بعد از چند وقت دوری از انیمه (فکر کنم دو هفتهای شد
) بالاخره فرصت پیش اومد و یه کار جدید (از دید خودم البته) دیدم. خب بریم برای توضیحات
===
Golden Time
سال انتشار: ۲۰۱۳
سبک: رومنس، کمدی، درام، مدرسه/دانشکدهای
وقتی داشتم فکر میکردم که در مورد انیمه چه توضیحی میخوام بدم و بگم چرا ازش خوشم اومده و به نظرم یکی از بهترین کارهایی که دیدم، مطمئنا داشتم به توصیفاتی مثل «داستان عالی»، «شخصیتهای دوست داشتنی»، «کمدی و درام بسیار خوب و مناسب» و... فکر میکردم. با وجود اینکه تک تک این توصیفا درست و دقیق هستن ولی به نظرم حق مطلب رو در مورد کاری به خوبی Golden Time ادا نمیکنند. نه فقط برای خواننده مطلب، بلکه گفتن این جملات و صرفا اکتفا به اونها یک جور خیانت به خود من به عنوان یک بیننده و احساساتی که در طول دیدن انیمه اونها رو تجربه کردم به حساب میاد.
بخاطر همین سعی کردم با دقت بیشتری به این سوال فکر کنم، چرا Golden Time؟ چه چیزی توی این انیمه هست که اون رو برای من به یه کار خیلی خاص تبدیل میکنه؟ چه چیزی در این انیمه وجود داشت که توی انیمههای دیگه کمتر دیده میشه؟ با فکر کردن به این سوالا، به نظرم تونستم به جوابی که دنبالش بودم برسم.
Golden Time داستانی در مورد چند شخصیت معمولیه که در مسیری از وقایع شدیدا احساسی و قابل باور قرار میگیرن. در طول انیمه ما شاهد سختیها و درگیریهای احساسی که در یک زندگی معمولی و رابطه عاشقانه عادی بین شخصیتها وجود داره هستیم و رشد و پیشرفت اونها رو میبینیم. وقتی میگم عادی یا معمولی، نمیخوام بد برداشت کنید و یه وقت استفاده از این کلمات رو به پای پایین بودن کیفیت کل کار بزارید. عادی و معمولی اینجا بزرگترین تعریفایی هستند که من میتونم برای یک انیمه عاشقانه در نظر بگیرم. شخصیتها و رفتارشون اینقدر باورپذیر هستند که شما میتونید اونا رو چشم افراد عادی و واقعی ببینید.
همونطوری که گفتم این معمولی بودن و باورپذیری شخصیتها توی یک کار عاشقانه یکی از بزرگترین تعریفهای هست که میشه به یک کار در این سبک نسبت داد. شما با این شخصیتا میخندید، براشون خوشحال میشید، با مشکلاتشون غصه میخورید، با گریههاشون اشک میریزید، با عصبانیتشون عصبانی میشید و با احساساتی که دارن بهشون عشق میورزید. شما توی این احساسات شریک میشید چون شخصیتا براتون قابل درکن، چون میتونید به راحتی خودتون رو جای اونها بزارید و احساساتشون رو حس و درک کنید.
شخصیتای Golden Time به هیچ عنوان بی نقص نیستن. از شخصیتای اصلی گرفته تا مکملها همگی ایرادات خودشون رو دارن و به موقعش حماقتهای میکنند که باعث عصبانیتون میشن. معمولا توی یک اثر من این رو یک مورد منفی در نظر میگیرم ولی توی Golden Time این موضوع نه تنها یک ایراد نیست بلکه یکی از بزرگترین نکات مثبت اون به حساب میاد. شخصیتهای داستان آدمای کاملی نیستن، همونطوری که هیچکس توی زندگی واقعی کامل و بینقص نیست. مهمترین تفاوت شخصیتهای Golden Time با شخصیتای سایر انیمهها که از این دست مشکلات رنج میبرن در اینه که اینجا شخصیتا از ایرادات خودشون خبر دارن و تمام تلاششون رو میکنند تا خودشون رو اصلاح کنند.
مثل رفتارهای خودمون در زندگی واقعی، بعضی اوقات خیلی سخت میشه جلوی احساسات رو با منطق گرفت. کارهایی ازمون سر میزنه که بعدا ازشون پشیمون میشیم. رفتارهای که میدونستیم اشتباهن ولی بازم نتونستیم در اون لحظه جلوی احساسمون رو بگیریم و اونا رو انجام دادیم. بعدها ازشون پشیمون شدیم، حتی بعضا بخاطر اینکارا از خودمون تنفر پیدا کردیم و قول دادیم که دیگه اونکارا رو انجام ندیم. Golden Time میاد به بهترین صورت ممکن این موضوع رو به تصویر میکشه. بهترین مثال برای پیادهسازی فوقالعاده و بینظیر این موضوع رو میتونیم توی قسمت ۱۲ انیمه و در رفتار هر دو شخصیت بانری و کوکو ببینیم.
باور کنید با وجود این همه توضیحاتی که تا الان دادم بازم برام کار خیلی سختیه که از کنار شخصیتا و روابط بینظیر اونها در انیمه بگذرم. همین موضوع به تنهایی باید بهتون بگه چقدر شخصیتا عمیق کار شدن.
از شخصیتا که بگذریم جا داره یه اشارهای داشته باشم به موضوع دیگهای که بازم توی انیمههای دیگه خیلی کم دیده میشه ولی اینجا Golden Time به صورت بسیار زیبایی بهش میپردازه و اصلا موضوع اصلی داستان رو روی اون بنا میکنه. توی سایر انیمههای سبک همیشه آخر داستان یه رابطهای شکل میگیره (یا نمیگیره) و خب انیمه اونجا تموم میشه. این موضوع به هیچ عنوان نشون دهنده واقعیت و زندگی روزمره نیست. موفقیت در ایجاد یک رابطه تازه شروع کاره نه پایان اون. با ایجاد یک رابطه مشکلات و سختیهای بسیار زیاد دیگهای سر راهمون قرار میگیرن که باید باهاشون دست و پنجه نرم کنیم. خوبی Golden Time در اینه که میاد از این زاویه هم به این موضوع میپردازه و وارد جزییات خیلی مهمی از روابط انسانها میشه که آثار دیگه اکثرا بهش توجه نمیکنند.
ثمره و مزیت اون نکته بالایی رو بعد از تموم شدن انیمه به خوبی متوجه میشید. جدا از اینکه چه حسی نسبت به پایان کار دارید و اینکه باهاش موافقید یا نه، وقتی Golden Time رو تموم کنید، حس میکنید که واقعا هر اونچه شخصیتا و داستان برای ارائه داشتن رو دیدید. این واقعا حسیه که خیلی خیلی کم پیش میاد آدم بتونه تجربهاش کنه. نمیدونم چه معادل فارسی براش میشه به کار برد ولی خب اگه بخوام به زبان انگلیسی با یک کلمه پایان و کلیت انیمه رو توصیف کنم اون کلمه میشه Fulfilling. من اصولا بعد از دیدن انیمههایی که ازشون خوشم اومده میرم دنبال اینکه ببینم فصل دیگهای یا OVA ای چیزی دارن یا نه. برای Golden Time جواب نه بود و خب چون واقعا شخصیتا رو خیلی دوست داشتم یکم این موضوع ناراحتم کرد ولی برخلاف آثار دیگه مثل Toradora یا Ao Haru Ride به هیچ عنوان حس نکردم که به اون حس Closure نرسیدم و احتیاج دارم که دنباله انیمه رو ببینم.
به نظرم توضیحات از طولانی هم دیگه بیشتر شد پس سعی میکنم سریع جم و جورش کنم. فقط یه اشارهای هم این آخر سری بکنم به کمدی و درام انیمه که به خوبی فاصلهشون رو از همدیگه حفظ کردن و یه بالانس کمنظیری داشتن. انیمه وقتی میخواد کمدی بشه به خوبی میتونه بخندونتتون ولی کاملا این موضوع رو هم درک میکنه که وقت درام که برسه باید به بیننده و احساساتش فرصت بده تا به خوبی اتفاقاتی که افتادن رو هضم کنه.
همیشه این آخرای کار که میرسید من یه گیفی از انیمهها میزاشتم و یه سری توضیحات اسپویلدار میدادم که خب این سری اینکار رو انجام نمیدم
نه اینکه انیمه گیف خورش خوب نباشه ها، نه! اتفاقا برعکس هر قسمت یکی دوتا مورد مناسب (بعضا رویایی) برای گیف کردن داشت ولی خب هرجور شده جلوی خودم رو گرفتم تا (امیدوارم) دوستانی که میخوان انیمه رو بعد از خوندن این پست ببینند هیچی براشون اسپویل نشده باشه و همه چیز رو توی خود انیمه تجربه کنند.
در آخر باید بگم که من توی سایت انیمه پلنت به این انیمه نمره ۴.۵ از ۵ رو دادم که بالاترین نمرهای هست که میتونم به یه انیمه بدم و قبل از این فقط دوتا کار دیگه یعنی Ano Hana و Sakurasou no Pet na Kanojo این نمره رو ازم گرفته بودن. پس اگر به کار رومنس علاقه دارید، بدونید که Golden Time رو به هیچ عنوان نباید از دست بدید. تنها ایرادی که میتونم از انیمه بگیرم شاید شروع کندش باشه که یه ذره طول میکشه تا داستان کامل شکل بگیره ولی خب وقتی این اتفاق بیوفته یه تجربه بینظیر در انتظارتونه.
پ.ن: نمره ۵ رو فقط تا الان به Shigatsu wa Kimi no Uso دادم و بعید هم میدونم انیمه دیگهای باشه که بتونه این نمره رو ازم بگیره. (گفتم شاید کسی کنجکاو شده باشه که چرا بالای ۴.۵ نمیدم
)
پ.ن۲: پاشو برو ادامهاش بده
@Akiba