noctis-sm3
کاربر سایت
اخطار به کاربر به دلیل عدم رعایت قوانین اسپولر تاپیک
اتفاقا مانستر نکته ای که شاهکارش میکنه پایان بندیشه...!بله قبول دارم ولی از روی پایان یک انیمه نمیشه فکت کلی صادر کرد و گفت اون انیمه مطلقأ خوبه یا بد! مثلأ انیمه مانستر که از نظر داستانی رودست نداره هم پایانش کاملأ بی منطق و بی مفهوم تموم شد (منظورم فقط قسمتهای پایانی و پایانبندیش هست) ولی یکی از بهترین انیمههای تاریخه.
اتفاقأ برخلاف نظر شما یکی از نقاط قوت انیمه Boku dake ga inai machi این بود که نمیتونستین به راحتی تشخیص بدین کار کیه. از نظر تدوین هم انیمه حرف نداشت. من به شخصه به همه شک کرده بودم بجز اون و خیلیای دیگه هم مثل خودم سراغ دارم که فریب نویسنده داستان و کارگردان رو خوردن. پس چون شما فهمیدید بازم نمیتونین فکت صادر کنید که تابلو بود و این حرفا.
پایان انیمه رو منم قبول دارم نسبت به اپیزودهای ابتدایی افت کرد چون دیگه اصل قضیه معلوم شده بود هرچند بازم جذاب بود.
شما که نظرتون رو درباره ی فیلم یا انیمه و...مینویسید میدونید منتقدای حرفه ای یک اثر رو با ژانرش نقد میکنن حتی به اسم یک عنوانم کار دارن...یک مخاطب معمولی شاید بعد اون همه جریانانت منتظر یک چیزه supernatural باید میبود...
اولا تمام شخصیت های داستان انسان عادی هستند نه چیزه دیگه...پس کسی دنبال چیزی غیر از اینکه تو واقعیت ممکنه رخ بده نباید باشه اصلا انتظار بیخودیه...حتی تو دنیای واقعی می بینیم خیلی ها میگن ما یک هیولا یا شیطان دیدیم... حالا بیایم پی داستانشو بگیریم اصلا به سرنخی هم نمیرسیم...حتی ممکنه واقعا حقیقتم بگن...ولی ما نمی بینیم...این اثر مارو یک ناظر در دنیای انیمه رها میکنه یک انسان عادی...حتی برگردیم به اواخر داستان و پدر بچه ای که دائم الخمر بود برای مصرف به بار میره صحنه ای رو میبینه که وحشت میکنه و پس از شلیک به شخصیت منفی داستان میگه که هیولا رو دیدم(در انیمه جوری واکنش نشون میده که پس از دیدن اون صحنه فورا اونجارو ترک میکنه پس چیزی مصرف نکرده بود)...هستن کسایی تو دنیای واقعی که با حرف زدن حتی نگاهشون میتونن رخنه کنند توی هر انسانی...نویسنده کاملا هوشمندانه خواسته هرکی هرمدل تفکری داره با داستان همزاد پنداری کنه!کاری هم که دکتر میکنه اول داستان همونطوری که بدون مصلحت اندیشی حاضر به عمل این پسر شد...با اینکار به رستگاری تو زمینه کاریشم میرسه جدا از اینکه چه نتیجه ای داره...پایانم که اصلا پایان باز مضخرف حساب نمیشه...خیلی ها هستن یک داستانی رو شروع میکنند اما نیمه کاره رها میکنن به بهانه پایان باز این کاملا ضعف نویسنده هست...اما بعضی از کارها هستند که نویسنده میاد داستانی که شروع کرده رو کامل به پایان میرسونه اما اخر جوری کارو میبنده که مخاطب رو توی دریایی از سوالات که بزرگ تر از داستان اصلی هست رها میکنه و ذهن مخاطب رو تا سال هادرگیر نگه میداره درواقع تازه داستان برای مخاطب بعد از پایان داستان شروع میشه این یعنی هوشمندی نویسنده نمونه اش هم اینسپشن(حالا کار ندارم از پاپریکا الهامات زیادی داشته یا هرچی...کلا فن نولانم زیاد نیستم اصلا فقط در مورد اثر حرف میزنم) یا مثلا اودیسه فضایی که واقعا تک تک سکانس هاش ادمو به فکر فرو میبره یا حتی stalkerتارکوفسکی...پایان داستان مانستر هم دقیقا جوری بود که اون حس تعلیق و ترسی که داستان به ما میداد رو خراب نکنه...و نکته ای که اول اشاره کردم اسم خیلی خیلی مهمتر از یک عنوان برای اثره...سوالی که خیلی ها اخر کار تا مدت ها درموردش حرف میزنن ماهیت وجودی مانستر هست...نمونه موفق تو سریال های غربی لفت اورز هستش که اسمش برای داستانه!...که از لحاظ فنی فوق العاده بود... کلا هرچی از مانستر بگم کم گفتم
Last edited by a moderator: