PlayStation Ghost of Tsushima
- Thread starter Kainé
- تاریخ آغاز
بعد از پایان بازی وقتی اون آهنگ معروف داره پخش میشه باید چند دقیقه فقط بشینی و زل بزنی به تصویرکلا بازی رو طوری ساختن که بعد تموم کردن بازی میخوای پاشی بری سامورایی بشی
جزو بازیهایی هستش که بشدت اهمیت میده به غرق شدن مخاظب توی دنیای بازی بوسیله رسم و رسومات و جزییات فرهنگی منطقه ای که بازی توشه(بر خلاف خیلی از ow ها)، از قرار گرفتن اسلحه تو غلاف بوسیه تاچ پد گرفته تا هایکو خووندن و حموم آب گرم رفتن و مناظر و ادای احترام به فیلم های سامورایی و ........ .
بنظرم شدت ow بازی هم مناسبه و دنیای تهی و شل و ولی نمی بینی تو بازی و دقیقا تا حدی که کانتنت مفید داره بازی ادامه پیدا میکنه و تموم میشه
کلا جزو معدود بازیهای آخرنسلی بود که با وجود اینکه شاید انقلابی نبود و تصمیمات بسیار جسورانه ای توش گرفته نشده بود ولی همه چیزش به اندازه بود و همین باعث لذت بردن از بازی میشه .
.
البته درحد تلو2 نیست که به چند ساعت نیاز داره، ولی واقعا تاثیر گذار بود
داداش شمشر غلاف میکنه.من تازه بازی رو گرفتم و تا به اینجا بازی خوبی بوده و دارم لذت برم. فقط یه مواردی تو بازی نیست که خیلی عجیبه! مثلا اسب ها فقط دو استیج دارن توی حرکتشون. یا اروم راه میرن یا اینکه با سرعت زیاد میدون و حرکت بینابین نداره که اولش واقعا داشتم از این مورد اذیت میشدم البته الان باز عادت کردم بهتر شده. یه مورد دیگه اینکه خیلی دوست داشتم تو بازی باشه ( شایدم هست من متوجه نشدم ) اینه که دکمه ای نیست شمشر رو غلاف کنه! بنظرم یکی از لذتبخش ترین حرکت نینجا همین غلاف کردن کاتانا هست که متاسفانه توی بازی چنین چیزی تعبیه نشده ولی ازونطرف مثلا دکمه ی ادای احترام تو بازی هست که من هنوز مورد استفاده اش رو پیدا نکردم! یا اینکه روی دشمن ها هم نمیشه تمرکز کرد.
انیمیشن های بازی هم کاش بهتر بودن گاهی تو ذوق میزنه. از اینها که بگذریم کامبت بازی رو خیلی دوست دارم واقعا حال میده. گرافیک هنری بازی عالیه هرچند دوست داشتم رنگ بندی تیره تری بکار میبردن و رئالستیک تر میبود (مثل اولین تریلر بازی). اها یه چیز باحال که تو بازی پیدا کردم یه مکانی بود رفتم نشستم و جین یه حالت عرفانی گرفتو شروع کرد به هایکو گفتن که خیلی خوب بود
داستان بازی هم یکم کم رمقه ولی از طرفی اینجوری هم نبوده که بی اهمیت باشه برام.
درکل بازی خوبیه و حالا جلوتر برم ببینم چجوری میشه.
از قضا به شکله بسیار خفنی این کارو میکنه...
مثلا قبلش خون شمشیر رو پاک میکنه بعد میزاره تو غلاف.
دکمش فکر کنم باید سمت راست رو نگه میداشتی
و اینکه برو بالا سر اجساد ژاپنی ها که سوختن یا سلاخی شدن.
احترام بذار..
خودت میبینی چی میشه
و اینکه برو اکت 2 و رنگ بندی تیره رو ببین و لذت ببر
اتفاقا بنظر من بین اکشن ادونچرهای اپن رولد روایت و گیم پلیش خیلی روونتر و جذابتر بود (مقایسه کن با بازیهای مشابه این سبک مثه اساسین که نقشه های بزرگ و توخالی با مکانیکای گیم پلی تکراری دارن)
یکی هم اینو بگم که علاقه مندی به فرهنگ ژاپنی و سامورایی بازی هم تاثیر بسزایی تو لذت بردن از این بازی داره
نمیشه از یه بازی که فرهنگ ژاپن قدیم رو نشون میده انتظار بزن بهادر و بترکونهای مداوم داشته باشی، بعنوان مثال اون لذتی که وقتی جین ساکای میشینه کنار رودخونه و یه هایکو می سرایه غیر قابل وصفه
آرهبعد از پایان بازی وقتی اون آهنگ معروف داره پخش میشه باید چند دقیقه فقط بشینی و زل بزنی به تصویر
البته درحد تلو2 نیست که به چند ساعت نیاز داره، ولی واقعا تاثیر گذار بود
در کل پایان بندیشم مثه بقیه مواردش به اندازه، مطلوب و جاپونی وار بود
.
اره دوستان بالاتر بهم گفتن. تاچ پد رو swipe میکنی سمت راست.داداش شمشر غلاف میکنه.
از قضا به شکله بسیار خفنی این کارو میکنه...
مثلا قبلش خون شمشیر رو پاک میکنه بعد میزاره تو غلاف.
دکمش فکر کنم باید سمت راست رو نگه میداشتی
و اینکه برو بالا سر اجساد ژاپنی ها که سوختن یا سلاخی شدن.
احترام بذار..
خودت میبینی چی میشه
و اینکه برو اکت 2 و رنگ بندی تیره رو ببین و لذت ببر
این احترامه رو نمیدونستم خوب شد گفتی برم تست کنم.
الان اکت دو ام خیلی بهتر شده
حالا که باز تاپیک این بازیو دیدم دلم خواست یه سری نکاتو با شما در میون بزارم:
اول اینکه اکت دو بازی از لحاظ بصری قشنگ چند لول از اکتا دیگه بالاتره.
واقعا تو غروب خورشید و اون بادی که میزنه و رقص تک تک درخت ها و و مزارع و برگ های خزون تو صحنه رو با جو غم آلود سوشیما نمیشه وصف کرد.
زیباست.
نکته بعدی که هست یه سری میشن های بازی به قدر بسیار زیادی حماسی هستن.
الان نمیخوام بگم ولی هرکی بازی کرده میدونه وقتی بگم yarikawa یاده چه صحنه ای میفته
نکته بعدترش
اون ساندترک های بازی هستن که خیلیییییی کمک میکنن به حسو حاله بازی.
مخصوصن صحنه اول اکت 3 واقعا قشنگ پیاده سازی میشه.
نکته خیلی بعد ترش
خيلي پایان زیبایی داشت بازی.
واقعا آدم واسه شماره بعدیش لحظه شماری میکنه.
در آخر که بعد از gow 2 من منتظر این بازیم به شدت
قندشکن هاتونو روشن کنید و از موزیک بالا لذت ببرید
@stanley
تو آهنگو گوش نده بزار تو خود بازی بشنوش تا مزه بده بهت
اول اینکه اکت دو بازی از لحاظ بصری قشنگ چند لول از اکتا دیگه بالاتره.
واقعا تو غروب خورشید و اون بادی که میزنه و رقص تک تک درخت ها و و مزارع و برگ های خزون تو صحنه رو با جو غم آلود سوشیما نمیشه وصف کرد.
زیباست.
نکته بعدی که هست یه سری میشن های بازی به قدر بسیار زیادی حماسی هستن.
الان نمیخوام بگم ولی هرکی بازی کرده میدونه وقتی بگم yarikawa یاده چه صحنه ای میفته
نکته بعدترش
اون ساندترک های بازی هستن که خیلیییییی کمک میکنن به حسو حاله بازی.
مخصوصن صحنه اول اکت 3 واقعا قشنگ پیاده سازی میشه.
نکته خیلی بعد ترش
خيلي پایان زیبایی داشت بازی.
واقعا آدم واسه شماره بعدیش لحظه شماری میکنه.
در آخر که بعد از gow 2 من منتظر این بازیم به شدت
قندشکن هاتونو روشن کنید و از موزیک بالا لذت ببرید
@stanley
تو آهنگو گوش نده بزار تو خود بازی بشنوش تا مزه بده بهت
آخرین ویرایش:
بدون شک رو PS5 تجربه بهتری هستش به لطف ۶۰فریم شدنش ولی خب تا وقتی ۶۰فریم رو ندیدی میتونی روی PS4 هم ازش نهایت لذت رو ببری. در مورد استور هم مهم نی ۵ داشته باشید، بازم میتونید این بازی یا هر بازی دیگه‌ای رو بخرید.
خب من بازی رو تموم کردم و کل جزیره رو هم به قولی لیبریت کردم دیگه فقط مونده لباس سیاحتگران را بپوشم و بروم در دل طبیعت هایکو بگویم واقعا بازی عالی ای بود با تمام کاستی هاش ویژگی هایی داشت که کاملا یونیک بود و ارزش بازی رو بسیار بالا میبرد و بازی رو به یک عنولن بیادموندنی تبدیل میکرد. اما در رابطه با داستان
در رابطه با شخصیت ها بهترین شخصیت مکمل بازی سنسی بود. یعنی هم خودش هم صداش هم داستانش و هم دیالوگ هاش به مراتب چند لول بهتر از بقیه بودن. بعدش تا حدودی در حد خوب داستان یونا بود ولی ماساکو و نوریو هم خودشون و هم داستانشون اعصاب خوردی بودن . شخصیت بد داستان یعنی خان خوب شخصیت پردازی شده بود و شیمورا دایی جین هم شخصیت قابل لمسی داشت و میشد با رفتار و تصمیم هاش همذات پنداری کرد. مراحل فرعی و شخصیت هاش هم متاسفانه اصلا جالب نبودن. یه نکته ی دیگه در رابطه با روایت داستان بگم که این خط داستان های موازی که تا انتهای داستان اصلی وجود داشته ایده ی خیلی خوبی بود و من خیلی خوشم اومد. نکته ی دیگه که بخوام بگم گیم پلی بازیه که من از کامبت بازی واقعا راضی بودم. البته اسونه و چالشی نیست منتها فایت ها خیلی رضایت بخشه. اواخر که بازی حالت نینجا طور بخودش میگیره این قضیه خیلی بهتر میشه و با قابلیت های بیشتری که جین بدست میاره ترکیب حرکات سامورایی-نینجایی که میشه روی دشمن ها اجرا کرد حس خفن پنداری (!) خاصی در جریان گیم پلی به ادم میده که خیلی خوبه و از این لحاظ چالشی نبودن فایت ها رو جبران میکنه.
با حالت کوروسوا مود هم بازی کردم و کاش توی این حالت نسبت تصویر به ١۶:٩ تغییر میکرد ( the evil within 1 اگه یادتون باشه دو طرف بالا و پایین تصویر نوار سیاه داشت ) خیلی بهتر میشد. و اینکه دوبله ژاپنی بازی مربوط به جین اصلا خوب نبود
and last but not least گرافیک هنری ، طراحی محیط بازی فوق العاده است. خب البته این گفتن نداره هرکی دیدیم از این بخش بازی تعریف کرده و واقعا هم بجاست. اول نوشته گفتم بازی ویژگی هایی داره که ارزش بازی رو بالا برده یکیش طراحی محیط بازیه و دیگری موسیقی که قطعا در نوع خودشون جز بهترین ها هستن.
واقعا بازی عالی ای بود با تمام کاستی هاش ویژگی هایی داشت که کاملا یونیک بود و ارزش بازی رو بسیار بالا میبرد و بازی رو به یک عنولن بیادموندنی تبدیل میکرد. اما در رابطه با داستاناول اینکه انتهای داستان رفقای جین چی شدن؟! بعد از اون نبرد پایانی که البته دوست داشتم حماسی تر میشد (با اینحال موسیقی بازی بیشترین بار حماسه بودن صحنه رو میکشید و از این لحاظ عالی بود) نه از سنسی خبر شد نه از ماساکو و نه نوریو و نه حتی کنجی که حداقل اخر بازی یه sake باهم بزنیم! یونا فقط اومد و صحبتی ردو بدل شد و تجدید دیداری بعمل اومد. واقعا دوست داشتم بعد از کشتن خان با همراهام صحبت میکردم و حسشون رو جویا میشدم نه اینکه ناگهان غیبشون بزنه. نکته ی بعدی پایان بندی داستان بود، اینکه جین بعد از اون اتفاقات افتخار سامورایی بودن رو بخاطر فدا کردن هرچیزی برای حفظ سرزمینش از دست داد خیلی خوب بود منتها انتهای داستان دیگه سر این قضیه نباید نبرد جین با داییش رو میدیدیم اصلا منطقی نمیزد بهترین کار این بود که داییه بخاطر علاقه شدیدی که به جین داشت انتهای بازی و بعد از اون صحبت ها نباید خواسته ی شوگانها رو عملی میکرد و بخاطر این سرپیچی هاراگیری میکرد که خیلی جالب میشد. با اینحال من از کشتن داییه گذشتم هرچند میشد پایانی به مراتب بهتری رو رقم زد
. شخصیت بد داستان یعنی خان خوب شخصیت پردازی شده بود و شیمورا دایی جین هم شخصیت قابل لمسی داشت و میشد با رفتار و تصمیم هاش همذات پنداری کرد. مراحل فرعی و شخصیت هاش هم متاسفانه اصلا جالب نبودن. یه نکته ی دیگه در رابطه با روایت داستان بگم که این خط داستان های موازی که تا انتهای داستان اصلی وجود داشته ایده ی خیلی خوبی بود و من خیلی خوشم اومد. نکته ی دیگه که بخوام بگم گیم پلی بازیه که من از کامبت بازی واقعا راضی بودم. البته اسونه و چالشی نیست منتها فایت ها خیلی رضایت بخشه. اواخر که بازی حالت نینجا طور بخودش میگیره این قضیه خیلی بهتر میشه و با قابلیت های بیشتری که جین بدست میاره ترکیب حرکات سامورایی-نینجایی که میشه روی دشمن ها اجرا کرد حس خفن پنداری (!) خاصی در جریان گیم پلی به ادم میده که خیلی خوبه و از این لحاظ چالشی نبودن فایت ها رو جبران میکنه.با حالت کوروسوا مود هم بازی کردم و کاش توی این حالت نسبت تصویر به ١۶:٩ تغییر میکرد ( the evil within 1 اگه یادتون باشه دو طرف بالا و پایین تصویر نوار سیاه داشت ) خیلی بهتر میشد. و اینکه دوبله ژاپنی بازی مربوط به جین اصلا خوب نبود
and last but not least گرافیک هنری ، طراحی محیط بازی فوق العاده است. خب البته این گفتن نداره هرکی دیدیم از این بخش بازی تعریف کرده و واقعا هم بجاست. اول نوشته گفتم بازی ویژگی هایی داره که ارزش بازی رو بالا برده یکیش طراحی محیط بازیه و دیگری موسیقی که قطعا در نوع خودشون جز بهترین ها هستن.
حست در مورد اون صحنه که قابلیت گوست استنس رو بهت میده چی بود؟!خب من بازی رو تموم کردم و کل جزیره رو هم به قولی لیبریت کردم دیگه فقط مونده لباس سیاحتگران را بپوشم و بروم در دل طبیعت هایکو بگویم
در رابطه با شخصیت ها بهترین شخصیت مکمل بازی سنسی بود. یعنی هم خودش هم صداش هم داستانش و هم دیالوگ هاش به مراتب چند لول بهتر از بقیه بودن. بعدش تا حدودی در حد خوب داستان یونا بود ولی ماساکو و نوریو هم خودشون و هم داستانشون اعصاب خوردی بودناول اینکه انتهای داستان رفقای جین چی شدن؟! بعد از اون نبرد پایانی که البته دوست داشتم حماسی تر میشد (با اینحال موسیقی بازی بیشترین بار حماسه بودن صحنه رو میکشید و از این لحاظ عالی بود) نه از سنسی خبر شد نه از ماساکو و نه نوریو و نه حتی کنجی که حداقل اخر بازی یه sake باهم بزنیم! یونا فقط اومد و صحبتی ردو بدل شد و تجدید دیداری بعمل اومد. واقعا دوست داشتم بعد از کشتن خان با همراهام صحبت میکردم و حسشون رو جویا میشدم نه اینکه ناگهان غیبشون بزنه. نکته ی بعدی پایان بندی داستان بود، اینکه جین بعد از اون اتفاقات افتخار سامورایی بودن رو بخاطر فدا کردن هرچیزی برای حفظ سرزمینش از دست داد خیلی خوب بود منتها انتهای داستان دیگه سر این قضیه نباید نبرد جین با داییش رو میدیدیم اصلا منطقی نمیزد بهترین کار این بود که داییه بخاطر علاقه شدیدی که به جین داشت انتهای بازی و بعد از اون صحبت ها نباید خواسته ی شوگانها رو عملی میکرد و بخاطر این سرپیچی هاراگیری میکرد که خیلی جالب میشد. با اینحال من از کشتن داییه گذشتم هرچند میشد پایانی به مراتب بهتری رو رقم زد
با حالت کوروسوا مود هم بازی کردم و کاش توی این حالت نسبت تصویر به ١۶:٩ تغییر میکرد ( the evil within 1 اگه یادتون باشه دو طرف بالا و پایین تصویر نوار سیاه داشت ) خیلی بهتر میشد. و اینکه دوبله ژاپنی بازی مربوط به جین اصلا خوب نبود
and last but not least گرافیک هنری ، طراحی محیط بازی فوق العاده است. خب البته این گفتن نداره هرکی دیدیم از این بخش بازی تعریف کرده و واقعا هم بجاست. اول نوشته گفتم بازی ویژگی هایی داره که ارزش بازی رو بالا برده یکیش طراحی محیط بازیه و دیگری موسیقی که قطعا در نوع خودشون جز بهترین ها هستن.
Yarikawa منظورمه
خیلی خوب بود!
یاریکاوا یجوری بود که حالت استیصال و درموندگی بر فضا حاکم بود و بعد اون صحنه اخرش حس قدرت و شهامت به ادم میداد.داداش من بازي رو پاك كردم من با اين احترام مشكل داشتم چيكار ميكنه بالاسر اجساد وقتي احترام ميزاري؟؟؟؟داداش شمشر غلاف میکنه.
از قضا به شکله بسیار خفنی این کارو میکنه...
مثلا قبلش خون شمشیر رو پاک میکنه بعد میزاره تو غلاف.
دکمش فکر کنم باید سمت راست رو نگه میداشتی
و اینکه برو بالا سر اجساد ژاپنی ها که سوختن یا سلاخی شدن.
احترام بذار..
خودت میبینی چی میشه
و اینکه برو اکت 2 و رنگ بندی تیره رو ببین و لذت ببر
دیالوگ های متفاوت زیادی داره که میگه:داداش من بازي رو پاك كردم من با اين احترام مشكل داشتم چيكار ميكنه بالاسر اجساد وقتي احترام ميزاري؟؟؟؟
مثله : انتقام شما رو میگیرم
شما به رستگاری رسیدید.
یاد و خاطره شما زنده میمونه.
مغول ها تقاص کارشون رو پس میدن.
و چیزا دیگه.....
دیشب داشتم اسکرین شات هایی که از بازی گرفتم رو مرور می کردم و بازم پشمام می ریخت از این شاهکار چقدر محشر بود این گیم 
چقدر محشر بود این گیم 
من نمیدونم این جا اشاره شده یا نه ولی سیامک روشنی Lead Character Artist بازی هست پایین کانال یوتیوبشو قرار میدم برید ساپورتش کنید، ویدیو های خیلی جامع و کاملی از پروسه ساخت بازی و استخدام شدن تو گیم اینداستری تا ساخت کاراکترها به اشتراک میزاره.
https://www.youtube.com/c/siamakcgm/videos
من آرت بوک بازی دارم اگه میخواید بگید آپلودش کنم.
https://www.youtube.com/c/siamakcgm/videos
من آرت بوک بازی دارم اگه میخواید بگید آپلودش کنم.
کاربرانی که این قسمت را مشاهده می‌کنند
Google