هر چقدر لیست کرانچیرول، Meh و یکنواخت ـه (هر چند از 2019 شون خیلی بهتره، انصاف داشته باشیم)
ولی این لیست ردیت محشره! همین که هر کتگوری نصف نامزدها از طرف خود کامیونیتی و نصف دیگه از طرف گنده های جمع و داورهاشونه و به یه اجماع از کارهای مین استریم تر و Niche تر رسیدن، خودش جای تشویق داره
ولی الان لیست رو دیدم چشمم به یکی از انیمه هایی خورد که خب اون جوری انیمه سریالی نیست و بیشتر کار کوتاه به حساب میاد. سر همین فراموش کردم که اصن در موردش صحبت کنم.
من اصن با بازی های پوکمون حال نمی کنم. میدونم سیستم جمع کردن پوکمون ها و تعامل باهاشون چقدر اعتیاد آمیزه و چرا بازی هاش نزدیک 20 ساله همیشه از پرفروش ترین هان. ولی حس من به بازی های سری دقیقا همون حسیه که نسبت به Call of Duty دارم: خوش به حالشون که موفقن...
این در مورد دنیای پوکمون و انیمه هاش ولی صادق نیست. دنیای انیمه و رنگارنگ پوکمون و ساختار و کانسپت های پشت زندگی کنار هم آدم ها و پوکمون ها، خیلی ساده و دوست داشتنی اند. سر همین کلا حال کردن از بقیه چیزهای پوکمون مثل مرچندایزها، بازی های فرعی و مخصوصا انیمه های پوکمون خیلی ساده تره.
از قضا 2020 با این که بازی خاصی نداشت پوکمون، ولی از لحاظ انیمه ای عجیب سال خوبی بود واسه سری.
سری انیمه ای که 2019 با محوریت Ash و رفیق جدیدش Gou شروع شده، امسال کلی از شخصیت های محبوب سری رو تونست دور هم جمع کنه و بالاخره سفر این ها رو به Galar رقم بزنه (که ریجن بازی اخیر سری Sword/Shield ـه). چه بین بچه ها چه بین طرفدارهای قدیمی پوکمون، این سری 2019 یکی از مورد اقبال ترین سری انیمه های سریالی پوکمون به حساب میاد تو 10 سال اخیر.
ولی خب محدود به اینم نمیشه. استدیوی فقید Bones با همکاری بند Bump of Chickens (که جفت شون از مورد علاقه های من اند) اواسط امسال یه موزیک ویدیوی توپ از کل سفر 20 ساله پوکمون درآوردن به اسم Gotcha که وحشتناک ترکوند. تو این مدت 5 ماهه از ریلیزش، 30 میلیون تا بازدید داشته AMV ـش و بیشترین نمره رو بین موزیک ویدیوها تو آرشیو My anime List داره (با نمره 8.43)
میذارمش زیر... حتی منی که پوکمون باز نیستم هم عشق می کنم هر دفعه با این موزیک ویدوئه
ولی اونی که الان تو لیست نامزدهای بهترین انیمه های سابردیت r/anime دیدم، یه ONA هشت قسمتی کوتاهه که از اوایل سال 2020 تا نوامبرش به صورت گاه گاه تو صفحه یوتیوب پوکمون پخش شد: Hakumei no Tsubasa یا انگلیسیش Twilight Wings
کل این مینی سری هشت قسمته که هر قسمتش تقریبا 6 دقیقه طول می کشه، تمرکزش رو شخصیت های فرعی Pokemon Sword/Shield و ریجن Galar خارج از چیزیه که خود بازی ازش به تصویر می کشه.
همینش هم هست که به نظرم فوق العاده می کنه این ONA رو. اساسا Hakumei no Tsubasa اون قدر کار عمیقی نیست. ولی وحشتناک از این که یه انیمه کوتاهه به نفع خودش استفاده می کنه. کورئوگرافی وحشتناک خوب، انیمیشن های آبدار. طراحی شخصیت های محشر و از همه بهتر داشتن یه استوری بردی که کمترین تمرکزش رو دیالوگه و بیشتر داستانشو با تصاویر روایت می کنه. با همین روش خیلی سریع، مخاطب با شخصیت هایی که تو بازی صرفا یه سری رقیب برای شکست دادن اند، ارتباط می گیره. آخر کار هم به نظرم شخصیت های اون قدر عمیق و خفن و استثنایی ای نیستند ولی 6 دقیقه داستانشون و انگیزه هاشون به اون دنیای بازی خیلی بیشتر رنگ و بو میده.
به عنوان یه کار تکمیلی رو دنیای ساده ای که Sword/Shield خلق کرده، واقعا محشره Hakumei no Tsubasa
مخصوصا انیمیشن ها و بک گراندها... هولی شعط... بک گراندها!
بک گراندهای همین یه کار به تنهایی استدیوی سازنده اش Studio colorido رو به عنوان استدیویی که بهش چشم ببندم تبدیل می کنه
اینا همونایی اند که پشت Penguin Highway و Burn the Witch بودند. هر چند از لحاظ داستانی کارهایی که ساختن در بهترین حالت "نسبتا خوب" و اکثر مدیکوره
ولی استایل انیمیشن و بکگراندهاشون واقعا یکی از بهترین هاییه که از ژاپن تو دو سال اخیر بیرون اومده
من به شخصه خیلی دوستشون دادم. Burn The Witch هم فایت آخر قسمت سه اش یکی از بهترین های 2020 بود.
امیدوارم جلوتر کارهای خفن تری رو اقتباس کنن
اگه هم هیچ آشنایی ای با Pokemon Sword/Shield ندارید هم به نظرم باز Hakumei no Tsubasa کاریه که به صورت مستقل خیلی چیزا داره تا روی پا خودش وایسه و کار جذابی بمونه.
) میخواد تغییر حرفه بده و معلم شه.
عالی بود یعنی قیافه هاشون 
)
من دفعه اول که راجب جوجوتسو پست دادم نمیدونم اشاره کردم یا نه، یوجی از اول فقط پدربزرگش رو دیدیم و هیچ اشاره ای به پدر و مادرش نشد بعد قدرت فیزیکی بالایی هم داشت شاید خاص باشه
Google