خیلی وقت بود انیمه ای ندیده بودم که مجبورم کنه هر چند ثانیه یه بار پخش فیلم رو Pause کنم و زیرنویس اون رو با دقت بخونم. بدون شک داستان و دیالوگ های انیمه تنها نقطه قوت فیلم بود و هیچ ایرادی از داستان نمشه گرفت. هر بار که می خوام این انیمه رو به دوستام معرفی کنم فقط از یک جمله می تونم استفاده کنم. " Lost جلوی این هیچی نیست! " واقعا هم همینطوره. آخر هر قسمت اتفاقی میافتاد که مجبور بودی قسمت بعدی رو ببینی که شاید بعد از دیدن فصل سوم Lost خیلی وقت بود این احساس رو نداشتم. می خواستم یه قسمت ببینم ولی وقتی از پای PC بلند می شدم 60 دقیقه گذشته بود. همین تنها دلیلی می تونه باشه که من به یه انیمه 10 بدم ولی خب از لحاظ تکنیکی بخوایم بحث کنیم کلا این جملات رو باید از اول نوشت.
اگر 25 قسمت این انیمه رو به 3 بخش تقسیم کنی تا قسمتای 16 می تونی خودت رو به جای Lelouch بذاری و درک کنی که چرا چنین کاری رو داره انجام میده و حتی تو بعضی موارد حرکاتش رو پیش بینی کنی. در بخش دوم انیمه که 17-21 هست ریتم داستانی از اینکه بتونی با کاراکتر ها همزاد پنداری کنی جلوگیری می کنه و فقط بهت اجازه می ده ناظر باشی تا قاضی. در بخش سوم که بهترین بخش انیمه اس، بیننده سعی می کنه اصلا با کاراکتر ها همزاد پنداری نکنه. در واقع دوست داشتی چنین اتفاق هایی نمیافتاد و کاراکترهای محبوبت به جون هم نمیافتادن ولی با نتیجه گیری انیمه در 5 دقیقه پایانی همه مشکلات حل میشه و خیالت از زنده موندن اکثر کاراکترها راحت میشه.#
یه مشکلی که باعث شد به فصل اول نمره کامل ندم این بود که طراحی کاراکتر ها فوق العاده شبیه هم بود که در بخش دوم این مشکل به طور کامل حل شد و خیلی راحت می شد همه رو تشخیص داد. در حال حاضر هیچ نکته ضعفی به نظرم نمیرسه و بودن این انیمه در رتبه چهارم بهترین انیمه های دنیا هم گواه بر نداشتن هیچ کم و کاستی در این انیمه اس:d