییر میده.

 

[ArefTheGreat]

به این خاطر که اینا در زمین های متفاوتی زندگی میکنن. در دنیای مرد عنکبوتی و اونجرز چیزی به اسم جهش یافته وجود نداره اصلا و انسان های عادی بر اساس یک سری آزمایش یا یک عامل خارجی یه سری قدرت بدست میارن.

ولی تو دنیای مردان ایکس، انسان ها در کنار جهش یافته ها زندگی میکنن و اون جهش داخل ژنتیکشون وجود داره و ویژگی های مختلف DNA شون رو تغییر میده

این توضیح شاید برای Earth-616 درست باشه، ولی در کل نه و خیلی جاها همه اینا کنار هم حضور دارند. از طرف دیگه حتی شاید برای Earth-616 هم درست نباشه و باید دید چطوری قرار هست Xmen رو در MCU معرفی کنند.
ولی کلی بگیم افراد جهش یافته که حالا Xmen ها هم جزیی ازشون هستن، انسان هایی هستن که از بدو تولد دارای X-gene بودن و همین تغییر ژنتیکی که دارند باعث میشه قدرت های خاصی داشته باشند. حالا ممکنه خیلی های دیگه هم تحت تاثیر مسائل دیگه mutation های خاصی پیدا کرده باشند و قدرت های خاصی داشته باشند، ولی جزیی از گروه اولی نخواهند بود.
جز اینا یک گروه دیگه هم داریم به اسم Inhuman ها که باز اینا هم یک جهش یافتگی خاص خودشون رو تجربه میکنند و برای خودشون هم یک گروه جدا هستن. (که البته شروع اینها کمی با شروع بقیه انسان ها فرق داشته و از خیلی قدیم توسط نژاد Kree دستکاری شدن).
به طور مثلا تو فیلم Doctor Strange: Multiverse of Madness ما تو گروه illuminati داشتیم که هم Professor X از Xmen ها توش بود هم Black Bolt از Inhuman ها در کنار بقیه افراد.

 

[PXG]

Ralph Ineson به عنوان بازيگر نقش Galactus براي فيلم The Fantastic Four انتخاب شد.

كست فيلم تا الان:

 

[Dinosaur]

قسمت یکی مونده به آخر X-Men 97 هم فوق‌العاده بود و دیگه به راحتی می‌تونم بگم این سریال برای من، نه‌تنها بهترین کار مارول توی چند سال اخیر بوده، بلکه در مجموع هم یکی از بهترین‌ها به حساب میاد.
آخرین سکانس این قسمت واقعاً چیز جالبی بود و بالاخره رفتن سراغ یکی از معروف‌ترین لحظات توی کمیک‌های X-Men.
اگه بعداً می‌خواین ببینین، اسپویلر رو باز نکنین:

Spoiler: X-Men 97 - Episode 9

این صحنه از روی یکی از کمیک‌های دهه ۱۹۹۰ اقتباس شده که مگنیتو عصبانی می‌شه و آدامانتیوم رو از بدن ولورین بیچاره می‌کشه بیرون و بنده خدا یه جوری به فنا می‌ره که تا دیگه تا مدت‌ها اون ولورین سابق نمی‌شه!
در ادامه هم توی کمیک‌ها یه سری اتفاقات دیگه می‌افته و کار به جایی می‌رسه که ولورین تبدیل به یه موجود وحشی با چنگک‌های استخونی و شکل و شمایلی شبیه انسان‌های اولیه می‌شه که دوست و دشمن رو نمی‌شناسه و برای خودش می‌زنه توی فاز ولگردی توی جنگل!
حالا معلوم نیست توی سریال هم سراغ اون ماجراها می‌رن یا نه، ولی بعید نیست یه بخشی از فصل دوم در مورد همین قضیه باشه.

 

[SiminSecret]

نیکلاس کیج برای ایفای نقش مردعنکبوتی به سریال «مرد عنکبوتی نوآر» پیوست،

 

[NaRiiMaN]

لوگوی جدید Daredevil Born Again

 

[Dinosaur]

خب بالاخره X-Men 97 تموم شد و آخرین پست رو بدم و برم!
نه‌تنها یکی از بهترین فیلم/سریال‌های کمیکی عمرم به حساب میاد، بلکه به نظرم بهترین اقتباس X-Men هم محسوب می‌شه. درسته که بعضی از فیلم‌های فاکس (مخصوصاً دو تای اول) چیزهای جالبی بودن و در زمان خودشون جزو بهترین‌های فیلم‌های کمیکی، ولی حس و حال این سری انیمیشن یه چیز دیگه بود و میزان تأثیرگذاریش روی من قابل مقایسه با اون‌ها نبود.
یه سرچی هم کردم که ببینم تنها هستم یا نه که دیدم نه، جاهای مختلفی به این قضیه اشاره شده:

میانگین امتیازش توی IMDb هم ۹ هست و نصف اپیزودها امتیاز ۹ به بالا گرفتن، از جمله یدونه ۹.۸ برای اپیزود پنجم. البته به خاطر شرایط خاصی که داره (انیمیشنی که ادامه یه مجموعه دهه ۹۰ـی هست و طبیعیه مخاطبش در حد کارهای عظیم MCU نباشه)، تعداد نمرات خیلی بالا نیست و ۲۰ هزارتاست. ولی حتی همین قضیه هم از این زاویه مهمه که احتمالاً بیشتر مخاطب‌ها و رأی‌دهنده‌ها، طرفدارهای قدیمی X-Men هستن و وقتی اون‌ها راضی باشن و همچین میانگین خفنی بهش بدن، یعنی سازنده‌ها کارشون عالی بوده.
واقعاً پکیج کم‌نقصی بود این مجموعه. ماجراهای جالب و سورپرایزهای باحال، کاراکترهای دوست‌داشتنی، لحظات تلخ و شیرین فراموش‌نشدنی، صداپیشگی و موسیقی فوق‌العاده و... که دست به دست هم دادن و X-Men 97 رو تبدیل کردن به یکی از بزرگ‌ترین غافلگیری‌های این سال‌های من و امیدوارم فصل‌های بعدی هم کیفیت‌شون در همین حد باشه.
---------------
اسپویلر پایین شامل همه قسمت‌ها تا انتهای فصل اول می‌شه و اگه کسی می‌خواد بعداً ببینه، به هیچ وجه اسپویلر رو باز نکنه.

Spoiler: X-Men 97 - Season 1

اول برم سراغ غم‌انگیزترین صحنه سریال و یکی از تأثیرگذارترین صحنه‌های کل آثار کمیکی که بدجوری اشک من رو درآورد. حتی همین الآن که دوباره دیدمش هم به فنا رفتم. صحنه برمی‌گرده به آخر اپیزود پنجم که از ۳،۴ دقیقه قبلش رو گذاشتم تا اون لحظه:


--------------------
سریال پُر از ایستر اگ و Cameoهای جالب بود و تا قبل از اپیزود آخر، ۲،۳ تا از شخصیت‌های معروف مارول رو ملاقات کردیم، در حد خیلی کوتاه. یعنی مثلاً روگ می‌ره پیش کاپیتان آمریکا و چند دقیقه صحبت می‌کنه و بعد هم با عصبانیت، سپر حاج‌آقا رو پرت می‌کنه جایی که عرب نی انداخت! یا مثلاً مورف (یکی از شخصیت‌ها که قابلیت تغییر قیافه داره) پنج ثانیه به هالک تبدیل می‌شه!
یکی از جالب‌ترین موارد هم توی سکانسی اتفاق می‌افته که مگنیتو گند می‌زنه به مغناطیس کره زمین و جریان الکتریسیته توی کل دنیا از بین می‌ره. یه سری از شخصیت‌های مثبت و منفی رو توی نقاط مختلف دنیا می‌بینیم که هرکدوم فقط ۲،۳ ثانیه میان و توی یه حالت صامت و بدون هیچ دیالوگی، این صحنه عجیب رو می‌بینن. یکی از اون‌ها هم اسپایدرمن هست که داره برای خودش تار می‌زنه و یه دفعه از دیدن این صحنه تعجب می‌کنه، بدون هیچ دیالوگی! واقعاً صحنه جالبیه و طراحی ایشون هم برگرفته از سریال انیمیشنی دهه ۱۹۹۰ هست، چون داستان توی اون زمان می‌گذره.

توی اپیزود آخر، تعداد این شخصیت‌های مارول خیلی بیشتر می‌شه و اون‌ها رو توی لحظات کوتاه می‌بینیم و باز جالب‌ترین مورد برای اسپایدرمن هست که طرفدارهای ایشون رو کلی ذوق‌زده کرد!
من اون مجموعه رو کامل ندیدم، ولی جزو محبوب‌ترین کارهای مارول توی دهه ۱۹۹۰ بوده، با پایانی که یه جورایی نیمه‌تمام موند. گویا مری جین از یه جایی به بعد گم و گور می‌شه و نمی‌دونم می‌افته توی دنیاهای دیگه و از این بحث‌ها، تا اینکه بالاخره توی قسمت آخر پیتر پارکر می‌فهمه که مری جین کجاست و می‌خواد بره سراغش. ولی این داستان هیچ‌وقت به تصویر کشیده نمی‌شه و سریال همون‌جا تموم می‌شه و ملت افسردگی می‌گیرن که خب آخرش چی شد؟!
حالا بعد از ۲۶ سال، توی قسمت آخر X-Men 97 و در حالی که دنیا در معرض نابودیه و شخصیت‌های مختلف مارول رو توی یه حالت شوک و حیرت می‌بینیم و بروبچ X-Men توی فضا دارن تلاش‌شون رو می‌کنن، یکی از این شخصیت‌های روی زمین پیتر پارکر هست که در کنار مری جین داره از توی مغازه اخبار رو دنبال می‌کنه! یعنی بالاخره طرفدارهای اسپایدرمن بعد از سال‌ها دیدن که این دو مرغ عشق به همدیگه رسیدن و خیال‌شون راحت شد!

--------------------
گذشته از شخصیت‌های مثبت و خاکستری، دو تا ویلین اصلی داستان هم خیلی خوب بودن. Mister Sinister که توی سری قبلی حضور پررنگی داشت و اینجا هم خیلی جالب بود، ولی اصل ماجرا Bastion بود که غوغا کرد!
یه ویلین به شدت جذاب با گذشته جالب و صدای سـکسی(!) که تک‌تک لحظات حضورش توی سریال دیدنی بود. مخصوصاً اواخرش که قدرت بیشتری پیدا کرد و تغییر قیافه داد و بعد از زد و خورد با بروبچ X-Men، این شکلی شده بود:

برای فصل بعد هم باید منتظر بازگشت Apocalypse باشیم. هم حالت امروزی ایشون و هم حالت جوونش که توی ۵۰۰۰ سال پیش و وسط بیابون‌های مصر با یه سری از شخصیت‌های X-Men مواجه می‌شه و اون موقع اسمش En Sabah Nur بوده.

 

[bayern_vahid]

خب بالاخره X-Men 97 تموم شد و آخرین پست رو بدم و برم!
نه‌تنها یکی از بهترین فیلم/سریال‌های کمیکی عمرم به حساب میاد، بلکه به نظرم بهترین اقتباس X-Men هم محسوب می‌شه. درسته که بعضی از فیلم‌های فاکس (مخصوصاً دو تای اول) چیزهای جالبی بودن و در زمان خودشون جزو بهترین‌های فیلم‌های کمیکی، ولی حس و حال این سری انیمیشن یه چیز دیگه بود و میزان تأثیرگذاریش روی من قابل مقایسه با اون‌ها نبود.
یه سرچی هم کردم که ببینم تنها هستم یا نه که دیدم نه، جاهای مختلفی به این قضیه اشاره شده:

میانگین امتیازش توی IMDb هم ۹ هست و نصف اپیزودها امتیاز ۹ به بالا گرفتن، از جمله یدونه ۹.۸ برای اپیزود پنجم. البته به خاطر شرایط خاصی که داره (انیمیشنی که ادامه یه مجموعه دهه ۹۰ـی هست و طبیعیه مخاطبش در حد کارهای عظیم MCU نباشه)، تعداد نمرات خیلی بالا نیست و ۲۰ هزارتاست. ولی حتی همین قضیه هم از این زاویه مهمه که احتمالاً بیشتر مخاطب‌ها و رأی‌دهنده‌ها، طرفدارهای قدیمی X-Men هستن و وقتی اون‌ها راضی باشن و همچین میانگین خفنی بهش بدن، یعنی سازنده‌ها کارشون عالی بوده.
واقعاً پکیج کم‌نقصی بود این مجموعه. ماجراهای جالب و سورپرایزهای باحال، کاراکترهای دوست‌داشتنی، لحظات تلخ و شیرین فراموش‌نشدنی، صداپیشگی و موسیقی فوق‌العاده و... که دست به دست هم دادن و X-Men 97 رو تبدیل کردن به یکی از بزرگ‌ترین غافلگیری‌های این سال‌های من و امیدوارم فصل‌های بعدی هم کیفیت‌شون در همین حد باشه.
---------------
اسپویلر پایین شامل همه قسمت‌ها تا انتهای فصل اول می‌شه و اگه کسی می‌خواد بعداً ببینه، به هیچ وجه اسپویلر رو باز نکنه.

Spoiler: X-Men 97 - Season 1

اول برم سراغ غم‌انگیزترین صحنه سریال و یکی از تأثیرگذارترین صحنه‌های کل آثار کمیکی که بدجوری اشک من رو درآورد. حتی همین الآن که دوباره دیدمش هم به فنا رفتم. صحنه برمی‌گرده به آخر اپیزود پنجم که از ۳،۴ دقیقه قبلش رو گذاشتم تا اون لحظه:


--------------------
سریال پُر از ایستر اگ و Cameoهای جالب بود و تا قبل از اپیزود آخر، ۲،۳ تا از شخصیت‌های معروف مارول رو ملاقات کردیم، در حد خیلی کوتاه. یعنی مثلاً روگ می‌ره پیش کاپیتان آمریکا و چند دقیقه صحبت می‌کنه و بعد هم با عصبانیت، سپر حاج‌آقا رو پرت می‌کنه جایی که عرب نی انداخت! یا مثلاً مورف (یکی از شخصیت‌ها که قابلیت تغییر قیافه داره) پنج ثانیه به هالک تبدیل می‌شه!
یکی از جالب‌ترین موارد هم توی سکانسی اتفاق می‌افته که مگنیتو گند می‌زنه به مغناطیس کره زمین و جریان الکتریسیته توی کل دنیا از بین می‌ره. یه سری از شخصیت‌های مثبت و منفی رو توی نقاط مختلف دنیا می‌بینیم که هرکدوم فقط ۲،۳ ثانیه میان و توی یه حالت صامت و بدون هیچ دیالوگی، این صحنه عجیب رو می‌بینن. یکی از اون‌ها هم اسپایدرمن هست که داره برای خودش تار می‌زنه و یه دفعه از دیدن این صحنه تعجب می‌کنه، بدون هیچ دیالوگی! واقعاً صحنه جالبیه و طراحی ایشون هم برگرفته از سریال انیمیشنی دهه ۱۹۹۰ هست، چون داستان توی اون زمان می‌گذره.

توی اپیزود آخر، تعداد این شخصیت‌های مارول خیلی بیشتر می‌شه و اون‌ها رو توی لحظات کوتاه می‌بینیم و باز جالب‌ترین مورد برای اسپایدرمن هست که طرفدارهای ایشون رو کلی ذوق‌زده کرد!
من اون مجموعه رو کامل ندیدم، ولی جزو محبوب‌ترین کارهای مارول توی دهه ۱۹۹۰ بوده، با پایانی که یه جورایی نیمه‌تمام موند. گویا مری جین از یه جایی به بعد گم و گور می‌شه و نمی‌دونم می‌افته توی دنیاهای دیگه و از این بحث‌ها، تا اینکه بالاخره توی قسمت آخر پیتر پارکر می‌فهمه که مری جین کجاست و می‌خواد بره سراغش. ولی این داستان هیچ‌وقت به تصویر کشیده نمی‌شه و سریال همون‌جا تموم می‌شه و ملت افسردگی می‌گیرن که خب آخرش چی شد؟!
حالا بعد از ۲۶ سال، توی قسمت آخر X-Men 97 و در حالی که دنیا در معرض نابودیه و شخصیت‌های مختلف مارول رو توی یه حالت شوک و حیرت می‌بینیم و بروبچ X-Men توی فضا دارن تلاش‌شون رو می‌کنن، یکی از این شخصیت‌های روی زمین پیتر پارکر هست که در کنار مری جین داره از توی مغازه اخبار رو دنبال می‌کنه! یعنی بالاخره طرفدارهای اسپایدرمن بعد از سال‌ها دیدن که این دو مرغ عشق به همدیگه رسیدن و خیال‌شون راحت شد!

--------------------
گذشته از شخصیت‌های مثبت و خاکستری، دو تا ویلین اصلی داستان هم خیلی خوب بودن. Mister Sinister که توی سری قبلی حضور پررنگی داشت و اینجا هم خیلی جالب بود، ولی اصل ماجرا Bastion بود که غوغا کرد!
یه ویلین به شدت جذاب با گذشته جالب و صدای سـکسی(!) که تک‌تک لحظات حضورش توی سریال دیدنی بود. مخصوصاً اواخرش که قدرت بیشتری پیدا کرد و تغییر قیافه داد و بعد از زد و خورد با بروبچ X-Men، این شکلی شده بود:

برای فصل بعد هم باید منتظر بازگشت Apocalypse باشیم. هم حالت امروزی ایشون و هم حالت جوونش که توی ۵۰۰۰ سال پیش و وسط بیابون‌های مصر با یه سری از شخصیت‌های X-Men مواجه می‌شه و اون موقع اسمش En Sabah Nur بوده.

من که گذاشتم تموم بشه بعد یهو برم سراغش امیدوارم نامیدم نکنه

 

[Radiance]

خب بالاخره X-Men 97 تموم شد و آخرین پست رو بدم و برم!
نه‌تنها یکی از بهترین فیلم/سریال‌های کمیکی عمرم به حساب میاد، بلکه به نظرم بهترین اقتباس X-Men هم محسوب می‌شه. درسته که بعضی از فیلم‌های فاکس (مخصوصاً دو تای اول) چیزهای جالبی بودن و در زمان خودشون جزو بهترین‌های فیلم‌های کمیکی، ولی حس و حال این سری انیمیشن یه چیز دیگه بود و میزان تأثیرگذاریش روی من قابل مقایسه با اون‌ها نبود.
یه سرچی هم کردم که ببینم تنها هستم یا نه که دیدم نه، جاهای مختلفی به این قضیه اشاره شده:

میانگین امتیازش توی IMDb هم ۹ هست و نصف اپیزودها امتیاز ۹ به بالا گرفتن، از جمله یدونه ۹.۸ برای اپیزود پنجم. البته به خاطر شرایط خاصی که داره (انیمیشنی که ادامه یه مجموعه دهه ۹۰ـی هست و طبیعیه مخاطبش در حد کارهای عظیم MCU نباشه)، تعداد نمرات خیلی بالا نیست و ۲۰ هزارتاست. ولی حتی همین قضیه هم از این زاویه مهمه که احتمالاً بیشتر مخاطب‌ها و رأی‌دهنده‌ها، طرفدارهای قدیمی X-Men هستن و وقتی اون‌ها راضی باشن و همچین میانگین خفنی بهش بدن، یعنی سازنده‌ها کارشون عالی بوده.
واقعاً پکیج کم‌نقصی بود این مجموعه. ماجراهای جالب و سورپرایزهای باحال، کاراکترهای دوست‌داشتنی، لحظات تلخ و شیرین فراموش‌نشدنی، صداپیشگی و موسیقی فوق‌العاده و... که دست به دست هم دادن و X-Men 97 رو تبدیل کردن به یکی از بزرگ‌ترین غافلگیری‌های این سال‌های من و امیدوارم فصل‌های بعدی هم کیفیت‌شون در همین حد باشه.
---------------
اسپویلر پایین شامل همه قسمت‌ها تا انتهای فصل اول می‌شه و اگه کسی می‌خواد بعداً ببینه، به هیچ وجه اسپویلر رو باز نکنه.

Spoiler: X-Men 97 - Season 1

اول برم سراغ غم‌انگیزترین صحنه سریال و یکی از تأثیرگذارترین صحنه‌های کل آثار کمیکی که بدجوری اشک من رو درآورد. حتی همین الآن که دوباره دیدمش هم به فنا رفتم. صحنه برمی‌گرده به آخر اپیزود پنجم که از ۳،۴ دقیقه قبلش رو گذاشتم تا اون لحظه:


--------------------
سریال پُر از ایستر اگ و Cameoهای جالب بود و تا قبل از اپیزود آخر، ۲،۳ تا از شخصیت‌های معروف مارول رو ملاقات کردیم، در حد خیلی کوتاه. یعنی مثلاً روگ می‌ره پیش کاپیتان آمریکا و چند دقیقه صحبت می‌کنه و بعد هم با عصبانیت، سپر حاج‌آقا رو پرت می‌کنه جایی که عرب نی انداخت! یا مثلاً مورف (یکی از شخصیت‌ها که قابلیت تغییر قیافه داره) پنج ثانیه به هالک تبدیل می‌شه!
یکی از جالب‌ترین موارد هم توی سکانسی اتفاق می‌افته که مگنیتو گند می‌زنه به مغناطیس کره زمین و جریان الکتریسیته توی کل دنیا از بین می‌ره. یه سری از شخصیت‌های مثبت و منفی رو توی نقاط مختلف دنیا می‌بینیم که هرکدوم فقط ۲،۳ ثانیه میان و توی یه حالت صامت و بدون هیچ دیالوگی، این صحنه عجیب رو می‌بینن. یکی از اون‌ها هم اسپایدرمن هست که داره برای خودش تار می‌زنه و یه دفعه از دیدن این صحنه تعجب می‌کنه، بدون هیچ دیالوگی! واقعاً صحنه جالبیه و طراحی ایشون هم برگرفته از سریال انیمیشنی دهه ۱۹۹۰ هست، چون داستان توی اون زمان می‌گذره.

توی اپیزود آخر، تعداد این شخصیت‌های مارول خیلی بیشتر می‌شه و اون‌ها رو توی لحظات کوتاه می‌بینیم و باز جالب‌ترین مورد برای اسپایدرمن هست که طرفدارهای ایشون رو کلی ذوق‌زده کرد!
من اون مجموعه رو کامل ندیدم، ولی جزو محبوب‌ترین کارهای مارول توی دهه ۱۹۹۰ بوده، با پایانی که یه جورایی نیمه‌تمام موند. گویا مری جین از یه جایی به بعد گم و گور می‌شه و نمی‌دونم می‌افته توی دنیاهای دیگه و از این بحث‌ها، تا اینکه بالاخره توی قسمت آخر پیتر پارکر می‌فهمه که مری جین کجاست و می‌خواد بره سراغش. ولی این داستان هیچ‌وقت به تصویر کشیده نمی‌شه و سریال همون‌جا تموم می‌شه و ملت افسردگی می‌گیرن که خب آخرش چی شد؟!
حالا بعد از ۲۶ سال، توی قسمت آخر X-Men 97 و در حالی که دنیا در معرض نابودیه و شخصیت‌های مختلف مارول رو توی یه حالت شوک و حیرت می‌بینیم و بروبچ X-Men توی فضا دارن تلاش‌شون رو می‌کنن، یکی از این شخصیت‌های روی زمین پیتر پارکر هست که در کنار مری جین داره از توی مغازه اخبار رو دنبال می‌کنه! یعنی بالاخره طرفدارهای اسپایدرمن بعد از سال‌ها دیدن که این دو مرغ عشق به همدیگه رسیدن و خیال‌شون راحت شد!

--------------------
گذشته از شخصیت‌های مثبت و خاکستری، دو تا ویلین اصلی داستان هم خیلی خوب بودن. Mister Sinister که توی سری قبلی حضور پررنگی داشت و اینجا هم خیلی جالب بود، ولی اصل ماجرا Bastion بود که غوغا کرد!
یه ویلین به شدت جذاب با گذشته جالب و صدای سـکسی(!) که تک‌تک لحظات حضورش توی سریال دیدنی بود. مخصوصاً اواخرش که قدرت بیشتری پیدا کرد و تغییر قیافه داد و بعد از زد و خورد با بروبچ X-Men، این شکلی شده بود:

برای فصل بعد هم باید منتظر بازگشت Apocalypse باشیم. هم حالت امروزی ایشون و هم حالت جوونش که توی ۵۰۰۰ سال پیش و وسط بیابون‌های مصر با یه سری از شخصیت‌های X-Men مواجه می‌شه و اون موقع اسمش En Sabah Nur بوده.

حیف که ریبوت نشده و خیلی از داستان های خوبش قبلا استفاده شده.من خلاصه سری قبلی رو دیدم و این رو شروع کردم واقعا دلم سوخت که اون قسمت های شاهکار قدیمی رو نمیبینم.
این Bastion هم شخصیت جدیدی بود برام و انتظار نداشتم انقدر مخوف از کار در بیاد.مشخصه برعکس اکثر سریال های فعلی این یکی نویسنده های خوبی داشته و واقعا داستان و شخصیت ها رو میشناختن و از همه مهمتر به این سری علاقه داشتن...

 

[Dinosaur]

من که گذاشتم تموم بشه بعد یهو برم سراغش امیدوارم نامیدم نکنه

ایشالا ناامید نمی‌شی! به نظرم واقعاً ارزش دیدن داره و البته قبلش بهتره این خلاصه سری دهه ۱۹۹۰ رو ببینی که اتفاقات مهم اون سری رو در عرض ۳۰،۴۰ دقیقه توضیح می‌ده.

حیف که ریبوت نشده و خیلی از داستان های خوبش قبلا استفاده شده.من خلاصه سری قبلی رو دیدم و این رو شروع کردم واقعا دلم سوخت که اون قسمت های شاهکار قدیمی رو نمیبینم.
این Bastion هم شخصیت جدیدی بود برام و انتظار نداشتم انقدر مخوف از کار در بیاد.مشخصه برعکس اکثر سریال های فعلی این یکی نویسنده های خوبی داشته و واقعا داستان و شخصیت ها رو میشناختن و از همه مهمتر به این سری علاقه داشتن...

آره کلی داستان مهم از آرک‌های معروف کمیک توی اون سری هست که متأسفانه دیگه خبری ازشون نمی‌شه. اگه می‌شد یه جوری بعضی از قسمت‌های اون سری رو بازسازی می‌کردن خیلی خوب بود. یعنی از بین حدود ۸۰ قسمت، مثلاً ۱۰ تا از مهم‌ترین‌ها رو جدا کنن و با شکل و شمایل X-Men 97 از نو بسازن و به عنوان یه مجموعه جانبی قبل در کنار فصل دوم X-Men 97 نشون بدن.
دقیقاً مشخصه که سازنده‌های سریال خیلی اهل دل هستن و با عشق و علاقه کار کردن، نه اینکه همین‌طوری یه چیزی بسازن که فقط از احساسات ملت سوءاستفاده کنن.
صداپیشه‌ها هم کارشون عالی بوده، با اینکه بعضی از مهم‌ترین‌هاشون جدید هستن و توی سری قبلی حضور نداشتن. صداپیشه‌های اصلی سایکلاپس و مگنیتو، هر دو سال ۲۰۲۰ از دنیا رفتن و صداپیشه‌های جین گری، پروفسور اکس، گمبیت و یه سری دیگه از کاراکترها هم عوض شدن، ولی افراد جدید خیلی خوب اون فضای سری دهه ۱۹۹۰ رو با رنگ و لعاب تازه زنده کردن.