Ooops
کاربر سایت
اوتاکو : NEET های ژاپنی. بخصوص کسایی که زیادی تو کار انیمه و مانگا هستن. کلی انیمه و مانگا و بازی و فیگور و ... میخرن. اساساً اینا نباشن صنعت انیمه تعطیل میشه.یعنی چه ؟:d
موئه : توضیح دادن این یکم سخته! ژاپنی ها یه فرهنگ خاصی دارن که به طور کلی خیلی به چیزای کاوایی علاقه دارن! بعد از طرفی گربه رو هم خیلی دوست دارن و به نظرشون گربه ها کاوایی هستن. حالا موئه چیه ؟ تعبیر من اینه که وقتی مثلا به یکی میگی "تو خیلی موئه ای"، یعنی داری بهش میگی که "تو خیلی کاوایی هستی تو مایه های گربه ها" یا یه همچین چیزی!! توی انیمه، موئه یه مفهوم دیگه هم داره و به یه گرایش تو طراحی کاراکترا که تقریبا از اوایل قرن 21 شروع شده اشاره داره که به طور کلی سعی میشه شخصیتا کاوایی بودنشون به گربه ها بره!!!
اینایی که گفتم برداشت من از موئه ست. موئه تعریف خاصی نداره واسه ژاپنی ها. توی اینترنت سرچ کنی کلی مقاله و حتی کتاب در موردش پیدا میکنی که هر کس از دید خودش در موردش توضیح داده!
لولی: این توی انیمه به شخصیتای دختری گفته میشه که طراحیشون طوری هست که معمولا سایز کوچیکی دارن و خیلی شبیه عروسک هستن!! مثلا ویکتوریکا توی Gosick یه لولیه! البته لولی مختص ژاپن نیست و معانی دیگه ای هم داره فکر کنم ولی تو انیمه واسه همون که گفتم استفاده میشه.
فوجوشی: به گروهی از انیمه فن ها گفته میشه که به انیمه هایی علاقه دارن که توشون پسرای خوشگل و خوش هیکل و خوش تیپ باشه و روابط دوستی عمیق بینشون برقرار باشه و اینا! جدیدا مشخص شده که تعداد فوجوشی ها خیلی زیاد شده (با توجه به فروش خوب انیمه هایی که واسه فوجوشی ها ساخته میشه) و احتمالا در آینده انیمه های زیادتری که مخاطب هدفشون اینا باشه، ساخته میشه. انیمه ی FREE یه نمونه ی کامل از انیمه ی مورد پسند فوجوشی هاست که خوب هم فروش کرده و تو فصل پاییز هم چند تا انیمه ی اینطوری هست. در ضمن به Visual Novel های مورد علاقه ی اینا هم بازیهای Otome گفته میشه.
سوندره : یه ترکیب از دو کلمه ی Tsun و dere هست. به شخصیتایی گفته میشه که رفتارشون تقریبا دوگانه ست. گاهی به کسی که دوستشون دارن خیلی میپرن و اذیتش می کنن و گاهی بهشون محبت می کنن و ... فکر کنم مثال بزنم بهتر باشه. باز ویکتوریکا از Gosick یه نمونه ی کامل از یه شخصیت سوندره ست. اینجور شخصیتا رو شانا از انیمه ی Shakugan no Shana تو انیمه ها به شدت محبوب کرد و تا چند سال کلی انیمه با محوریت اینا ساخته شد، ولی اخیرا کمتر شدن. البته فقط دخترا سوندره نیستن، استاد آکاداما از انیمه ی Uchouten Kazoku هم اخلاق سوندره ها رو داره.
یاندره : باز از ترکیب 2 تا کلمه ی جدا درست شده. کلا به دخترایی گفته میشه که به یکی به شدت علاقه دارن و حاضرن به خاطرش همه کاری بکنن، حتی کارای دیوانه وار و آدم کشتن و اینا. یوکی از انیمه ی Mirrai Nikki احتمالا یاندره ترین شخصیت تاریخ باشه. یا اون دختره تو دث نوت (میسا بود اسمش ؟). یا حتی میکاسا تو شینگکی نو کیوجین، ولی خب یه لِول پایین تر!
این انیمه سینمایی که عکسش تو اسپویلر هست رو دانلود کنم؟
شماره دومش هم موجوده اون رو چطوره؟
همونطور که گفتن این Ghost in the Shell هست که فیلم خیلی خوبیه اگه به فیلمای سای فای علاقه داشته باشی. کلی فیلم و OVA هم داره و همینطور دو سری انیمه با عنوان Stand Alone Complex که کارای سای فای خیلی خوبی هستن. از نظر داستانی ربطی به هم ندارن اکثرا. اول همون فیلم اصلی مال سال 1995 رو ببین، اگه خوشت اومد سراغ بقیه هم برو.
ولی اگه نظر بنده رو بخواین Another دیگه اونقدرها هم بد نبود... درسته که افت داشت و شاید بهخاطر المانهای «مقصد نهایی»ایش از نیمه به بعد بیشتر چندشآور شده بود تا ترسناک، ولی دستکم تو ایجاد جو ترسناک و رازآلود خوب کار کرده بود.
Another یه کار Horror/Mystery بود. قسمت میستریش کاملا OK بود. یعنی معماش به اندازه ی کافی جالب و سرگرم کننده بود و اصلا من به خاطر همون تا آخر نگاش کردم. مشکل قسمت ترسناکش بود. یادمه 2-3 قسمت اول یه تعلیق خوبی رو درست کرده بود و منم خوشم اومده بود، اما از یه جایی به بعد به شدت مسخره شد، طوریکه خنده دار شده بود! کلا کار ترسناک خوب ساخته نشه، خنده دار میشه!
بخصوص توی صحنه های مرگ شخصیتا فوق العاده مضحک شد از یه جایی به بعد. یادمه اول انیمه یکی از مرگ ها این بود که آسانسور سقوط کرده بود. به نظرم اون خیلی خوب بود. اما انگار هر چی داستان جلوتر میرفت، ایده های نویسنده واسه مرگ ها تموم میشد! وسطای انیمه یکی از مرگ ها مثلا این بود: چند نفر داشتن حرف میزدن، یهو یکی بهش حمله ی قلبی دست میده میمیره! بعد بقیه نگاش میکنن!! یا یه صحنه ی دیگه ای بود، یکی داشت راه میرفت، یهو رعد و برق زد مُرد! من سر این صحنه داشتم از خنده منفجر میشدم
حالا بماند که خود این موضوع که اگه اون مدرسه نفرین شده بوده و کلی دانش آموز مرده بودن و اینا، بازم دانش آموزا انگار نه انگار پا میشدن می رفتن مدرسه، احمقانه ترین قسمتش بود! خوب در مدرسه رو تخته کنید بره!
حالا بماند که خود این موضوع که اگه اون مدرسه نفرین شده بوده و کلی دانش آموز مرده بودن و اینا، بازم دانش آموزا انگار نه انگار پا میشدن می رفتن مدرسه، احمقانه ترین قسمتش بود! خوب در مدرسه رو تخته کنید بره!
آره آقا. دث نوت رو ببین. همه باید دث نوت رو ببینن. خیلی بعیده خوشت نیاد.آقا ماهم قسمت آخر شینگکی رو دیدیم و بدجوری ر*ید تو حالمون! آخه یعنی چی؟ چند جا نشون داد که سری بعدی هم درکار هست! حالا ما چطوری سر کنیم تا فصل بعد؟
میخواستم بپرسم توی ژانر رازآلود و ترسناک چیز با حالی وجود داره بزاریم واسه دان؟ میخواسم دث نوت رو دان کنم! خوبه؟ تقریبا کوتاهم هست!
حالا من نظر شخصیم رو میگم. ولی مشکلاتی که من با SAO داشتم دقیقا مربوط به داستانش بود!SAO خارج از فن بازی یک Piece of Shitه واقعیه...
دلیل اصلی معروفیت و محبوبیتش هم اون Light Novelهای شاهکاری هست که داره.
بزرگترین مشکل انیمه هم جا انداختن کلی مسائل مهم و پرشهای عجیب غریب داستانی هست
یعنی اگه چوب لباسی میذاشتن جای این مردک Tomohiko Itou اقتباس بهتری میساخت.
منبع به اون خوبی رو چنان تِری زده توش که به هر کی میگی برو SAO بخون... جد و آباد آدم و فحش کش میکنه
البته نا گفته نماند که Gin no Saji (که کار خوبی هم هست) کار همین مرتیکه سرطانیه... البته بازم مانگاش خیلی بهتره
در کل تا عمر دارم این یارو رو نمیبخشم... گند زد به یکی از محبوترین LNهای من... امیدوارم چند سال دیگه یک ریبوت دوباره ازش بسازن
قسمت اول رو آدم می بینه، میگه به به. یه انیمه ی فانتزی با ایده عالی. تا دو سه قسمت همینطور پیش میره (با ضعف و قوتای خودش) تا اینکه یهو سر و کله ی اون
آسونای بِچ پیداش میشه. بعد داستان به سمت و سویی میره که آدم فکر میکنه هدف نویسنده از گیر انداختن شخصیتا تو دنیای یه بازی آنلاین، نه درست کردن یه محیط واسه داستان اکشن/ادونچر، نه درست کردن یه محیط واسه بررسی مشکلات بازیهای آنلاین و اینجور چیزا، بلکه درست کردن یه محیط بوده تا اینکه کیریتو و آسونا بتونن کنار هم باشن.
اکثر اوتاکو های ژاپنی کسایی هستن که به شدت حس لوزر بودن دارن و مشکلات برقرای رابطه و اینا دارن. من موقع دیدن SAO این حس بهم دست داد که این نویسنده از این موضوع (سو)استفاده کرده تا واسشون یه جای مجازی درست کنه!!!
کاش حداقل رومنس خوبی بود. خیلی خیلی نچسب.
اکثر اوتاکو های ژاپنی کسایی هستن که به شدت حس لوزر بودن دارن و مشکلات برقرای رابطه و اینا دارن. من موقع دیدن SAO این حس بهم دست داد که این نویسنده از این موضوع (سو)استفاده کرده تا واسشون یه جای مجازی درست کنه!!!
کاش حداقل رومنس خوبی بود. خیلی خیلی نچسب.
نکته ی جالب اینه که اینهمه که من از SAO بدم میاد، فقط 10 (یا شایدم 12، درست یادم نیست) قسمت ازش دیدم و اصلا به اون نیمه ی دومش که حتی فن های سرسخت SAO هم اعتراف میکنن که ضعیفتر از نیمه ی اولشه نرسیدم!
وقتی یکی یه انیمه میخواد که دقیقا شبیه یه انیمه ی محبوبش باشه، کار خیلی خیلی سخت میشه. چون هر انیمه ای که بهت پیشنهاد بشه با یه انتظار خاصی میری سراغش که 99 درصد هم برآورده نمیشه! بخصوص اگه انیمه ی محبوبت یه چیزی مثل هلسینگ باشه که جزو کارای تقریبا یونیک هست و واقعا انیمه ی دیگه ای تو سبک خودش نمیشه گفت که از نظر کیفی تو همون سطح باشه.دوستان کسی انیمه ای سراغ داره تو مایه های هلسینگ اولتیمیت ، با یه شخصیت تو مایه های آلوکارد .
یعنی این هلسینگ لعنتی خدا بود . خیلی گشتم چیزی به شاخیش ( تو سبک خودش ) نتونستم پیدا کنم .
اما به هر حال، انیمه ی Gankutsuou یه انیمه ی خیلی خیلی متفاوت با هلسینگه. بدون اکشن و با یه سبک گرافیکی خیلی خاص. ولی شخصیت اصلیش (کونت مونت کریستو) خیلی از ویژگی هاش شبیه آلوکارده.
انیمه ی Fate/Zero از نظر محیط و فانتزی بودن شبیه تره به هلسینگ. ولی اکشنش خیلی خیلی کمتره نسبت به اون و خشونتش هم کمتره. ولی به نظرم میتونی ازش لذت ببری.
اگه یه انیمه با خشونت هلسینگ بخوای، فکر کنم Baccano خیلی خوب باشه. هرچند به جز خشونت، هیچ شباهتی به هلسینگ نداره.
Berserk تفاوت های زیادی با هلسینگ داره. اما واسه یه کار خشن فانتزی بهترین انتخاب ممکنه و هرچند اصلا از نظر گرافیکی به هلسینگ نمیرسه (هلسینگ یه کار جدیده ولی برسرک مال سال 99 هست)، از نظر داستانی و شخصیتا به نظر من از هلسینگ بهتره. همینطور Claymore رو هم واسه یه کار فانتزی میتونی ببینی.