بالاخره بعد از سالها، کاری رو که باید انجام میدادم شروع کردم و رفتم سراغ فوتبالیستها یا همون Captain Tsubasa سری ۱۹۸۳.
فکر کنم یه دههای میشد که هی میخواستم سراغش برم ولی حسش نمیاومد و هر بار میخواستم شروع کنم، پیش خودم میگفتم حاجی این وقتی که میخوای صرف دیدن ۱۰۰ و خوردهای انیمه تکراری بکنی، برو به جاش فیلمهایی رو ببین که هنوز ندیدی، یا برو کتاب بخون و چمیدونم حتی انیمههای دیگه رو شروع کن و... ولی این دفعه دیگه مقاومت شکست و تمام!
علتش هم به سایت ۳۰نما برمیگرده که اکانتش رو گرفتم و برای اینکه بهم ثابت بشه آرشیوش چطوریه، شروع کردم چیزهای مختلف رو سرچ کردن (مثل میتی کومان که اون رو هم داشت لامصب!) و وسط این جستجوها به فوتبالیستها رسیدم و گفتم حالا بزنیم یه قسمتش دانلود بشه و... فعلاً در عرض دو روز ۷ قسمت دیدم (برای من زیاد محسوب میشه
) و ناراحتم که چرا زودتر ندیده بودم. با اینکه خیلی از بخشها رو از دوران کودکی و حدود ۲۵ سال پیش هنوز توی ذهنم دارم، ولی اینکه از اول بشینی یه جا با زبون ژاپنی و بدون حذفیات ببینی، صفای خاص خودش را داره. مثلاً توی همین ۷ قسمت اول، کاراکتر Anego از کل ۱۰۰ و خوردهای قسمتی که از تلویزیون پخش شده بود بیشتر حضور داشته!
در مجموع حس عجیبی داره دیدن دوباره فوتبالیستها از اول بعد از این همه سال. یه ترکیبی از خوشی و غم. غم بابت یادآوری اون دوران که چقدر خوش و خرم بودیم و بعد از مدرسه میاومدیم کارتون میدیدیم و از مصیبتهای دنیا خبر نداشتیم.
یه نکته جالب توی این چند قسمت اول هم تأکید زیاد روی اینه که ژاپن تا حالا جام جهانی نرفته و خیلی آرزو دارن برن و این صحبتها.
یادمه همون زمانی که فوتبالیستها توی ایران پخش میشد هم یه بحثی راست یا دروغ راه افتاده بود که ژاپنیها با دیدنش جذب فوتبال شدن و خیلی پیشرفت کردن در این زمینه. حالا چه این قضیه واقعیت داشته باشه چه نه، واقعاً جالبه که کشوری که اون زمان اصلاً در سطح فوتبال دنیا هیچی حساب نمیشده، سال ۹۸ وارد جام جهانی میشه و چهار سال بعد هم خودش میزبان میشه و از اون به بعد هم هر دوره توی جام جهانی بوده و حتی کار به جایی میرسه که توی آخرین دوره، وارد مرحله دوم میشه و جلوی تیم سوم مسابقات (بلژیک) با نتیجه جالب ۳-۲ میبازه. و چهار تا قهرمانی آسیایی این تیم هم از دهه ۹۰ به بعد اتفاق میافته.