اوووووووف خعلی خوب بود. این "غول پُتک" دقیقا همونقدر که انتظار داشتم خفن بود طراحیش.۴مدل سلاح میتونس خلق کنه خیلی خوب بود. پُتکش چقدر بزرگ بود لعنتی. ارن هم قابل پیشبینی بود که بی‌رحمانه حمله کنه و هرکی جلوش هست رو بکشه. وقتی دنبال انتقام اومده بعد این همه سال مشخصه که هیچی جلودارش نیس. الان دقیقا برگشتیم به شروع فصل اول. اتفاقات تکرار شد قشنگ. حمله‌ها غول به شهر و کشته شدن آدمای از همه جا بی‌خبر که نه سر پیازن نه تهش و یه عده که دنبال دلیلن! خیلی جالبه ارن رو اینجوری میبینیم. پر از خشم و همینطور اعتماد به نفس. ذره‌ای ترس و دلهره نداره حتی وقتی که یک قدمی مُردن بود. زمانی که میکاسا رو فرستاد تا حواس غول پتک رو پرت کنه و تو این زمان فهمید چطور باید ترتیبشو بده! میکاسا هم طبق معمول اومد واسه نجاتش و همچنان یه تنه میتونه با یه غول ویژه مبارزه کنه! تا یه بخشی از اتفاقات طبق نقشه‌ی تایبور پیش رفت اما عمرا هیچکدوم انتظار همچین حمله‌ای رو نداشتن! فقط آخرش که لیوای کبیر رو دیدیم 
چقدر خفن و دوس داشتنیه این بشر. بنده خدا غول آرواره کرک و پرش ریخته بود. میگفت بابا خیر سرم غولم چتونه وحشیا 
خیلی اپیک بود لحظه‌ی ورود لیوای و البته حرکات ترکیبی بچه‌های پارادایس! بعد سال‌ها تجربه تو مبارزه با غولا دیگه عملا غولی حریفشون نمیشه! میکاسا این وسط میتونست طراحی بهتری داشته باشه اما اینقدر جذب اتفاقات شده بودم که خیلی واسم مهم نبود! خیلی قسمت خوبی بود برای من شدیدا لذت بردم. دیدن دوباره‌ی کسانی که ۳فصل باهاشون گذروندیم خیلی هیجان انگیز بود اونم در صورتی که همگی چند لِول بهتر و کله‌خر تر شدن.
چقدر خفن و دوس داشتنیه این بشر. بنده خدا غول آرواره کرک و پرش ریخته بود. میگفت بابا خیر سرم غولم چتونه وحشیا خیلی اپیک بود لحظه‌ی ورود لیوای و البته حرکات ترکیبی بچه‌های پارادایس! بعد سال‌ها تجربه تو مبارزه با غولا دیگه عملا غولی حریفشون نمیشه! میکاسا این وسط میتونست طراحی بهتری داشته باشه اما اینقدر جذب اتفاقات شده بودم که خیلی واسم مهم نبود! خیلی قسمت خوبی بود برای من شدیدا لذت بردم. دیدن دوباره‌ی کسانی که ۳فصل باهاشون گذروندیم خیلی هیجان انگیز بود اونم در صورتی که همگی چند لِول بهتر و کله‌خر تر شدن.
من لحظات اساسی فصل های پیش رو یادم میاد هنوزم از لحاظ موسیقی انیمیشن کارگردانی بی رقیبن!
Google