Multi Platform Elden Ring

​

بازی Elden Ring توسط شرکت FromSoftware ، اثری از هیدتاکا میازاکی ، سازنده‌ بازی‌های تحسین‌ شده ای همچون Bloodborne و Dark Souls ، با همکاری نویسنده معروف (Game of Thrones) جرج آر. آر. مارتین در دست ساخت است و بر روی کنسول‌های PlayStation 4 ، همچنین XONE و PC منتشر خواهد شد.e

• ساخت بازي بعد از دی ال سی DS3 شروع شد .
• بازي سوم شخص و اکشن آر پي جي خواهد بود .
• تنوع نقش آفرینی در بازي از سري دارک سولز بيشتر خواهد بود .
• چالش برانگيز
• قابلیت سفارشی سازی کارکترها .
• مارتين دنيا و افسانه های بازی را نوشت .
• جهان باز (Open World) خواهد بود .
• تم آن در مورد اراده بشر است .

@A7A


شایعات پیش تر گفته بودند که بازی یک تجربه OPEN WORLD خواهد بود ، که در آن قلمرو های پادشاهی گوناگونی را خواهید دید و با کشتن پادشاهان آن مناطق و فتح قلمرو ها ، به قدرت های جادویی یا ماورایی جدیدی دسترسی پیدا خواهید کرد .
عکس بالا ، به این فرضیه ما را نزدیک می کند که ، یک حلقه بزرگ نورانی ، چندین حلقه کوچک دیگر را در بر گرفته و مانند یک تاج حلقوی شکل می باشد که چندین تاج کوچک دیگر را در خود جای داده . بنظر میرسد یک منبع انرژی در بالای تصویر وجود دارد که همانند خط و قطره های آب ، به پایین و به حلقه بزرگ تر سرازیر میشود و گویا از حلقه های کوچک هم میگذرد و همراه با گذر کردن ، انرژی آنها را از آن خود می کند . ممکن است بازی روایت گر قهرمانی باشد که از مکانی نیرویی میگیرد و آن را تقویت میکند و در مسیری متفاوت از باقی حکمرانان ، از آن استفاده می کند . اگر چه این ها همه فرضیه است ، اما کاملا مطابق با داستان گویی استودیوی FROM SOFTWARE هستند ، و به ویژه بازی DARK SOULS 3 که در آن Lord Wolnir با گذر از هر پادشاهی و تبدیل آن به خاکستر ، قدرت های ویژه آنها را از خود می کرد .

 

[asi_1447]

احساستون رو درک میکنم. اما پیر شدید آقایون. پیر
واسه همینه آخراش خسته میشید. کم حوصله شدید
البته بازی های اوپن ورلد هم معمولا از یه جایی به بعد آدم فقط دوست داره زودتر تمام بشه.
تقریبا تمام بازی های اوپن ورلد اگه بخوای همه ی کارها و ماموریت ها و ... رو انجام بدی از یجایی به بعد ممکنه برای بعضیا تکراری بشه. خیلی سرزنش نکنید خودتونو که وااای چرا من از بازی استاد میازاکی خسته شدم، چ گناه بزرگی

 

[U n i t e d]

من هرچی جلوتر رفتم بازی برام جذابتر شد. حتی پلی تایم حدودا ۱۰۰ ساعتی که داشتم از حدودا ۴۰ به بعدشو جذابتر میدونم و توی تعداد روز کمتری رفتم. حتی موارد تکراری بازی مثل باس ها و دانجن ها رو از این دید نگاه میکنم که بالاخره این هم یه چلنج هست. واقعا لذت بخش کشتن باس ها. نمیدونم چطوری بازی خسته کننده شده برای بعضی دوستان ولی خب من همش تا آخر دنبال این بودم که هر سوراخ بازی رو بگردم و کشف کنم. آخر سر فهمیدم دو سه تا از npc ها رو کلا fail کردم و خیلی نکات عجیب راجع به بیلدهای بازی که تنوع عجیبی دارن. نمیدونم ولی من اوپن ورلد این طعمی تو زندگیم نداشتم حتی GTA3 و ویچر ۳ هم این حس رو نمیدادن که تو هنوز میتونی سوپرایز بشی. البته مشکلاتی که دوستان میگن رو قبول دارم. ولی اونقدر نکات مثبت زیاده دلم نمیخواد به منفیاش فکر کنم. سازنده بره فکر کنه بازی بعدیش اینطور مشکلات کمتر شن

حیف وقت نمیکنم ng برم ولی خب از رو کنسول پاکش نکردم تا در آینده نزدیک برگردم به بازی.

 

[Z-fan]

تنها مشکل الدن رینگ اینه که طولانی تره

وگرنه من همیشه استیج های آخر همه بازی های سولزبورن خسته می شدم ازشون
ولی خب خوبیش این بود به محض این که از بازی خسته می شدم بازی هم تموم می شد. بیشتر از حدش طول نمی کشید

برای کسی مثل من این که هنوز بعد 50 ساعت گیم پلی، الدن رینگ کشش شو داره فوق العاده است

 

[HalfLife G]

مراد عطش تکرار این بازی تو بیلدهای مختلف هست انصافا خیلی حال میده بعضی از بیلد هاش

اره اینو قبول دارم شایان، سوای این بحثامون بیلدها و شمشیرها و جادوهای پرتعداد بازی واقعا ارضا کنندس

اتفاقا به نظر من بعضی از خفن‌ترین مناطق، پیچش‌های داستانی، باس‌ها و محیطای بازی بعد از پایتختن
مثل هویت واقعی Beast Clergyman، کل فاروم آزولا، قضیه Frenzy و مرچانت‌ها، کل Haligtree، گادفری، فایر جاینت، ملینیا، نیهیل نیهیل (اسمش یادم رفت ).
می‌دونید، به نظرم اصلا ذهن انسان نمی‌تونه اون حجم از شوق و ذوق اولیه برای تجربه یه بازی داستانی رو بیشتر از ۷۰ ۸۰ ساعت حفظ کنه و هر چقدر هم کار متنوع باشه، ازش خسته می‌شه. خصوصا کسی که هر روز چندین ساعت بازی می‌کنه

منم نگفتم اون مناطق جالب نبودن یا اتفاقات و npc و باسهای اون مناطق عالی نبود.
بحث اینه که یه بازی هر چقدر هم عالی و محشر باشه باید بموقع تموم بشه که این مساله رو من تو الدن رینگ ندیدم - تو بلادبورن یا دارک سولزها یا حتی سکیرو بازی کاملا بموقع تموم میشه
می تونستن با ساختن یه مپ کمی کوچکتر و کم کردن برخی مکانهای خالی(که بازی خیلی داره همچین جاهایی) و اتفاقات به درد نخور این مشکل رو حل کنن

+

این مشکلی که دوستان میگن پیر شدین و اینا هم نیس اصلا- چون مشکل یکی دو نفر خاص نیس و خیلی از ماها همین یکی دو سال پیش کلی تایم پای سکیرو صرف کردیم که یک صدم الدن محتوا نداشت ولی ازش سیرنمیشدیم ( دیگه بماند بلاد و دارک و.... )

.

 

[Pyramid Head]

احساستون رو درک میکنم. اما پیر شدید آقایون. پیر
واسه همینه آخراش خسته میشید. کم حوصله شدید
البته بازی های اوپن ورلد هم معمولا از یه جایی به بعد آدم فقط دوست داره زودتر تمام بشه.
تقریبا تمام بازی های اوپن ورلد اگه بخوای همه ی کارها و ماموریت ها و ... رو انجام بدی از یجایی به بعد ممکنه برای بعضیا تکراری بشه. خیلی سرزنش نکنید خودتونو که وااای چرا من از بازی استاد میازاکی خسته شدم، چ گناه بزرگی

قبول ندارم این حرفو هنوز دو سال بیشتر از انتشار سکیرو نگذشته اگه قرار بود به خاطر پیر شدن کم حوصله شده باشیم باید سر سکیرو با اون گیم پلی کاملا یونیک و خاصش که واقعا باید خیلی وقت برای یادگیری بازیش بزاری حوصلمون نمی کشید و بیخیال بازی می شدیم (یادمون نره گیم پلی الدن رینگ همون چیزی که از دیمنز سولز تا الان داریم می بینیم ) ولی یادم نمیاد یکی از طرفدار های سفت و سخت سولز بورن ها یکبار هم شده باشه ایرادات خیلی بزرگی به سکیرو وارد کرده باشه ولی برای اولین بار می بینم سولز لایک پلیر ها چنین ایراد هایی از بازی میازاکی میگیرن
قبول کنیم یه سری ایراد بزرگ به الدن رینگ وارده ایراداتی که نمیشه به عناوین قبلی سری گرفت

 

[asi_1447]

قبول ندارم این حرفو هنوز دو سال بیشتر از انتشار سکیرو نگذشته اگه قرار بود به خاطر پیر شدن کم حوصله شده باشیم باید سر سکیرو با اون گیم پلی کاملا یونیک و خاصش که واقعا باید خیلی وقت برای یادگیری بازیش بزاری حوصلمون نمی کشید و بیخیال بازی می شدیم (یادمون نره گیم پلی الدن رینگ همون چیزی که از دیمنز سولز تا الان داریم می بینیم ) ولی یادم نمیاد یکی از طرفدار های سفت و سخت سولز بورن ها یکبار هم شده باشه ایرادات خیلی بزرگی به سکیرو وارد کرده باشه ولی برای اولین بار می بینم سولز لایک پلیر ها چنین ایراد هایی از بازی میازاکی میگیرن
قبول کنیم یه سری ایراد بزرگ به الدن رینگ وارده ایراداتی که نمیشه به عناوین قبلی سری گرفت

اکثر ایراداتی که گرفته میشه ایراداتی هست که بر میگرده به جهان باز بودن بازی، یعنی ب نوعی ایراد های مربوط ب عناوین اوپن ورلد هست. پس طبیعیه که بیشتر این ایرادات رو نشه به عناوین قبلی گرفت.

 

[Pyramid Head]

اکثر ایراداتی که گرفته میشه ایراداتی هست که بر میگرده به جهان باز بودن بازی، یعنی ب نوعی ایراد های مربوط ب عناوین اوپن ورلد هست. پس طبیعیه که بیشتر این ایرادات رو نشه به عناوین قبلی گرفت.

نکته هم همینه لول دیزاین بازی به خاطر اوپن ورد شدن بازی کمتر از عناوین قبلی مناسب بازیه نمی دونم زلدا رو بازی کردی یا نه ولی زلدا بازی هست که با وجود جهان فوق العاده بزرگش لول دیزاینی مناسب دنیاش داره برای همین معمولا کسی از زلدا خسته نمیشه با وجود اینکه اونم مثل همین الدن رینگ ولت می کنه تو یه دنیای بزرگ با کلی npc کوچک و بزرگ و کلی سوپرایز و کلی داستان و آیتم ولی اواخرش حس خستگی نمی کنی و کل بازی سوپرایزت می کنه
الدن رینگ خیلی خوبه انمی دیزاینش کل دنیاش باس فایت هاش و کلا همه چیزش عالیه ولی یه جاهاییش دیگه کشش نداره به قول دوستان بازی باید زودتر تموم میشد باید محتوا کمتر ولی مناسب تری با لول دیزاین بازی می داشت

 

[majidred2011]

باید بموقع تموم بشه که این مساله رو من تو الدن رینگ ندیدم

اینو من مخالفم الان هر جور نگاه میکنم کسی اگه بخواد به سبک عناوین قبلی بازی کنه مستقیم بیوفته توی خط اصلی داستان دستش بازه و اصلا تایمش طولانی نیست، حتی گنگ هم نیست و مسیر کاملا مشخصه کجا باید بری، اجباری به گرایند کردن و رفتن تمام دانجنا و اینا نیست فقط کافیه Bell Bearing ـای مهم بازیو بگیری واسه آپگرید و بیوفتی تو خط اصلی مثل عناوین قبلی باسا سرویست کنن تا وقتی که پترنشونو حفظ کنی و بزنیشون.
یکی تو 30-40 ساعت بازی رو تموم میکنه یکی دیگه 200 ساعت، دست خودته چقد میخوای تایم بزاری روش، اکثر کسایی که دیدم دفعه اول 150 ساعت مثلا وقت صرف گیم کردن دور دوم زیر 40 ساعت بازیرو تموم کردن چون گشت و گذار تو محیط و اکسپلور فقط دور اول جذابیت داره و دفعه های بعدی میدونی ته ماجرا چیه فقط خط اصلی رو میگیری میری مثل بقیه سولزا.

در مورد لول دیزاین هم هرکسی نظری داره اما دیشب تازه Farum Azula ـو تموم کردم که میشه اواخر گیم، در تخیلم نمیگنجه یکی به اینجا برسه بگه Meh چرا زودتر تموم نمیشه قشنگ سه چهار گردن برام از استاندارد گیمای الان بالاتر بود.

 

[Homi-Fatal]

قبول ندارم این حرفو هنوز دو سال بیشتر از انتشار سکیرو نگذشته اگه قرار بود به خاطر پیر شدن کم حوصله شده باشیم باید سر سکیرو با اون گیم پلی کاملا یونیک و خاصش که واقعا باید خیلی وقت برای یادگیری بازیش بزاری حوصلمون نمی کشید و بیخیال بازی می شدیم (یادمون نره گیم پلی الدن رینگ همون چیزی که از دیمنز سولز تا الان داریم می بینیم ) ولی یادم نمیاد یکی از طرفدار های سفت و سخت سولز بورن ها یکبار هم شده باشه ایرادات خیلی بزرگی به سکیرو وارد کرده باشه ولی برای اولین بار می بینم سولز لایک پلیر ها چنین ایراد هایی از بازی میازاکی میگیرن
قبول کنیم یه سری ایراد بزرگ به الدن رینگ وارده ایراداتی که نمیشه به عناوین قبلی سری گرفت

البته بیشتر از سه سال از انتشار سکیرو گذشته

 

[ShahryR]

اره اینو قبول دارم شایان، سوای این بحثامون بیلدها و شمشیرها و جادوهای پرتعداد بازی واقعا ارضا کنندس

منم نگفتم اون مناطق جالب نبودن یا اتفاقات و npc و باسهای اون مناطق عالی نبود.
بحث اینه که یه بازی هر چقدر هم عالی و محشر باشه باید بموقع تموم بشه که این مساله رو من تو الدن رینگ ندیدم - تو بلادبورن یا دارک سولزها یا حتی سکیرو بازی کاملا بموقع تموم میشه
می تونستن با ساختن یه مپ کمی کوچکتر و کم کردن برخی مکانهای خالی(که بازی خیلی داره همچین جاهایی) و اتفاقات به درد نخور این مشکل رو حل کنن

+

این مشکلی که دوستان میگن پیر شدین و اینا هم نیس اصلا- چون مشکل یکی دو نفر خاص نیس و خیلی از ماها همین یکی دو سال پیش کلی تایم پای سکیرو صرف کردیم که یک صدم الدن محتوا نداشت ولی ازش سیرنمیشدیم ( دیگه بماند بلاد و دارک و.... )

.

خب ببین این به موقع تموم شدن کاملا شخصیه. من شخصا سعی کردم خیلی کشش بدم، چون می‌دونم تا سال‌ها مثلش نمیاد و واقعا عجله‌ای نداشتم تموم شه. از اونور خیلی از بازی‌های عظیم مثل پرسونا ۵ اواسط یکم برام خسته‌کننده شدن و دوست داشتم زودتر تموم شه که خیلی‌ها مخالفن با این و واسه همین می‌گم کاملا سلیقه‌ایه.
این مکان‌های خالی هم دقیقا کجاها رو می‌گی که انقدرم زیاد بودن؟ والا نقشه من که پر بود اتفاقات به درد نخورم نمی‌دونم منظورت چیه.
حقیقتش رو بخواین، الدن رینگ جای بلادبورن رو برای من نگرفته ولی یکی از پیشروترین و فراموش‌نشدنی‌ترین تجربه‌های گیمینگ من بود.

 

[Sweet Lucifer]

من که بعد از پلات کردن بازی تو نیوگیم ++ هر صبح که بیدار میشم منتظر خبر DLC هستم شما رو نمیدونم چطور بازی کردید

 

[Sam _Fisher]

ولی یادم نمیاد یکی از طرفدار های سفت و سخت سولز بورن ها یکبار هم شده باشه ایرادات خیلی بزرگی به سکیرو وارد کرده باشه ولی برای اولین بار می بینم سولز لایک پلیر ها چنین ایراد هایی از بازی میازاکی میگیرن

نمیدونم والا شاید شما انتقادات به سکیرو رو ندیدید اتفاقا این ماجرای مینی‌باس های تکراری و بی هویت از سکیرو شروع شد و من و یه سری دیگه واقعا ازش شاکی بودیم حداقل، و یه سری مسائل دیگه (مثل نویسندگی بازی) که ارزش تجربه ی دوباره ش رو برای من یکی حداقل پایین اورد.
___________
مشکل الدن رینگ هم برای من بیشتر توی همین تکرار بی‌مزه خلاصه میشه. تنوع دشمن ها برای بازی ای به این عظمت تا حدی پایینه، به غیر از باس های اصلی (که همون ها هم گاهی تکراری هستن. Godefroy مثلا واقعا مسخره بود) مینی‌باس ها واقعا تنوع زیادی ندارن و مخصوصا این که ببینی مینی‌باس یه دانجن تبدیل به دشمن معمولی یه منطقه ی دیگه شده (یا برعکس) هم اون حس حیرت اوایل بازی موقع مواجهه باهاشون رو میکشه هم مواجهه ی اخیرت باهاشون رو بی‌معنی میکنه، مخصوصا وقتی ببینی که حرکاتشون هم هنوز دقیقا همونیه که بار اول دیدی‌شون. اوج این مسئله برای من Mountaintops of the Giants بود (هنوز بازی رو تموم نکردم). همین مشکل برای پاداش های بازی هم هست تا حدودی؛ اوایل بازی واقعا هر پاداشی میتونه شگفت‌زده ت کنه ولی هرچی جلوتر میری پاداش های گشت و گذارت به نسبت تکراری و بی‌معنی تر میشن. این البته تا حدی به مدل بازی کردنت هم برمیگرده، مثلا من از crafting استفاده خاصی نداشتم توی دور اول بازی کردنم به خاطر همین اگه پاداش آیتم این مدلی باشه اهمیتی نداره برام، ولی از طرف دیگه هم الان دیگه پیدا کردن Golden Seed یا Stonesword Key برام هیچ معنی ای نداره از بس که ازشون زیاد دارم. الان دیگه بیشتر از آیتم یا دشمن این که کجا و توی چه مناطقی پیدا شدن برام اهمیت بیشتری پیدا کرده تا خودشون. حتی یه سری محیط های بازی هم تا حد زیادی شبیه هم بودن در حدی که آهنگ تمشون هم شبیه هم هست (مثل مورد Castle Sol و Stormveil Castle). در کنار این به تمام استفاده های تکراری از بازی های قبلی، از گیمپلی گرفته تا طراحی محیط (حتی از بلادبورن)، فکر بکنی واقعا حس جالبی بهت دست نمیده توی بعضی لحظات بازی. به شخصه دوست داشتم اپن ورلد بازی کوچیک تر میشد ولی لگسی دانجن ها بزرگ تر و پر جزئیات تر و دشمن ها هم متنوع تر میشدن (حتی یکی دو حرکت متفاوت هم برای هر باری که میدیدیمشون کافی بود).

با این وجود، الان بیشتر از دو ماهه بازی اومده و من تازه بعد از حدود 145 ساعت به Farum Azula رسیدم و هنوز نمیتونم بگم خسته شدم ازش (هرچند دلم میخواد زودتر تموم بشه چون بیشتر وقت آزادم توی این مدت رو گرفته )، اتفاقا از نظر داستانی بازی به جای جالب و مهمی رسیده و خیلی مشتاقم ببینم ادامه ش چی میشه (یکی از خوبی های بزرگ بازی هم همینه که با این که بار اولم هست روایت و نویسندگی جوری بودن که درگیر داستان بشم). از یه سری مشکلات بازی گفتم ولی یجورایی بیشتر به خاطر اینه که گفتن مشکلاتش راحت تر از خوبی های زیادشه. طراحی یه سری لگسی دانجن ها مثلا واقعا عالی بود (تا اینجا Stormveil Castle و Volcano Manor و Leyndell رو بیشتر از همه دوست داشتم. همین Farum Azula هم واقعا خوب بوده) یا یه سری شخصیت ها و نویسندگی‌ و کوئستشون حرف نداشتن (Dung Eater و Millicent مثلا) و lore بازی هم از یه سری لحاظ واقعا محشر بوده تا اینجا.

در کل ولی خوبه که این بحث ها اینجا شکل میگیره و خبری از اون جو تاکسیک مثبت اطراف بازی نیست.

 

[U n i t e d]

Spoiler

are you not entertained ?

 

[asi_1447]

نکته هم همینه لول دیزاین بازی به خاطر اوپن ورد شدن بازی کمتر از عناوین قبلی مناسب بازیه نمی دونم زلدا رو بازی کردی یا نه ولی زلدا بازی هست که با وجود جهان فوق العاده بزرگش لول دیزاینی مناسب دنیاش داره برای همین معمولا کسی از زلدا خسته نمیشه با وجود اینکه اونم مثل همین الدن رینگ ولت می کنه تو یه دنیای بزرگ با کلی npc کوچک و بزرگ و کلی سوپرایز و کلی داستان و آیتم ولی اواخرش حس خستگی نمی کنی و کل بازی سوپرایزت می کنه
الدن رینگ خیلی خوبه انمی دیزاینش کل دنیاش باس فایت هاش و کلا همه چیزش عالیه ولی یه جاهاییش دیگه کشش نداره به قول دوستان بازی باید زودتر تموم میشد باید محتوا کمتر ولی مناسب تری با لول دیزاین بازی می داشت

اتفاقا فن های سرسخت زلدا هم با نسخه آخر مشکل داشتن سر همین اوپن ورلد شدن.
دانجن های زلدا که خیلی تکراری بودن همه از لحاظ معماری و طراحی محیط و رنگ بندی شبیه هم بودن. اونا هم از ی جایی ب بعد تکراری میشد.
من بعد از ۸۰-۹۰ ساعت بازی کردن زلدا دیگه کشش ادامه دادنش رو نداشتم و سریع رفتم سراغ باس آخر و تمومش کردم و حتی سراغ دی ال سی هم نرفتم اما الان بعد از ۱۶۰ ساعت الدن رینگ بی صبرانه منتظر دی ال سی هستم.
پس نتیجه میگیریم که هر بازی اوپن ورلدی میتونه از نظر وسعت و طولانی بودن برای عده ای خسته کننده باشه و برای عده ی دیگه نه.

 

[jdepp]

آقا بیخیال، همه ی این خستگی ها و یا تکراری شدن ها رو، lore و داستان بازی می شوره می بره